ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 417


ਮੁਕੀਯਾ ਊ ਲਰੈ ਇਕ ਆਪਸ ਮੈ ਗਹਿ ਕੇਸਨਿ ਕੇਸ ਏਕ ਅਰੇ ਹੈਂ ॥
mukeeyaa aoo larai ik aapas mai geh kesan kes ek are hain |

ആരോ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി വഴക്കിടുന്നു, ആരോ മുടിയിൽ പിടിച്ച് വഴക്കിടുന്നു

ਏਕ ਚਲੇ ਰਨ ਤੇ ਭਜਿ ਕੈ ਇਕ ਆਹਵ ਕੋ ਪਗ ਆਗੇ ਕਰੇ ਹੈਂ ॥
ek chale ran te bhaj kai ik aahav ko pag aage kare hain |

ആരൊക്കെയോ യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകുന്നു, ഒരാൾ മുന്നോട്ട് പോകുന്നു

ਏਕ ਲਰੇ ਗਹਿ ਫੇਟਨਿ ਫੇਟ ਕਟਾਰਨ ਸੋ ਦੋਊ ਜੂਝਿ ਮਰੇ ਹੈਂ ॥
ek lare geh fettan fett kattaaran so doaoo joojh mare hain |

ആരൊക്കെയോ അരക്കെട്ട് കൊണ്ട് യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു, ഒരാൾ കുന്തം കൊണ്ട് അടിച്ചുകൊണ്ട് പോരാടുന്നു

ਸੋਊ ਲਰੇ ਕਬਿ ਰਾਮ ਰਰੈ ਅਪੁਨੇ ਕੁਲ ਕੀ ਜੋਊ ਲਾਜਿ ਭਰੇ ਹੈਂ ॥੧੧੯੨॥
soaoo lare kab raam rarai apune kul kee joaoo laaj bhare hain |1192|

1192-ൽ തങ്ങളുടെ കുടുംബ-പാരമ്പര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്ന ആളുകൾ മാത്രമാണ് യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു.

ਆਠੋ ਹੀ ਭੂਪ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਸਬ ਲੈ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਆਏ ॥
aattho hee bhoop ayodhan mai sab lai pritanaa har aoopar aae |

എട്ട് രാജാക്കന്മാരും സർവ്വസൈന്യങ്ങളോടും കൂടി ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ അടുക്കൽ വന്നിരിക്കുന്നു.

ਜੁਧ ਕਰੋ ਨ ਡਰੋ ਹਮ ਤੇ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥
judh karo na ddaro ham te kab raam kahai ih bain sunaae |

എട്ട് രാജാക്കന്മാരും യുദ്ധക്കളത്തിൽ വെച്ച് സൈന്യത്തോടൊപ്പം കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ വീണു പറഞ്ഞു: �ഹേ കൃഷ്ണാ! നിർഭയമായി ഞങ്ങളോട് യുദ്ധം ചെയ്യുക

ਦੈ ਕੈ ਕਸੀਸਨਿ ਈਸਨਿ ਚਾਪਨਿ ਲੈ ਸਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਓਰਿ ਚਲਾਏ ॥
dai kai kaseesan eesan chaapan lai sar sree har or chalaae |

അപ്പോൾ രാജാക്കന്മാർ തങ്ങളുടെ കൈകളിൽ വില്ലുകളെടുത്ത് കൃഷ്ണനെ വണങ്ങി അസ്ത്രങ്ങൾ എയ്തു.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਪਾਨਿ ਸਰਾਸਨਿ ਲੈ ਸਰ ਸੋ ਸਰ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥੧੧੯੩॥
sayaam joo paan saraasan lai sar so sar aavat kaatt giraae |1193|

അവരുടെ വില്ലുകൾ വലിച്ചുകൊണ്ട്, അവർ കൃഷ്ണൻ്റെ നേരെ അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചു, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ല് എടുത്ത് അവരുടെ അസ്ത്രങ്ങൾ തടഞ്ഞു.1193.

ਤਉ ਮਿਲਿ ਕੈ ਧੁਜਨੀ ਅਰਿ ਕੀ ਜਦੁਬੀਰ ਚਹੂੰ ਦਿਸ ਤੇ ਰਿਸਿ ਘੇਰਿਯੋ ॥
tau mil kai dhujanee ar kee jadubeer chahoon dis te ris gheriyo |

അപ്പോൾ ശത്രുസൈന്യം തടിച്ചുകൂടി രോഷാകുലരായി നാലു ദിക്കുകളിൽനിന്നും ശ്രീകൃഷ്ണനെ വളഞ്ഞു.

ਆਪਸਿ ਮੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਭਟ ਧੀਰ ਹਨ੍ਯੋ ਬਲਬੀਰ ਇਹੈ ਪੁਨਿ ਟੇਰਿਯੋ ॥
aapas mai mil kai bhatt dheer hanayo balabeer ihai pun tteriyo |

ശത്രുവിൻ്റെ സൈന്യം ക്രോധത്തോടെ കൃഷ്ണനെ നാലു വശത്തുനിന്നും വളഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: ഹേ യോദ്ധാക്കളേ! കൃഷ്ണനെ കൊല്ലാൻ നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ഒന്നിക്കാം

ਸ੍ਰੀ ਧਨ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਅਚਲੇਸ ਕਉ ਅਉਰ ਨਰੇਸਨਿ ਯਾ ਹੀ ਨਿਬੇਰਿਯੋ ॥
sree dhan singh balee achales kau aaur naresan yaa hee niberiyo |

ബൽവാൻ ധന് സിംഗ്, അചൽ സിംഗ് തുടങ്ങിയ രാജാക്കന്മാരെ കൊന്നത് ഇതാണ്.

ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਸਰ ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਗਜ ਪੁੰਜ ਮਨੋ ਕਰਿ ਕੇਹਰਿ ਛੇਰਿਯੋ ॥੧੧੯੪॥
eiau keh kai sar maarat bhayo gaj punj mano kar kehar chheriyo |1194|

ധന് സിംഗ്, അച്ലേഷ് സിംഗ് എന്നിവരെയും മറ്റ് രാജാക്കന്മാരെയും കൊന്നത് അവനാണ്, ഇത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർ ആനകൾ സിംഹത്തെ വളയുന്നത് പോലെ കൃഷ്ണനെ വളഞ്ഞു.1194.

ਘੇਰਿ ਲਯੋ ਹਰਿ ਕੌ ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਜੂ ਤਬ ਹੀ ਸਬ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
gher layo har kau jab hee har joo tab hee sab sasatr sanbhaare |

കൃഷ്ണനെ ഉപരോധിച്ചപ്പോൾ അയാൾ ആയുധങ്ങൾ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു

ਕੋਪਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਫਿਰਿ ਕੈ ਰਿਸ ਸਾਥ ਘਨੇ ਅਰਿ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥
kop ayodhan mai fir kai ris saath ghane ar beer sanghaare |

അവൻ്റെ ക്രോധത്തിൽ, അവൻ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ധാരാളം ശത്രുക്കളെ കൊന്നു, പലരുടെയും തലകൾ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു,

ਏਕਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਏ ਇਕ ਜੀਵਤ ਹੀ ਗਹਿ ਕੇਸਿ ਪਛਾਰੇ ॥
ekan ke sir kaatt de ik jeevat hee geh kes pachhaare |

പലരും മുടിയിൽ പിടിച്ച് വീഴ്ത്തി

ਏਕ ਲਰੇ ਕਟਿ ਭੂਮਿ ਪਰੇ ਇਕ ਦੇਖ ਡਰੇ ਮਰਿ ਗੇ ਬਿਨੁ ਮਾਰੇ ॥੧੧੯੫॥
ek lare katt bhoom pare ik dekh ddare mar ge bin maare |1195|

ചില യോദ്ധാക്കൾ വെട്ടേറ്റ് ഭൂമിയിൽ വീണു, അവരിൽ ചിലർ ഇതെല്ലാം കണ്ടു യുദ്ധം ചെയ്യാതെ മരിച്ചു.1195.

ਆਠੋ ਈ ਭੂਪ ਕਹਿਓ ਮੁਖ ਤੇ ਭਟ ਭਾਜਤ ਹੋ ਕਹਾ ਜੁਧੁ ਕਰੋ ॥
aattho ee bhoop kahio mukh te bhatt bhaajat ho kahaa judh karo |

എട്ട് രാജാക്കന്മാരും പറഞ്ഞു: ഹേ യോദ്ധാക്കളേ! ഓടിപ്പോയി അവസാനം വരെ യുദ്ധം ചെയ്യരുത്

ਜਬ ਲਉ ਰਨ ਮੈ ਹਮ ਜੀਵਤ ਹੈ ਤਬ ਲਉ ਹਰਿ ਤੇ ਤੁਮ ਹੂੰ ਨ ਡਰੋ ॥
jab lau ran mai ham jeevat hai tab lau har te tum hoon na ddaro |

നമ്മൾ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നിടത്തോളം കൃഷ്ണനെ ഭയപ്പെടരുത്

ਹਮਰੋ ਇਹ ਆਇਸ ਹੈ ਤੁਮ ਕੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਜਾਇ ਲਰੋ ॥
hamaro ih aaeis hai tum ko jadubeer ke saamuhi jaae laro |

യാദവരാജാവായ കൃഷ്ണനുമായി ഏറ്റുമുട്ടാനും യുദ്ധം ചെയ്യാനും ഞങ്ങൾ നിങ്ങളോട് കൽപ്പിക്കുന്നു

ਕੋਊ ਆਹਵ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਟਰੋ ਇਕ ਜੂਝਿ ਪਰੋ ਇਕ ਧਾਇ ਅਰੋ ॥੧੧੯੬॥
koaoo aahav te nahee naik ttaro ik joojh paro ik dhaae aro |1196|

യുദ്ധം ഒഴിവാക്കുക എന്ന ആശയം നിങ്ങളിൽ ആർക്കും ഉണ്ടാകില്ല, ചെറുതായിപ്പോലും, മുന്നോട്ട് ഓടി അവസാനം വരെ പോരാടുക.

ਫੇਰਿ ਫਿਰੇ ਪਟ ਆਯੁਧ ਲੈ ਰਨ ਮੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕਉ ਘੇਰਿ ਲੀਯੋ ॥
fer fire patt aayudh lai ran mai jadubeer kau gher leeyo |

അപ്പോൾ യോദ്ധാക്കൾ ആയുധമെടുത്ത് യുദ്ധത്തിൽ കൃഷ്ണനെ വളഞ്ഞു

ਨ ਟਰੇ ਅਤਿ ਰੋਸਿ ਭਿਰੇ ਜੀਯ ਮੈ ਅਤਿ ਆਹਵ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਕੀਯੋ ॥
n ttare at ros bhire jeey mai at aahav chitr bachitr keeyo |

ഒരു നിമിഷം പോലും അവർ തങ്ങളുടെ ചുവടുകൾ പിന്നോട്ട് വലിക്കാതെ കടുത്ത ക്രോധത്തോടെ അക്രമാസക്തമായ യുദ്ധം നടത്തി

ਅਸਿ ਲੈ ਬਰ ਬੀਰ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਦਲੁ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਦੀਯੋ ॥
as lai bar beer gadaa geh kai rip ko dal maar bidaar deeyo |

വാളുകളും ഗദകളും കൈകളിൽ പിടിച്ച് അവർ ശത്രുവിൻ്റെ സൈന്യത്തെ കഷണങ്ങളാക്കി.

ਇਕ ਬੀਰਨ ਕੇ ਪਦੁ ਸੀਸ ਕਟੇ ਭਟ ਏਕਨ ਕੋ ਦਯੋ ਫਾਰਿ ਹੀਯੋ ॥੧੧੯੭॥
eik beeran ke pad sees katte bhatt ekan ko dayo faar heeyo |1197|

എവിടെയോ അവർ യോദ്ധാക്കളുടെ തലകൾ വെട്ടിമാറ്റി, എവിടെയോ അവർ അവരുടെ നെഞ്ച് കീറി.1197.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨਿ ਲੈ ਬਹੁ ਕਾਟਿ ਰਥੀ ਸਿਰ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਏ ॥
sree jadubeer saraasan lai bahu kaatt rathee sir bhoom giraae |

കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ല് കയ്യിലെടുത്തു, അനേകം യോദ്ധാക്കളെ രഥങ്ങളിൽ വീഴ്ത്തി.

ਆਯੁਧ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਅਪੁਨੇ ਇਕ ਕੋਪਿ ਭਰੇ ਹਰਿ ਪੈ ਪੁਨਿ ਧਾਏ ॥
aayudh lai apune apune ik kop bhare har pai pun dhaae |

എന്നാൽ ശത്രുക്കൾ വീണ്ടും ആയുധങ്ങൾ കയ്യിലെടുത്തു.

ਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਰੰ ਗਹਿ ਖਗ ਅਭਗ ਹਨੇ ਸੁ ਘਨੇ ਤਹ ਘਾਏ ॥
te brijanaath karan geh khag abhag hane su ghane tah ghaae |

അവർ കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ വീണു, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വാളുകൊണ്ട് അവരെ കൊന്നു

ਭਾਜਿ ਗਏ ਹਰਿ ਤੇ ਅਰਿ ਇਉ ਸੁ ਕੋਊ ਨਹਿ ਆਹਵ ਮੈ ਠਹਰਾਏ ॥੧੧੯੮॥
bhaaj ge har te ar iau su koaoo neh aahav mai tthaharaae |1198|

ഇങ്ങനെ അതിജീവിച്ചവർക്ക് യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.1198.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਭੂਪਨ ਕੀ ਭਾਜੀ ਚਮੂ ਖਾਇ ਘਨੀ ਹਰਿ ਮਾਰਿ ॥
bhoopan kee bhaajee chamoo khaae ghanee har maar |

കൃഷ്ണൻ്റെ ഒരു നല്ല മർദ്ദനത്തിനുശേഷം, രാജാക്കന്മാരുടെ എല്ലാ സൈന്യവും ഓടിപ്പോയി

ਤਬਹਿ ਫਿਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਜੁਧ ਕੇ ਆਯੁਧ ਸਕਲ ਸੰਭਾਰਿ ॥੧੧੯੯॥
tabeh fire nrip judh ke aayudh sakal sanbhaar |1199|

തുടർന്ന് ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച് രാജാക്കന്മാർ കൂട്ടത്തോടെ യുദ്ധത്തിനായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.1199.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕੋਪ ਅਯੋਧਨੁ ਮੈ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰਿ ਮੈ ਸਬ ਭੂਪਨ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
kop ayodhan mai kar kai kar mai sab bhoopan sasatr sanbhaare |

യുദ്ധത്തിൽ രോഷാകുലരായ എല്ലാ രാജാക്കന്മാരും ആയുധമെടുത്തു.

ਆਇ ਕੈ ਸਾਮੁਹੇ ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਕੇ ਬਲ ਕੈ ਨਿਜੁ ਆਯੁਧ ਰੋਸਿ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
aae kai saamuhe sayaam hee ke bal kai nij aayudh ros prahaare |

മഹാകോപത്തോടെ രാജാക്കന്മാർ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ആയുധം കയ്യിൽ പിടിച്ച് കൃഷ്ണൻ്റെ മുന്നിൽ വന്ന് ഉഗ്രകോപത്തോടെ പ്രഹരമേൽപ്പിച്ചു.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੰਭਾਰਿ ਸਰਾਸਨਿ ਲੈ ਸਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕਾਟਿ ਕੈ ਭੂ ਪਰਿ ਡਾਰੇ ॥
kaanrah sanbhaar saraasan lai sar satran kaatt kai bhoo par ddaare |

കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ല് പിടിച്ച് ശത്രുക്കളുടെ അസ്ത്രങ്ങൾ തടഞ്ഞ് നിലത്ത് എറിഞ്ഞു

ਘਾਇ ਬਚਾਇ ਕੈ ਯੌ ਤਿਨ ਕੈ ਬਹੁਰੇ ਅਰਿ ਕੈ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਉਤਾਰੇ ॥੧੨੦੦॥
ghaae bachaae kai yau tin kai bahure ar kai sir kaatt utaare |1200|

ശത്രുവിൻ്റെ പ്രഹരങ്ങളിൽ നിന്ന് സ്വയം രക്ഷിച്ച കൃഷ്ണൻ എതിരാളികളിൽ പലരുടെയും തല വെട്ടി.1200.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਜਬ ਸਿੰਘ ਕੋ ਸਿਰ ਕਟਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ॥
ajab singh ko sir kattiyo har joo sasatr sanbhaar |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ ആയുധമെടുത്ത് അജബ് സിംഗിൻ്റെ തല വെട്ടിമാറ്റി

ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਘਾਇਲ ਕਰਿਓ ਅਤਿ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮਝਾਰਿ ॥੧੨੦੧॥
addar singh ghaaeil kario at ran bhoom majhaar |1201|

കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ കൊണ്ട് അജൈബ് സിങ്ങിൻ്റെ തല വെട്ടിമാറ്റി അദ്ദർ സിങ്ങിനെ യുദ്ധക്കളത്തിൽ മുറിവേൽപ്പിച്ചു.1201.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ചൗപായി

ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਘਾਇਲ ਜਬ ਭਯੋ ॥
addar singh ghaaeil jab bhayo |

ആദര് ശരോഗിയായപ്പോള്

ਅਤਿ ਹੀ ਕੋਪੁ ਜੀਯ ਤਿਹ ਠਯੋ ॥
at hee kop jeey tih tthayo |

അദ്ദർ സിങ്ങിന് പരിക്കേറ്റപ്പോൾ അദ്ദേഹം അങ്ങേയറ്റം രോഷാകുലനായിരുന്നു

ਬਹੁ ਤੀਛਨ ਬਰਛਾ ਤਿਨਿ ਲਯੋ ॥
bahu teechhan barachhaa tin layo |

അവൻ്റെ കയ്യിൽ വളരെ മൂർച്ചയുള്ള ഒരു കുന്തം ഉണ്ടായിരുന്നു

ਹਰਿ ਕੀ ਓਰਿ ਡਾਰਿ ਕੈ ਦਯੋ ॥੧੨੦੨॥
har kee or ddaar kai dayo |1202|

അവൻ കൈയ്യിൽ ഒരു കുന്തെടുത്ത് കൃഷ്ണൻ്റെ നേരെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തു.1202.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਰਛਾ ਆਵਤ ਲਖਿਯੋ ਹਰਿ ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਕਰਿ ਕੀਨ ॥
barachhaa aavat lakhiyo har dhanukh baan kar keen |

കുന്തം വരുന്നത് കണ്ട് ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഒരു വില്ലും അമ്പും കയ്യിലെടുത്തു.

ਆਵਤ ਸਰ ਸੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਮਾਰਿ ਵਹੈ ਭਟ ਲੀਨ ॥੧੨੦੩॥
aavat sar so kaatt kai maar vahai bhatt leen |1203|

കുന്തം വരുന്നത് കണ്ട് കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ലും അമ്പും കൈകളിൽ എടുത്ത് കുന്തിനെ തൻ്റെ അമ്പുകളാൽ തടഞ്ഞു, ആ യോദ്ധാവിനെയും വധിച്ചു.1203.

ਅਘੜ ਸਿੰਘ ਲਖਿ ਤਿਹ ਦਸਾ ਦੇਤ ਭਯੋ ਨਹੀ ਪੀਠਿ ॥
agharr singh lakh tih dasaa det bhayo nahee peetth |

ഈ സാഹചര്യം കണ്ട അഗർ സിംഗ് പിന്മാറിയില്ല (റണ്ണിൽ).