ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 425

ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਪੁਨਿ ਹਨ੍ਯੋ ਰਨਿ ਸੈਨ ਸਿੰਘ ਹਤਿ ਦੀਨ ॥

sakat singh pun hanayo ran sain singh hat deen |

തുടർന്ന് ശക്തി സിംഗ്, സൈൻ സിംഗ് എന്നിവർ കൊല്ലപ്പെട്ടു

ਸਫਲ ਸਿੰਘ ਅਰਿ ਸਿੰਘ ਹਨਿ ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਹਰਿ ਕੀਨ ॥੧੨੭੭॥

safal singh ar singh han singh naad har keen |1277|

സഫൽ സിങ്ങിനെയും ആർക്ക് സിങ്ങിനെയും കൊന്നശേഷം കൃഷ്ണൻ സിംഹത്തെപ്പോലെ ഗർജിച്ചു.1277.

ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਬਾਚ ॥

savachh singh baach |

സ്വച്ഛ് സിംഗിൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸਵਛ ਨਰੇਸ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਅਪੁਨੇ ਬਲ ਕੋਪਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ॥

savachh nares kahiyo har siau apune bal kop ayodhan mai |

രൺ-ഭൂമിയിൽ, സ്വച്ഛ് സിംഗ് തൻ്റെ ശക്തിയിൽ രോഷാകുലനായി, കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു

ਅਬ ਤੈ ਦਸ ਭੂਪ ਹਨੇ ਬਲਵੰਡ ਨ ਰੰਚਕ ਤ੍ਰਾਸ ਕੀਯੋ ਮਨ ਮੈ ॥

ab tai das bhoop hane balavandd na ranchak traas keeyo man mai |

ക്ഷുഭിതനായി, സ്വച്ഛ് സിംഗ് രാജാവ് കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു, "നിങ്ങൾ ഇതിനകം പത്ത് രാജാക്കന്മാരെ നിർഭയമായി കൊന്നു"

ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਓਰ ਤੇ ਤੀਰ ਚਲੈ ਬਰਖਾ ਜਿਮ ਸਾਵਨ ਕੇ ਘਨ ਮੈ ॥

jadubeer kee or te teer chalai barakhaa jim saavan ke ghan mai |

(അക്കാലത്ത്) സോപ്പ് മാറ്റത്തിൽ നിന്ന് മഴ പെയ്യുന്നതുപോലെ കൃഷ്ണൻ അമ്പുകൾ എയ്തു.

ਸਰ ਪਉਨ ਕੇ ਜੋਰ ਲਗੇ ਨ ਟਰਿਓ ਗਿਰਿ ਜਿਉ ਥਿਰੁ ਠਾਢੋ ਰਹਿਯੋ ਰਨ ਮੈ ॥੧੨੭੮॥

sar paun ke jor lage na ttario gir jiau thir tthaadto rahiyo ran mai |1278|

കൃഷ്ണൻ്റെ വശത്ത് നിന്ന്, സാവൻ മാസത്തിലെ മഴമേഘങ്ങൾ പോലെ അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, എന്നാൽ സ്വച്ഛ് സിംഗ് രാജാവ് അസ്ത്രങ്ങളുടെ വേഗതയിൽ അൽപ്പം പോലും ചലിക്കാതെ ഒരു പർവതത്തെപ്പോലെ യുദ്ധക്കളത്തിൽ ചെറുത്തുനിന്നു.1278.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਦੁ ਬੰਸਨ ਸੋ ਅਤਿ ਲਰਿਯੋ ਜਿਉ ਬਾਸਵ ਸਿਉ ਜੰਭ ॥

jad bansan so at lariyo jiau baasav siau janbh |

ജംഭാസുരനുമായി ഇന്ദ്രനെപ്പോലെ രാജാവ് യാദവരുമായി യുദ്ധം ചെയ്തു

ਅਚਲ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਨ੍ਰਿਪ ਜਿਉ ਰਨ ਮੈ ਰਨ ਖੰਭ ॥੧੨੭੯॥

achal rahiyo tih tthaur nrip jiau ran mai ran khanbh |1279|

രാജാവ് ഒരു നിര പോലെ യുദ്ധക്കളത്തിൽ സ്ഥിരതയോടെ നിന്നു.1279.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜਿਉ ਨ ਹਲੈ ਗਿਰਿ ਕੰਚਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹਾਥਨ ਕੋ ਬਲ ਕੋਊ ਕਰੈ ॥

jiau na halai gir kanchan ko at haathan ko bal koaoo karai |

സുമർ പർബത്ത് അനങ്ങാത്തതിനാൽ, (പോലും) കൈകൊണ്ട് എത്ര ബലം പ്രയോഗിച്ചാലും.

ਅਰੁ ਜਿਉ ਧ੍ਰੂ ਲੋਕ ਚਲੈ ਨ ਕਹੂੰ ਸਿਵ ਮੂਰਤਿ ਜਿਉ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚਰੈ ॥

ar jiau dhraoo lok chalai na kahoon siv moorat jiau kabahoon na charai |

ആനകളുടെ ശക്തിയാൽ സുമേരു പർവ്വതം ഇളകാത്തതുപോലെ, ധ്രുവൻ്റെ വാസസ്ഥലം ഉറച്ചുനിൽക്കുന്നതുപോലെ, ശിവൻ്റെ ഛായാചിത്രം ഒന്നും കഴിക്കുന്നില്ല.

ਬਰ ਜਿਉ ਨ ਸਤੀ ਸਤਿ ਛਾਡਿ ਪਤਿਬ੍ਰਤਿ ਜਿਉ ਸਿਧ ਜੋਗ ਮੈ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੈ ॥

bar jiau na satee sat chhaadd patibrat jiau sidh jog mai dhayaan dharai |

ഏറ്റവും നല്ല സതി സത്, പ്രതിബ്രത ധർമ്മം ഉപേക്ഷിക്കാത്തതിനാൽ, സിദ്ധന്മാർ യോഗയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ਤਿਮ ਸ੍ਯਾਮ ਚਮੂੰ ਮਧਿ ਸਵਛ ਨਰੇਸ ਹਠੀ ਰਨ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਟਰੈ ॥੧੨੮੦॥

tim sayaam chamoon madh savachh nares hatthee ran te nahee naik ttarai |1280|

വിശ്വസ്തയായ ഭാര്യ തൻ്റെ പവിത്രതയിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിക്കാത്തതുപോലെ, പ്രഗത്ഭർ അവരുടെ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നതുപോലെ, സ്ഥിരോത്സാഹിയായ സ്വച്ഛ് സിംഗ് കൃഷ്ണൻ്റെ സൈന്യത്തിൻ്റെ നാല് വിഭാഗങ്ങൾക്കിടയിൽ വളരെ സ്ഥിരതയോടെ നിൽക്കുന്നു.1280.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਫੇਰਿ ਤਿਨ ਕੋਪਿ ਕੈ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ ਬੀਰ ਬਹੁ ਮਾਰੇ ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਬਲ ਸੈ ॥

fer tin kop kai ayodhan mai sayaam keh beer bahu maare savachh singh mahaa bal sai |

അപ്പോൾ ശക്തനായ സ്വച്ഛ് സിംഗ് ക്രുദ്ധനായി, കൃഷ്ണൻ്റെ സൈന്യത്തിലെ പല വീരയോദ്ധാക്കളെയും വധിച്ചു.

ਅਤਿਰਥੀ ਸਤਿ ਮਹਾਰਥੀ ਜੁਗ ਸਤਿ ਤਹਾ ਸਿੰਧੁਰ ਹਜਾਰ ਹਨੇ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਦਲ ਸੈ ॥

atirathee sat mahaarathee jug sat tahaa sindhur hajaar hane sayaam joo ke dal sai |

ഏഴ് മഹാരഥൻമാരെയും പതിനാല് പരമോന്നത രഥ ഉടമകളെയും അവൻ കൊന്നു, ആയിരക്കണക്കിന് ആനകളെയും കൊന്നു.

ਘਨੇ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਰਨਿ ਪੈਦਲ ਸੰਘਾਰੇ ਭਈ ਰੁਧਰ ਰੰਗੀਨ ਭੂਮਿ ਲਹਰੈ ਉਛਲ ਸੈ ॥

ghane baaj maare ran paidal sanghaare bhee rudhar rangeen bhoom laharai uchhal sai |

അവൻ കാൽനടയായി നിരവധി കുതിരകളെയും പടയാളികളെയും കൊന്നു, നിലം രക്തത്താൽ ചായം പൂശി, രക്തത്തിൻ്റെ തിരമാലകൾ അവിടെ ഉയർന്നു.

ਘਾਇਲ ਗਿਰੇ ਸੁ ਮਾਨੋ ਮਹਾ ਮਤਵਾਰੇ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਸੋਏ ਰੂਮੀ ਤਰੈ ਲਾਲ ਡਾਰ ਕੈ ਅਤਲਸੈ ॥੧੨੮੧॥

ghaaeil gire su maano mahaa matavaare hvai kai soe roomee tarai laal ddaar kai atalasai |1281|

മുറിവേറ്റ യോദ്ധാക്കൾ അവിടെ വീണു, ലഹരിപിടിച്ചു, രക്തത്തിൻ്റെ മുത്തുകൾ തളിച്ച് ഉറങ്ങുന്നവരെപ്പോലെ കാണപ്പെട്ടു.1281.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਹੁਤ ਸੈਨ ਹਨਿ ਜਾਦਵੀ ਬਢਿਯੋ ਗਰਬ ਅਪਾਰ ॥

bahut sain han jaadavee badtiyo garab apaar |

യാദവ സൈന്യത്തിൻ്റെ വലിയൊരു ഭാഗത്തെ വധിച്ചതോടെ സ്വച്ഛ് സിംഗിൻ്റെ അഭിമാനം വളരെയധികം വർദ്ധിച്ചു

ਮਾਨੁ ਉਤਾਰਿਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਓ ਕੋਪ ਹਕਾਰਿ ॥੧੨੮੨॥

maan utaariyo krisan prat bolio kop hakaar |1282|

കൃഷ്ണനോട് അഹംഭാവത്തോടെ സംസാരിച്ചു.1282.

ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੋ ਭੂਪ ਦਸ ਮਾਰੇ ਸ੍ਯਾਮ ਰਿਸਾਇ ॥

kahaa bhayo jo bhoop das maare sayaam risaae |

ഓ കൃഷ്ണാ! നീ കോപാകുലനായി പത്തു രാജാക്കന്മാരെ കൊന്നാൽ എന്ത് സംഭവിച്ചു.

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗ ਬਨ ਤਿਨ ਭਛ ਕਰ ਲਰੇ ਨ ਹਰਿ ਸਮੁਹਾਇ ॥੧੨੮੩॥

jiau mrig ban tin bhachh kar lare na har samuhaae |1283|

ഓ കൃഷ്ണാ! പിന്നെ, നിങ്ങൾ പത്തു രാജാക്കന്മാരെ കൊന്നാലും, മാനുകൾക്ക് കാട്ടിലെ വൈക്കോൽ തിന്നാൻ കഴിയും, പക്ഷേ സിംഹത്തെ നേരിടാൻ കഴിയില്ല. -1283.

ਰਿਪੁ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਨੰਤ ਹੀ ਬੋਲੇ ਹਰਿ ਮੁਸਕਾਇ ॥

rip ke bachan sunant hee bole har musakaae |

ശത്രുവിൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ശ്രീകൃഷ്ണൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਤੁਅ ਮਾਰਿ ਹੋ ਸ੍ਰਯਾਰ ਸਿੰਘ ਕੀ ਨਯਾਇ ॥੧੨੮੪॥

savachh singh tua maar ho srayaar singh kee nayaae |1284|

ശത്രുവിൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് കൃഷ്ണൻ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: ഹേ സ്വച്ഛ് സിംഗ്! സിംഹം കുറുനരിയെ കൊല്ലുന്നതുപോലെ ഞാൻ നിന്നെ കൊല്ലും. .....1284.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸਿੰਘ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਜਿਉ ਸਰਦੂਲ ਘਨੋ ਬਲ ਕੈ ਰਿਸ ਸਾਥਿ ਤਚਾਯੋ ॥

singh nihaar kai jiau saradool ghano bal kai ris saath tachaayo |

ഒരു വലിയ സിംഹം ഒരു ചെറിയ സിംഹത്തെ കാണുമ്പോൾ ദേഷ്യം വരുന്നതുപോലെ

ਜਿਉ ਗਜਰਾਜ ਲਖਿਯੋ ਬਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮਨੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥

jiau gajaraaj lakhiyo ban mai mrigaraaj mano at kop badtaayo |

ആനകളുടെ രാജാവിനെ കാണുമ്പോൾ മാൻ രാജാവിന് ദേഷ്യം വരും

ਜਿਉ ਚਿਤਵਾ ਮ੍ਰਿਗ ਪੇਖ ਕੈ ਦਉਰਤ ਸਵਛ ਨਰੇਸ ਪੈ ਤਿਉ ਹਰਿ ਧਾਯੋ ॥

jiau chitavaa mrig pekh kai daurat savachh nares pai tiau har dhaayo |

മാനിനെ കണ്ടപ്പോൾ പുള്ളിപ്പുലി അവരുടെ മേൽ വീഴുന്നതുപോലെ, കൃഷ്ണൻ സ്വച്ഛ് സിങ്ങിൽ വീണു.

ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਤੇ ਆਗੇ ਚਲਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਰਥੁ ਦਾਰੁਕ ਐਸੇ ਧਵਾਯੋ ॥੧੨੮੫॥

paun ke gaun te aage chaliyo har ko rath daaruk aaise dhavaayo |1285|

ഈ വശത്ത്, കാറ്റിൻ്റെ കുത്തൊഴുക്കിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ ദാരുക് കൃഷ്ണൻ്റെ രഥം ഓടിച്ചുകളഞ്ഞു.1285.

ਉਤ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸਵਛ ਭਯੋ ਸਮੁਹੇ ਇਤ ਤੇ ਸੁ ਚਲਿਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਬਲ ਭਈਯਾ ॥

aut te nrip savachh bhayo samuhe it te su chaliyo ris kai bal bheeyaa |

അപ്പുറത്ത് നിന്ന് സ്വച്ഛ് സിംഗ് മുന്നോട്ട് വന്നു, ഇപ്പുറത്ത് നിന്ന് ബൽറാമിൻ്റെ സഹോദരൻ കൃഷ്ണ ദേഷ്യത്തോടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਰੇ ਦੋਊ ਆਪਸਿ ਮੈ ਬਰ ਜੁਧੁ ਕਰਈਯਾ ॥

baan kamaan kripaan lare doaoo aapas mai bar judh kareeyaa |

രണ്ട് യോദ്ധാക്കളും തങ്ങളുടെ വില്ലുകളും അമ്പുകളും വാളുകളും കൈകളിൽ എടുത്ത് പോരാടാൻ തുടങ്ങി, ഇരുവരും സഹിഷ്ണുത പുലർത്തി,

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਅਰੇ ਨ ਟਰੇ ਰਨ ਤੇ ਅਤਿ ਧੀਰ ਧਰਈਯਾ ॥

maar hee maar pukaar are na ttare ran te at dheer dhareeyaa |

"കൊല്ലൂ, കൊല്ലൂ" എന്ന് രണ്ടുപേരും ആക്രോശിച്ചു, പക്ഷേ അവർ പരസ്പരം എതിർത്തു, ചെറുതായി പോലും വഴങ്ങിയില്ല.

ਸ੍ਯਾਮ ਤੇ ਰਾਮ ਤੇ ਜਾਦਵ ਤੇ ਨ ਡਰਿਯੋ ਸੁ ਲਰਿਯੋ ਬਰ ਬੀਰ ਲਰਈਯਾ ॥੧੨੮੬॥

sayaam te raam te jaadav te na ddariyo su lariyo bar beer lareeyaa |1286|

സ്വച്ഛ് സിംഗ് കൃഷ്ണനെയോ ബൽറാമിനെയോ യാദവരിൽ ആരെയും ഭയപ്പെട്ടിരുന്നില്ല.1286.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਧਿਕ ਜੁਧੁ ਜਬ ਤਿਨ ਕੀਯੋ ਤਬ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਕਾ ਕੀਨ ॥

adhik judh jab tin keeyo tab brijapat kaa keen |

ഇത്രയും പൊരുതി കൃഷ്ണൻ എന്ത് ചെയ്തു?

ਖੜਗ ਧਾਰਿ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨ ॥੧੨੮੭॥

kharrag dhaar sir satr ko maar judaa kar deen |1287|

അവൻ ഭയങ്കരമായ ഒരു യുദ്ധം നടത്തിയപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ കുന്തത്തിൻ്റെ അടികൊണ്ട് അവൻ്റെ തല തുമ്പിക്കൈയിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തി.1287.

ਸਵਛ ਸਿੰਘ ਜਬ ਮਾਰਿਯੋ ਸਮਰ ਸਿੰਘ ਕੀਓ ਕੋਪ ॥

savachh singh jab maariyo samar singh keeo kop |

സ്വച്ഛ് സിംഗ് കൊല്ലപ്പെട്ടപ്പോൾ, സമർ സിംഗ് അങ്ങേയറ്റം രോഷാകുലനായിരുന്നു

ਨਹ ਭਾਜਿਯੋ ਲਖਿ ਸਮਰ ਕੋ ਰਹਿਯੋ ਸੁ ਦਿੜ ਪਗੁ ਰੋਪਿ ॥੧੨੮੮॥

nah bhaajiyo lakh samar ko rahiyo su dirr pag rop |1288|

യുദ്ധം കണ്ട അദ്ദേഹം ഉറച്ച കാലുകൊണ്ട് കൃഷ്ണനെ എതിർത്തു.1288.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਰੋਸ ਕੈ ਬੀਰ ਬਲੀ ਅਸਿ ਲੈ ਅਤਿ ਹੀ ਭਟ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥

ros kai beer balee as lai at hee bhatt sree jadubeer ke maare |

തൻ്റെ വാൾ കൈയ്യിൽ എടുത്ത് ആ വീരയോദ്ധാവ് കൃഷ്ണൻ്റെ പല യോദ്ധാക്കളെയും വധിച്ചു

ਅਉਰ ਕਿਤੇ ਗਿਰੇ ਘਾਇਲ ਹ੍ਵੈ ਕਿਤਨੇ ਰਨ ਭੂਮਿ ਨਿਹਾਰਿ ਪਧਾਰੇ ॥

aaur kite gire ghaaeil hvai kitane ran bhoom nihaar padhaare |

നിരവധി യോദ്ധാക്കൾക്ക് പരിക്കേറ്റു, അവരിൽ പലരും യുദ്ധക്കളത്തിൽ പരാജയം സഹിച്ച് പലായനം ചെയ്തു

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਪੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸਮਰੇਸ ਬਲੀ ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਹਾਰੇ ॥

sayaam joo pai ih bhaat kahiyo samares balee tih te ham haare |

(അവർ) കൃഷ്ണാജിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന്, ഞങ്ങൾ സമർസിംഗിനാൽ പരാജയപ്പെട്ടുവെന്ന് പറഞ്ഞു.

ਕਾਸੀ ਮੈ ਜਿਉ ਕਲਵਤ੍ਰ ਵਹੈ ਤਿਮ ਬੀਰਨ ਚੀਰ ਕੇ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੨੮੯॥

kaasee mai jiau kalavatr vahai tim beeran cheer ke dvai kar ddaare |1289|

യോദ്ധാക്കൾ ഉറക്കെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു, --- ശക്തനായ സമർ സിംഗ് കാശിയിലെ വെട്ടുകഷണം പോലെ യോദ്ധാക്കളെ പകുതിയായി വിൽക്കുന്നത് തുടരുന്നതിനാൽ ഞങ്ങൾ പരാജയപ്പെടുന്നു.1289.