”منهنجا مالڪ، اهو باغ، جنهن کي مون پاليو آهي،
”هي گلاب ان مان نڪرندا آهن.
'اسان، سڀني هم وطنن، چونڊ ڪئي آهي.'
اھو ٻڌي اھو بيوقوف ڏاڍو خوش ٿيو.(l0)(1)
راجا ۽ وزير جي ڳالهه ٻولهه جو 92 هين مثال، خيرات سان پورو ٿيو. (92) (1642)
دوهيرا
هڪ ڄار پنهنجي سسر ڏانهن وڃي رهيو هو ۽ رڙيون ڪري رهيو هو، ’اُڏام‘.
هڪ شڪاريءَ هن کي بڇڙو ڪم سمجهي کيس ماري وڌو (1)
بدڪ جي ڳالهه
(شڪاريءَ کيس چيو ته) تون چوندينءَ ته اچ وڃ ۽ ڦاسائي وڃ.
”جيڪڏهن تون ٻيءَ طرح رڙ ڪندين ته مان ڪاوڙجي ويندس ۽ توکي ماري ڇڏيندس“ (2)
چوپائي
مکڻ مکڻ اچي بيٺو
پوءِ هن اهو چئي پنهنجو سفر شروع ڪيو ته، ’اچو اڏامڻ ۽ ڦاسڻ.
چور (اها ڳالهه ٻڌي) ڪشنگن کي چت ۾ سمجهندا هئا
اها ڳالهه چورن ٻڌو ۽ کيس ٻه سؤ ڀيرا جوتن سان ماريائون (3)
چور جي هدايت
دوهيرا
”چئو، ”هتي آڻيو، وڃ ۽ هليو وڃ.
”جيڪڏهن تون ٻي ڳالهه ڪندين ته توکي ماري ڇڏينداسين“ (4)
جڏهن هو چورن کان ڊڄندو هو ته هليو ويندو هو،
’هتي آڻيو، ڇڏي وڃ ۽ هليو وڃ.‘ (5)
هڪ راجا کي چار پٽ هئا. هڪ دم ئي آخري ساهه کنيو هو،
۽ اُھي کيس دفنائڻ لاءِ وٺي ويا (6)
چوپائي
ايتري تائين جو ٻانهو اهو چوڻ آيو
اُن وَرَ سان مليا، جيڪو چئي رھيو ھو ته ”اندر آڻي اُتي وجھو.
(جڏهن اها ڳالهه (بادشاهه جي) فوج جي ڪنن ۾ پهتي.
جڏهن راجا جي سپاهين اها ڳالهه ٻڌي، تڏهن کيس پندرهن سؤ جوتن جا مار ڏنائون.
(انهن) هن کي چيو ته جيڪو (اسان) چئون سو چئو.
انهن کيس ورجائڻ لاءِ چيو ته ”ڪهڙي خراب ڳالهه ٿي وئي آهي.
هن کي فرق سمجهه ۾ نه آيو.
(8) هن کي سمجهه ۾ نه آيو ته هنن کيس ائين ڇو چيو؟
هڪ بادشاهه کي ڪيتريون ئي زالون هيون،
هڪڙو راجا هو جنهن کي گهڻيون زالون هيون پر پٽ ڪو نه هو.
هو پريشان ٿي ويو ۽ ٻي شادي ڪيائين.
هن ٻي شادي ڪئي ۽ خدا کيس هڪ پٽ عطا ڪيو (9)
هر ڪو ڏاڍو خوش هو.
هر ڪو ماڻهو ڏاڍو خوش ٿيو، جڏهن ڍور لنگهيو.
۽ وڏي آواز ۾ ”برو هويا“ چوڻ لڳو.
”ڪهڙي بڇڙي ڳالهه ٿي وئي آهي“، هن چيو، ته راجا کيس مار ڏني (10)
ڳوٺاڻن چيو:
جڏهن ماڻهو بوٽن سان ماريندا آهن
ھر بدن جي ٿڌ کان پوءِ کيس چيو ويو ته، ”اھا خدا جي نعمت آھي.
جڏهن سڳورا ان جاءِ تي پهتا.
پوءِ هو هڪ ڳوٺ پهتو، جنهن کي باهه لڳل هئي (11)
جتي وڏا وڏا محل ڊهي پيا هئا.
وڏا وڏا محلات به ڊهي پيا هئا، ۽ ڇتون به ڀڄي پيون هيون.