ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Páxina - 340
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰ ਭੇਟਿ ਮਹਾ ਸੁਖ ਭ੍ਰਮਤ ਰਹੇ ਮਨੁ ਮਾਨਾਨਾਂ ॥੪॥੨੩॥੭੪॥
keh kabeer gur bhett mahaa sukh bhramat rahe man maanaanaan |4|23|74|Di Kabeer, coñecendo o Guru, atopei a paz absoluta. A miña mente deixou de andar; estou feliz. ||4||23||74||
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ ॥
raag gaurree poorabee baavan akharee kabeer jeeo kee |Raag Gauree Poorbee, Baawan Akhree Of Kabeer Jee:
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh guraprasaad |Un Deus Creador Universal. A Verdade É O Nome. Ser Creativo Personificado. Por Guru's Grace:
ਬਾਵਨ ਅਛਰ ਲੋਕ ਤ੍ਰੈ ਸਭੁ ਕਛੁ ਇਨ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
baavan achhar lok trai sabh kachh in hee maeh |A través destas cincuenta e dúas cartas descríbense os tres mundos e todas as cousas.
ਏ ਅਖਰ ਖਿਰਿ ਜਾਹਿਗੇ ਓਇ ਅਖਰ ਇਨ ਮਹਿ ਨਾਹਿ ॥੧॥
e akhar khir jaahige oe akhar in meh naeh |1|Estas cartas perecerán; non poden describir o Señor imperecedoiro. ||1||
ਜਹਾ ਬੋਲ ਤਹ ਅਛਰ ਆਵਾ ॥
jahaa bol tah achhar aavaa |Onde hai fala, hai letras.
ਜਹ ਅਬੋਲ ਤਹ ਮਨੁ ਨ ਰਹਾਵਾ ॥
jah abol tah man na rahaavaa |Onde non hai fala, alí, a mente non descansa en nada.
ਬੋਲ ਅਬੋਲ ਮਧਿ ਹੈ ਸੋਈ ॥
bol abol madh hai soee |Está tanto na fala como no silencio.
ਜਸ ਓਹੁ ਹੈ ਤਸ ਲਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
jas ohu hai tas lakhai na koee |2|Ninguén pode coñecelo tal e como é. ||2||
ਅਲਹ ਲਹਉ ਤਉ ਕਿਆ ਕਹਉ ਕਹਉ ਤ ਕੋ ਉਪਕਾਰ ॥
alah lhau tau kiaa khau khau ta ko upakaar |Se chego a coñecer ao Señor, que podo dicir; de que serve falar?
ਬਟਕ ਬੀਜ ਮਹਿ ਰਵਿ ਰਹਿਓ ਜਾ ਕੋ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਬਿਸਥਾਰ ॥੩॥
battak beej meh rav rahio jaa ko teen lok bisathaar |3|Está contido na semente da árbore de banyan, e aínda así, a súa extensión esténdese polos tres mundos. ||3||
ਅਲਹ ਲਹੰਤਾ ਭੇਦ ਛੈ ਕਛੁ ਕਛੁ ਪਾਇਓ ਭੇਦ ॥
alah lahantaa bhed chhai kachh kachh paaeio bhed |Quen coñece ao Señor comprende o seu misterio, e pouco a pouco, o misterio desaparece.
ਉਲਟਿ ਭੇਦ ਮਨੁ ਬੇਧਿਓ ਪਾਇਓ ਅਭੰਗ ਅਛੇਦ ॥੪॥
aulatt bhed man bedhio paaeio abhang achhed |4|Afastándose do mundo, a súa mente é atravesada por este misterio, e un obtén o Señor Indestructible e Impenetrable. ||4||
ਤੁਰਕ ਤਰੀਕਤਿ ਜਾਨੀਐ ਹਿੰਦੂ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ॥
turak tareekat jaaneeai hindoo bed puraan |O musulmán coñece o modo de vida musulmán; o hindú coñece os Vedas e Puraanas.
ਮਨ ਸਮਝਾਵਨ ਕਾਰਨੇ ਕਛੂਅਕ ਪੜੀਐ ਗਿਆਨ ॥੫॥
man samajhaavan kaarane kachhooak parreeai giaan |5|Para instruír as súas mentes, a xente debería estudar algún tipo de sabedoría espiritual. ||5||
ਓਅੰਕਾਰ ਆਦਿ ਮੈ ਜਾਨਾ ॥
oankaar aad mai jaanaa |Só coñezo ao Un, ao Creador Universal, ao Ser Primordial.
ਲਿਖਿ ਅਰੁ ਮੇਟੈ ਤਾਹਿ ਨ ਮਾਨਾ ॥
likh ar mettai taeh na maanaa |Non creo en ninguén a quen o Señor escriba e borre.
ਓਅੰਕਾਰ ਲਖੈ ਜਉ ਕੋਈ ॥
oankaar lakhai jau koee |Se alguén coñece ao Único, o Creador Universal,
ਸੋਈ ਲਖਿ ਮੇਟਣਾ ਨ ਹੋਈ ॥੬॥
soee lakh mettanaa na hoee |6|non perecerá, xa que o coñece. ||6||
ਕਕਾ ਕਿਰਣਿ ਕਮਲ ਮਹਿ ਪਾਵਾ ॥
kakaa kiran kamal meh paavaa |KAKKA: Cando os raios da Luz Divina entran no loto do corazón,
ਸਸਿ ਬਿਗਾਸ ਸੰਪਟ ਨਹੀ ਆਵਾ ॥
sas bigaas sanpatt nahee aavaa |a luz da lúa de Maya non pode entrar no cesto da mente.
ਅਰੁ ਜੇ ਤਹਾ ਕੁਸਮ ਰਸੁ ਪਾਵਾ ॥
ar je tahaa kusam ras paavaa |E se un obtén a fragrancia sutil desa flor espiritual,
ਅਕਹ ਕਹਾ ਕਹਿ ਕਾ ਸਮਝਾਵਾ ॥੭॥
akah kahaa keh kaa samajhaavaa |7|non pode describir o indescriptible; podía falar, pero quen o entendería? ||7||
ਖਖਾ ਇਹੈ ਖੋੜਿ ਮਨ ਆਵਾ ॥
khakhaa ihai khorr man aavaa |KHAKHA: A mente entrou nesta cova.
ਖੋੜੇ ਛਾਡਿ ਨ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵਾ ॥
khorre chhaadd na dah dis dhaavaa |Non sae desta cova para vagar polas dez direccións.
ਖਸਮਹਿ ਜਾਣਿ ਖਿਮਾ ਕਰਿ ਰਹੈ ॥
khasameh jaan khimaa kar rahai |Coñecendo ao seu Señor e Mestre, a xente mostra compaixón;
ਤਉ ਹੋਇ ਨਿਖਿਅਉ ਅਖੈ ਪਦੁ ਲਹੈ ॥੮॥
tau hoe nikhiaau akhai pad lahai |8|despois, fanse inmortais, e acadan o estado de dignidade eterna. ||8||
ਗਗਾ ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਪਛਾਨਾ ॥
gagaa gur ke bachan pachhaanaa |GAGGA: Quen entende a Palabra do Guru
ਦੂਜੀ ਬਾਤ ਨ ਧਰਈ ਕਾਨਾ ॥
doojee baat na dharee kaanaa |non escoita nada máis.
ਰਹੈ ਬਿਹੰਗਮ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਈ ॥
rahai bihangam kateh na jaaee |Queda coma un eremita e non vai a ningures,
ਅਗਹ ਗਹੈ ਗਹਿ ਗਗਨ ਰਹਾਈ ॥੯॥
agah gahai geh gagan rahaaee |9|cando agarra o Señor Inagarrable e habita no ceo da Porta Décima. ||9||
ਘਘਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਨਿਮਸੈ ਸੋਈ ॥
ghaghaa ghatt ghatt nimasai soee |GHAGHA: El habita en todos e cada un dos corazóns.
ਘਟ ਫੂਟੇ ਘਟਿ ਕਬਹਿ ਨ ਹੋਈ ॥
ghatt footte ghatt kabeh na hoee |Mesmo cando rebenta o lanzador, non diminúe.
ਤਾ ਘਟ ਮਾਹਿ ਘਾਟ ਜਉ ਪਾਵਾ ॥
taa ghatt maeh ghaatt jau paavaa |Cando alguén atopa o Camiño ao Señor no seu propio corazón,
ਸੋ ਘਟੁ ਛਾਡਿ ਅਵਘਟ ਕਤ ਧਾਵਾ ॥੧੦॥
so ghatt chhaadd avaghatt kat dhaavaa |10|por que debería abandonar ese Camiño para seguir outro camiño? ||10||
ਙੰਙਾ ਨਿਗ੍ਰਹਿ ਸਨੇਹੁ ਕਰਿ ਨਿਰਵਾਰੋ ਸੰਦੇਹ ॥
ngangaa nigreh sanehu kar niravaaro sandeh |NGANGA: Conténtete, ama o Señor e descarta as túas dúbidas.
ਨਾਹੀ ਦੇਖਿ ਨ ਭਾਜੀਐ ਪਰਮ ਸਿਆਨਪ ਏਹ ॥੧੧॥
naahee dekh na bhaajeeai param siaanap eh |11|Aínda que non vexas o Camiño, non fuxes; esta é a sabedoría máis elevada. ||11||
ਚਚਾ ਰਚਿਤ ਚਿਤ੍ਰ ਹੈ ਭਾਰੀ ॥
chachaa rachit chitr hai bhaaree |CHACHA: Pintou o gran cadro do mundo.
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚੇਤਹੁ ਚਿਤਕਾਰੀ ॥
taj chitrai chetahu chitakaaree |Esquece esta imaxe, e lembra o Pintor.
ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਇਹੈ ਅਵਝੇਰਾ ॥
chitr bachitr ihai avajheraa |Esta pintura marabillosa é agora o problema.
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚਿਤੁ ਰਾਖਿ ਚਿਤੇਰਾ ॥੧੨॥
taj chitrai chit raakh chiteraa |12|Esquece esta imaxe e concentra a túa conciencia no Pintor. ||12||
ਛਛਾ ਇਹੈ ਛਤ੍ਰਪਤਿ ਪਾਸਾ ॥
chhachhaa ihai chhatrapat paasaa |CHHACHHA: O Señor Soberano do Universo está aquí contigo.
ਛਕਿ ਕਿ ਨ ਰਹਹੁ ਛਾਡਿ ਕਿ ਨ ਆਸਾ ॥
chhak ki na rahahu chhaadd ki na aasaa |Por que estás tan infeliz? Por que non abandonas os teus desexos?
ਰੇ ਮਨ ਮੈ ਤਉ ਛਿਨ ਛਿਨ ਸਮਝਾਵਾ ॥
re man mai tau chhin chhin samajhaavaa |Ó miña mente, en cada momento intento instruírte,
ਤਾਹਿ ਛਾਡਿ ਕਤ ਆਪੁ ਬਧਾਵਾ ॥੧੩॥
taeh chhaadd kat aap badhaavaa |13|pero abandoaste a El e te enredes cos demais. ||13||
ਜਜਾ ਜਉ ਤਨ ਜੀਵਤ ਜਰਾਵੈ ॥
jajaa jau tan jeevat jaraavai |JAJJA: Se alguén lle queima o corpo mentres está vivo,
ਜੋਬਨ ਜਾਰਿ ਜੁਗਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ॥
joban jaar jugat so paavai |e queima os desexos da súa mocidade, entón atopa o camiño correcto.
ਅਸ ਜਰਿ ਪਰ ਜਰਿ ਜਰਿ ਜਬ ਰਹੈ ॥
as jar par jar jar jab rahai |Cando arde o desexo da súa propia riqueza e a dos demais,
ਤਬ ਜਾਇ ਜੋਤਿ ਉਜਾਰਉ ਲਹੈ ॥੧੪॥
tab jaae jot ujaarau lahai |14|entón atopa a Luz Divina. ||14||