مهاديو (شيو) کي اچيوتا سڏيو ويندو هو، وشنو پاڻ کي اعليٰ سمجهندو هو.
برهما پاڻ کي پربرهم سڏيندو هو
برهما پاڻ کي پارا برهمڻ سڏائي، رب کي ڪير به سمجهي نه سگهيو.
پوءِ (خدا) اٺن سخين (چنڊ، سج، ڌرتيءَ، ڌورو، اگني، پون، پرتيوشا ۽ پرڀاشا) کي پيدا ڪيو.
پوءِ مون پنهنجي وجود جو ثبوت ڏيڻ لاءِ اٺ سخي پيدا ڪيا.
(انهن به) چوڻ شروع ڪيو ته اسان جي عبادت ڪريو
پر پاڻ کي سڀ ڪجهه سمجهندا هئا ۽ ماڻهن کي سندن پوڄا ڪرڻ لاءِ چوندا هئا.
جن سپريم کي نه سڃاتو،
جن رب کي نه سمجهيو، اهي ايشور سمجهيا ويا.
ڪيترا ماڻهو چنڊ ۽ سج کي مڃڻ لڳندا آهن.
ڪيترائي ماڻهو سج ۽ چنڊ جي پوڄا ڪندا هئا ۽ ٻيا ڪيترائي باهه ۽ آيت جي پوڄا ڪندا هئا.10.
ڪن پٿر کي رب جي نالي سان سڃاڻي ورتو
ڪي خدا کي پٿر سمجهندا هئا ۽ ڪي وري پاڻيءَ جو رب سمجهي غسل ڪندا هئا.
گھڻا ڪم ڪندي ڊڄندا ھئا
ڌرم راجا کي ڌرم جو اعليٰ نمائندو سمجهي، ڪيترن ئي پنهنجن ڪمن ۾ هن کان ڊڄي ويا. 11.
جنهن کي رب شاهدي ڏيڻ لاءِ قائم ڪيو،
جن کي الله تعاليٰ پنهنجي عظمت جي نزول لاءِ قائم ڪيو، اهي پاڻ کي اعليٰ (Supreme) سڏيندا هئا.
(اهي) رب کي وساري ويٺا
انهن برتري جي ڊوڙ ۾ رب کي وساري ڇڏيو. 12
جڏهن انهن رب کي نه سڃاتو
جڏهن انهن رب کي نه سمجهيو، تڏهن مون انهن جي جاءِ تي انسانن کي قائم ڪيو.
اهي به ممتا لاءِ آباد ٿيا
اُھي به ھميشھيءَ کان بيزار ٿي ويا ۽ مورتين ۾ رب جي نمائش ڪيائون.
ان کان پوءِ هري سِڌا ۽ سدا پيدا ڪيا
پوءِ مون ساڌ ۽ ساڌ پيدا ڪيا، جن کي به رب جو احساس نه ٿي سگهيو.
دنيا ۾ جيڪڏهن ڪو عقلمند آهي
جنهن تي عقل اچي ويو، تنهن پنهنجو رستو اختيار ڪيو. 14.
ڪنهن کي به اعليٰ ذات حاصل ناهي
ڪنهن به عظيم رب کي محسوس نه ڪيو، پر ان جي بدران تڪرار، دشمني ۽ انا پکيڙيو.
(جيئن) شاخن جا پن پاڻ ۾ سڙي ويندا آهن (اهڙيءَ طرح اهي ماڻهو به پنهنجن بڇڙن ڪمن جي ڪري سڙي ويندا آهن).
اندر جي باهه جي ڪري وڻ ۽ پن سڙڻ لڳا، ڪنهن به رب جي واٽ نه ورتي.
جنهن کي رتي ڪُه سِڌي ملي،
جنهن به ٿوري روحاني طاقت حاصل ڪئي، تنهن پنهنجو پتر شروع ڪيو.
ڪنهن به خدا کي نه سڃاتو
ڪو به رب کي سمجهي نه سگهيو، پر ان جي بدران چريو ٿي ويو.
ڪنهن به طاقت کي تسليم نه ڪيو،
ڪنهن به ذات جي اعليٰ ذات کي نه سڃاتو، پر پنهنجي اندر ۾ ڦاٿل هو.
پوءِ جن کي شاهي بابا بڻايو ويو،
ان کان پوءِ جيڪي به وڏا رشي پيدا ٿيا، تن پنهنجون سمرتيون پيدا ڪيون.
جن کي (ان) سمرتن ۾ پيار ٿي ويو،
جيڪي به انهن سمن جا پيروڪار ٿيا، تن رب جي راهه کي ڇڏي ڏنو.
جن پنهنجو ذهن هري چرن سان ڳنڍيو،
جن پاڻ کي رب جي پيرن ۾ وقف ڪري ڇڏيو، تن سمرت جي واٽ نه ورتي.
برهما چار ويد مرتب ڪيا
برهما چارئي ويد لکيا، سڀني ماڻهن انهن ۾ موجود حڪمن جي پيروي ڪئي.
(پر) جن جون جانيون هر قدم سان کنيون ويون.
جيڪي رب جي پيرن ۾ وقف ٿي ويا، تن ويدن کي ڇڏي ڏنو.19.
جن ويد ۽ ڪتابن جي نظريي (مت) کي ڇڏي ڏنو،