ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 56


ਬਿਸਨ ਆਪ ਹੀ ਕੋ ਠਹਰਾਯੋ ॥
bisan aap hee ko tthaharaayo |

മഹാദേവനെ (ശിവനെ) അച്യുത (മണമില്ലാത്ത) എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്, വിഷ്ണു സ്വയം പരമാത്മാവായി കരുതി.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਆਪ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਬਖਾਨਾ ॥
brahamaa aap paarabraham bakhaanaa |

ബ്രഹ്മാവ് സ്വയം പരബ്രഹ്മം എന്ന് വിളിച്ചു

ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਪ੍ਰਭੂ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਜਾਨਾ ॥੮॥
prabh ko prabhoo na kinahoon jaanaa |8|

ബ്രഹ്മാവ് സ്വയം പരബ്രഹ്മം എന്ന് വിളിച്ചു, ആർക്കും ഭഗവാനെ ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.8.

ਤਬ ਸਾਖੀ ਪ੍ਰਭ ਅਸਟ ਬਨਾਏ ॥
tab saakhee prabh asatt banaae |

പിന്നെ (ദൈവം) എട്ട് സഖികളെ (ചന്ദ്രൻ, സൂര്യൻ, ഭൂമി, ധ്രുവൻ, അഗ്നി, പവൻ, പ്രത്യുഷ, പ്രഭാസൻ) സൃഷ്ടിച്ചു.

ਸਾਖ ਨਮਿਤ ਦੇਬੇ ਠਹਿਰਾਏ ॥
saakh namit debe tthahiraae |

പിന്നെ എൻ്റെ എൻ്റിറ്റിക്ക് തെളിവ് നൽകാനായി ഞാൻ എട്ട് സാക്ഷികളെ സൃഷ്ടിച്ചു.

ਤੇ ਕਹੈ ਕਰੋ ਹਮਾਰੀ ਪੂਜਾ ॥
te kahai karo hamaaree poojaa |

(അവരും) ഞങ്ങളെ ആരാധിക്കൂ എന്ന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി

ਹਮ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਠਾਕੁਰੁ ਦੂਜਾ ॥੯॥
ham bin avar na tthaakur doojaa |9|

എന്നാൽ അവർ തങ്ങളെത്തന്നെ എല്ലാവരേയും പരിഗണിക്കുകയും തങ്ങളെ ആരാധിക്കാൻ ജനങ്ങളോട് ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

ਪਰਮ ਤਤ ਕੋ ਜਿਨ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
param tat ko jin na pachhaanaa |

പരമാത്മാവിനെ തിരിച്ചറിയാത്തവർ,

ਤਿਨ ਕਰਿ ਈਸੁਰ ਤਿਨ ਕਹੁ ਮਾਨਾ ॥
tin kar eesur tin kahu maanaa |

ഭഗവാനെ ഗ്രഹിക്കാത്തവരെ ഈശ്വരനായി കണക്കാക്കി.

ਕੇਤੇ ਸੂਰ ਚੰਦ ਕਹੁ ਮਾਨੈ ॥
kete soor chand kahu maanai |

എത്ര പേർ ചന്ദ്രനെയും സൂര്യനെയും വിശ്വസിച്ചു തുടങ്ങുന്നു.

ਅਗਨਹੋਤ੍ਰ ਕਈ ਪਵਨ ਪ੍ਰਮਾਨੈ ॥੧੦॥
aganahotr kee pavan pramaanai |10|

നിരവധി ആളുകൾ സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും ആരാധിക്കുകയും മറ്റു പലരും അഗ്നിയെയും ഐറ്റിനെയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്തു.10.

ਕਿਨਹੂੰ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਹਿਨ ਪਹਿਚਾਨਾ ॥
kinahoon prabh paahin pahichaanaa |

ചിലർ കല്ല് കർത്താവാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു

ਨ੍ਰਹਾਤ ਕਿਤੇ ਜਲ ਕਰਤ ਬਿਧਾਨਾ ॥
nrahaat kite jal karat bidhaanaa |

അവരിൽ പലരും ദൈവത്തെ കല്ലായി കണക്കാക്കി, മറ്റു പലരും വെള്ളത്തിൻ്റെ കർത്താവിനെ പരിഗണിച്ച് കുളിച്ചു.

ਕੇਤਿਕ ਕਰਮ ਕਰਤ ਡਰਪਾਨਾ ॥
ketik karam karat ddarapaanaa |

പല പ്രവൃത്തികളും ചെയ്യുമ്പോൾ അവർ ഭയപ്പെട്ടു

ਧਰਮ ਰਾਜ ਕੋ ਧਰਮ ਪਛਾਨਾ ॥੧੧॥
dharam raaj ko dharam pachhaanaa |11|

ധർമ്മരാജനെ ധർമ്മത്തിൻ്റെ പരമോന്നത പ്രതിനിധിയായി കണക്കാക്കി, പലരും അവരുടെ പ്രവൃത്തികളിൽ അവനെ ഭയപ്പെട്ടു. 11.

ਜੇ ਪ੍ਰਭ ਸਾਖ ਨਮਿਤ ਠਹਰਾਏ ॥
je prabh saakh namit tthaharaae |

സാക്ഷ്യം വഹിക്കാൻ കർത്താവ് സ്ഥാപിച്ചത്

ਤੇ ਹਿਆਂ ਆਇ ਪ੍ਰਭੂ ਕਹਵਾਏ ॥
te hiaan aae prabhoo kahavaae |

ദൈവം തൻ്റെ മേൽക്കോയ്മയുടെ വെളിപ്പെടുത്തലിനായി സ്ഥാപിച്ച എല്ലാവരേയും അവർ തന്നെ പരമോന്നതൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

ਤਾ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਸਰ ਜਾਤੀ ਭੀ ॥
taa kee baat bisar jaatee bhee |

(അവർ) കർത്താവിനെ മറന്നു

ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਪਰਤ ਸੋਭ ਭੀ ॥੧੨॥
apanee apanee parat sobh bhee |12|

ആധിപത്യത്തിനായുള്ള ഓട്ടത്തിൽ അവർ കർത്താവിനെ മറന്നു. 12

ਜਬ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਨ ਤਿਨੈ ਪਹਿਚਾਨਾ ॥
jab prabh ko na tinai pahichaanaa |

അവർ കർത്താവിനെ തിരിച്ചറിയാത്തപ്പോൾ

ਤਬ ਹਰਿ ਇਨ ਮਨੁਛਨ ਠਹਰਾਨਾ ॥
tab har in manuchhan tthaharaanaa |

അവർ കർത്താവിനെ ഗ്രഹിക്കാതെ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ അവരുടെ സ്ഥാനത്ത് മനുഷ്യരെ സ്ഥാപിച്ചു.

ਤੇ ਭੀ ਬਸਿ ਮਮਤਾ ਹੁਇ ਗਏ ॥
te bhee bas mamataa hue ge |

അവരും മമതക്ക് വേണ്ടി സ്ഥിരതാമസമാക്കി

ਪਰਮੇਸੁਰ ਪਾਹਨ ਠਹਰਏ ॥੧੩॥
paramesur paahan tthahare |13|

അവരും "മനോഭാവത്താൽ" കീഴടക്കപ്പെടുകയും പ്രതിമകളിൽ ഭഗവാനെ പ്രദർശിപ്പിച്ചു.13.

ਤਬ ਹਰਿ ਸਿਧ ਸਾਧ ਠਹਿਰਾਏ ॥
tab har sidh saadh tthahiraae |

തുടർന്ന് ഹരി സിദ്ധനെയും സദയെയും സൃഷ്ടിച്ചു

ਤਿਨ ਭੀ ਪਰਮ ਪੁਰਖੁ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥
tin bhee param purakh neh paae |

പിന്നെ ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ കഴിയാത്ത സിദ്ധന്മാരെയും സാധുക്കളെയും ഞാൻ സൃഷ്ടിച്ചു.

ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਤਿ ਭਯੋ ਜਗਿ ਸਿਆਨਾ ॥
je koee hot bhayo jag siaanaa |

ലോകത്ത് ആരെങ്കിലും ജ്ഞാനിയാണെങ്കിൽ

ਤਿਨ ਤਿਨ ਅਪਨੋ ਪੰਥੁ ਚਲਾਨਾ ॥੧੪॥
tin tin apano panth chalaanaa |14|

ആരുടെ മേൽ ജ്ഞാനം ഉദിച്ചുവോ, അവൻ സ്വന്തം പാത ആരംഭിച്ചു. 14.

ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹ ਪਾਯੋ ॥
param purakh kinahoon nah paayo |

ആരും പരമാത്മാവിനെ പ്രാപിച്ചിട്ടില്ല

ਬੈਰ ਬਾਦ ਹੰਕਾਰ ਬਢਾਯੋ ॥
bair baad hankaar badtaayo |

പരമാത്മാവിനെ സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ ആർക്കും കഴിഞ്ഞില്ല, പകരം പിണക്കവും ശത്രുതയും അഹങ്കാരവും പരത്തുന്നു.

ਪੇਡ ਪਾਤ ਆਪਨ ਤੇ ਜਲੈ ॥
pedd paat aapan te jalai |

(അതുപോലെ) ശാഖകളുടെ ഇലകൾ സ്വയം കത്തിക്കുന്നു (അതുപോലെ തന്നെ ആളുകൾ അവരുടെ ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾ കാരണം കത്തിച്ചുകളയും).

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਪੰਥ ਨ ਕੋਊ ਚਲੈ ॥੧੫॥
prabh kai panth na koaoo chalai |15|

ഉള്ളിലെ തീ നിമിത്തം മരവും ഇലകളും കരിഞ്ഞുതുടങ്ങി. ആരും കർത്താവിൻ്റെ പാത പിന്തുടർന്നില്ല.15.

ਜਿਨਿ ਜਿਨਿ ਤਨਿਕਿ ਸਿਧ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥
jin jin tanik sidh ko paayo |

രത കു സിദ്ധി നേടിയവൻ,

ਤਿਨਿ ਤਿਨਿ ਅਪਨਾ ਰਾਹੁ ਚਲਾਯੋ ॥
tin tin apanaa raahu chalaayo |

അൽപ്പം ആത്മീയ ശക്തി കൈവരിച്ചവൻ സ്വന്തം ptah ആരംഭിച്ചു.

ਪਰਮੇਸੁਰ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਪਹਿਚਾਨਾ ॥
paramesur na kinahoon pahichaanaa |

ദൈവത്തെ ആരും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല

ਮਮ ਉਚਾਰਿ ਤੇ ਭਯੋ ਦਿਵਾਨਾ ॥੧੬॥
mam uchaar te bhayo divaanaa |16|

ആർക്കും കർത്താവിനെ ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, പകരം "ഞാൻ-നെസ്സ്".16.

ਪਰਮ ਤਤ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
param tat kinahoon na pachhaanaa |

പരമോന്നത ശക്തിയെ ആരും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല,

ਆਪ ਆਪ ਭੀਤਰਿ ਉਰਝਾਨਾ ॥
aap aap bheetar urajhaanaa |

ആരും പരമമായ സത്തയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല, എന്നാൽ തന്നിൽത്തന്നെ കുടുങ്ങി.

ਤਬ ਜੇ ਜੇ ਰਿਖਿ ਰਾਜ ਬਨਾਏ ॥
tab je je rikh raaj banaae |

പിന്നെ രാജകീയ ജ്ഞാനികളാക്കിയവർ,

ਤਿਨ ਆਪਨ ਪੁਨਿ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਚਲਾਏ ॥੧੭॥
tin aapan pun sinmrit chalaae |17|

പിന്നീട് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട എല്ലാ മഹത്തായ ഋഷികളും (മുനികൾ) അവരുടേതായ സ്മൃതികൾ നിർമ്മിച്ചു.17.

ਜੇ ਸਿੰਮ੍ਰਤਨ ਕੇ ਭਏ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥
je sinmratan ke bhe anuraagee |

(ആ) സ്മൃതികളിൽ പ്രണയത്തിലായവർ,

ਤਿਨ ਤਿਨ ਕ੍ਰਿਆ ਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਤਿਆਗੀ ॥
tin tin kriaa braham kee tiaagee |

ഈ സ്മൃതികളുടെ അനുയായികളായിത്തീർന്നവരെല്ലാം ഭഗവാൻ്റെ പാത ഉപേക്ഷിച്ചു.

ਜਿਨ ਮਨੁ ਹਰ ਚਰਨਨ ਠਹਰਾਯੋ ॥
jin man har charanan tthaharaayo |

ഹരിചരണത്തിൽ മനസ്സ് ചേർത്തവർ,

ਸੋ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਨ ਕੇ ਰਾਹ ਨ ਆਯੋ ॥੧੮॥
so sinmritan ke raah na aayo |18|

ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ സ്വയം സമർപ്പിച്ചവർ സ്മൃതികളുടെ മാർഗം സ്വീകരിച്ചില്ല.18.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਚਾਰ ਹੀ ਬੇਦ ਬਨਾਏ ॥
brahamaa chaar hee bed banaae |

ബ്രഹ്മാവ് നാല് വേദങ്ങൾ രചിച്ചു

ਸਰਬ ਲੋਕ ਤਿਹ ਕਰਮ ਚਲਾਏ ॥
sarab lok tih karam chalaae |

ബ്രഹ്മാവ് നാല് വേദങ്ങളും രചിച്ചു, എല്ലാ ആളുകളും അവയിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന നിർദ്ദേശങ്ങൾ പാലിച്ചു.

ਜਿਨ ਕੀ ਲਿਵ ਹਰਿ ਚਰਨਨ ਲਾਗੀ ॥
jin kee liv har charanan laagee |

(എന്നാൽ) ആരുടെ ജീവിതമാണ് ഓരോ ചുവടിലും എടുത്തത്,

ਤੇ ਬੇਦਨ ਤੇ ਭਏ ਤਿਆਗੀ ॥੧੯॥
te bedan te bhe tiaagee |19|

ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ ഭക്തിയുള്ളവർ വേദങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ചു.19.

ਜਿਨ ਮਤਿ ਬੇਦ ਕਤੇਬਨ ਤਿਆਗੀ ॥
jin mat bed kateban tiaagee |

വേദങ്ങളുടെയും ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെയും പ്രത്യയശാസ്ത്രം (മത്) ഉപേക്ഷിച്ചവർ,