ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Páxina - 735
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੭ ॥
soohee mahalaa 4 ghar 7 |Soohee, Fourth Mehl, Seventh House:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Un Deus Creador Universal. Pola graza do verdadeiro gurú:
ਤੇਰੇ ਕਵਨ ਕਵਨ ਗੁਣ ਕਹਿ ਕਹਿ ਗਾਵਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨਾ ॥
tere kavan kavan gun keh keh gaavaa too saahib gunee nidhaanaa |Cal, cal das túas gloriosas virtudes debo cantar e contar, Señor? Ti es o meu Señor e Mestre, o tesouro da excelencia.
ਤੁਮਰੀ ਮਹਿਮਾ ਬਰਨਿ ਨ ਸਾਕਉ ਤੂੰ ਠਾਕੁਰ ਊਚ ਭਗਵਾਨਾ ॥੧॥
tumaree mahimaa baran na saakau toon tthaakur aooch bhagavaanaa |1|Non podo expresar os teus gloriosos eloxios. Ti es o meu Señor e Mestre, elevado e benévolo. ||1||
ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਰ ਸੋਈ ॥
mai har har naam dhar soee |O nome do Señor, Har, Har, é o meu único apoio.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau bhaavai tiau raakh mere saahib mai tujh bin avar na koee |1| rahaau |Se che agrada, sálvame, meu Señor e Mestre; sen Ti, non teño outro. ||1||Pausa||
ਮੈ ਤਾਣੁ ਦੀਬਾਣੁ ਤੂਹੈ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਮੈ ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
mai taan deebaan toohai mere suaamee mai tudh aagai aradaas |Só ti es a miña forza e a miña Corte, oh meu Señor e Mestre; só a Ti rezo.
ਮੈ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਮੇਰਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਤੁਝ ਹੀ ਪਾਸਿ ॥੨॥
mai hor thaau naahee jis peh krau benantee meraa dukh sukh tujh hee paas |2|Non hai outro lugar onde poida ofrecer as miñas oracións; Só a Ti podo contar as miñas dores e praceres. ||2||
ਵਿਚੇ ਧਰਤੀ ਵਿਚੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚਿ ਕਾਸਟ ਅਗਨਿ ਧਰੀਜੈ ॥
viche dharatee viche paanee vich kaasatt agan dhareejai |auga está encerrada na terra e o lume está encerrada na madeira.
ਬਕਰੀ ਸਿੰਘੁ ਇਕਤੈ ਥਾਇ ਰਾਖੇ ਮਨ ਹਰਿ ਜਪਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਦੂਰਿ ਕੀਜੈ ॥੩॥
bakaree singh ikatai thaae raakhe man har jap bhram bhau door keejai |3|As ovellas e os leóns gárdanse nun só lugar; Ó mortal, medita no Señor, e as túas dúbidas e medos serán eliminados. ||3||
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਨਿਮਾਣਿਆ ਮਾਣੁ ਦੇਵਾਏ ॥
har kee vaddiaaee dekhahu santahu har nimaaniaa maan devaae |Así que velaquí a gloriosa grandeza do Señor, oh Santos; o Señor bendiga con honra os deshonrados.
ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਚਰਣ ਤਲੇ ਤੇ ਊਪਰਿ ਆਵੈ ਤਿਉ ਨਾਨਕ ਸਾਧ ਜਨਾ ਜਗਤੁ ਆਣਿ ਸਭੁ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥੪॥੧॥੧੨॥
jiau dharatee charan tale te aoopar aavai tiau naanak saadh janaa jagat aan sabh pairee paae |4|1|12|Como o po sobe de debaixo dos pés, oh Nanak, así o Señor fai caer a todos aos pés do Santo. ||4||1||12||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soohee mahalaa 4 |Soohee, Cuarto Mehl:
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਜਾਣਹਿ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਪਹਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ॥
toon karataa sabh kichh aape jaaneh kiaa tudh peh aakh sunaaeeai |Ti mesmo, oh Creador, sabes todo; que podo dicirche?
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤੁਧੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਜੇਹਾ ਕੋ ਕਰੇ ਤੇਹਾ ਕੋ ਪਾਈਐ ॥੧॥
buraa bhalaa tudh sabh kichh soojhai jehaa ko kare tehaa ko paaeeai |1|Sabes todo o malo e o bo; mentres actuamos, tamén somos recompensados. ||1||
ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਤੂੰ ਅੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣਹਿ ॥
mere saahib toon antar kee bidh jaaneh |Ó meu Señor e Mestre, só Ti coñeces o estado do meu ser interior.
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤੁਧੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਬੁਲਾਵਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
buraa bhalaa tudh sabh kichh soojhai tudh bhaavai tivai bulaaveh |1| rahaau |Sabes todo o malo e o bo; como che queira, así nos fas falar. ||1||Pausa||
ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਮਾਇਆ ਸਰੀਰੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਵਿਚਿ ਦੇਹੀ ਮਾਨੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਾਈ ॥
sabh mohu maaeaa sareer har keea vich dehee maanukh bhagat karaaee |O Señor infundiu o amor de Maya en todos os corpos; a través deste corpo humano, vén a oportunidade de adorar ao Señor con devoción.
ਇਕਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਇਕਿ ਮਨਮੁਖਿ ਧੰਧੁ ਪਿਟਾਈ ॥੨॥
eikanaa satigur mel sukh deveh ik manamukh dhandh pittaaee |2|Únete a algúns co verdadeiro Guru e bendíceos con paz; mentres que outros, os manmukhs obstinados, están absortos en asuntos mundanos. ||2||
ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮੇਰੇ ਕਰਤੇ ਤੁਧੁ ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ॥
sabh ko teraa toon sabhanaa kaa mere karate tudh sabhanaa sir likhiaa lekh |Todos che pertencen, e ti de todos, ó meu Señor Creador; Escribiches as palabras do destino na testa de todos.
ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੇਹਾ ਕੋ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਨਦਰੀ ਨਾਹੀ ਕੋ ਭੇਖੁ ॥੩॥
jehee toon nadar kareh tehaa ko hovai bin nadaree naahee ko bhekh |3|Como concedes a túa mirada de graza, os mortais son feitos; sen a túa mirada graciosa, ninguén asume ningunha forma. ||3||
ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਸਭ ਤੁਧਨੋ ਨਿਤ ਧਿਆਏ ॥
teree vaddiaaee toonhai jaaneh sabh tudhano nit dhiaae |Só ti coñeces a Túa Gloriosa Grandeza; todos meditan constantemente en Ti.
ਜਿਸ ਨੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥੧੩॥
jis no tudh bhaavai tis no toon meleh jan naanak so thaae paae |4|2|13|Ese ser, co que estás contento, está unido contigo; Ó servo Nanak, só se acepta un mortal así. ||4||2||13||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soohee mahalaa 4 |Soohee, Cuarto Mehl:
ਜਿਨ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਏ ॥
jin kai antar vasiaa meraa har har tin ke sabh rog gavaae |Eses seres, en cuxo interior habita o meu Señor, Har, Har, todas as súas enfermidades están curadas.
ਤੇ ਮੁਕਤ ਭਏ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਪਵਿਤੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥੧॥
te mukat bhe jin har naam dhiaaeaa tin pavit param pad paae |1|Só eles se liberan, os que meditan no Nome do Señor; obteñen o status supremo. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਰਿ ਜਨ ਆਰੋਗ ਭਏ ॥
mere raam har jan aarog bhe |Oh meu Señor, os humildes servos do Señor fanse saudables.
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਜਿਨਾ ਜਪਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਹਉਮੈ ਰੋਗ ਗਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur bachanee jinaa japiaa meraa har har tin ke haumai rog ge |1| rahaau |Aqueles que meditan no meu Señor, Har, Har, a través da Palabra das Ensinanzas do Guru, están librados da enfermidade do ego. ||1||Pausa||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਰੋਗੀ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥
brahamaa bisan mahaadeo trai gun rogee vich haumai kaar kamaaee |Brahma, Vishnu e Shiva sofren a enfermidade dos tres gunas - as tres calidades; fan os seus actos en egoísmo.
ਜਿਨਿ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਨ ਚੇਤਹਿ ਬਪੁੜੇ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੨॥
jin kee tiseh na cheteh bapurre har guramukh sojhee paaee |2|Os pobres tolos non se lembran de Aquel que os creou; esta comprensión do Señor só a obteñen aqueles que se fan Gurmukh. ||2||
ਹਉਮੈ ਰੋਗਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਬਿਆਪਿਆ ਤਿਨ ਕਉ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
haumai rog sabh jagat biaapiaa tin kau janam maran dukh bhaaree |O mundo enteiro está afectado pola enfermidade do egoísmo. Sofren as terribles dores do nacemento e da morte.