ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 322

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਸਮੈ ਭਲੈ ਇਕ ਘਾਤ ਸਿਉ ਹ੍ਵੈ ਇਕਤ੍ਰ ਸਭ ਬਾਲ ॥

samai bhalai ik ghaat siau hvai ikatr sabh baal |

ഒരു ദിവസം ശുഭമുഹൂർത്തത്തിൽ ഗോപികമാരെല്ലാം ഒത്തുകൂടി

ਅੰਗ ਸਭੈ ਗਿਨਨੈ ਲਗੀ ਕਰਿ ਕੈ ਬਾਤ ਰਸਾਲ ॥੨੯੧॥

ang sabhai ginanai lagee kar kai baat rasaal |291|

ഒരവസരത്തിൽ, എല്ലാ പെൺകുട്ടികളും (ഗോപികമാർ) ഒരുമിച്ച് മധുരമായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ്റെ വിവിധ അവയവങ്ങളെ വിവരിക്കാൻ തുടങ്ങി.291.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕੋਊ ਕਹੈ ਹਰਿ ਕੋ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਕੋਊ ਕਹੈ ਸੁਭ ਨਾਕ ਬਨਿਯੋ ਹੈ ॥

koaoo kahai har ko mukh sundar koaoo kahai subh naak baniyo hai |

കൃഷ്ണൻ്റെ മുഖം ആകർഷകമാണെന്ന് ആരോ പറയുന്നു, കൃഷ്ണൻ്റെ നാസാരന്ധ്രം വിജയകരമാണെന്ന്

ਕੋਊ ਕਹੈ ਕਟਿ ਕੇਹਰਿ ਸੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ਰਿਝਿ ਕਾਹੂ ਗਨਿਯੋ ਹੈ ॥

koaoo kahai katt kehar see tan kanchan so rijh kaahoo ganiyo hai |

കൃഷ്ണൻ്റെ അരക്കെട്ട് സിംഹത്തെപ്പോലെയാണെന്ന് ആരോ സന്തോഷത്തോടെ പറയുന്നു, കൃഷ്ണൻ്റെ ശരീരം സ്വർണ്ണം കൊണ്ടാണെന്ന് ചിലർ പറയുന്നു.

ਨੈਨ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਕੋਊ ਗਨੈ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨਿਯੋ ਹੈ ॥

nain kurang se koaoo ganai jas taa chhab ko kab sayaam bhaniyo hai |

കോയി (കൃഷ്ണൻ്റെ) നാൻ മാനുകളെപ്പോലെ എണ്ണുന്നു. ശ്യാംകവി ആ സൗന്ദര്യം വിവരിക്കുന്നു

ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਿਮ ਜੀਵ ਬਨਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਤਿਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਨਿਯੋ ਹੈ ॥੨੯੨॥

logan mai jim jeev baniyo tin ke tan mai tim kaanrah maniyo hai |292|

ആരോ കണ്ണുകൾക്ക് ഡോയുടെ സാദൃശ്യം നൽകുന്നു, കവി ശ്യാം പറയുന്നു, ആത്മാവ് മനുഷ്യശരീരത്തിൽ വ്യാപിക്കുന്നതുപോലെ, എല്ലാ ഗോപികമാരുടെയും മനസ്സിൽ കൃഷ്ണൻ വ്യാപിക്കുന്നു.292.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਪੇਖਿ ਕਲਾਨਿਧਿ ਸੌ ਮੁਖ ਰੀਝ ਰਹੀ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਰਾ ॥

kaanrah ko pekh kalaanidh sau mukh reejh rahee sabh hee brij baaraa |

ചന്ദ്രനെപ്പോലെയുള്ള കൃഷ്ണൻ്റെ മുഖം കണ്ട് ബ്രജയിലെ എല്ലാ പെൺകുട്ടികളും സന്തോഷിക്കുന്നു

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਭਗਵਾਨ ਉਤੇ ਇਨਹੂੰ ਦੁਰਗਾ ਬਰੁ ਚੇਟਕ ਡਾਰਾ ॥

mohi rahe bhagavaan ute inahoon duragaa bar chettak ddaaraa |

ഇപ്പുറത്ത് കൃഷ്ണനെ എല്ലാ ഗോപികമാരും വശീകരിക്കുന്നു, ഇപ്പുറത്ത്, ദുർഗ്ഗ നൽകിയ വരം കാരണം, ഗോപികമാർക്ക് അക്ഷമ തോന്നുന്നു.

ਕਾਨਿ ਟਿਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਅਉਰ ਬਿਖੈ ਤਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਜਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਾ ॥

kaan ttikai grih aaur bikhai tih ko at hee jas sayaam uchaaraa |

(എന്നിരുന്നാലും) ചെവി മറ്റൊരു വീട്ടിൽ വിശ്രമിക്കുന്നു. ആ മികച്ച യാഷിനെ ഇതുപോലെ കവി ശ്യാം മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്

ਜੀਵ ਇਕਤ੍ਰ ਰਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਇਮ ਟੂਟ ਗਏ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਨਾਲ ਕੀ ਤਾਰਾ ॥੨੯੩॥

jeev ikatr rahai tin ko im ttoott ge jiau mrinaal kee taaraa |293|

ഗോപികമാരുടെ അക്ഷമ വർധിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി, വേറെ ഏതോ വീട്ടിൽ കുറെ നേരം താമസിച്ചു, പിന്നെ എല്ലാ ഗോപികമാരുടെയും ഹൃദയം താമരക്കുഴലിൻ്റെ ഞരമ്പുകൾ പൊട്ടുന്നത് പോലെ പൊട്ടി.293.

ਨੇਹੁ ਲਗਿਯੋ ਇਨ ਕੋ ਹਰਿ ਸੌ ਅਰੁ ਨੇਹੁ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਨ ਨਾਰੇ ॥

nehu lagiyo in ko har sau ar nehu lagiyo har ko in naare |

കൃഷ്ണൻ്റെയും ഗോപികമാരുടെയും പരസ്പര സ്നേഹം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു

ਚੈਨ ਪਰੈ ਦੁਹ ਕੋ ਨਹਿ ਦ੍ਵੈ ਪਲ ਨ੍ਰਹਾਵਨ ਜਾਵਤ ਹੋਤ ਸਵਾਰੇ ॥

chain parai duh ko neh dvai pal nrahaavan jaavat hot savaare |

ഇരുവശത്തും അസ്വസ്ഥത അനുഭവപ്പെടുന്നു, പലതവണ കുളിക്കാൻ പോകുന്നു

ਸ੍ਯਾਮ ਭਏ ਭਗਵਾਨ ਇਨੈ ਬਸਿ ਦੈਤਨ ਕੇ ਜਿਹ ਤੇ ਦਲ ਹਾਰੇ ॥

sayaam bhe bhagavaan inai bas daitan ke jih te dal haare |

നേരത്തെ അസുരശക്തികളെ പരാജയപ്പെടുത്തിയ കൃഷ്ണൻ ഇപ്പോൾ ഗോപികമാരുടെ നിയന്ത്രണത്തിലായി

ਖੇਲ ਦਿਖਾਵਤ ਹੈ ਜਗ ਕੌ ਦਿਨ ਥੋਰਨ ਮੈ ਅਬ ਕੰਸ ਪਛਾਰੇ ॥੨੯੪॥

khel dikhaavat hai jag kau din thoran mai ab kans pachhaare |294|

ഇപ്പോൾ തൻ്റെ കാമുകീ നാടകം ലോകത്തിന് മുന്നിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു, കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവൻ കൻസയെ അട്ടിമറിക്കും.294.

ਉਤ ਜਾਗਤ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੈ ਗੁਪੀਆ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਿਤ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਾ ਕੇ ॥

aut jaagat sayaam itai gupeea kab sayaam kahai hit kai sang taa ke |

ശ്യാം കവികൾ പറയുന്നു, അവിടെ കൃഷ്ണൻ ഉണരുന്നു, ഇവിടെ അവനിൽ താൽപ്പര്യമുള്ള ഗോപികൾ (ഉണരുന്നു).

ਰੀਝ ਰਹੀ ਤਿਹ ਪੈ ਸਭ ਹੀ ਪਿਖਿ ਨੈਨਨ ਸੋ ਫੁਨਿ ਕਾਨ੍ਰਹਰ ਬਾਕੇ ॥

reejh rahee tih pai sabh hee pikh nainan so fun kaanrahar baake |

ഒരു വശത്ത് ഗോപികമാർ ഉണർന്നിരിക്കുകയാണെന്നും, മറുവശത്ത്, കൃഷ്ണനു രാത്രിയിൽ ഒരു കണ്ണിറുക്കൽ പോലും ഉറക്കം ലഭിക്കാതെയും, കൃഷ്ണനെ കണ്ണുകൊണ്ട് കാണുന്നതിൽ അവർ സന്തോഷിക്കുന്നുവെന്നും കവി ശ്യാം പറയുന്നു.

ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਨ ਪਰੈ ਇਨ ਕੋ ਕਲਿ ਕਾਮ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਤਨ ਵਾ ਕੇ ॥

prem chhakee na parai in ko kal kaam badtiyo at hee tan vaa ke |

കേവലം സ്നേഹം കൊണ്ട് തൃപ്തരാകുന്നില്ല, അവരുടെ ശരീരത്തിൽ കാമവും വർദ്ധിക്കുന്നു

ਖੇਲਹਿ ਪ੍ਰਾਤਹਿ ਕਾਲ ਭਏ ਹਮ ਨਾਹਿ ਲਖੈ ਹਮ ਕੈ ਜਨ ਗਾ ਕੇ ॥੨੯੫॥

kheleh praateh kaal bhe ham naeh lakhai ham kai jan gaa ke |295|

കൃഷ്ണനുമായി കളിക്കുമ്പോൾ, പകൽ പുലരുന്നു, അവർക്ക് അതേക്കുറിച്ച് ബോധമില്ല.295.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਯੋ ਚੁਹਲਾਤ ਚਿਰੀ ਜਲਜਾਤ ਖਿਰੇ ਬਨ ਗਾਇ ਛਿਰਾਨੀ ॥

praat bhayo chuhalaat chiree jalajaat khire ban gaae chhiraanee |

നേരം പുലർന്നപ്പോൾ കുരുവികൾ ചിലച്ചു തുടങ്ങി

ਗੋਪ ਜਗੇ ਪਤਿ ਗੋਪ ਜਗਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਗੀ ਅਰੁ ਗੋਪਨਿ ਰਾਨੀ ॥

gop jage pat gop jagiyo kab sayaam jagee ar gopan raanee |

പശുക്കളെ കാട്ടിലേക്ക് ഓടിച്ചുവിട്ടു, ഗോപകൾ ഉണർന്നു, നന്ദൻ ഉണർന്നു, അമ്മ യശോദയും ഉണർന്നു.

ਜਾਗ ਉਠੇ ਤਬ ਹੀ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਜਾਗਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਮਾਨੀ ॥

jaag utthe tab hee karunaanidh jaag utthiyo musaleedhar maanee |

കൃഷ്ണയും ഉണർന്നു, ബൽറാമും ഉണർന്നു

ਗੋਪ ਗਏ ਉਤ ਨ੍ਰਹਾਨ ਕਰੈ ਇਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲੇ ਗੁਪੀਆ ਨਿਜਕਾਨੀ ॥੨੯੬॥

gop ge ut nrahaan karai it kaanrah chale gupeea nijakaanee |296|

അപ്പുറത്ത് ഗോപമാർ കുളിക്കാൻ പോയി, ഇക്കരെ കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.296.

ਬਾਤ ਕਹੈ ਰਸ ਕੀ ਹਸ ਕੈ ਨਹਿ ਅਉਰ ਕਥਾ ਰਸ ਕੀ ਕੋਊ ਭਾਖੈ ॥

baat kahai ras kee has kai neh aaur kathaa ras kee koaoo bhaakhai |

ഗോപികമാർ പുഞ്ചിരിയോടെ കാമുകമായ സംസാരത്തിൽ വ്യാപൃതരാണ്

ਚੰਚਲ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਅਪੁਨੇ ਦ੍ਰਿਗ ਮੋਹਿ ਤਿਨੈ ਬਤੀਆ ਇਹ ਆਖੈ ॥

chanchal sreepat ke apune drig mohi tinai bateea ih aakhai |

ചടുലനായ കൃഷ്ണനെ കണ്ണുകളാൽ വശീകരിച്ച് ഗോപികമാർ ഇപ്രകാരം പറയുന്നു

ਬਾਤ ਨ ਜਾਨਤ ਹੋ ਰਸ ਕੀ ਰਸ ਜਾਨਤ ਸੋ ਨਰ ਜੋ ਰਸ ਗਾਖੈ ॥

baat na jaanat ho ras kee ras jaanat so nar jo ras gaakhai |

നമുക്ക് മറ്റൊന്നിനെക്കുറിച്ചും അറിയില്ല, പക്ഷേ സ്രവം കുടിക്കുന്നവന് സ്രവത്തിൻ്റെ മൂല്യം മാത്രമേ അറിയൂ എന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് തീർച്ചയായും അറിയാം.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਪੜੈ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੜੈ ਰਸ ਰੀਤਿਨ ਚੀਤ ਸੁਨੋ ਸੋਈ ਚਾਖੈ ॥੨੯੭॥

preet parrai kar preet karrai ras reetin cheet suno soee chaakhai |297|

ഒരാൾ പ്രണയത്തിലാവുകയും സത്തയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിൽ ആനന്ദം അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ മാത്രമാണ് പ്രണയത്തിൻ്റെ ആഴം വരുന്നത്.297.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

gopee baach kaanrah so |

കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന ഗോപികമാരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਮੀਤ ਕਹੋ ਰਸ ਰੀਤਿ ਸਬੈ ਹਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਸੁਨਬੇ ਬਤੀਆ ਕੀ ॥

meet kaho ras reet sabai ham preet bhee sunabe bateea kee |

��ഹേ സുഹൃത്തേ! ഞങ്ങൾ സാരാംശം കേൾക്കാൻ പോയി

ਅਉਰ ਭਈ ਤੁਹਿ ਦੇਖਨਿ ਕੀ ਤੁਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਹਮਰੀ ਛਤੀਆ ਕੀ ॥

aaur bhee tuhi dekhan kee tum preet bhee hamaree chhateea kee |

ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ കാണാനും ഞങ്ങളുടെ മുലകളുടെ മുലക്കണ്ണുകളെ നിങ്ങൾ സ്നേഹിക്കാനും ആഗ്രഹിക്കുന്ന സാരാംശം മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുള്ള രീതി ഞങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കുക

ਰੀਝਿ ਲਗੀ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਹਸਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਇਸੀ ਗਤੀਆ ਕੀ ॥

reejh lagee kahane mukh te has sundar baat isee gateea kee |

മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി തൂകി സന്തോഷത്തോടെയാണ് അവർ ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത്.

ਨੇਹ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸੋ ਭਈ ਮੋਛਨ ਹੋਤਿ ਇਤੀ ਗਤਿ ਹੈ ਸੁ ਤ੍ਰੀਆ ਕੀ ॥੨੯੮॥

neh lagiyo har so bhee mochhan hot itee gat hai su treea kee |298|

ഗോപികമാർ കൃഷ്ണനോട് അത്തരത്തിലുള്ള കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നു, ആ സ്ത്രീകളുടെ അവസ്ഥയാണ് അവർ കൃഷ്ണ പ്രണയത്തിൽ അബോധാവസ്ഥയിലാകുന്നത്.298.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਚੀਰ ਹਰਨ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree dasam sakandh bachitr naattak granthe krisanaavataare cheer haran dhiaae samaapatan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണ അവതാരത്തിൽ (ദശം സ്കന്ദത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി) ---വസ്ത്രങ്ങൾ മോഷ്ടിക്കൽ എന്ന തലക്കെട്ടിലുള്ള അധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਬਿਪਨ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਪਠੈਬੋ ॥

ath bipan grih gop patthaibo |

ബ്രാഹ്മണരുടെ വീടുകളിലേക്ക് ഗോപമാരെ അയക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണമാണ് ഇപ്പോഴുള്ളത്

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਕੈ ਕ੍ਰੀੜਾ ਇਨ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਇਸਨਾਨੁ ॥

kai kreerraa in so krisan kai jamunaa isanaan |

അവരോടൊപ്പം (ഗോപികമാർ) സ്പോർട്സ് കളിച്ചും ജമ്നയിൽ കുളിച്ചും

ਬਹੁਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਨ ਕੋ ਗਏ ਗਊ ਸੁ ਤ੍ਰਿਨਨ ਚਰਾਨ ॥੨੯੯॥

bahur sayaam ban ko ge gaoo su trinan charaan |299|

കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരോടൊപ്പമുള്ള കളിയും കുളിയും കഴിഞ്ഞ് പശുക്കളെ മേയ്ക്കാൻ കാട്ടിലേക്ക് പോയി.299.

ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਰਾਹਤ ਤਰਨ ਕੋ ਬਨ ਮੈ ਆਗੇ ਗਏ ॥

krisan saraahat taran ko ban mai aage ge |

കൃഷ്ണൻ ബ്രീച്ചകളെ വന്ദിച്ച് മുന്നോട്ട് നടക്കുന്നു (വഴിയിൽ വീണു),

ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰ ਜੇਤੇ ਹੁਤੇ ਤੇ ਸਭ ਭੂਖਿ ਭਏ ॥੩੦੦॥

sang gvaar jete hute te sabh bhookh bhe |300|

സുന്ദരികളായ സ്ത്രീകളെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ കൂടുതൽ മുന്നോട്ട് പോയി, കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ഗോപബാലന്മാർക്ക് വിശന്നു.300.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਪਤ੍ਰ ਭਲੇ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁਭ ਫੂਲ ਭਲੇ ਫਲ ਹੈ ਸੁਭ ਸੋਭ ਸੁਹਾਈ ॥

patr bhale tin ke subh fool bhale fal hai subh sobh suhaaee |

ആ മരങ്ങളുടെ ഇലകൾ നല്ലതാണ്,

ਭੂਖ ਲਗੇ ਘਰ ਕੋ ਉਮਗੇ ਪੈ ਬਿਰਾਜਨ ਕੋ ਸੁਖਦਾ ਪਰਛਾਈ ॥

bhookh lage ghar ko umage pai biraajan ko sukhadaa parachhaaee |

അവരുടെ പൂക്കളും കായ്കളും തണലുമെല്ലാം വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ നല്ലതാണ്.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਰਲੀ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੋ ਮੁਖ ਸਾਥ ਬਜਾਈ ॥

kaanrah tarai tih ke muralee geh kai kar mo mukh saath bajaaee |

ആ മരങ്ങളുടെ ചുവട്ടിൽ കൃഷ്ണൻ ഓടക്കുഴൽ വായിച്ചു

ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਪਉਨ ਘਰੀ ਇਕ ਥਕਤ ਰਹੀ ਜਮੁਨਾ ਉਰਝਾਈ ॥੩੦੧॥

tthaadt rahiyo sun paun gharee ik thakat rahee jamunaa urajhaaee |301|

അവൻ്റെ പുല്ലാങ്കുഴലിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ട് കാറ്റ് കുറച്ചുനേരം അടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി, യമുനയും കുടുങ്ങി.301.

ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਰੁ ਜੈਤਸਿਰੀ ਸੁਭ ਸਾਰੰਗ ਬਾਜਤ ਹੈ ਅਰੁ ਗਉਰੀ ॥

maalasiree ar jaitasiree subh saarang baajat hai ar gauree |

(പുല്ലാങ്കുഴൽ) മലസിരി, ജയസിരി, സാരംഗ്, ഗൗരി എന്നീ രാഗങ്ങൾ വായിക്കുന്നു.

ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਮੀਠੀ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇ ਨਹ ਕਉਰੀ ॥

soratth sudh malaar bilaaval meetthee hai amrit te nah kauree |

മൽശ്രീ, ജയ്ത്ശ്രീ, സാരംഗ്, ഗൗരി, സോറത്ത്, ശുദ്ധ് മൽഹാർ, അമൃത് പോലെ മധുരമുള്ള ബിലാവൽ തുടങ്ങിയ സംഗീത രീതികൾ കൃഷ്ണ തൻ്റെ പുല്ലാങ്കുഴലിൽ വായിക്കുന്നു.

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428