ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 424

ਜਰਾਸੰਧਿ ਇਹ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿ ਦਈ ਜੁ ਸਭਾ ਉਠਾਇ ॥

jaraasandh ih mantr kar dee ju sabhaa utthaae |

ഇതാലോചിച്ച ശേഷം ജരാസന്ധൻ സഭ ഉയർത്തി.

ਅਪੁਨੇ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਏ ਰਾਜਾ ਅਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੧੨੬੫॥

apune apune grih ge raajaa at sukh paae |1265|

ഈ കൂടിയാലോചനകൾക്ക് ശേഷം, ജരാസന്ധ് കൊട്ടാരത്തിൽ ഉപദേശം നൽകുകയും രാജാക്കന്മാർ സന്തുഷ്ടരായി അവരുടെ വീടുകളിലേക്ക് പോകുകയും ചെയ്തു.1265.

ਗ੍ਰਿਹ ਆਏ ਉਠਿ ਪਾਚ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਮ ਏਕ ਗਈ ਰਾਤਿ ॥

grih aae utth paach nrip jaam ek gee raat |

അഞ്ച് രാജാക്കന്മാരും അവരവരുടെ സ്ഥലങ്ങളിൽ എത്തി, ഇക്കരെ രാത്രി ഒരു പഹർ കഴിഞ്ഞിരുന്നു

ਤੀਨ ਪਹਰ ਸੋਏ ਨਹੀ ਝਾਕਤ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ਪ੍ਰਾਤਿ ॥੧੨੬੬॥

teen pahar soe nahee jhaakat hvai gayo praat |1266|

ബാക്കിയുള്ള മൂന്ന് പഹാറുകളിൽ അവർക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, അങ്ങനെ ദിവസം പുലർന്നു.1266.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਪ੍ਰਾਤ ਕਾਲ ਭਯੋ ਅੰਧਕਾਰ ਮਿਟਿ ਗਯੋ ਕ੍ਰੋਧ ਸੂਰਨ ਕੋ ਭਯੋ ਰਥ ਸਾਜ ਕੈ ਸਬੈ ਚਲੇ ॥

praat kaal bhayo andhakaar mitt gayo krodh sooran ko bhayo rath saaj kai sabai chale |

പകൽ പുലർച്ചയോടെ (രാത്രിയുടെ) അന്ധകാരം അവസാനിച്ചു, യോദ്ധാക്കൾ കോപത്തോടെ, തങ്ങളുടെ രഥങ്ങൾ ചവിട്ടി, (യുദ്ധത്തിനായി) തുടങ്ങി.

ਇਤੈ ਬ੍ਰਿਜਰਾਇ ਬਲਿਦੇਵ ਜੂ ਬੁਲਾਇ ਮਨਿ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ਜਦੁਬੀਰ ਸੰਗਿ ਲੈ ਭਲੇ ॥

eitai brijaraae balidev joo bulaae man mahaa sukh paae jadubeer sang lai bhale |

ഇക്കരെ, ബ്രജയുടെ നാഥൻ, തൻ്റെ മനസ്സിൽ പരമാനന്ദാവസ്ഥയിൽ, ബൽറാമിനെ വിളിച്ച് (യുദ്ധത്തിന്) പോയി.

ਉਤੈ ਡਰੁ ਡਾਰ ਕੈ ਹਥਿਆਰਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਸੁ ਆਏ ਹੈ ਹਕਾਰ ਕੈ ਅਟਲ ਭਟ ਨ ਟਲੇ ॥

autai ddar ddaar kai hathiaaran sanbhaar kai su aae hai hakaar kai attal bhatt na ttale |

അപ്പുറത്തും ഭയം ഉപേക്ഷിച്ച് ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച് യോദ്ധാക്കൾ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

ਸ੍ਯੰਦਨ ਧਵਾਇ ਸੰਖ ਦੁੰਦਭਿ ਬਜਾਇ ਦ੍ਵੈ ਤਰੰਗਨੀ ਕੇ ਭਾਇ ਦਲ ਆਪਸ ਬਿਖੈ ਰਲੇ ॥੧੨੬੭॥

sayandan dhavaae sankh dundabh bajaae dvai taranganee ke bhaae dal aapas bikhai rale |1267|

അവരുടെ രഥങ്ങൾ ഓടിച്ചും, ശംഖ് മുഴക്കിയും, ചെറിയ താളങ്ങൾ അടിച്ചും, അവകാശികളായ കുതിരകളെ സവാരി ചെയ്തും, ഇരു സൈന്യങ്ങളും പരസ്പരം വീണു.1267.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਹਰਿ ਸੋਭਿਯੈ ਅਮਿਤ ਤੇਜ ਕੀ ਖਾਨ ॥

sayandan pai har sobhiyai amit tej kee khaan |

തൻ്റെ രഥങ്ങളിൽ ഇരിക്കുന്ന കൃഷ്ണൻ, പരിധിയില്ലാത്ത പ്രകാശത്തിൻ്റെ ഖനി പോലെ ഗംഭീരമായി കാണപ്പെട്ടു

ਕੁਮਦਿਨ ਜਾਨਿਓ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਕੰਜਨ ਮਾਨਿਓ ਭਾਨ ॥੧੨੬੮॥

kumadin jaanio chandramaa kanjan maanio bhaan |1268|

ആസ്ഫോഡലുകൾ അവനെ ചന്ദ്രനായും താമരപ്പൂക്കൾ അവനെ സൂര്യനായും കണക്കാക്കി.1268.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਘਨ ਜਾਨ ਕੈ ਮੋਰ ਨਚਿਓ ਬਨ ਮਾਝ ਚਕੋਰ ਲਖਿਯੋ ਸਸਿ ਕੇ ਸਮ ਹੈ ॥

ghan jaan kai mor nachio ban maajh chakor lakhiyo sas ke sam hai |

മയിലുകൾ അവനെ മേഘമായി കണക്കാക്കി നൃത്തം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി, പാർട്രിഡ്ജുകൾ അവനെ ചന്ദ്രനായി കണക്കാക്കി കാട്ടിൽ നൃത്തം ചെയ്തു.

ਮਨਿ ਕਾਮਿਨ ਕਾਮ ਸਰੂਪ ਭਯੋ ਪ੍ਰਭ ਦਾਸਨ ਜਾਨਿਯੋ ਨਰੋਤਮ ਹੈ ॥

man kaamin kaam saroop bhayo prabh daasan jaaniyo narotam hai |

അവൻ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ദൈവമാണെന്ന് സ്ത്രീകൾ കരുതി, വേലക്കാരികൾ അവനെ ഒരു മികച്ച മനുഷ്യനായി കണക്കാക്കി

ਬਰ ਜੋਗਨ ਜਾਨਿ ਜੁਗੀਸੁਰ ਈਸੁਰ ਰੋਗਨ ਮਾਨਿਯੋ ਸਦਾ ਛਮ ਹੈ ॥

bar jogan jaan jugeesur eesur rogan maaniyo sadaa chham hai |

അദ്ദേഹം പരമയോഗിയാണെന്ന് യോഗികൾ കരുതി, അദ്ദേഹം പ്രതിവിധിയാണെന്ന് അസുഖങ്ങൾ കരുതി

ਹਰਿ ਬਾਲਨ ਬਾਲਕ ਰੂਪ ਲਖਿਯੋ ਜੀਯ ਦੁਜਨ ਜਾਨਿਯੋ ਮਹਾ ਜਮ ਹੈ ॥੧੨੬੯॥

har baalan baalak roop lakhiyo jeey dujan jaaniyo mahaa jam hai |1269|

കുട്ടികൾ അവനെ ശിശുവായി കണക്കാക്കി, ദുഷ്ടന്മാർ അവനെ മരണമായി കണ്ടു.1269.

ਚਕਵਾਨ ਦਿਨੇਸ ਗਜਾਨ ਗਨੇਸ ਗਨਾਨ ਮਹੇਸ ਮਹਾਤਮ ਹੈ ॥

chakavaan dines gajaan ganes ganaan mahes mahaatam hai |

താറാവുകൾ അവനെ സൂര്യനായും ആനകൾ ഗണപതിയായും ഗണങ്ങൾ ശിവനായും കണക്കാക്കി

ਮਘਵਾ ਧਰਨੀ ਹਰਿ ਜਿਉ ਹਰਿਨੀ ਉਪਮਾ ਬਰਨੀ ਨ ਕਛੂ ਸ੍ਰਮ ਹੈ ॥

maghavaa dharanee har jiau harinee upamaa baranee na kachhoo sram hai |

അവൻ ഇന്ദ്രനെയും ഭൂമിയെയും വിഷ്ണുവിനെയും പോലെയാണെന്ന് തോന്നുന്നു, പക്ഷേ അവൻ ഒരു നിരപരാധിയെപ്പോലെയും കാണപ്പെട്ടു

ਮ੍ਰਿਗ ਜੂਥਨ ਨਾਦ ਸਰੂਪ ਭਯੋ ਜਿਨ ਕੇ ਨ ਬਿਬਾਦ ਤਿਨੈ ਦਮ ਹੈ ॥

mrig joothan naad saroop bhayo jin ke na bibaad tinai dam hai |

മാനുകൾക്ക് അവൻ കൊമ്പ് പോലെയും മനുഷ്യർക്ക് കലഹങ്ങളില്ലാതെ ജീവശ്വാസം പോലെയും ആയിരുന്നു.

ਨਿਜ ਮੀਤਨ ਮੀਤ ਹ੍ਵੈ ਚੀਤਿ ਬਸਿਓ ਹਰਿ ਸਤ੍ਰਨਿ ਜਾਨਿਯੋ ਮਹਾ ਜਮ ਹੈ ॥੧੨੭੦॥

nij meetan meet hvai cheet basio har satran jaaniyo mahaa jam hai |1270|

സുഹൃത്തുക്കൾക്ക് അവൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്ന ഒരു സുഹൃത്തിനെപ്പോലെയും ശത്രുക്കൾക്ക് അവൻ യമനെപ്പോലെയും ആയിരുന്നു.1270.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਦ੍ਵੈ ਸੈਨਾ ਇਕਠੀ ਭਈ ਅਤਿ ਮਨਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ॥

dvai sainaa ikatthee bhee at man kop badtaae |

ഇരു സൈന്യങ്ങളും മനസ്സിൽ വളരെ രോഷത്തോടെ ഒത്തുകൂടി.

ਜੁਧੁ ਕਰਤ ਹੈ ਬੀਰ ਬਰ ਰਨ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇ ॥੧੨੭੧॥

judh karat hai beer bar ran dundabhee bajaae |1271|

ഇരുവശത്തുമുള്ള സൈന്യങ്ങൾ, അത്യധികം കോപത്തോടെ, ഒത്തുകൂടി, കാഹളം മുഴക്കുന്ന യോദ്ധാക്കൾ യുദ്ധം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.1271.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਧੂਮ ਧੁਜ ਮਨ ਧਉਰ ਧਰਾ ਧਰ ਸਿੰਘ ਸਬੈ ਰਨਿ ਕੋਪ ਕੈ ਆਏ ॥

dhoom dhuj man dhaur dharaa dhar singh sabai ran kop kai aae |

ധും, ധ്വജ, മാൻ, ധവൽ, ധരധർ സിംഗ് എന്നീ രാജാക്കന്മാർ ക്രോധത്തോടെ യുദ്ധക്കളത്തിലെത്തി.

ਲੈ ਕਰਵਾਰਨ ਢਾਲ ਕਰਾਲ ਹ੍ਵੈ ਸੰਕ ਤਜੀ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਏ ॥

lai karavaaran dtaal karaal hvai sank tajee har saamuhe dhaae |

എല്ലാ മിഥ്യാധാരണകളും ഉപേക്ഷിച്ച്, പരിചകളും വാളുകളും കൈകളിൽ എടുത്ത് അവർ കൃഷ്ണൻ്റെ മുമ്പാകെ ഓടി.

ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਤਬ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਜ ਹਲੀ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਕਰੋ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

dekh tinai tab hee brij raaj halee so kahiyo su karo man bhaae |

അവരെ കണ്ടപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ ബൽറാമിനോട് പറഞ്ഞു, ഇനി എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യൂ

ਧਾਇ ਬਲੀ ਬਲਿ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਹਲਿ ਪਾਚਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥੧੨੭੨॥

dhaae balee bal lai kar mai hal paachan ke sir kaatt giraae |1272|

ശക്തനായ ബൽറാം തൻ്റെ കലപ്പ കയ്യിലെടുത്തു അഞ്ചു പേരുടെയും തല വെട്ടി നിലത്തിട്ടു.1272.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਦ੍ਵੈ ਅਛੂਹਨੀ ਦਲ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਾਚੋ ਹਨੇ ਰਿਸਾਇ ॥

dvai achhoohanee dal nripat paacho hane risaae |

പ്രകോപിതനായ അദ്ദേഹം സേനയോടൊപ്പം രണ്ട് തൊട്ടുകൂടാത്തവരെ കൊന്നു.

ਏਕ ਦੋਇ ਜੀਵਤ ਬਚੇ ਰਨ ਤਜਿ ਗਏ ਪਰਾਇ ॥੧੨੭੩॥

ek doe jeevat bache ran taj ge paraae |1273|

സൈന്യത്തിലെ രണ്ട് പരമോന്നത വിഭാഗങ്ങളും അഞ്ച് രാജാക്കന്മാരും കൊല്ലപ്പെട്ടു, രക്ഷപ്പെട്ട ഒന്നോ രണ്ടോ പേർ യുദ്ധക്കളം ഉപേക്ഷിച്ച് ഓടിപ്പോയി.1273.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧੇ ਪਾਚ ਭੂਪ ਦੋ ਅਛੂਹਨੀ ਦਲ ਸਹਿਤ ਬਧਹ ਧਯਾਹਿ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare judh prabandhe paach bhoop do achhoohanee dal sahit badhah dhayaeh samaapatan |

ബച്ചിത്താർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിൽ, സൈന്യത്തിൻ്റെ അഞ്ച് പരമോന്നത ഡിവിഷനുകൾക്കൊപ്പം അഞ്ച് രാജാക്കന്മാരെ കൊല്ലുക എന്ന തലക്കെട്ടിലുള്ള അധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਦ੍ਵਾਦਸ ਭੂਪ ਜੁਧ ਕਥਨ ॥

ath dvaadas bhoop judh kathan |

ഇപ്പോൾ പന്ത്രണ്ട് രാജാക്കന്മാരുമായുള്ള യുദ്ധത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਦਾਤਨ ਪੀਸ ਕੈ ਕੋਪ ਕੀਯੋ ॥

dvaadas bhoop nihaar dasaa tih daatan pees kai kop keeyo |

ഈ അവസ്ഥ കണ്ടപ്പോൾ പന്ത്രണ്ടു രാജാക്കന്മാരും കോപത്തോടെ പല്ലിറുമ്മാൻ തുടങ്ങി

ਧਰੀਆ ਸਬ ਹੀ ਬਰ ਅਤ੍ਰਨ ਕੇ ਬਹੁ ਸਸਤ੍ਰਨ ਕੈ ਦਲ ਬਾਟਿ ਦੀਯੋ ॥

dhareea sab hee bar atran ke bahu sasatran kai dal baatt deeyo |

അവർ തങ്ങളുടെ ആയുധങ്ങളിലും ആയുധങ്ങളിലും വിശ്വസിക്കുകയും സൈന്യങ്ങൾക്കിടയിൽ വിതരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു

ਮਿਲਿ ਆਪ ਬਿਖੈ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰ ਕੀਯੋ ਕਰਿ ਕੈ ਅਤਿ ਛੋਭ ਸੋ ਤਾਤੋ ਹੀਯੋ ॥

mil aap bikhai tin mantr keeyo kar kai at chhobh so taato heeyo |

തുടർന്ന് എല്ലാവരും കൂടിയാലോചന നടത്തി

ਲਰਿ ਹੈ ਮਰਿ ਹੈ ਭਵ ਕੋ ਤਰਿ ਹੈ ਜਸ ਸਾਥ ਭਲੋ ਪਲ ਏਕ ਜੀਯੋ ॥੧੨੭੪॥

lar hai mar hai bhav ko tar hai jas saath bhalo pal ek jeeyo |1274|

അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾ വളരെ വേദനാജനകമായിരുന്നു, അവർ പറഞ്ഞു, "നമ്മൾ യുദ്ധം ചെയ്യും, മരിക്കും, സംസാരസമുദ്രത്തിന് കുറുകെ കടക്കും, കാരണം നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ പ്രശംസനീയമായ ഒരു നിമിഷം പോലും മഹത്തരമാണ്.1274.

ਯੌ ਮਨ ਮੈ ਧਰਿ ਆਇ ਅਰੇ ਸੁ ਘਨੋ ਦਲੁ ਲੈ ਹਰਿ ਪੇਖਿ ਹਕਾਰੋ ॥

yau man mai dhar aae are su ghano dal lai har pekh hakaaro |

അവരുടെ മനസ്സിൽ അത്തരമൊരു ആശയം രൂപപ്പെടുത്തിയ ശേഷം, അവർ ഉറച്ചുനിൽക്കുകയും ഒരു വലിയ സൈന്യത്തെ ഉപയോഗിച്ച് ശ്രീകൃഷ്ണനെ വെല്ലുവിളിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਯਾਹੀ ਹਨੇ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਚ ਅਬੈ ਹਮ ਸੰਗ ਲਰੋ ਹਰਿ ਭ੍ਰਾਤਿ ਤੁਮਾਰੋ ॥

yaahee hane nrip paach abai ham sang laro har bhraat tumaaro |

ഇത് മനസ്സിൽ കരുതി മതിയായ സൈന്യത്തെ കൊണ്ടുവന്ന് അവർ വന്ന് കൃഷ്ണനെ വെല്ലുവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി, "ഈ ബൽറാം ഇതിനകം അഞ്ച് രാജാക്കന്മാരെ കൊന്നു, ഇപ്പോൾ കൃഷ്ണാ! ഞങ്ങളോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ നിൻ്റെ സഹോദരനോട് പറയുക.