ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 414

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੀ ਬਸੁਦੇਵ ਭਲੇ ਰਥ ਕੇ ਚਕ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥

baan kamaan gahee basudev bhale rath ke chak kaatt giraae |

വാസുദേവൻ തൻ്റെ വില്ലും അമ്പും കൊണ്ട് രഥത്തിൻ്റെ നാല് ചക്രങ്ങളും വെട്ടിമാറ്റി

ਸਾਤਕਿ ਸੂਤ ਕੋ ਸੀਸ ਕਟਿਯੋ ਰਿਸਿ ਊਧਵ ਬਾਨ ਅਨੇਕ ਚਲਾਏ ॥

saatak soot ko sees kattiyo ris aoodhav baan anek chalaae |

സത്യക് തൻ്റെ സാരഥിയുടെ തല വെട്ടിമാറ്റി, ഉദ്ധവനും തൻ്റെ ക്രോധത്തിൽ ധാരാളം അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചു.

ਫਾਧਿ ਪਰਿਯੋ ਰਥ ਤੇ ਤਤਕਾਲ ਲਏ ਅਸਿ ਢਾਲ ਬਡੇ ਭਟ ਘਾਏ ॥੧੧੬੨॥

faadh pariyo rath te tatakaal le as dtaal badde bhatt ghaae |1162|

അനഗ് സിംഗ് രാജാവ് തൽക്ഷണം തൻ്റെ രഥത്തിൽ നിന്ന് ചാടി വാളുകൊണ്ട് യോദ്ധാക്കളെ വധിച്ചു.1162.

ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਭਟ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਸੋ ਅਣਗੇਸ ਜੂ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

tthaadto huto bhatt sree jadubeer ko so anages joo nain nihaariyo |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ ഒരു യോദ്ധാവ് നിൽക്കുകയായിരുന്നു, അനഗ് സിംഗ് അവനെ കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടു.

ਪਾਇਨ ਕੀ ਕਰਿ ਚੰਚਲਤਾ ਬਰ ਸੋ ਅਸਿ ਸਤ੍ਰ ਕੇ ਸੀਸ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥

paaein kee kar chanchalataa bar so as satr ke sees prahaariyo |

കൃഷ്ണൻ്റെ യോദ്ധാക്കൾ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട അനഗ് സിംഗ് രാജാവ് വേഗത്തിൽ ശത്രുവിൻ്റെ തലയിൽ തൻ്റെ വാളുകൊണ്ട് അടിച്ചു.

ਟੂਟਿ ਪਰਿਯੋ ਝਟਦੈ ਕਟਿਯੋ ਸਿਰ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਭਾਉ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

ttoott pariyo jhattadai kattiyo sir taa chhab ko kab bhaau uchaariyo |

(ഉങ് സിംഗ്) തകർന്ന് ഒരു അടികൊണ്ട് തല വെട്ടിയപ്പോൾ, ആ ചിത്രത്തിൻ്റെ അർത്ഥം കവി ഉച്ചരിക്കുന്നു (അങ്ങനെ).

ਮਾਨਹੁ ਰਾਹੁ ਨਿਸਾਕਰ ਕੋ ਨਭਿ ਮੰਡਲ ਤੇ ਹਨਿ ਕੈ ਛਿਤਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੬੩॥

maanahu raahu nisaakar ko nabh manddal te han kai chhit ddaariyo |1163|

രാഹുവിനെ കൊന്ന് ഭൂമിയിലേക്ക് എറിയുന്നതുപോലെ ശത്രുവിൻ്റെ തല നിലത്ത് വീണു, ആകാശത്ത് നിന്ന് ചന്ദ്രൻ.1163.

ਕੂਦਿ ਚੜਿਯੋ ਅਰਿ ਕੇ ਰਥ ਊਪਰਿ ਸਾਰਥੀ ਕਉ ਬਧ ਕੈ ਤਬ ਹੀ ॥

kood charriyo ar ke rath aoopar saarathee kau badh kai tab hee |

അവൻ ശത്രുവിൻ്റെ രഥത്തിൽ ചാടി, ഉടനെ സാരഥിയുടെ തല വെട്ടിമാറ്റി.

ਧਨੁ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਅਰਿ ਕੇ ਕਰਿ ਸਸਤ੍ਰ ਲਏ ਸਬ ਹੀ ॥

dhan baan kripaan gadaa barachhee ar ke kar sasatr le sab hee |

ശത്രുവിൻ്റെ സാരഥിയെ വധിച്ച ശേഷം രാജാവ് തൻ്റെ രഥത്തിൽ കയറി തൻ്റെ ആയുധങ്ങളായ വില്ലും അമ്പും വാളും ഗദയും കുന്തവും കൈകളിൽ വഹിച്ചു.

ਰਥ ਆਪ ਹੀ ਹਾਕ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਧਿ ਜਾਦਵ ਸੈਨ ਪਰਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ॥

rath aap hee haak hai sayaam kahai madh jaadav sain pariyo jab hee |

അവൻ തന്നെ യാദവ സൈന്യത്തിൽ തൻ്റെ രഥം ഓടിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਇਕ ਮਾਰਿ ਲਏ ਇਕ ਭਾਜਿ ਗਏ ਇਕ ਠਾਢਿ ਭਏ ਤੇਊ ਨ ਦਬਹੀ ॥੧੧੬੪॥

eik maar le ik bhaaj ge ik tthaadt bhe teaoo na dabahee |1164|

അവൻ്റെ പ്രഹരത്തിൽ ഒരാൾ കൊല്ലപ്പെടുകയും, ഒരാൾ ഓടിപ്പോവുകയും, ആരോ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. 1164.

ਆਪਨ ਹੀ ਰਥ ਹਾਕਤ ਹੈ ਅਰੁ ਆਪਨ ਹੀ ਸਰ ਜਾਲ ਚਲਾਵੈ ॥

aapan hee rath haakat hai ar aapan hee sar jaal chalaavai |

ഇപ്പോൾ അവൻ തന്നെ രഥം ഓടിക്കുകയും അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു

ਆਪਨ ਹੀ ਰਿਪੁ ਘਾਇ ਬਚਾਵਤ ਆਪਨ ਹੀ ਅਰਿ ਘਾਇ ਲਗਾਵੈ ॥

aapan hee rip ghaae bachaavat aapan hee ar ghaae lagaavai |

അവൻ തന്നെ ശത്രുവിൻ്റെ പ്രഹരങ്ങളിൽ നിന്ന് സുരക്ഷിതനാണ്, ശത്രുവിന് പ്രഹരമേൽപ്പിക്കുന്നു

ਏਕਨ ਕੇ ਧਨੁ ਬਾਨ ਕਟੇ ਭਟ ਏਕਨ ਕੇ ਰਥ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥

ekan ke dhan baan katte bhatt ekan ke rath kaatt giraavai |

അവൻ ഏതോ യോദ്ധാവിൻ്റെ വില്ലു വെട്ടി ആരുടെയോ രഥം തകർത്തു

ਦਾਮਨਿ ਜਿਉ ਦਮਕੈ ਘਟ ਮੈ ਕਰ ਮੈ ਕਰਵਾਰਹਿ ਤਿਉ ਚਮਕਾਵੈ ॥੧੧੬੫॥

daaman jiau damakai ghatt mai kar mai karavaareh tiau chamakaavai |1165|

അവൻ്റെ കയ്യിലെ വാൾ പാത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ മിന്നൽപ്പിണർ പോലെ തിളങ്ങുന്നു.1165.

ਮਾਰਿ ਕੈ ਬੀਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮੈ ਬਹੁ ਕੋਪ ਕੈ ਦਾਤਨ ਓਠ ਚਬਾਵੈ ॥

maar kai beer ghane ran mai bahu kop kai daatan otth chabaavai |

അനഗ് സിംഗ് രാജാവ്, യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിരവധി യോദ്ധാക്കളെ വധിച്ച ശേഷം, പല്ലുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകൾ മുറിക്കുന്നു.

ਆਵਤ ਜੋ ਇਹ ਕੇ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਬਾਨਨ ਸਿਉ ਤਿਹ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥

aavat jo ih ke ar aoopar baanan siau tih kaatt giraavai |

അവൻ്റെ മേൽ വീഴുന്നവനെ അവൻ വെട്ടി താഴെ എറിയുന്നു

ਧਾਇ ਪਰੈ ਰਿਪੁ ਕੇ ਦਲ ਮੈ ਦਲ ਕੈ ਮਲ ਕੈ ਬਹੁਰੋ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥

dhaae parai rip ke dal mai dal kai mal kai bahuro fir aavai |

അവൻ ശത്രുവിൻ്റെ സൈന്യത്തിൻ്റെ മേൽ വീണു അതിനെ നശിപ്പിക്കുന്നു

ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਨ ਡਰੈ ਹਰਿ ਸੋ ਅਰਿ ਕੇ ਰਥ ਕੋ ਬਲਿ ਓਰਿ ਚਲਾਵੈ ॥੧੧੬੬॥

judh karai na ddarai har so ar ke rath ko bal or chalaavai |1166|

അയാൾക്ക് കൃഷ്ണനെ ഭയമില്ല, യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ, വളരെ പ്രയത്നത്തോടെ തൻ്റെ രഥം ബൽറാമിന് നേരെ ഓടിക്കുന്നു.1166.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਬ ਰਿਪੁ ਰਨ ਕੀਨੋ ਘਨੋ ਬਢਿਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਤਬ ਤੇਹੁ ॥

jab rip ran keeno ghano badtiyo krisan tab tehu |

ശത്രുക്കൾ ഘോരമായ യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ നേരെ മുന്നേറുന്നത് അദ്ദേഹം കണ്ടു.

ਜਾਦਵ ਪ੍ਰਤਿ ਹਰਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਦੁਬਿਧਾ ਕਰਿ ਹਨਿ ਲੇਹੁ ॥੧੧੬੭॥

jaadav prat har yau kahiyo dubidhaa kar han lehu |1167|

ശത്രുക്കൾ ഭയാനകമായ യുദ്ധം നടത്തിയപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി, യാദവരോട് പറഞ്ഞു, "ഇവനെ ഇരുവശത്തുനിന്നും യുദ്ധം ചെയ്ത് കൊല്ലുക." 1167.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸਾਤਕਿ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਤਿਨ ਕੋ ਰਥ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਹਯ ਕਾਟਿ ਕੈ ਡਾਰਿਯੋ ॥

saatak kaatt dayo tin ko rath kaanrah tabai hay kaatt kai ddaariyo |

സത്യക് തൻ്റെ രഥം തകർത്തു, കൃഷ്ണനും അക്രമാസക്തമായി കൊല്ലാൻ തുടങ്ങി

ਸੂਤ ਕੋ ਸੀਸ ਕਟਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਅੰਗ ਪ੍ਰਤੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥

soot ko sees kattiyo musalee baramaakrit ang pratang prahaariyo |

ബൽറാം തൻ്റെ സാരഥിയുടെ തല വെട്ടി, കവചത്താൽ സംരക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന കൈകാലുകളിൽ പ്രഹരിച്ചു.

ਬਾਨ ਅਕ੍ਰੂਰ ਹਨ੍ਯੋ ਉਰ ਮੈ ਤਿਹ ਜੋਰ ਲਗਿਯੋ ਨਹਿ ਨੈਕੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

baan akraoor hanayo ur mai tih jor lagiyo neh naik sanbhaariyo |

അക്രൂരൻ്റെ അസ്ത്രം അവനെ നിയന്ത്രിക്കാനാകാത്തവിധം കഠിനമായി തട്ടി

ਮੂਰਛ ਹ੍ਵੈ ਰਨਭੂਮਿ ਗਿਰਿਯੋ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਊਧਵ ਸੀਸ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੧੧੬੮॥

moorachh hvai ranabhoom giriyo as lai kar aoodhav sees utaariyo |1168|

അവൻ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ബോധരഹിതനായി വീണു, ഉദ്ധവൻ വാളുകൊണ്ട് അവൻ്റെ തല വെട്ടി.1168.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਣਗ ਸਿੰਘ ਜਬ ਮਾਰਯੋ ਖਟ ਸੁਭਟਨ ਮਿਲਿ ਠਉਰ ॥

anag singh jab maarayo khatt subhattan mil tthaur |

ആറ് യോദ്ധാക്കൾ ഒരുമിച്ച് അനഗ് സിംഗിനെ (ആ സ്ഥലം) വധിച്ചപ്പോൾ.

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੀ ਸੈਨ ਤੇ ਚਲੇ ਚਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪ ਅਉਰ ॥੧੧੬੯॥

jaraasandh kee sain te chale chatr nrip aaur |1169|

ആറ് യോദ്ധാക്കൾ ഒരുമിച്ച് അനഗ് സിംഗിനെ വധിച്ചപ്പോൾ ജരാസന്ധൻ്റെ സൈന്യത്തിലെ നാല് രാജാക്കന്മാർ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.1169.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਅਮਿਤੇਸ ਬਲੀ ਅਚਲੇਸ ਮਹਾ ਅਨਘੇਸਹਿ ਲੈ ਅਸੁਰੇਸ ਸਿਧਾਏ ॥

amites balee achales mahaa anagheseh lai asures sidhaae |

അമിതേഷ്, അചിലേഷ്, അഘ്നേഷ്, അസുരേഷ് സിംഗ് എന്നീ നാല് രാജാക്കന്മാരും മുന്നേറി

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਬਡੇ ਬਰਛੇ ਪਰਸੇ ਸੁ ਗਦਾ ਗਹਿ ਆਏ ॥

baan kamaan kripaan badde barachhe parase su gadaa geh aae |

അവർ വില്ലും അമ്പും വാളും കുന്തവും ഗദയും മഴുവും പിടിച്ചിരുന്നു.

ਰੋਸ ਕੈ ਬੀਰ ਨਿਸੰਕ ਭਿਰੇ ਭਟ ਕੇ ਨ ਟਿਕੇ ਭਟ ਓਘ ਪਰਾਏ ॥

ros kai beer nisank bhire bhatt ke na ttike bhatt ogh paraae |

രോഷാകുലരായ യോദ്ധാക്കൾ ക്രൂരമായി പോരാടുന്നു, ഒരു യോദ്ധാവിനും (അവരുടെ മുന്നിൽ) നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല, കൂടാതെ നിരവധി യോദ്ധാക്കൾ പലായനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ਆਇ ਘਿਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕਉ ਮਧੁ ਦੂਖਨ ਕਉ ਬਹੁ ਬਾਨ ਲਗਾਏ ॥੧੧੭੦॥

aae ghiriyo brijabhookhan kau madh dookhan kau bahu baan lagaae |1170|

അവർ ക്രോധത്തോടെയും നിർഭയമായും പോരാടി, എല്ലാവരും തങ്ങൾക്ക് അന്യരാണെന്നും കൃഷ്ണനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ളവരാണെന്നും കരുതി അവർ അവൻ്റെ മേൽ അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിക്കാൻ തുടങ്ങി.1170.

ਘਾਇਨ ਕਉ ਸਹਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਜ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਸਰ ਲੇਤ ਭਯੋ ॥

ghaaein kau seh kai brij raaj saraasan lai sar let bhayo |

മുറിവുകളാൽ കഷ്ടപ്പെടുന്ന ബ്രജ്‌നാഥ് വില്ലെടുത്ത് (കയ്യിൽ) അസ്ത്രങ്ങൾ പരിപാലിച്ചു.

ਅਸੁਰੇਸਹਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਮਿਤੇਸ ਕੀ ਦੇਹ ਬਿਦਾਰਿ ਛਯੋ ॥

asureseh ko sir kaatt dayo amites kee deh bidaar chhayo |

മുറിവുകളുടെ വേദന സഹിച്ചുകൊണ്ട്, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ലും അമ്പും ഉയർത്തി, അസുരേഷിൻ്റെ തല വെട്ടി, അമിതേഷിൻ്റെ ശരീരം വെട്ടി.

ਅਨਘੇਸ ਕੋ ਕਾਟਿ ਦੁਖੰਡ ਕੀਯੋ ਮ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਥ ਤੇ ਗਿਰਿ ਭੂਮਿ ਪਯੋ ॥

anaghes ko kaatt dukhandd keeyo mrit hvai rath te gir bhoom payo |

അഗ്നേഷ് രണ്ട് ഭാഗങ്ങളായി മുറിഞ്ഞു, അവൻ തൻ്റെ രഥത്തിൽ നിന്ന് നിലത്തു വീണു,

ਅਚਲੇਸ ਜੂ ਬਾਨਨ ਕੋ ਸਹਿ ਕੈ ਫਿਰਿ ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਭਾਜਿ ਗਯੋ ॥੧੧੭੧॥

achales joo baanan ko seh kai fir tthaadt rahiyo neh bhaaj gayo |1171|

എന്നാൽ അസ്ത്രങ്ങളുടെ മഴയും സഹിച്ചുകൊണ്ട് അച്ലേഷ് അവിടെ നിന്നു, ഓടിപ്പോകാതെ.1171.

ਕੋਪ ਕੈ ਬੋਲਤ ਯੌ ਹਰਿ ਕੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤੇ ਆਦਿ ਤੈ ਬੀਰ ਖਪਾਏ ॥

kop kai bolat yau har ko ran singh te aad tai beer khapaae |

അവൻ കൃഷ്ണനോട് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു, "നമ്മുടെ ധീരരായ പല പോരാളികളെയും നിങ്ങൾ കൊന്നു

ਤੋ ਤੇ ਕਹੀ ਗਜ ਸਿੰਘ ਹਨ੍ਯੋ ਅਣਗੇਸ ਜੂ ਤੈ ਛਲ ਸਾਥ ਗਿਰਾਏ ॥

to te kahee gaj singh hanayo anages joo tai chhal saath giraae |

നിങ്ങൾ ഗജ് സിങ്ങിനെ കൊന്നു, അനഗ് സിങ്ങിനെയും നിങ്ങൾ ചതിച്ചു കൊന്നു

ਜਾਨਤ ਹੌ ਅਮਿਤੇਸ ਬਲੀ ਧਨ ਸਿੰਘ ਸੰਘਾਰ ਕੈ ਬੀਰ ਕਹਾਏ ॥

jaanat hau amites balee dhan singh sanghaar kai beer kahaae |

(നിങ്ങൾ) ശക്തരായ അമിത് സിങ്ങിനെയും ധന് സിങ്ങിനെയും (നിങ്ങൾ) വധിക്കുന്നതിലൂടെ സ്വയം ധീരൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

ਸੋ ਤਬ ਲਉ ਗਜ ਗਾਜਤ ਹੈ ਜਬ ਲਉ ਬਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਨ ਆਏ ॥੧੧੭੨॥

so tab lau gaj gaajat hai jab lau ban mai mrigaraaj na aae |1172|

അമിതേഷ് സിംഗ് ഒരു ശക്തനായ യോദ്ധാവും ധൻ സിങ്ങിനെ കൊന്നുവെന്നും നിങ്ങൾക്കറിയാം, നിങ്ങൾ സ്വയം ഒരു വീരൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, പക്ഷേ സിംഹം എഴുന്നേൽക്കാത്തപ്പോൾ ആന കാട്ടിൽ മാത്രം അലറുന്നു.---1172.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਸੋ ਅਭਿਮਾਨ ਭਰੇ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

yau keh kai bateeyaa har so abhimaan bhare dhan baan sanbhaariyo |

അഹങ്കാരത്തോടെ ശ്രീകൃഷ്ണനോട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ അമ്പും വില്ലും എടുത്തു.

ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਸਰਾਸਨ ਤਾਨਿ ਮਹਾ ਸਰ ਤੀਛਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥

kaan pramaan saraasan taan mahaa sar teechhan sayaam ko maariyo |

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അഹങ്കാരത്തോടെ വില്ലും അമ്പും ഉയർത്തി വില്ല് ചെവിയിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട് മൂർച്ചയുള്ള അമ്പ് കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ പ്രയോഗിച്ചു.

ਲਾਗ ਗਯੋ ਹਰਿ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਹਰਿ ਜੂ ਨਹਿ ਆਵਤ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

laag gayo har ke ur mai har joo neh aavat nain nihaariyo |

(അമ്പ്) കൃഷ്ണൻ്റെ നെഞ്ചിൽ കുടുങ്ങി (കാരണം) അമ്പ് വരുന്നത് കൃഷ്ണൻ കണ്ടില്ല.

ਮੂਰਛਤ ਹ੍ਵੈ ਰਥ ਮਾਝਿ ਗਿਰੇ ਤਜਿ ਕੈ ਰਨ ਲੈ ਪ੍ਰਭ ਸੂਤ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥੧੧੭੩॥

moorachhat hvai rath maajh gire taj kai ran lai prabh soot padhaariyo |1173|

വരുന്ന അസ്ത്രം കൃഷ്ണൻ കണ്ടില്ല, അതിനാൽ അത് അവൻ്റെ നെഞ്ചിൽ പതിച്ചു, അതിനാൽ അവൻ ബോധരഹിതനായി തൻ്റെ രഥത്തിൽ വീണു, അവൻ്റെ സാരഥി അവൻ്റെ രഥം ഓടിച്ചുപോയി.1173.