۽ زمين چوڌاري ڳاڙهي گلن جي ٿي وئي (162)
جڏهن رت چوسندڙ خنجر ٻاهر نڪتا،
(163)
جڏهن گهوڙن تي سوار ٻه ثابت قدم جنگي جنگ ۾ داخل ٿيا.
چوڌاري روشني هئي (164)
اهڙيءَ طرح هڪ سرافيل فرشتو ظاهر ٿئي ٿو ۽ اهو سڄو شور مچائي ٿو،
(اهڙيءَ طرح) دشمن مونجهارو ۽ ويڙهجي ويو (165)
جڏهن هر طرف گوڙ هو،
سپاهين جا هٿ ڪاوڙ ۾ ٽمٽار ٿيا.(166)
چمڪندڙ زمين ڦري وئي ۽ ائين پئي لڳو ڄڻ ڳاڙهي رنگ ۾ رنگيل هجي،
اسڪول جو فرش جنهن جي مٿان ٻار پڙهن ٿا (167)
ايتري تعداد ۾ مارجي ويا،
(168)
مهندرا جو راجا ڀڄي ويو،
جيئن ته سندس لشڪر جو گهڻو حصو تباهه ٿي ويو (169)
وزير جي ڌيءَ هن جو تعاقب ڪيو،
ان کي پڪڙي، قيد ڪيو ۽ قيد ڪيائين (170)
هوءَ بادشاهه (ميندرا) کي حاڪم وٽ وٺي آئي،
وَقَالَ: اي بادشاهن جا بادشاهه، (۱۷۱)
”هو ميندرا جو بادشاهه آهي،
جنهن کي تو وٽ ڳنڍي کڻي آيو آهيان.
”جيڪڏهن تون حڪم ڪندين ته مان هن کي ماري ڇڏيندس.
يا مان هن کي تالا ۽ چاٻي هيٺ قيد ڪري ڇڏيندس.(173)
کيس وڏي جيل ۾ موڪليو ويو،
۽ سندس حڪمرانيءَ جو تختو کسي ويو (174)
روزي ڏيندڙ جي مهربانيءَ سان، هوءَ بادشاهت حاصل ڪري،
(175) ٻين ڪيترن ئي حاڪمن کي ٽوڙڻ کان پوءِ.
جيڪو به اهڙي جوش سان عمل ڪري،
ان کي پنهنجي فضل سان نوازيو ويو آهي (176)
شهزادي حڪمران جي سنگتي ٿي وئي،
جيئن هوءَ خدائي شفقت سان بادشاهي حاصل ڪري.(177)
(شاعر چوي ٿو ته) اي ساڪي، مون کي سبزي سان ڀريل پيالو ڏي.
(178).
”اي سخي! مون کي يورپ جي سائي شراب ڏي،
”جنهن جي مونکي جنگ جي ڏينهن ضرورت هجي“ (179) (10)
رب هڪ آهي ۽ فتح سچي گرو جي آهي.
تون ئي آهين اسان جي رهنمائي ڪندڙ،
وَأَنْتُمْ فِي الْحَيْمِ الْحَقِيمِ (1)
تون غيرن کي به بادشاهي عطا ڪر،
آسمان ۽ زمين سڀ تنهنجي حڪم هيٺ هلن ٿا.(2)
هتي قلندر جي بادشاهه جو قصو آهي.
جنهن هڪ يادگار گيٽ وي ٺاهيو هو.(3)
هن کي هڪ پٽ هو، جيڪو خوبصورتيءَ ۾ وڏو هو،
۽ جنهن جي عقل کيس پنهنجي ملڪ جي معاملن کي سنڀالڻ جي لائق بڻائي ڇڏيو (4)
ساڳيءَ جاءِ تي، هڪ ٽئڪون جي ڌيءَ هئي،
هوءَ چميلي جي پنن وانگر نازڪ هئي (5)
انهيءَ ڌيءَ کي بادشاهه جي پٽ سان پيار ٿي ويو،
جيترو چنڊ سج لاءِ پوي ٿو (6)