چوپي
اهو ٻڌي شيوا کي ڪاوڙ اچي وئي.
ائين چوڻ کان پوءِ هن کي اهي لفظ پڙهي ٻڌايائين.
جڏھن تنھنجو جھنڊو ڪرندو،
اهو ٻڌي شيو کي ڪاوڙ اچي وئي ۽ چيائين ته ”جڏهن تنهنجو جهنڊو هيٺ لهندو، تڏهن ڪو ماڻهو توسان وڙهڻ لاءِ ايندو“.
سويا
جڏهن، شيو، ڪاوڙ ۾، بادشاهه کي اهو چيو، ته هن راز کي سمجهي نه سگهيو
هن سوچيو ته هن کي گهربل نعمت عطا ڪئي وئي آهي
هن جي ٻيلي ۾، بادشاهه پنهنجي هٿن جي طاقت کي غور ڪندي، گونگو ٿي ويو
۽ اهڙيءَ طرح سهسباهو پنهنجي گهر موٽي آيو.2191.
بادشاهه کي هڪ ڌيءَ هئي
هڪ ڏينهن هن خواب ۾ ڏٺو ته محبت جي ديوي جهڙو هڪ تمام سهڻو شهزادو هن جي گهر آيو آهي
هوءَ ساڻس بستري تي وڃي بيٺي ۽ ڏاڍي خوش ٿي
هوءَ، حيران ٿي، جاڳي ۽ بيزار ٿي ويئي. 2192.
جاڳڻ تي، هوءَ روئي رهي هئي ۽ هن جي ذهن ۾ تمام گهڻو پريشان ٿي ويو
هوءَ پنهنجي پيرن ۾ درد محسوس ڪرڻ لڳي ۽ هن جي ذهن ۾ پنهنجي مڙس جي باري ۾ پريشاني برداشت ڪئي
هوءَ اهڙيءَ طرح منتقل ٿي وئي، جيئن ڦرلٽ ڪئي وئي هجي
هوءَ ڪنهن ڀوت جي ور چڙهيل لڳي، هن پنهنجي دوست کي چيو، ”اي دوست! مون اڄ پنهنجي محبوب کي ڏٺو آهي.“ 2193.
ائين چئي هوءَ زمين تي ڪري پئي ۽ هوش وڃائي ويٺي
هوءَ بيهوش ٿي زمين تي ڪري پئي، ڄڻ ڪنهن نانگ هن کي چڪ هڻي ڇڏيو هجي
اهو ظاهر ٿيو ته هن پنهنجي محبوب کي پنهنجي آخري ڪلاڪ ۾ ڏٺو هو
ان وقت سندس دوست چترريخا سندس ويجهو پهتي.
چوپي
جڏهن سخي کي حال احوال ٻڌايو.
جڏهن هن پنهنجي دوست کي پنهنجي حالت بيان ڪئي ته دوست به ڏاڍو پريشان ٿيو
(چترڪارا دل ۾ چوڻ لڳي) جيڪڏهن جيئري رهي (ته) جيئري رهندس، نه ته مري ويندس.
هن سوچيو ته پوءِ جيئرو نه رهندو، پوءِ فقط هڪ ڪوشش هئي.2195.
جيڪو مون ناراد کان ٻڌو هو،
نرد کان جيڪو ڪجهه ٻڌو اٿم، سو ئي منهنجي ذهن ۾ آيو آهي
اڄ مان به ائين ئي ڪريان ٿو
مان به ساڳي ڪوشش ڪندس ۽ بناسور کان نه ڊڄندس، ٿورو به. 2196.
چترخا کي خطاب ڪندي دوست جي تقرير:
DOHRA
سندس دوست خوشيءَ سان کيس ٻڌايو
ڪاوڙ ۾ اچي هن جي دوست ٻئي دوست کي چيو ته، ”جيڪو ڪري سگهين ٿو، سو فوري ڪر“.
سويا
هن کي ٻڌڻ کان پوء، هن فوري طور تي چوڏهن ماڻهو پيدا ڪيا.
هن جي اها ڳالهه ٻڌي هن دوست چوڏهن دنيان کي پيدا ڪيو ۽ سڀني مخلوقات، ديوتائن ۽ ٻين کي پيدا ڪيو
هن سڄي دنيا جي تخليق ڪئي
هاڻي هن اوشا جو هٿ پڪڙي کيس سڀ ڪجهه ڏيکاريو.
جڏهن هن جي هٿ کي پڪڙي، هن کي سڀئي تصويرون ڏيکاريائين.
جڏهن هن جي هٿ کي پڪڙي، هن کي سڀئي تصويرون ڏيکاريا، پوء اهو سڀ ڪجهه ڏسي هوء ڪرشن جي دوارڪا شهر ۾ پهچي وئي.
ان جاءِ تي جتي سامبر جي دشمن (انروڌ) کي ظاهر ڪيو ويو هو، هن اهو ڏسي اکيون هيٺ ڪري ڇڏيون.
جنهن جاءِ تي شمبر ڪمار لکيل هو، اتي پهچندي ئي هن اکيون ٻوٽي چيو، ”اي دوست! اھو منھنجو محبوب آھي. " 2199.
چوپي
(هن) چيو ته اي عالم! هاڻ دير نه ڪر،
مونکي پيار ڏيو
اي سخي! جڏهن تون (مان) اهو ڪم ڪندين،