ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 666

ਘਨ ਮੈ ਜਿਮ ਬਿਦੁਲਤਾ ਝਮਕੈ ॥

ghan mai jim bidulataa jhamakai |

മിന്നലുകൾ മാറിമാറി മിന്നിമറയുമ്പോൾ,

ਰਿਖਿ ਮੋ ਗੁਨ ਤਾਸ ਸਬੈ ਦਮਕੈ ॥੩੭੮॥

rikh mo gun taas sabai damakai |378|

ഈ ഋഷിമാരുടെ എല്ലാ ഗുണങ്ങളും മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ മിന്നൽ പോലെ മിന്നിമറഞ്ഞു.378.

ਜਸ ਛਾਡਤ ਭਾਨੁ ਅਨੰਤ ਛਟਾ ॥

jas chhaaddat bhaan anant chhattaa |

സൂര്യൻ അനന്തമായ കിരണങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കുമ്പോൾ,

ਰਿਖਿ ਕੇ ਤਿਮ ਸੋਭਤ ਜੋਗ ਜਟਾ ॥

rikh ke tim sobhat jog jattaa |

സൂര്യനിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടുന്ന കിരണങ്ങൾ പോലെ യോഗികളുടെ തലയിൽ മെത്തകൾ അലയടിച്ചു.

ਜਿਨ ਕੀ ਦੁਖ ਫਾਸ ਕਹੂੰ ਨ ਕਟੀ ॥

jin kee dukh faas kahoon na kattee |

ആരുടെ ദുഃഖം എവിടെയും തൂക്കിലേറ്റപ്പെട്ടില്ല,

ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਾਸੁ ਛਟਾਕ ਛੁਟੀ ॥੩੭੯॥

rikh bhettat taas chhattaak chhuttee |379|

ഈ ഗണങ്ങൾ കണ്ടതോടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ അവസാനിച്ചവർ.379.

ਨਰ ਜੋ ਨਹੀ ਨਰਕਨ ਤੇ ਨਿਵਰੈ ॥

nar jo nahee narakan te nivarai |

നരകയാതനകളിൽ നിന്ന് മോചിതരാകാത്ത മനുഷ്യർ,

ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਉਨ ਤਰਾਕ ਤਰੈ ॥

rikh bhettat taun taraak tarai |

നരകത്തിൽ വീഴ്ത്തപ്പെട്ട ആ സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും ഈ മുനിമാരെ ദർശിച്ചപ്പോൾ വീണ്ടെടുക്കപ്പെട്ടു

ਜਿਨ ਕੇ ਸਮਤਾ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ਠਟੀ ॥

jin ke samataa kahoon naeh tthattee |

(പാപങ്ങൾ നിമിത്തം) ആരോടും തുല്യമല്ലാത്തത് (അതായത് ദൈവവുമായി യോജിപ്പില്ലാത്തത്)

ਰਿਖਿ ਪੂਜਿ ਘਟੀ ਸਬ ਪਾਪ ਘਟੀ ॥੩੮੦॥

rikh pooj ghattee sab paap ghattee |380|

അവരുടെ ഉള്ളിൽ എന്തെങ്കിലും പാപം ഉള്ളവർ, അവരുടെ പാപപൂർണമായ ജീവിതം ഈ മുനിമാരെ ആരാധിക്കുന്നതിലാണ് അവസാനിച്ചത്.380.

ਇਤ ਬਧਿ ਤਉਨ ਬਿਠੋ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ॥

eit badh taun bittho mrigahaa |

ഇവിടെ അവൻ വേട്ടക്കാരൻ്റെ കുഴിയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു

ਜਸ ਹੇਰਤ ਛੇਰਿਨਿ ਭੀਮ ਭਿਡਹਾ ॥

jas herat chherin bheem bhiddahaa |

ഈ വശത്ത്, ഈ വേട്ടക്കാരൻ ഇരുന്നു, ആരെ കണ്ടാണ് മൃഗങ്ങൾ ഓടിപ്പോകുന്നത്

ਤਿਹ ਜਾਨ ਰਿਖੀਨ ਹੀ ਸਾਸ ਸਸ੍ਰਯੋ ॥

tih jaan rikheen hee saas sasrayo |

മുനി മാനാണെന്ന് കരുതി ശ്വാസം അടക്കിപ്പിടിച്ചു

ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਨ ਮੁਨੀ ਕਹੁ ਬਾਨ ਕਸ੍ਰਯੋ ॥੩੮੧॥

mrig jaan munee kahu baan kasrayo |381|

അവൻ മുനിയെ തിരിച്ചറിയാതെ അവനെ ഒരു മാനായി കണക്കാക്കി, അയാൾ തൻ്റെ അസ്ത്രം അവനു നേരെ തൊടുത്തു.381.

ਸਰ ਪੇਖ ਸਬੈ ਤਿਹ ਸਾਧ ਕਹੈ ॥

sar pekh sabai tih saadh kahai |

എല്ലാ വിശുദ്ധരും വരച്ച അമ്പ് കണ്ടു

ਮ੍ਰਿਗ ਹੋਇ ਨ ਰੇ ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਇਹੈ ॥

mrig hoe na re mun raaj ihai |

സന്യാസിമാരെല്ലാം അസ്ത്രം കണ്ടു, മുനി മാനിനെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്നതും കണ്ടു

ਨਹ ਬਾਨ ਸਰਾਸਨ ਪਾਨ ਤਜੇ ॥

nah baan saraasan paan taje |

(എന്നാൽ) അവൻ തൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് അമ്പും വില്ലും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.

ਅਸ ਦੇਖਿ ਦ੍ਰਿੜੰ ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਲਜੇ ॥੩੮੨॥

as dekh drirran mun raaj laje |382|

ആ വ്യക്തി തൻ്റെ കൈയിൽ നിന്ന് വില്ലും അമ്പും വലിച്ചെറിഞ്ഞു, മുനിയുടെ ദൃഢനിശ്ചയം കണ്ട് ലജ്ജിച്ചു.382.

ਬਹੁਤੇ ਚਿਰ ਜਿਉ ਤਿਹ ਧ੍ਯਾਨ ਛੁਟਾ ॥

bahute chir jiau tih dhayaan chhuttaa |

ഏറെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം അവൻ്റെ ശ്രദ്ധ നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോൾ

ਅਵਿਲੋਕ ਧਰੇ ਰਿਖਿ ਪਾਲ ਜਟਾ ॥

avilok dhare rikh paal jattaa |

ഏറെ നാളുകൾക്കു ശേഷം ശ്രദ്ധ തെറ്റിയപ്പോൾ, പൂട്ടുകളുള്ള മഹാമുനിയെ അയാൾ കണ്ടു

ਕਸ ਆਵਤ ਹੋ ਡਰੁ ਡਾਰਿ ਅਬੈ ॥

kas aavat ho ddar ddaar abai |

(അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, നിങ്ങൾ എന്തിനാണ്) ഇപ്പോൾ ഭയം ഉപേക്ഷിക്കുക?

ਮੁਹਿ ਲਾਗਤ ਹੋ ਮ੍ਰਿਗ ਰੂਪ ਸਬੈ ॥੩੮੩॥

muhi laagat ho mrig roop sabai |383|

അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. "നിങ്ങൾ എങ്ങനെയാണ് ഭയം വിട്ട് ഇവിടെയെത്തിയത്? ഞാൻ എല്ലായിടത്തും മാനുകളെ മാത്രം കാണുന്നു.”383.

ਰਿਖ ਪਾਲ ਬਿਲੋਕਿ ਤਿਸੈ ਦਿੜਤਾ ॥

rikh paal bilok tisai dirrataa |

മുനിമാരുടെ (ദത്തൻ) കാവൽക്കാരൻ അവൻ്റെ ദൃഢനിശ്ചയം കണ്ടു,

ਗੁਰੁ ਮਾਨ ਕਰੀ ਬਹੁਤੈ ਉਪਮਾ ॥

gur maan karee bahutai upamaa |

അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ നിശ്ചയദാർഢ്യം കണ്ട്, ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ച മുനി അവനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ਮ੍ਰਿਗ ਸੋ ਜਿਹ ਕੋ ਚਿਤ ਐਸ ਲਗ੍ਯੋ ॥

mrig so jih ko chit aais lagayo |

ആരുടെ ഹൃദയമാണ് ഇതുപോലെ മാനിനോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നത്,

ਪਰਮੇਸਰ ਕੈ ਰਸ ਜਾਨ ਪਗ੍ਰਯੋ ॥੩੮੪॥

paramesar kai ras jaan pagrayo |384|

"മാനിനോട് വളരെയധികം ശ്രദ്ധ പുലർത്തുന്നവൻ, താൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ ലയിച്ചുവെന്ന് കരുതുന്നു." 384.

ਮੁਨ ਕੋ ਤਬ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਸੀਜ ਹੀਆ ॥

mun ko tab prem praseej heea |

അപ്പോൾ മുനിയുടെ ഹൃദയം സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞു

ਗੁਰ ਠਾਰਸਮੋ ਮ੍ਰਿਗ ਨਾਸ ਕੀਆ ॥

gur tthaarasamo mrig naas keea |

മുനി അദ്ദേഹത്തെ തൻ്റെ പതിനെട്ടാമത്തെ ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചത് ഉരുകിയ മനസ്സോടെയാണ്

ਮਨ ਮੋ ਤਬ ਦਤ ਬੀਚਾਰ ਕੀਆ ॥

man mo tab dat beechaar keea |

അപ്പോൾ ദത്ത് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു

ਗੁਨ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਕੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਲੀਆ ॥੩੮੫॥

gun mrigahaa ko chit beech leea |385|

ആ വേട്ടക്കാരൻ്റെ ഗുണങ്ങളെ ദത്ത് മുനി ചിന്താപൂർവ്വം മനസ്സിൽ സ്വീകരിച്ചു.385.

ਹਰਿ ਸੋ ਹਿਤੁ ਜੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਰੈ ॥

har so hit jo ih bhaat karai |

ഒരാൾ ഹരിയെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ,

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰਹ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥

bhav bhaar apaarah paar parai |

ഈ രീതിയിൽ ഭഗവാനെ സ്നേഹിക്കുന്നവൻ അസ്തിത്വത്തിൻ്റെ സമുദ്രം കടക്കും

ਮਲ ਅੰਤਰਿ ਯਾਹੀ ਇਸਨਾਨ ਕਟੈ ॥

mal antar yaahee isanaan kattai |

ഈ കുളി കൊണ്ട് മനസ്സിലെ അഴുക്ക് നീങ്ങും

ਜਗ ਤੇ ਫਿਰਿ ਆਵਨ ਜਾਨ ਮਿਟੈ ॥੩੮੬॥

jag te fir aavan jaan mittai |386|

അകത്തെ കുളികൊണ്ട് അവൻ്റെ അഴുക്ക് നീങ്ങുകയും ലോകത്തിൽ അവൻ്റെ സ്ഥാനാന്തരം അവസാനിക്കുകയും ചെയ്യും.386.

ਗੁਰੁ ਜਾਨ ਤਬੈ ਤਿਹ ਪਾਇ ਪਰਾ ॥

gur jaan tabai tih paae paraa |

പിന്നെ അദ്ദേഹത്തെ ഗുരുവായി അറിഞ്ഞ് ഒരു (ഋഷി) യുടെ കാൽക്കൽ വീണു.

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਸੁ ਪਾਰ ਤਰਾ ॥

bhav bhaar apaar su paar taraa |

അവനെ തൻ്റെ ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ച്, അവൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു, അസ്തിത്വത്തിൻ്റെ ഭയാനകമായ സമുദ്രം കടത്തി.

ਦਸ ਅਸਟਸਮੋ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕੀਯੋ ॥

das asattasamo gur taas keeyo |

അദ്ദേഹം പതിനെട്ടാമത്തെ ഗുരുവായിരുന്നു

ਕਬਿ ਬਾਧਿ ਕਬਿਤਨ ਮਧਿ ਲੀਯੋ ॥੩੮੭॥

kab baadh kabitan madh leeyo |387|

അദ്ദേഹം അദ്ദേഹത്തെ തൻ്റെ പതിനെട്ടാമത്തെ ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചു. ഈ വിധത്തിൽ, കവി സംരക്ഷിക്കുന്നതിനെ പദ്യരൂപത്തിൽ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.387.

ਸਬ ਹੀ ਸਿਖ ਸੰਜੁਤਿ ਪਾਨ ਗਹੇ ॥

sab hee sikh sanjut paan gahe |

വേലക്കാർ ഉൾപ്പെടെ എല്ലാവരും (അവൻ്റെ) കാലുകൾ പിടിച്ചു.

ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਰਾਚਰਿ ਚਉਧ ਰਹੇ ॥

avilok charaachar chaudh rahe |

എല്ലാ ശിഷ്യന്മാരും ഒരുമിച്ചുകൂടി അവൻ്റെ കാലുകൾ പിടിച്ചു, അത് കണ്ട് ചൈതന്യവും നിർജീവവുമായ എല്ലാ ജീവികളും ഞെട്ടി.

ਪਸੁ ਪਛ ਚਰਾਚਰ ਜੀਵ ਸਬੈ ॥

pas pachh charaachar jeev sabai |

കന്നുകാലികളും കാലിത്തീറ്റയും, അച്ചാർ,

ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਤਬੈ ॥੩੮੮॥

gan gandhrab bhoot pisaach tabai |388|

മൃഗങ്ങൾ, പക്ഷികൾ, ഗന്ധർവ്വന്മാർ, പ്രേതങ്ങൾ, രാക്ഷസന്മാർ തുടങ്ങിയവയെല്ലാം അത്ഭുതപ്പെട്ടു.388.

ਇਤਿ ਅਠਦਸਵੋ ਗੁਰੂ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੮॥

eit atthadasavo guroo mrigahaa samaapatan |18|

ഒരു വേട്ടക്കാരനെ പതിനെട്ടാമത്തെ ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചതിൻ്റെ വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਨਲਨੀ ਸੁਕ ਉਨੀਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥

ath nalanee suk uneevo guroo kathanan |

ഇപ്പോൾ തത്തയെ പത്തൊൻപതാം ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചതിൻ്റെ വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਕ੍ਰਿਤ ਛੰਦ ॥

kripaan krit chhand |

കൃപൻ കൃത് സ്‌റ്റാൻസ

ਮੁਨਿ ਅਤਿ ਅਪਾਰ ॥

mun at apaar |

വളരെ അപാരമായ

ਗੁਣ ਗਣ ਉਦਾਰ ॥

gun gan udaar |

ഒപ്പം ഔദാര്യത്തിൻ്റെ സദ്ഗുണങ്ങളുടെ ഒരു കൂട്ടം സ്വന്തമാക്കി

ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਾਰ ॥

bidiaa bichaar |

മുനി വിദ്യാഭ്യാസം ദിവസവും നന്നായി

ਨਿਤ ਕਰਤ ਚਾਰ ॥੩੮੯॥

nit karat chaar |389|

ഗുണങ്ങളിൽ പരോപകാരിയായ മുനി, പഠനത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നവനായിരുന്നു, അവൻ്റെ പഠനം എപ്പോഴും പരിശീലിച്ചിരുന്നു.389.

ਲਖਿ ਛਬਿ ਸੁਰੰਗ ॥

lakh chhab surang |

(അവളുടെ) മനോഹരമായ ചിത്രം കാണുന്നു

ਲਾਜਤ ਅਨੰਗ ॥

laajat anang |

കാമദേവിനും നാണം വന്നു.

ਪਿਖਿ ਬਿਮਲ ਅੰਗ ॥

pikh bimal ang |

(അവൻ്റെ) ശരീരത്തിൻ്റെ ശുദ്ധി കാണുന്നു

ਚਕਿ ਰਹਤ ਗੰਗ ॥੩੯੦॥

chak rahat gang |390|

അവൻ്റെ സൌന്ദര്യം കണ്ട് പ്രേമദേവൻ ലജ്ജിച്ചു, അവൻ്റെ അംഗശുദ്ധി കണ്ട് ഗംഗ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.390.

ਲਖਿ ਦੁਤਿ ਅਪਾਰ ॥

lakh dut apaar |

(അവൻ്റെ) അപാരമായ തെളിച്ചം കാണുന്നു

ਰੀਝਤ ਕੁਮਾਰ ॥

reejhat kumaar |

അവൻ്റെ സൌന്ദര്യം കണ്ട് രാജകുമാരന്മാർക്കെല്ലാം സന്തോഷമായി.

ਗ੍ਯਾਨੀ ਅਪਾਰ ॥

gayaanee apaar |

അവൻ അപാരമായ അറിവുള്ളവനാണ്

ਗੁਨ ਗਨ ਉਦਾਰ ॥੩੯੧॥

gun gan udaar |391|

കാരണം അദ്ദേഹം ഏറ്റവും വലിയ പണ്ഡിതനും ഉദാരമതിയും പ്രഗത്ഭനുമായ വ്യക്തിയായിരുന്നു.391.

ਅਬਯਕਤ ਅੰਗ ॥

abayakat ang |

(അവൻ്റെ) അദൃശ്യ ശരീരത്തിൻ്റെ തെളിച്ചം

ਆਭਾ ਅਭੰਗ ॥

aabhaa abhang |

അവൻ്റെ അവയവങ്ങളുടെ മഹത്വം പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്തതായിരുന്നു

ਸੋਭਾ ਸੁਰੰਗ ॥

sobhaa surang |

അവളുടെ സൗന്ദര്യം വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു,

ਤਨ ਜਨੁ ਅਨੰਗ ॥੩੯੨॥

tan jan anang |392|

അവൻ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ദേവനെപ്പോലെ സുന്ദരനായിരുന്നു.392.

ਬਹੁ ਕਰਤ ਨ੍ਯਾਸ ॥

bahu karat nayaas |

അദ്ദേഹം ധാരാളം യോഗ ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു.

ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥

nis din udaas |

രാവും പകലും വേർപിരിയാതെ അദ്ദേഹം നിരവധി അഭ്യാസങ്ങൾ നടത്തി

ਤਜਿ ਸਰਬ ਆਸ ॥

taj sarab aas |

എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും ഉപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് (അവൻ്റെ) ബുദ്ധിയിലെ അറിവ്

ਅਤਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥੩੯੩॥

at budh prakaas |393|

അറിവിൻ്റെ അനാവൃതമായതിനാൽ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ചു.393.

ਤਨਿ ਸਹਤ ਧੂਪ ॥

tan sahat dhoop |

സന്യാസിമാരുടെ രാജാവ് (ദത്തൻ) സ്വയം

ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਭੂਪ ॥

sanayaas bhoop |

സന്ന്യാസരാജാവായ ദത്ത് മുനി ശിവനെപ്പോലെ വളരെ സുന്ദരനായി കാണപ്പെട്ടു.

ਤਨਿ ਛਬਿ ਅਨੂਪ ॥

tan chhab anoop |

(അവൻ്റെ) ശരീരചിത്രം വളരെ സവിശേഷമായിരുന്നു,

ਜਨੁ ਸਿਵ ਸਰੂਪ ॥੩੯੪॥

jan siv saroop |394|

ശരീരത്തിലെ സൂര്യപ്രകാശം സഹിക്കുമ്പോൾ, അതുല്യമായ സൌന്ദര്യത്തോടെ സഖ്യം.394.

ਮੁਖ ਛਬਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥

mukh chhab prachandd |

(അവൻ്റെ) മുഖത്ത് ഒരു വലിയ ഭാവം ഉണ്ടായിരുന്നു

ਆਭਾ ਅਭੰਗ ॥

aabhaa abhang |

അവൻ്റെ കൈകാലുകളുടെയും മുഖത്തിൻ്റെയും ഭംഗി തികഞ്ഞതായിരുന്നു

ਜੁਟਿ ਜੋਗ ਜੰਗ ॥

jutt jog jang |

യോഗ-സാധനയിൽ ('യുദ്ധം') ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു.

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428