محبوبه جون ڳالهيون ٻڌي رکماڻيءَ پنهنجا سڀ ڏک وساري ڇڏيا
هن ڪنڌ جهڪائي چيو، ”اي رب! مون کان غلطي ٿي وئي، مهرباني ڪري مون کي معاف ڪريو
هن رب جي حمد جو جيڪو ذڪر ڪيو، بيان نٿو ڪري سگهجي
هن چيو، ”اي رب! مان تنهنجي خوشيءَ کي سمجهي نه سگهيو آهيان.“ 2158.
DOHRA
(شاعر) شيام رُڪمانيءَ جي ’مان‘ جو قصو چٽ سان ٻڌايو آهي.
شاعر شيام رُڪمانيءَ جي هيءَ شاندار ڪهاڻي پاڻ ۾ جذب ڪندي ترتيب ڏني آهي ۽ هاڻي ڇا ٿيندو، مهرباني ڪري دلچسپيءَ سان ٻڌو.2159.
شاعر جو ڪلام:
سويا
ڪرشن جون جيڪي به زالون هيون، انهن مان هر هڪ کي ڏهه پٽ ۽ ڌيءَ عطا ڪرڻ تي راضي ٿي ويو
انهن جي ڪلهن تي پيلا ڪپڙا پهريل هئا،
(شاعر) شيام جو چوڻ آهي ته، اهي سڀ شري ڪرشن جهڙا نظر اچن ٿا ۽ سڀني جي ڪلهن تي پيلو دوپٽا هو.
اهي سڀ ڪرشن جا نمائندا هئا. ڪرشن، رحمت جو ساگر هن ڌرتيءَ تي (دنيا جو) عجيب راند ڏسڻ لاءِ اوتار ٿيو هو. 2160.
رُڪمانيءَ سان خوشگواريءَ جي بيان جي پڄاڻي (دشم اسڪند پراڻ) جي بچتر ناٽڪ ۾.
انيرود جي شادي جو تفصيل
سويا
تڏهن ڪرشن پنهنجي پٽ انيرود سان شادي ڪرڻ جو سوچيو
رُڪماني جي ڌيءَ به سهڻي هئي ۽ سندس شادي به ٿيڻي هئي
سندس پيشانيءَ تي زعفران جو اڳيون نشان لڳايو ويو ۽ سڀئي برهمڻ گڏجي ويد جو ورد ڪرڻ لڳا.
ڪرشن پنهنجين سمورين زالن کي پاڻ سان وٺي، بلرام سان گڏ محفل کي ڏسڻ آيو.2161.
چوپي
جڏهن سري ڪرشن ان شهر ۾ ويو.
جڏهن ڪرشن شهر ۾ ويو ته اتي ڪيتريون ئي تفريحون ۽ خوشيون پيش آيون
رُڪماني جڏهن رُڪمي کي ڏٺو.