ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Páxina - 269
ਮਿਥਿਆ ਨੇਤ੍ਰ ਪੇਖਤ ਪਰ ਤ੍ਰਿਅ ਰੂਪਾਦ ॥
mithiaa netr pekhat par tria roopaad |Falsos son os ollos que contemplan a beleza da muller allea.
ਮਿਥਿਆ ਰਸਨਾ ਭੋਜਨ ਅਨ ਸ੍ਵਾਦ ॥
mithiaa rasanaa bhojan an svaad |Falsa é a lingua que goza das delicias e dos gustos externos.
ਮਿਥਿਆ ਚਰਨ ਪਰ ਬਿਕਾਰ ਕਉ ਧਾਵਹਿ ॥
mithiaa charan par bikaar kau dhaaveh |Falsos son os pés que corren para facer o mal aos demais.
ਮਿਥਿਆ ਮਨ ਪਰ ਲੋਭ ਲੁਭਾਵਹਿ ॥
mithiaa man par lobh lubhaaveh |Falsa é a mente que cobiza a riqueza dos demais.
ਮਿਥਿਆ ਤਨ ਨਹੀ ਪਰਉਪਕਾਰਾ ॥
mithiaa tan nahee praupakaaraa |Falso é o corpo que non fai ben aos demais.
ਮਿਥਿਆ ਬਾਸੁ ਲੇਤ ਬਿਕਾਰਾ ॥
mithiaa baas let bikaaraa |Falso é o nariz que inhala a corrupción.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਮਿਥਿਆ ਸਭ ਭਏ ॥
bin boojhe mithiaa sabh bhe |Sen entendemento, todo é falso.
ਸਫਲ ਦੇਹ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਲਏ ॥੫॥
safal deh naanak har har naam le |5|Fecundeiro é o corpo, oh Nanak, que leva o nome do Señor. ||5||
ਬਿਰਥੀ ਸਾਕਤ ਕੀ ਆਰਜਾ ॥
birathee saakat kee aarajaa |A vida do cínico infiel é totalmente inútil.
ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਕਹ ਹੋਵਤ ਸੂਚਾ ॥
saach binaa kah hovat soochaa |Sen a Verdade, como pode alguén ser puro?
ਬਿਰਥਾ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਤਨੁ ਅੰਧ ॥
birathaa naam binaa tan andh |Inútil é o corpo dos cegos espiritualmente, sen o Nome do Señor.
ਮੁਖਿ ਆਵਤ ਤਾ ਕੈ ਦੁਰਗੰਧ ॥
mukh aavat taa kai duragandh |Da súa boca sae un mal cheiro.
ਬਿਨੁ ਸਿਮਰਨ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ਬ੍ਰਿਥਾ ਬਿਹਾਇ ॥
bin simaran din rain brithaa bihaae |Sen o recordo do Señor, o día e a noite pasan en balde,
ਮੇਘ ਬਿਨਾ ਜਿਉ ਖੇਤੀ ਜਾਇ ॥
megh binaa jiau khetee jaae |como a colleita que murcha sen choiva.
ਗੋਬਿਦ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਬ੍ਰਿਥੇ ਸਭ ਕਾਮ ॥
gobid bhajan bin brithe sabh kaam |Sen meditar sobre o Señor do Universo, todas as obras son en balde,
ਜਿਉ ਕਿਰਪਨ ਕੇ ਨਿਰਾਰਥ ਦਾਮ ॥
jiau kirapan ke niraarath daam |como a riqueza dun avaro, que xace inútil.
ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਤੇ ਜਨ ਜਿਹ ਘਟਿ ਬਸਿਓ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
dhan dhan te jan jih ghatt basio har naau |Benditos, benditos aqueles, cuxos corazóns están cheos do Nome do Señor.
ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੈ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੬॥
naanak taa kai bal bal jaau |6|Nanak é un sacrificio, un sacrificio para eles. ||6||
ਰਹਤ ਅਵਰ ਕਛੁ ਅਵਰ ਕਮਾਵਤ ॥
rahat avar kachh avar kamaavat |El di unha cousa e fai outra.
ਮਨਿ ਨਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮੁਖਹੁ ਗੰਢ ਲਾਵਤ ॥
man nahee preet mukhahu gandt laavat |Non hai amor no seu corazón, e aínda coa súa boca fala alto.
ਜਾਨਨਹਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਪਰਬੀਨ ॥
jaananahaar prabhoo parabeen |O Señor Deus Omnisciente é o Coñecedor de todo.
ਬਾਹਰਿ ਭੇਖ ਨ ਕਾਹੂ ਭੀਨ ॥
baahar bhekh na kaahoo bheen |Non lle impresiona a exhibición exterior.
ਅਵਰ ਉਪਦੇਸੈ ਆਪਿ ਨ ਕਰੈ ॥
avar upadesai aap na karai |Quen non practica o que lles predica aos demais,
ਆਵਤ ਜਾਵਤ ਜਨਮੈ ਮਰੈ ॥
aavat jaavat janamai marai |virán e irán na reencarnación, a través do nacemento e da morte.
ਜਿਸ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਬਸੈ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
jis kai antar basai nirankaar |Aquel cuxo ser interior está cheo do Señor Sen Forma
ਤਿਸ ਕੀ ਸੀਖ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
tis kee seekh tarai sansaar |polas súas ensinanzas, o mundo é salvo.
ਜੋ ਤੁਮ ਭਾਨੇ ਤਿਨ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ॥
jo tum bhaane tin prabh jaataa |Os que che agradan, Deus, coñécete.
ਨਾਨਕ ਉਨ ਜਨ ਚਰਨ ਪਰਾਤਾ ॥੭॥
naanak un jan charan paraataa |7|Nanak cae aos seus pés. ||7||
ਕਰਉ ਬੇਨਤੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸਭੁ ਜਾਨੈ ॥
krau benatee paarabraham sabh jaanai |Ofrécelle as túas oracións ao Señor Supremo Deus, que todo o sabe.
ਅਪਨਾ ਕੀਆ ਆਪਹਿ ਮਾਨੈ ॥
apanaa keea aapeh maanai |El mesmo valora as súas propias criaturas.
ਆਪਹਿ ਆਪ ਆਪਿ ਕਰਤ ਨਿਬੇਰਾ ॥
aapeh aap aap karat niberaa |El mesmo, por si mesmo, toma as decisións.
ਕਿਸੈ ਦੂਰਿ ਜਨਾਵਤ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਵਤ ਨੇਰਾ ॥
kisai door janaavat kisai bujhaavat neraa |Para algúns, El aparece lonxe, mentres que outros o perciben preto.
ਉਪਾਵ ਸਿਆਨਪ ਸਗਲ ਤੇ ਰਹਤ ॥
aupaav siaanap sagal te rahat |Está máis aló de todos os esforzos e trucos intelixentes.
ਸਭੁ ਕਛੁ ਜਾਨੈ ਆਤਮ ਕੀ ਰਹਤ ॥
sabh kachh jaanai aatam kee rahat |El coñece todos os camiños e medios da alma.
ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਲਏ ਲੜਿ ਲਾਇ ॥
jis bhaavai tis le larr laae |Aqueles cos que está satisfeito están pegados ao borde da súa túnica.
ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
thaan thanantar rahiaa samaae |Está impregnando todos os lugares e espazos.
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੀ ॥
so sevak jis kirapaa karee |Aqueles a quen concede o seu favor, fanse os seus servos.
ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਜਪਿ ਨਾਨਕ ਹਰੀ ॥੮॥੫॥
nimakh nimakh jap naanak haree |8|5|En cada momento, oh Nanak, medita no Señor. ||8||5||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |Salok:
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਅਰੁ ਲੋਭ ਮੋਹ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਅਹੰਮੇਵ ॥
kaam krodh ar lobh moh binas jaae ahamev |O desexo sexual, a rabia, a cobiza e o apego emocional - que estes desaparezan, e tamén o egoísmo.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਕਰਿ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ਗੁਰਦੇਵ ॥੧॥
naanak prabh saranaagatee kar prasaad guradev |1|Nanak busca o Santuario de Deus; por favor bendígame coa túa graza, oh Divino Guru. ||1||
ਅਸਟਪਦੀ ॥
asattapadee |Ashtapadee:
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਖਾਹਿ ॥
jih prasaad chhateeh amrit khaeh |Pola súa Gracia, participas dos trinta e seis manxares;
ਤਿਸੁ ਠਾਕੁਰ ਕਉ ਰਖੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
tis tthaakur kau rakh man maeh |consagra ese Señor e Mestre na túa mente.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੁਗੰਧਤ ਤਨਿ ਲਾਵਹਿ ॥
jih prasaad sugandhat tan laaveh |Pola súa Graza, aplicas aceites perfumados ao teu corpo;
ਤਿਸ ਕਉ ਸਿਮਰਤ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਵਹਿ ॥
tis kau simarat param gat paaveh |recordando El, obtense o status supremo.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਬਸਹਿ ਸੁਖ ਮੰਦਰਿ ॥
jih prasaad baseh sukh mandar |Pola súa Graza, habitas no palacio da paz;
ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਇ ਸਦਾ ਮਨ ਅੰਦਰਿ ॥
tiseh dhiaae sadaa man andar |medita para sempre nel dentro da túa mente.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਗ੍ਰਿਹ ਸੰਗਿ ਸੁਖ ਬਸਨਾ ॥
jih prasaad grih sang sukh basanaa |Pola súa Graza, vostede permanece coa súa familia en paz;
ਆਠ ਪਹਰ ਸਿਮਰਹੁ ਤਿਸੁ ਰਸਨਾ ॥
aatth pahar simarahu tis rasanaa |garda o seu recordo na túa lingua, vinte e catro horas ao día.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਰੰਗ ਰਸ ਭੋਗ ॥
jih prasaad rang ras bhog |Pola súa Graza, gozas dos gustos e dos praceres;
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਧਿਆਵਨ ਜੋਗ ॥੧॥
naanak sadaa dhiaaeeai dhiaavan jog |1|Oh Nanak, medita para sempre sobre Aquel, que é digno de meditación. ||1||
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਹਢਾਵਹਿ ॥
jih prasaad paatt pattanbar hadtaaveh |Pola súa Gracia, levas sedas e saténs;
ਤਿਸਹਿ ਤਿਆਗਿ ਕਤ ਅਵਰ ਲੁਭਾਵਹਿ ॥
tiseh tiaag kat avar lubhaaveh |por que abandonalo, para unirse a outro?
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੁਖਿ ਸੇਜ ਸੋਈਜੈ ॥
jih prasaad sukh sej soeejai |Pola súa Gracia, dormes nunha cama acolledora;
ਮਨ ਆਠ ਪਹਰ ਤਾ ਕਾ ਜਸੁ ਗਾਵੀਜੈ ॥
man aatth pahar taa kaa jas gaaveejai |Ó miña mente, canta as súas loanzas, vinte e catro horas ao día.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੁਝੁ ਸਭੁ ਕੋਊ ਮਾਨੈ ॥
jih prasaad tujh sabh koaoo maanai |Pola súa Graza, todos son honrados;