ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Páxina - 119
ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥
khotte khare tudh aap upaae |Ti mesmo creaches o falsificado e o xenuíno.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
tudh aape parakhe lok sabaae |Ti mesmo valoras a todas as persoas.
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਹਿ ਖੋਟੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
khare parakh khajaanai paaeihi khotte bharam bhulaavaniaa |6|Valoras o verdadeiro e colócaos no teu Tesouro; Consignas o falso a vagar en ilusión. ||6||
ਕਿਉ ਕਰਿ ਵੇਖਾ ਕਿਉ ਸਾਲਾਹੀ ॥
kiau kar vekhaa kiau saalaahee |Como podo contemplarte? Como podo louvarte?
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥
guraparasaadee sabad salaahee |Pola graza do Guru, eloxio-te a través da Palabra do Shabad.
ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਸੈ ਤੂੰ ਭਾਣੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੭॥
tere bhaane vich amrit vasai toon bhaanai amrit peeaavaniaa |7|Na túa doce vontade, atópase o Amrit; pola túa vontade, inspírasnos a beber neste Amrit. ||7||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥
amrit sabad amrit har baanee |O Shabad é Amrit; o Bani do Señor é Amrit.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ॥
satigur seviaai ridai samaanee |Servindo ao verdadeiro Guru, impregna o corazón.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੫॥੧੬॥
naanak amrit naam sadaa sukhadaataa pee amrit sabh bhukh leh jaavaniaa |8|15|16|O Nanak, o Ambrosial Naam é para sempre o Dador de paz; bebendo neste Amrit, toda a fame está satisfeita. ||8||15||16||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |Maajh, Terceiro Mehl:
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
amrit varasai sahaj subhaae |O néctar de Ambrosial chove suavemente e suavemente.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
guramukh viralaa koee jan paae |Que raros son aqueles Gurmukhs que o atopan.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥
amrit pee sadaa tripataase kar kirapaa trisanaa bujhaavaniaa |1|Os que o beben están satisfeitos para sempre. Derramándolles a súa misericordia, o Señor sacia a súa sede. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree guramukh amrit peeaavaniaa |Eu son un sacrificio, a miña alma é un sacrificio para eses Gurmukhs que beben neste néctar ambrosial.
ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
rasanaa ras chaakh sadaa rahai rang raatee sahaje har gun gaavaniaa |1| rahaau |A lingua saborea a esencia e permanece para sempre imbuída do Amor do Señor, cantando intuitivamente as Gloriosas Loanzas do Señor. ||1||Pausa||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥
guraparasaadee sahaj ko paae |Pola Graza de Guru, obtense a comprensión intuitiva;
ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
dubidhaa maare ikas siau liv laae |sometendo o sentido da dualidade, están namorados do Único.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
nadar kare taa har gun gaavai nadaree sach samaavaniaa |2|Cando el outorga a súa mirada de graza, entón cantan as Gloriosas Loanzas do Señor; pola súa Gracia, únense na Verdade. ||2||
ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥
sabhanaa upar nadar prabh teree |Por riba de todo está a túa mirada de graza, oh Deus.
ਕਿਸੈ ਥੋੜੀ ਕਿਸੈ ਹੈ ਘਣੇਰੀ ॥
kisai thorree kisai hai ghaneree |A uns se lle outorga menos e a outros se lle outorga máis.
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
tujh te baahar kichh na hovai guramukh sojhee paavaniaa |3|Sen Ti non pasa nada; os Gurmukhs entenden isto. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਹੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥
guramukh tat hai beechaaraa |Os Gurmukhs contemplan a esencia da realidade;
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
amrit bhare tere bhanddaaraa |Os teus tesouros están cheos de néctar ambrosial.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ਨ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
bin satigur seve koee na paavai gur kirapaa te paavaniaa |4|Sen servir ao verdadeiro Guru, ninguén o consegue. Só se obtén a graza de Guru. ||4||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥
satigur sevai so jan sohai |Os que serven ao True Guru son fermosos.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥
amrit naam antar man mohai |O Ambrosial Naam, o Nome do Señor, atrae as súas mentes interiores.
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਾਣੀ ਰਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
amrit man tan baanee rataa amrit sahaj sunaavaniaa |5|As súas mentes e corpos están en sintonía co Ambrosial Bani da Palabra; este néctar ambrosial escóitase intuitivamente. ||5||
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
manamukh bhoolaa doojai bhaae khuaae |Os manmukhs ilusos e obstinados son arruinados polo amor á dualidade.
ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥
naam na levai marai bikh khaae |Non cantan o Naam, e morren comendo veleno.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਸਟਾ ਮਹਿ ਵਾਸਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੬॥
anadin sadaa visattaa meh vaasaa bin sevaa janam gavaavaniaa |6|Noite e día, sentan continuamente no esterco. Sen un servizo desinteresado, as súas vidas son desperdiciadas. ||6||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਪੀਆਏ ॥
amrit peevai jis no aap peeae |Só eles beben deste Amrit, a quen o propio Señor inspira para facelo.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guraparasaadee sahaj liv laae |Pola graza do Guru, consagran intuitivamente o amor polo Señor.
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨਦਰੀ ਆਵਣਿਆ ॥੭॥
pooran poor rahiaa sabh aape guramat nadaree aavaniaa |7|O Señor Perfecto está a El mesmo perfectamente penetrando por todas partes; a través das Ensinanzas do Guru, El é percibido. ||7||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥
aape aap niranjan soee |El mesmo é o Señor Inmaculado.
ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥
jin sirajee tin aape goee |O que creou, el mesmo destruirá.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੬॥੧੭॥
naanak naam samaal sadaa toon sahaje sach samaavaniaa |8|16|17|Oh Nanak, lembra o Naam para sempre, e fusionarás no Verdadero con facilidade intuitiva. ||8||16||17||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |Maajh, Terceiro Mehl:
ਸੇ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥
se sach laage jo tudh bhaae |Os que che agradan están ligados á Verdade.
ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ॥
sadaa sach seveh sahaj subhaae |Serven ao Verdadero para sempre, con facilidade intuitiva.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥
sachai sabad sachaa saalaahee sachai mel milaavaniaa |1|A través da Verdadeira Palabra do Shabad, eloxian o Verdadero e únense na fusión da Verdade. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree sach saalaahaniaa |Eu son un sacrificio, a miña alma é un sacrificio, para os que louvan ao Verdadero.
ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sach dhiaaein se sach raate sache sach samaavaniaa |1| rahaau |Os que meditan no Verdadero están en sintonía coa Verdade; son absorbidos no Verdadero do Verdadero. ||1||Pausa||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਸਚੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
jah dekhaa sach sabhanee thaaee |O Verdadero está en todas partes, onde mire.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
guraparasaadee man vasaaee |Pola graza de Guru, conságradoo na miña mente.
ਤਨੁ ਸਚਾ ਰਸਨਾ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਨਣਿਆ ॥੨॥
tan sachaa rasanaa sach raatee sach sun aakh vakhaananiaa |2|Verdadeiros son os corpos daqueles cuxas linguas están en sintonía coa Verdade. Escoitan a Verdade e fálana coa boca. ||2||