ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1259
ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥
jeea daan dee tripataase sachai naam samaahee |Donum animae largiens, mortalibus satiat, et in verum confundit nomen.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਹੀ ॥੨॥
anadin har raviaa rid antar sahaj samaadh lagaahee |2|Nocte ac die in corde Dominum rapiunt et gaudent; intuitive sunt intenta Samaadhi. ||2||
ਸਤਿਗੁਰਸਬਦੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੇਦਿਆ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
satigurasabadee ihu man bhediaa hiradai saachee baanee |Shabad, Verbum Veri Guru, mentem meam transfixit. Verum Verbum Bani sui cor meum permeat.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
meraa prabh alakh na jaaee lakhiaa guramukh akath kahaanee |Deus meus invisibilis; videri non potest. De Gurmukh loquitur tacitus.
ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪੀਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥੩॥
aape deaa kare sukhadaataa japeeai saaringapaanee |3|Cum dator pacis suam dat gratiam, mortalis meditatur Dominum, vitam universi. ||3||
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਬਹੁੜਿ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਧਿਆਇਆ ॥
aavan jaanaa bahurr na hovai guramukh sahaj dhiaaeaa |Non venit et it in renicarnatione amplius; et Gurmukh intuitive meditatur.
ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਆਮੀ ਮਨ ਹੀ ਮੰਨੁ ਸਮਾਇਆ ॥
man hee te man miliaa suaamee man hee man samaaeaa |Ab animo, mens in Dominum ac Magistrum; animus in mente consumitur.
ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਪਤੀਜੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
saache hee sach saach pateejai vichahu aap gavaaeaa |4|Vere, verus Dominus, placet veritati; evellere egotism in te ipso. ||4||
ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੁਆਮੀ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
eko ek vasai man suaamee doojaa avar na koee |Unus ac unicus Dominus ac Magister in mente habitat; nullus omnino alius.
ਏਕੁੋ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਜਗਿ ਨਿਰਮਲ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
ekuo naam amrit hai meetthaa jag niramal sach soee |Unum nomen dulce est nectare ambrosiale; Immaculata Veritas est in mundo.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭੂ ਤੇ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਈ ॥੫॥੪॥
naanak naam prabhoo te paaeeai jin kau dhur likhiaa hoee |5|4|Nanak, ab his qui praedestinati sunt, nomen dei obtinetur. ||5||4||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |Malaar, Tertius Mehl:
ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਨਾਮੇ ਸਭਿ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
gan gandharab naame sabh udhare gur kaa sabad veechaar |Omnes coelestes praecones et cantores caelestes per Naam nomen Domini salvantur.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
haumai maar sad man vasaaeaa har raakhiaa ur dhaar |Verbum Guru Shabad contemplantur. Domantes ego, Nomen in animis eorum manet; custodiunt Dominum in corde suo.
ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
jiseh bujhaae soee boojhai jis no aape le milaae |Solus intelligit, quem Dominus intelligere facit; Dominus eum Sibi coniungit.
ਅਨਦਿਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੇ ਗਾਂਵੈ ਸਾਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
anadin baanee sabade gaanvai saach rahai liv laae |1|Verbum ac diem decantat Shabad et Guru's Bani; Domino vero amanter cohaerens manet. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥
man mere khin khin naam samaal |O mens mea, singula momenta habita in Naam.
ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਬਦ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kee daat sabad sukh antar sadaa nibahai terai naal |1| rahaau |Shabad est Guru donum. Pace perpetua penitusque perferet intus ; semper adsistit. ||1||Pause||
ਮਨਮੁਖ ਪਾਖੰਡੁ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
manamukh paakhandd kade na chookai doojai bhaae dukh paae |Manmukhs sui voluntarii nunquam deponunt suam hypocrisin; in amore dualitatis, in dolore patiuntur.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਬਿਖਿਆ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥
naam visaar bikhiaa man raate birathaa janam gavaae |Naam immemores, mentes corruptelae imbutae. vitam suam inaniter perdunt.
ਇਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਪਛੁਤਾਏ ॥
eih velaa fir hath na aavai anadin sadaa pachhutaae |Non veniet iterum in manus illorum occasio. nocte ac die, semper paenitebit et paenitebit.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਕਦੇ ਨ ਬੂਝੈ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥
mar mar janamai kade na boojhai visattaa maeh samaae |2|Moriuntur et identidem moriuntur, renascentes solum, sed numquam intellegunt. In sterquilinio putrescunt. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
guramukh naam rate se udhare gur kaa sabad veechaar |Gurmukhs Naam imbuuntur ac salvantur; Verbum Guru Shabad contemplantur.
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
jeevan mukat har naam dhiaaeaa har raakhiaa ur dhaar |De nomine Domini meditantes, Jivan-mukta, vivente adhuc liberati sunt. Dominum in corde suo inponunt.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਮਤਿ ਊਤਮ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਹੋਈ ॥
man tan niramal niramal mat aootam aootam baanee hoee |Mentes et corpora immaculata, eorum intellectus immaculatus et sublimis. Eorum oratio sublimis est.
ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਏਕੁ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੩॥
eko purakh ek prabh jaataa doojaa avar na koee |3|Unum primum esse cognoscunt, unum Dominum Deum. Nulla at aliquam ex. ||3||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
aape kare karaae prabh aape aape nadar karee |Ipse Deus est factor, ipse est causa causarum. Ipse suam gratiam largitur.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਸਮੇਇ ॥
man tan raataa gur kee baanee sevaa surat samee |Mens et corpus Verbi Guru Bani imbuuntur. In eius servitio immergitur conscientiae meae.
ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਲਖਾਇ ॥
antar vasiaa alakh abhevaa guramukh hoe lakhaae |Invisibilis et Inscrutabilis Dominus intus habitat. solus videtur a Gurmukh.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੪॥੫॥
naanak jis bhaavai tis aape devai bhaavai tivai chalaae |4|5|Nanak, cui lubet dat. mortales inducit secundum voluntatis suae delectationem. ||4||5||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥
malaar mahalaa 3 dutuke |Malaar, Tertia Mehl, Dho-Thukay:
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵੈ ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸੁ ਥਾਨੁ ॥
satigur te paavai ghar dar mahal su thaan |Per Veram Guru, peculiarem locum obtinet mortale, mansionem praesentiae Domini in domo sua.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥
gurasabadee chookai abhimaan |1|Per Verbum Guru Shabad, eius egotistica superbia discutitur. ||1||
ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਨਾਮੁ ॥
jin kau lilaatt likhiaa dhur naam |habentibus Naam frontibus inscriptum;
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹਿ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anadin naam sadaa sadaa dhiaaveh saachee daragah paaveh maan |1| rahaau |meditamini in Naam nocte ac die in sæcula sæculorum. Honorantur in Vera Curia Domini. ||1||Pause||
ਮਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਦ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਿਆਨੁ ॥
man kee bidh satigur te jaanai anadin laagai sad har siau dhiaan |A vero Guru discunt vias et medias mentis. Nocte ac die meditantur Dominum in aeternum.