ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 486

ਭੂਖਨ ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਧਨੁ ਹੈ ਪਟ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਊਪਰ ਵਾਰੈ ॥

bhookhan aaur jito dhan hai patt sree jadubeer ke aoopar vaarai |

നഗരത്തിലെ എല്ലാ സ്ത്രീകളും ഇപ്പോൾ കൃഷ്ണനെ നേരിട്ട് കാണുകയും അവരുടെ സമ്പത്തും ആഭരണങ്ങളും അവനിൽ ബലിയർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു

ਬੀਰ ਬਡੋ ਅਰਿ ਜੀਤ ਲਯੋ ਰਨਿ ਯੌ ਹਸਿ ਕੈ ਸਬ ਬੈਨ ਉਚਾਰੈ ॥

beer baddo ar jeet layo ran yau has kai sab bain uchaarai |

എല്ലാവരും പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു: "അവൻ യുദ്ധത്തിൽ ഒരു മഹാനായ വീരനെ കീഴടക്കി

ਸੁੰਦਰ ਤੈਸੋ ਈ ਪਉਰਖ ਮੈ ਕਹਿ ਇਉ ਸਬ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰ ਡਾਰੈ ॥੧੮੮੮॥

sundar taiso ee paurakh mai keh iau sab sok bidaa kar ddaarai |1888|

അവൻ്റെ ധീരത അവനെപ്പോലെ തന്നെ ആകർഷകമാണ്,” ഇത്രയും പറഞ്ഞ് എല്ലാവരും സങ്കടം ഉപേക്ഷിച്ചു.1888.

ਹਸਿ ਕੈ ਪੁਰਿ ਨਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਸੁ ਬਾਤ ਕਹੈ ਕਛੁ ਨੈਨ ਨਚੈ ਕੈ ॥

has kai pur naar muraar nihaar su baat kahai kachh nain nachai kai |

പട്ടണത്തിലെ സ്ത്രീകൾ ശ്രീകൃഷ്ണനെ നോക്കി ചിരിച്ചു, കണ്ണുരുട്ടി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു.

ਜੀਤਿ ਫਿਰੇ ਰਨ ਧਾਮਹਿ ਕੋ ਸੰਗਿ ਬੈਰਨ ਕੇ ਬਹੁ ਜੂਝ ਮਚੈ ਕੈ ॥

jeet fire ran dhaameh ko sang bairan ke bahu joojh machai kai |

നഗരത്തിലെ എല്ലാ സ്ത്രീകളും അവരുടെ കണ്ണുകൾ നൃത്തം ചെയ്യുന്നതു കണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു: "ഭയങ്കരമായ ഒരു യുദ്ധത്തിൽ വിജയിച്ച് കൃഷ്ണൻ തിരിച്ചെത്തിയിരിക്കുന്നു"

ਏ ਈ ਸੁ ਬੈਨ ਕਹੈ ਹਰਿ ਸੋ ਤਬ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਛੁ ਸੰਕ ਨ ਕੈ ਕੈ ॥

e ee su bain kahai har so tab sayaam bhanai kachh sank na kai kai |

അത്തരം വാക്കുകൾ (അവർ) ശ്രീകൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവർ ഭയത്തോടെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

ਰਾਧਿਕਾ ਸਾਥ ਹਸੋ ਪ੍ਰਭ ਜੈਸੇ ਸੁ ਤੈਸੇ ਹਸੈ ਹਮ ਓਰਿ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥੧੮੮੯॥

raadhikaa saath haso prabh jaise su taise hasai ham or chitai kai |1889|

ഇതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവരും മടികൂടാതെ പറഞ്ഞു: “കർത്താവേ! രാധയെ കണ്ട് നിങ്ങൾ പുഞ്ചിരിച്ചതുപോലെ, നിങ്ങൾക്കും ഞങ്ങളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കാം." 1889.

ਇਉ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੈ ਪੁਰ ਬਾਸਨਿ ਤਉ ਹਸਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਨਿਹਾਰੇ ॥

eiau jab bain kahai pur baasan tau has kai brijanaath nihaare |

പൗരന്മാർ ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ എല്ലാവരെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਚਾਰੁ ਚਿਤੌਨ ਕਉ ਹੇਰਿ ਤਿਨੋ ਮਨ ਕੇ ਸਬ ਸੋਕ ਸੰਤਾਪ ਬਿਡਾਰੇ ॥

chaar chitauan kau her tino man ke sab sok santaap biddaare |

അവരുടെ ആകർഷകമായ ചിന്തകൾ മനസ്സിലാക്കി, അവരുടെ സങ്കടങ്ങളും കഷ്ടപ്പാടുകളും അവസാനിച്ചു

ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਤ੍ਰੀਯ ਭੂਮਿ ਕੇ ਊਪਰ ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੇ ॥

prem chhakee treey bhoom ke aoopar jhoom giree kab sayaam uchaare |

സ്‌നേഹത്തിൻ്റെ വികാരത്താൽ ഊഞ്ഞാലാടുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ വീണു

ਭਉਹ ਕਮਾਨ ਸਮਾਨ ਮਨੋ ਦ੍ਰਿਗ ਸਾਇਕ ਯੌ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਮਾਰੇ ॥੧੮੯੦॥

bhauh kamaan samaan mano drig saaeik yau brij naaeik maare |1890|

കൃഷ്ണൻ്റെ പുരികങ്ങൾ വില്ലുപോലെയായിരുന്നു, കാഴ്ചയുടെ സംസാരം കൊണ്ട് അവൻ എല്ലാവരെയും വശീകരിക്കുകയായിരുന്നു.1890.

ਉਤ ਸੰਕਿਤ ਹੁਇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਧਾਮਿ ਗਈ ਇਤ ਬੀਰ ਸਭਾ ਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਯੋ ॥

aut sankit hue treeyaa dhaam gee it beer sabhaa meh sayaam joo aayo |

അപ്പുറത്ത്, പ്രണയത്തിൻ്റെ ഭ്രമാത്മക വലയിൽ കുടുങ്ങിയ സ്ത്രീകൾ അവരുടെ വീടുകളിലേക്ക് പോയി

ਹੇਰਿ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਹਿ ਭੂਪਤਿ ਦਉਰ ਕੈ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਲੁਡਾਯੋ ॥

her kai sree brijanaatheh bhoopat daur kai paaein sees luddaayo |

കൃഷ്ണൻ യോദ്ധാക്കളുടെ സംഘത്തിലെത്തി, കൃഷ്ണനെ കണ്ട് രാജാവ് അവൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു.

ਆਦਰ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਸੁ ਸਿੰਘਾਸਨ ਤੀਰ ਬੈਠਾਯੋ ॥

aadar so kab sayaam bhanai nrip lai su singhaasan teer baitthaayo |

അവനെ ആദരവോടെ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരുത്തി

ਬਾਰਨੀ ਲੈ ਰਸੁ ਆਗੇ ਧਰਿਯੋ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਮਹਾ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੮੯੧॥

baaranee lai ras aage dhariyo tih pekh kai sayaam mahaa sukh paayo |1891|

രാജാവ് വാരുണിയുടെ സത്ത് കൃഷ്ണനു സമ്മാനിച്ചു, അത് കണ്ട് അദ്ദേഹം അങ്ങേയറ്റം സന്തോഷിച്ചു.1891.

ਬਾਰੁਨੀ ਕੇ ਰਸ ਸੌ ਜਬ ਸੂਰ ਛਕੇ ਸਬ ਹੀ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਚਿਤਾਰਿਯੋ ॥

baarunee ke ras sau jab soor chhake sab hee balibhadr chitaariyo |

പോരാളികളെല്ലാം മദ്യത്തിൻ്റെ ലഹരിയിലായപ്പോൾ ബലറാം പറഞ്ഞു

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਸਮਾਜ ਮੈ ਬਾਜ ਹਨੇ ਗਜ ਰਾਜ ਨ ਕੋਊ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

sree brijaraaj samaaj mai baaj hane gaj raaj na koaoo bichaariyo |

വരുണി കുടിച്ച ശേഷം ബൽറാം എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞത് കൃഷ്ണൻ ആനയെയും കുതിരകളെയും കൊന്നുവെന്നാണ്

ਸੋ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕੀਯੋ ਛਿਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਜਿਹ ਬਾਨ ਸੁ ਏਕ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥

so bin praan keeyo chhin mai ris kai jih baan su ek prahaariyo |

കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ ഒരു അസ്ത്രം പ്രയോഗിച്ച അവൻ അവനെ ജീവനില്ലാത്തവനാക്കി

ਬੀਰਨ ਬੀਚ ਸਰਾਹਤ ਭਯੋ ਸੁ ਹਲੀ ਯੁਧ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥੧੮੯੨॥

beeran beech saraahat bhayo su halee yudh sayaam ito ran paariyo |1892|

1892-ൽ യോദ്ധാക്കൾക്കിടയിൽ കൃഷ്ണൻ്റെ പോരാട്ടത്തെ ബൽറാം പ്രശംസിച്ചു.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਸਭਾ ਬੀਚ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਹਲੀ ਕਹੈ ਪੁਨਿ ਬੈਨ ॥

sabhaa beech sree krisan so halee kahai pun bain |

സഭയിൽ മുഴുവൻ ബലരാമൻ വീണ്ടും ശ്രീകൃഷ്ണനോട് സംസാരിച്ചു.

ਅਤਿ ਹੀ ਮਦਰਾ ਸੋ ਛਕੇ ਅਰੁਨ ਭਏ ਜੁਗ ਨੈਨ ॥੧੮੯੩॥

at hee madaraa so chhake arun bhe jug nain |1893|

ആ സദസ്സിൽ വരുണിയുടെ ആഘാതത്താൽ ചുവന്ന കണ്ണുകളോടെ ബൽറാം കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു,1893

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦੀਬੋ ਕਛੁ ਮਯ ਪੀਯੋ ਘਨੋ ਕਹਿ ਸੂਰਨ ਸੋ ਇਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

deebo kachh may peeyo ghano keh sooran so ih bain sunaayo |

(ബൽറാം) എല്ലാ യോദ്ധാക്കളോടും പറഞ്ഞു (ഞാൻ) അല്പം വീഞ്ഞ് (താനും) ധാരാളം കുടിച്ചു.

ਜੂਝਬੋ ਜੂਝ ਕੈ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੈਬੋ ਜੁਝਾਇਬੋ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੋ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥

joojhabo joojh kai praan tajaibo jujhaaeibo chhatrin ko ban aayo |

“ഓ യോദ്ധാക്കളെ! വാരുണിയെ സന്തോഷത്തോടെ കുടിക്കുക, യുദ്ധത്തിൽ മരിക്കുക എന്നത് ക്ഷത്രിയരുടെ കടമയാണ്

ਬਾਰੁਨੁ ਕਉ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਚੁ ਕੇ ਹਿਤ ਤੋ ਭ੍ਰਿਗੁ ਨਿੰਦ ਕਰਾਯੋ ॥

baarun kau kab sayaam bhanai kach ke hit to bhrig nind karaayo |

കച്-ദേവയാനിയുടെ എപ്പിസോഡിൽ ഈ വരുണിക്കെതിരെ (വീഞ്ഞ്) ഭൃഗു സംസാരിച്ചിരുന്നു

ਰਾਮ ਕਹੈ ਚਤੁਰਾਨਿਨ ਸੋ ਇਹੀ ਰਸ ਕਉ ਰਸ ਦੇਵਨ ਪਾਯੋ ॥੧੮੯੪॥

raam kahai chaturaanin so ihee ras kau ras devan paayo |1894|

(ഈ എപ്പിസോഡ് ശുക്രാചാര്യയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണെങ്കിലും), കവി രാമൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ദേവന്മാർ ബ്രഹ്മാവിൽ നിന്ന് ഈ സത്ത് (അംബ്രോസിയ) നേടിയിരുന്നു. 1894.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜੈਸੇ ਸੁਖ ਹਰਿ ਜੂ ਕੀਏ ਤੈਸੇ ਕਰੇ ਨ ਅਉਰ ॥

jaise sukh har joo kee taise kare na aaur |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ നൽകിയ സന്തോഷം മറ്റാർക്കും നൽകാൻ കഴിയില്ല.

ਐਸੋ ਅਰਿ ਜਿਤ ਇੰਦਰ ਸੇ ਰਹਤ ਸੂਰ ਨਿਤ ਪਉਰਿ ॥੧੮੯੫॥

aaiso ar jit indar se rahat soor nit paur |1895|

കൃഷ്ണൻ നൽകിയ ആശ്വാസം, മറ്റാർക്കും നൽകാൻ കഴിയില്ല, കാരണം അത്തരമൊരു ശത്രുവിനെ അവൻ കീഴടക്കി, ആരുടെ കാലിൽ, ഇന്ദ്രൻ തുടങ്ങിയ ദേവന്മാർ പതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.1895.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਰੀਝ ਕੈ ਦਾਨ ਦੀਓ ਜਿਨ ਕਉ ਤਿਨ ਮਾਗਨਿ ਕੋ ਨ ਕਹੂੰ ਮਨੁ ਕੀਨੋ ॥

reejh kai daan deeo jin kau tin maagan ko na kahoon man keeno |

സന്തോഷത്തോടെ സമ്മാനങ്ങൾ നൽകിയവരിൽ യാചന ആഗ്രഹം അവശേഷിച്ചില്ല

ਕੋਪਿ ਨ ਕਾਹੂ ਸਿਉ ਬੈਨ ਕਹਿਯੋ ਜੁ ਪੈ ਭੂਲ ਪਰੀ ਚਿਤ ਕੈ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥

kop na kaahoo siau bain kahiyo ju pai bhool paree chit kai has deeno |

അവരാരും ദേഷ്യത്തോടെ സംസാരിച്ചില്ല, ആരെങ്കിലും പതറിയാലും പുഞ്ചിരിയോടെ അത് മാറ്റിവച്ചു.

ਦੰਡ ਨ ਕਾਹੂੰ ਲਯੋ ਜਨ ਤੇ ਖਲ ਮਾਰਿ ਨ ਤਾ ਕੋ ਕਛੂ ਧਨੁ ਛੀਨੋ ॥

dandd na kaahoon layo jan te khal maar na taa ko kachhoo dhan chheeno |

ഇപ്പോൾ ആരും ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ടില്ല, അവനെ കൊന്ന് സമ്പത്ത് ആരിൽ നിന്നും പിടിച്ചെടുത്തു

ਜੀਤਿ ਨ ਜਾਨ ਦਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਅਰਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਇਹੈ ਬ੍ਰਤ ਲੀਨੋ ॥੧੮੯੬॥

jeet na jaan dayo grih ko ar sree brijaraaj ihai brat leeno |1896|

വിജയിച്ചശേഷം ആരും തിരിച്ചുപോകരുതെന്നും കൃഷ്ണ പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു.1896.

ਜੋ ਭੂਅ ਕੋ ਨਲ ਰਾਜ ਭਏ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੁਖ ਹਾਥਿ ਨ ਆਯੋ ॥

jo bhooa ko nal raaj bhe kab sayaam kahai sukh haath na aayo |

ഭൂമിയുടെ പരമാധികാരിയായപ്പോൾ നൾ രാജാവിന് ലഭിക്കാത്ത ആശ്വാസം

ਸੋ ਸੁਖੁ ਭੂਮਿ ਨ ਪਾਯੋ ਤਬੈ ਮੁਰ ਮਾਰਿ ਜਬੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਯੋ ॥

so sukh bhoom na paayo tabai mur maar jabai jam dhaam patthaayo |

മൂർ എന്ന അസുരനെ കൊന്നിട്ട് ഭൂമിക്ക് കിട്ടാത്ത സുഖം

ਜੋ ਹਰਿਨਾਕਸ ਭ੍ਰਾਤ ਸਮੇਤ ਭਯੋ ਸੁਪਨੇ ਪ੍ਰਿਥੁ ਨ ਦਰਸਾਯੋ ॥

jo harinaakas bhraat samet bhayo supane prith na darasaayo |

ഹിരണയക്ഷിപു കൊല്ലപ്പെട്ടപ്പോൾ കാണാത്ത സന്തോഷം,

ਸੋ ਸੁਖੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੀ ਜੀਤ ਭਏ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਪੁਹਮੀ ਅਤਿ ਪਾਯੋ ॥੧੮੯੭॥

so sukh kaanrah kee jeet bhe apane chit mai puhamee at paayo |1897|

ആ ആശ്വാസം കൃഷ്ണൻ്റെ വിജയത്തിൽ അവളുടെ മനസ്സിൽ ഭൂമിക്ക് ലഭിച്ചു.1897.

ਜੋਰਿ ਘਟਾ ਘਨਘੋਰ ਘਨੈ ਜੁਰਿ ਗਾਜਤ ਹੈ ਕੋਊ ਅਉਰ ਨ ਗਾਜੈ ॥

jor ghattaa ghanaghor ghanai jur gaajat hai koaoo aaur na gaajai |

തങ്ങളുടെ കൈകാലുകളിൽ ആയുധങ്ങൾ അലങ്കരിച്ച്, യോദ്ധാക്കൾ കനത്ത മേഘങ്ങളെപ്പോലെ ഇടിമുഴക്കുന്നു

ਆਯੁਧ ਸੂਰ ਸਜੈ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਆਨ ਨ ਆਯੁਧ ਅੰਗਹਿ ਸਾਜੈ ॥

aayudh soor sajai apane kar aan na aayudh angeh saajai |

വിവാഹ വേളയിൽ ഒരാളുടെ വാതിൽക്കൽ കളിക്കുന്ന ഡ്രംസ്,

ਦੁੰਦਭਿ ਦੁਆਰ ਬਜੈ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਬਿਨੁ ਬ੍ਯਾਹ ਨ ਕਾਹੂੰ ਕੇ ਦੁਆਰਹਿ ਬਾਜੈ ॥

dundabh duaar bajai prabh ke bin bayaah na kaahoon ke duaareh baajai |

കൃഷ്ണൻ്റെ വാതിലിൽ അവർ കളിക്കുകയായിരുന്നു

ਪਾਪ ਨ ਹੋ ਕਹੂੰ ਪੁਰ ਮੈ ਜਿਤ ਹੀ ਕਿਤ ਧਰਮ ਹੀ ਧਰਮ ਬਿਰਾਜੈ ॥੧੮੯੮॥

paap na ho kahoon pur mai jit hee kit dharam hee dharam biraajai |1898|

നഗരത്തിനുള്ളിൽ പരമോന്നത നീതി നിലനിന്നിരുന്നു, പാപം എവിടെയും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.1898.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੁਧ ਜੋ ਹਉ ਕਹਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸੰਗਿ ਸਨੇਹ ॥

krisan judh jo hau kahiyo at hee sang saneh |

കൃഷ്ണൻ്റെ ഈ യുദ്ധം ഞാൻ സ്നേഹത്തോടെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്

ਜਿਹ ਲਾਲਚ ਇਹ ਮੈ ਰਚਿਯੋ ਮੋਹਿ ਵਹੈ ਬਰੁ ਦੇਹਿ ॥੧੮੯੯॥

jih laalach ih mai rachiyo mohi vahai bar dehi |1899|

കർത്താവേ! ഏത് പ്രലോഭനത്തിനുവേണ്ടിയാണ് ഞാൻ അത് വിവരിച്ചത്, ദയവായി എനിക്ക് ആ അനുഗ്രഹം നൽകേണമേ.1899.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਹੇ ਰਵਿ ਹੇ ਸਸਿ ਹੇ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਮੇਰੀ ਅਬੈ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥

he rav he sas he karunaanidh meree abai binatee sun leejai |

ഓ സൂര്യാ! ഹേ ചന്ദ്രാ! കാരുണ്യവാനായ കർത്താവേ! എൻ്റെ ഒരു അപേക്ഷ കേൾക്കൂ, ഞാൻ നിന്നോട് മറ്റൊന്നും ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428