ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 335

ਜਾਨ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਕੋ ਲਖੀਆ ਜਬ ਰੈਨਿ ਪਰੀ ਤਬ ਹੀ ਪਰਿ ਸੋਏ ॥

jaan kai antar ko lakheea jab rain paree tab hee par soe |

രാത്രിയായപ്പോൾ, എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളുടെയും രഹസ്യങ്ങൾ അറിയുന്ന കൃഷ്ണൻ ഉറങ്ങാൻ പോയി

ਦੂਖ ਜਿਤੇ ਜੁ ਹੁਤੇ ਮਨ ਮੈ ਤਿਤਨੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕੇ ਲੇਵਤ ਖੋਏ ॥

dookh jite ju hute man mai titane har naam ke levat khoe |

ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ ആവർത്തനത്താൽ എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകളും നശിക്കുന്നു

ਆਇ ਗਯੋ ਸੁਪਨਾ ਸਭ ਕੋ ਤਿਹ ਜਾ ਪਿਖਏ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਰ ਦੋਏ ॥

aae gayo supanaa sabh ko tih jaa pikhe treeyaa nar doe |

എല്ലാവർക്കും ഒരു സ്വപ്നം ഉണ്ടായിരുന്നു. (ആ സ്വപ്നത്തിൽ) സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും ആ സ്ഥലം കണ്ടു.

ਜਾਇ ਅਨੂਪ ਬਿਰਾਜਤ ਥੀ ਤਿਹ ਜਾ ਸਮ ਜਾ ਫੁਨਿ ਅਉਰ ਨ ਕੋਏ ॥੪੧੯॥

jaae anoop biraajat thee tih jaa sam jaa fun aaur na koe |419|

എല്ലാ പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ സ്വർഗ്ഗം കണ്ടു, അതിൽ എല്ലാ വശങ്ങളിലും സമാനതകളില്ലാത്ത ഒരു ഭാവത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന കൃഷ്ണനെ അവർ ദൃശ്യമാക്കി.419.

ਸਭ ਗੋਪਿ ਬਿਚਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਬੈਕੁੰਠ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਮੋਹਿ ਭਲਾ ਹੈ ॥

sabh gop bichaar kahiyo man mai ih baikuntth te brij mohi bhalaa hai |

എല്ലാ ഗോപന്മാരും ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞു: കൃഷ്ണാ! നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ബ്രജയിൽ കഴിയുന്നത് സ്വർഗ്ഗത്തേക്കാൾ വളരെ നല്ലതാണ്

ਕਾਨ੍ਰਹ ਸਮੈ ਲਖੀਐ ਨ ਇਹਾ ਓਹੁ ਜਾ ਪਿਖੀਐ ਭਗਵਾਨ ਖਲਾ ਹੈ ॥

kaanrah samai lakheeai na ihaa ohu jaa pikheeai bhagavaan khalaa hai |

എവിടെ കണ്ടാലും കൃഷ്ണനു തുല്യമായി ആരെയും കാണുന്നില്ല, ഭഗവാനെ (കൃഷ്ണനെ) മാത്രം കാണുന്നു.

ਗੋਰਸ ਖਾਤ ਉਹਾ ਹਮ ਤੇ ਮੰਗਿ ਜੋ ਕਰਤਾ ਸਭ ਜੀਵ ਜਲਾ ਹੈ ॥

goras khaat uhaa ham te mang jo karataa sabh jeev jalaa hai |

ബ്രജയിൽ, കൃഷ്ണൻ നമ്മിൽ നിന്ന് പാലും തൈരും ചോദിച്ച് കഴിക്കുന്നു

ਸੋ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਛਾਛਹਿ ਪੀਵਤ ਜਾਹਿ ਰਮੀ ਨਭ ਭੂਮਿ ਕਲਾ ਹੈ ॥੪੨੦॥

so hamare grihi chhaachheh peevat jaeh ramee nabh bhoom kalaa hai |420|

അവൻ തന്നെയാണ് കൃഷ്ണൻ, എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളെയും നശിപ്പിക്കാൻ ശക്തിയുള്ള ഭഗവാൻ (കൃഷ്ണൻ), ആരുടെ ശക്തി എല്ലാ ആകാശങ്ങളിലും അനാചാരങ്ങളിലും വ്യാപിക്കുന്നു, അതേ കൃഷ്ണൻ (ഭഗവാൻ) നമ്മിൽ നിന്ന് വെണ്ണ-പാൽ ആവശ്യപ്പെടുകയും അത് കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.420 .

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਨੰਦ ਜੂ ਕੋ ਬਰੁਣ ਪਾਸ ਤੇ ਛੁਡਾਏ ਲਿਆਇ ਬੈਕੁੰਠ ਦਿਖਾਵ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare nand joo ko barun paas te chhuddaae liaae baikuntth dikhaav sabh gopin ko dhiaae samaapatan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിൽ വരുണൻ്റെ തടവിൽ നിന്ന് നന്ദൻ്റെ മോചനം നേടുകയും എല്ലാ ഗോപസന്മാർക്കും സ്വർഗ്ഗം കാണിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്ന തലക്കെട്ടിലുള്ള അധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാനം.