ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Side - 302
ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਸਭਸ ਦਾ ਤੂ ਸਭ ਛਡਾਹੀ ॥੪॥
sabh jeea tere too sabhas daa too sabh chhaddaahee |4|Alle vesener er dine; Du tilhører alle. Du leverer alt. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |Salok, fjerde Mehl:
ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਦੇਸਰਾ ਅਖੀ ਤਾਰ ਲਗੰਨਿ ॥
sun saajan prem sandesaraa akhee taar lagan |Hør, min venn, til mitt kjærlighetsbudskap; mine øyne er festet på deg.
ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵੰਨਿ ॥੧॥
gur tutthai sajan meliaa jan naanak sukh savan |1|Guruen var fornøyd - Han forente tjener Nanak med vennen sin, og nå sover han i fred. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Fjerde Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
satigur daataa deaal hai jis no deaa sadaa hoe |Den sanne guruen er den barmhjertige giveren; Han er alltid medfølende.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅੰਦਰਹੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੇਖੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਇਕੁ ਸੋਇ ॥
satigur andarahu niravair hai sabh dekhai braham ik soe |Den sanne guruen har ikke noe hat i seg; Han ser den ene Gud overalt.
ਨਿਰਵੈਰਾ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਚਲਾਇਦੇ ਤਿਨ ਵਿਚਹੁ ਤਿਸਟਿਆ ਨ ਕੋਇ ॥
niravairaa naal ji vair chalaaeide tin vichahu tisattiaa na koe |Enhver som retter hat mot den som ikke har noe hat, skal aldri bli mett innenfor.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਦਾ ਭਲਾ ਮਨਾਇਦਾ ਤਿਸ ਦਾ ਬੁਰਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
satigur sabhanaa daa bhalaa manaaeidaa tis daa buraa kiau hoe |The True Guru ønsker alle godt; hvordan kan noe vondt skje med ham?
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜੇਹਾ ਕੋ ਇਛਦਾ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥
satigur no jehaa ko ichhadaa tehaa fal paae koe |Som man føler mot den sanne guruen, så er belønningene han mottar.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜਿਦੂ ਕਿਛੁ ਗੁਝਾ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak karataa sabh kichh jaanadaa jidoo kichh gujhaa na hoe |2|O Nanak, Skaperen vet alt; ingenting kan skjules for ham. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਹਿਬੁ ਵਡਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਵਡ ਜਾਣੀ ॥
jis no saahib vaddaa kare soee vadd jaanee |En som er blitt stor av sin Herre og Mester - vit at han er stor!
ਜਿਸੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੋ ਸਾਹਿਬ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ॥
jis saahib bhaavai tis bakhas le so saahib man bhaanee |Ved sin velbehag tilgir Herren og Mesteren de som behager Hans sinn.
ਜੇ ਕੋ ਓਸ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਸੋ ਮੂੜ ਅਜਾਣੀ ॥
je ko os dee rees kare so moorr ajaanee |En som prøver å konkurrere med Ham er en meningsløs dåre.
ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸੁ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥
jis no satigur mele su gun ravai gun aakh vakhaanee |En som er forent med Herren av den sanne guruen, synger Hans lovsang og taler Hans herligheter.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਬੁਝਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੫॥
naanak sachaa sach hai bujh sach samaanee |5|O Nanak, den sanne Herren er sann; en som forstår ham er oppslukt av sannhet. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |Salok, fjerde Mehl:
ਹਰਿ ਸਤਿ ਨਿਰੰਜਨ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
har sat niranjan amar hai nirbhau niravair nirankaar |Herren er sann, plettfri og evig; Han har ingen frykt, hat eller form.
ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਤਿਨ ਲਥਾ ਹਉਮੈ ਭਾਰੁ ॥
jin japiaa ik man ik chit tin lathaa haumai bhaar |De som synger og mediterer på Ham, som målrettet fokuserer sin bevissthet på Ham, er kvitt byrden av egoet sitt.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੈਕਾਰੁ ॥
jin guramukh har aaraadhiaa tin sant janaa jaikaar |De gurmukhene som tilber og tilber Herren – hils de hellige vesener!
ਕੋਈ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸ ਨੋ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
koee nindaa kare poore satiguroo kee tis no fitt fitt kahai sabh sansaar |Hvis noen baktaler den perfekte sanne guruen, vil han bli irettesatt og bebreidet av hele verden.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਰਖਣਹਾਰੁ ॥
satigur vich aap varatadaa har aape rakhanahaar |Herren selv forblir i den sanne guruen; Han selv er hans beskytter.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਣ ਗਾਵਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥
dhan dhan guroo gun gaavadaa tis no sadaa sadaa namasakaar |Velsignet, velsignet er guruen, som synger Guds herligheter. For Ham bøyer jeg meg for evig og alltid i dypeste ærbødighet.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੧॥
jan naanak tin kau vaariaa jin japiaa sirajanahaar |1|Tjener Nanak er et offer til de som har meditert på Skaperens Herre. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Fjerde Mehl:
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਆਕਾਸੁ ॥
aape dharatee saajeean aape aakaas |Han skapte selv jorden; Han skapte himmelen selv.
ਵਿਚਿ ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਗਿਰਾਸੁ ॥
vich aape jant upaaeian mukh aape dee giraas |Han skapte selv vesenene der, og han legger selv mat i munnen deres.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
sabh aape aap varatadaa aape hee gunataas |Han Selv er altgjennomtrengende; Han selv er skatten av fortreffelighet.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਤਾਸੁ ॥੨॥
jan naanak naam dhiaae too sabh kilavikh katte taas |2|O tjener Nanak, mediter over Naam, Herrens navn; Han skal ta bort alle dine syndige feil. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ॥
too sachaa saahib sach hai sach sache bhaavai |Du, O Sanne Herre og Mester, er Sann; Sannheten er behagelig for den Sanne.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਦੇ ਤਿਨ ਜਮ ਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
jo tudh sach salaahade tin jam kankar nerr na aavai |Dødens sendebud nærmer seg ikke engang dem som priser deg, o sanne Herre.
ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਦਰਿ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਚਾ ਭਾਵੈ ॥
tin ke mukh dar ujale jin har hiradai sachaa bhaavai |Deres ansikter stråler i Herrens forgård; Herren behager deres hjerter.
ਕੂੜਿਆਰ ਪਿਛਾਹਾ ਸਟੀਅਨਿ ਕੂੜੁ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
koorriaar pichhaahaa satteean koorr hiradai kapatt mahaa dukh paavai |De falske blir etterlatt; på grunn av usannheten og sviket i deres hjerter, lider de i fryktelig smerte.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕੂੜਿਆਰੀਆ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ਜਾਵੈ ॥੬॥
muh kaale koorriaareea koorriaar koorro hoe jaavai |6|Svarte er ansiktene til de falske; det falske forblir bare falskt. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |Salok, fjerde Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਧਰਤੀ ਧਰਮ ਹੈ ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੇਹਾ ਕੋ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
satigur dharatee dharam hai tis vich jehaa ko beeje tehaa fal paae |Den sanne guruen er Dharmaens felt; som man planter frøene der, slik får man fruktene.
ਗੁਰਸਿਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਤਿਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
gurasikhee amrit beejiaa tin amrit fal har paae |GurSikhene planter ambrosial nektar, og får Herren som sin ambrosiale frukt.
ਓਨਾ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਓਇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੀ ਪੈਨਾਏ ॥
onaa halat palat mukh ujale oe har daragah sachee painaae |Ansiktene deres stråler i denne verden og den neste; i Herrens forgård er de kledd med ære.
ਇਕਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਖੋਟੁ ਨਿਤ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵਹਿ ਓਹੁ ਜੇਹਾ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਖਾਏ ॥
eikanaa andar khott nit khott kamaaveh ohu jehaa beeje tehaa fal khaae |Noen har grusomhet i hjertet - de handler konstant i grusomhet; som de planter, er det også fruktene som de spiser.