ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 766
ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ ਛੋਡਿ ਅਵਗਣ ਚਲੀਐ ॥
saajh kareejai gunah keree chhodd avagan chaleeai |Socie- tatem formemus, virtutesque nostras communicemus; Derelinquamus delicta nostra, et in semita ambulemus.
ਪਹਿਰੇ ਪਟੰਬਰ ਕਰਿ ਅਡੰਬਰ ਆਪਣਾ ਪਿੜੁ ਮਲੀਐ ॥
pahire pattanbar kar addanbar aapanaa pirr maleeai |Virtutes nostras ut sericis induamur; nosmet ipsos ornemus, et arenam ingrediamur.
ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਝੋਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ॥
jithai jaae baheeai bhalaa kaheeai jhol amrit peejai |De bonitate loquamur, quocumque imus et sedemus; Ambrosiam nectare hauriamus, et bibamus.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥
aap kare kis aakheeai hor kare na koee |Ipse facit; cui querimur? Nemo alius quicquam facit.
ਆਖਣ ਤਾ ਕਉ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲੜਾ ਹੋਈ ॥
aakhan taa kau jaaeeai je bhoolarraa hoee |Perge et quere, si errat.
ਜੇ ਹੋਇ ਭੂਲਾ ਜਾਇ ਕਹੀਐ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਿਉ ਭੁਲੈ ॥
je hoe bhoolaa jaae kaheeai aap karataa kiau bhulai |Si errat, perge et quere; sed ipse Creator quomodo errare potest?
ਸੁਣੇ ਦੇਖੇ ਬਾਝੁ ਕਹਿਐ ਦਾਨੁ ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਿਵੈ ॥
sune dekhe baajh kahiaai daan anamangiaa divai |Videt, audit, et sine rogando, sine rogando dat sua dona.
ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਦਾਤਾ ਜਗਿ ਬਿਧਾਤਾ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
daan dee daataa jag bidhaataa naanakaa sach soee |Magnus dator, artifex universitatis, dat sua dona. O Nanak, ipse est verus Dominus.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥੧॥੪॥
aap kare kis aakheeai hor kare na koee |4|1|4|Ipse facit; cui querimur? Nemo alius quicquam facit. ||4||1||4||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soohee mahalaa 1 |Soohee, Primum Mehl:
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥
meraa man raataa gun ravai man bhaavai soee |Gloriosis laudibus mens imbuta; Eos cano, et placet animo meo.
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਸਾਚ ਕੀ ਸਾਚਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
gur kee paurree saach kee saachaa sukh hoee |Veritatis scala ad Guru; ascensu ad verum Dominum, pax adquiritur.
ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਆਵੈ ਸਾਚ ਭਾਵੈ ਸਾਚ ਕੀ ਮਤਿ ਕਿਉ ਟਲੈ ॥
sukh sahaj aavai saach bhaavai saach kee mat kiau ttalai |Pax caelestis uenit; Veritas mihi placet. Quomodo haec vera doctrina unquam deleri potuit?
ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਸੁਗਿਆਨੁ ਮਜਨੁ ਆਪਿ ਅਛਲਿਓ ਕਿਉ ਛਲੈ ॥
eisanaan daan sugiaan majan aap achhalio kiau chhalai |Ipse incompetibilis est; quomodo umquam lavacra, charitatem, sapientiam spiritualem, aut lavacra deciperet?
ਪਰਪੰਚ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਨ ਦੋਈ ॥
parapanch moh bikaar thaake koorr kapatt na doee |Fraus, affectus et corruptio tolluntur, ut sunt falsitas, hypocrisis et dualitas.
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥
meraa man raataa gun ravai man bhaavai soee |1|Gloriosis laudibus mens imbuta; Eos cano, et placet animo meo. ||1||
ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥
saahib so saalaaheeai jin kaaran keea |Laudate ergo Dominum et Dominum tuum, qui creavit creaturam.
ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਮਨਿ ਮੈਲਿਐ ਕਿਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
mail laagee man mailiaai kinai amrit peea |Sordes adhaesit polluta mente; quam rari sunt qui bibunt in nectare ambrosiali.
ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੋਲੁ ਕਰਾਇਆ ॥
math amrit peea ihu man deea gur peh mol karaaeaa |Ambrosial Nectare hoc torquent, et bibe illud; hoc animum Guru dic, et magni aestimabit.
ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਹਜਿ ਪਛਾਤਾ ਜਾ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਲਾਇਆ ॥
aapanarraa prabh sahaj pachhaataa jaa man saachai laaeaa |Deum meum intuens intellexi, cum vero Domino mentem meam coniunxi.
ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵਾ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਹੋਇ ਪਰਾਇਆ ॥
tis naal gun gaavaa je tis bhaavaa kiau milai hoe paraaeaa |Magnificas Domino laudes cum eo canam, si ei placet; quomodo ei conveniam ut extraneus?
ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥
saahib so saalaaheeai jin jagat upaaeaa |2|Laudate ergo Dominum et Dominum tuum, qui creavit creaturam. ||2||
ਆਇ ਗਇਆ ਕੀ ਨ ਆਇਓ ਕਿਉ ਆਵੈ ਜਾਤਾ ॥
aae geaa kee na aaeio kiau aavai jaataa |Cum venit, quid restat? Quomodo potest esse aliquis adventus aut eundo tunc?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਾਤਾ ॥
preetam siau man maaniaa har setee raataa |Cum dilecto Domino animus reconciliatur, illi miscetur.
ਸਾਹਿਬ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਚ ਕੀ ਬਾਤਾ ਜਿਨਿ ਬਿੰਬ ਕਾ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਆ ॥
saahib rang raataa sach kee baataa jin binb kaa kott usaariaa |Vera est oratio ejus, qui amore Domini et Magistri imbutus est, qui corpus mera bulla munivit.
ਪੰਚ ਭੂ ਨਾਇਕੋ ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਜਿਨਿ ਸਚ ਕਾ ਪਿੰਡੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
panch bhoo naaeiko aap sirandaa jin sach kaa pindd savaariaa |Ipse magister quinque elementorum est; Ipse est Creator Dominus. Vero corporis ornatus.
ਹਮ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ਤੂ ਸੁਣਿ ਪਿਆਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
ham avaganiaare too sun piaare tudh bhaavai sach soee |nequam sum; exaudi me, dilecte mi! Quidquid placet, verum est.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਾਚੀ ਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
aavan jaanaa naa theeai saachee mat hoee |3|Qui benedixerit vera mente, non venit et recedit. ||3||
ਅੰਜਨੁ ਤੈਸਾ ਅੰਜੀਐ ਜੈਸਾ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ॥
anjan taisaa anjeeai jaisaa pir bhaavai |Hoc unguentum appone oculis tuis, quod dilecto tuo placet.
ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ॥
samajhai soojhai jaaneeai je aap jaanaavai |Intellego et cognosco, nisi si ipse me facit ut eum cognoscam.
ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਮਨੂਆ ਲੇਵਏ ॥
aap jaanaavai maarag paavai aape manooaa leve |Ipse mihi viam ostendit, et ipse me ducit, attrahens mentem meam.
ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਅਭੇਵਏ ॥
karam sukaram karaae aape keemat kaun abheve |Ipse facit ut bona et mala operemur; quis noverit pretium mysterii Domini?
ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਜਾਣਾ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
tant mant paakhandd na jaanaa raam ridai man maaniaa |Nihil de tantricis carminibus, magicis mantras, et ritibus hypocriticis nihil novi; implens Dominum in corde meo, et impleta est mens mea.
ਅੰਜਨੁ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਸੂਝੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥
anjan naam tisai te soojhai gurasabadee sach jaaniaa |4|Unguentum Naam, Nomen Domini, ab eo qui Dominum cognoscit, per Verbum Guru Shabad. ||4||
ਸਾਜਨ ਹੋਵਨਿ ਆਪਣੇ ਕਿਉ ਪਰ ਘਰ ਜਾਹੀ ॥
saajan hovan aapane kiau par ghar jaahee |Habeo amicos meos; quare ibo ad domum alienae?
ਸਾਜਨ ਰਾਤੇ ਸਚ ਕੇ ਸੰਗੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
saajan raate sach ke sange man maahee |Amici mei vera Domino imbuti sunt; Est cum eis in mentibus.
ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਾਜਨ ਕਰਹਿ ਰਲੀਆ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਬਾਇਆ ॥
man maeh saajan kareh raleea karam dharam sabaaeaa |In animis eorum feli- citatem hi amici celebrant; omne bonum karma, justitia et LEX,