شري دسم گرنتھ

صفحو - 550


ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਹੂ ਕੋ ਸੈਨ ਮਥਿਓ ਅਰੁ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਜਿਹ ਮਾਨਹਿ ਟਾਰਿਓ ॥
sandh jaraa hoo ko sain mathio ar satran ko jih maaneh ttaario |

جنهن جراسند جي لشڪر کي تڪليف ڏني هئي ۽ دشمنن جو غرور ناس ڪري ڇڏيو هو.

ਤਿਉ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸਾਧਨ ਕੇ ਪੁਨਿ ਚਾਹਤ ਹੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਟਾਰਿਓ ॥੨੪੮੧॥
tiau brij naaeik saadhan ke pun chaahat hai sabh paapan ttaario |2481|

جنهن طريقي سان جراسند جي لشڪر کي چيڀاٽيو ويو ۽ سندس غرور ٽٽي ويو، اهڙي طرح ڪرشن به انهن عورتن جا سڀ گناهه ختم ڪرڻ چاهي ٿو.

ਜੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੇ ਰੁਚ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਫੁਨਿ ਗੀਤਨ ਗੈ ਹੈ ॥
jo brij naaeik ke ruch so kab sayaam bhanai fun geetan gai hai |

ان شاعر کي شيام سڏيو ويندو آهي، جيڪو (سادڪ) پيار سان ڪرشن جا گيت ڳائيندو آهي.

ਚਾਤੁਰਤਾ ਸੰਗ ਜੋ ਹਰਿ ਕੋ ਜਸੁ ਬੀਚ ਕਬਿਤਨ ਕੇ ਸੁ ਬਨੈ ਹੈ ॥
chaaturataa sang jo har ko jas beech kabitan ke su banai hai |

جيڪو به پيار سان ڪرشن جا گيت ڳائيندو، ان جي شان کي شاعري ۾ سهڻي نموني بيان ڪندو،

ਅਉਰਨ ਤੇ ਸੁਨਿ ਜੋ ਚਰਚਾ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਦੈ ਹੈ ॥
aauran te sun jo charachaa har kee har ko man bheetar dai hai |

جيڪو (ماڻهو) ٻين کان شري ڪرشن جي بحث ٻڌي ٿو ۽ پنهنجو ذهن سري ڪرشن تي رکي ٿو.

ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਰਿ ਕੈ ਤਨ ਯਾ ਭਵ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਨ ਐ ਹੈ ॥੨੪੮੨॥
so kab sayaam bhanai dhar kai tan yaa bhav bheetar fer na aai hai |2482|

ٻين کان رب جي باري ۾ ٻڌڻ تي پنهنجي ذهن ۾ رب جي باري ۾ بحث ڪيو، شاعر شيام چوي ٿو ته هو ٻيو جسم نه کڻندو ۽ منتقل ٿيندو. 2482.

ਜੋ ਉਪਮਾ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੀ ਗਾਇ ਹੈ ਅਉਰ ਕਬਿਤਨ ਬੀਚ ਕਰੈਗੇ ॥
jo upamaa brijanaath kee gaae hai aaur kabitan beech karaige |

جيڪو سري ڪرشن جي مشابهت کي ڳائي ٿو ۽ شاعري ۾ رچائي ٿو.

ਪਾਪਨ ਕੀ ਤੇਊ ਪਾਵਕ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਜਰੈਗੇ ॥
paapan kee teaoo paavak mai kab sayaam bhanai kabahoon na jaraige |

جيڪي ڪرشن جا گيت ڳائيندا ۽ کيس شاعري ۾ بيان ڪندا، سي ڪڏهن به گناهن جي باهه ۾ نه سڙي سگهندا.

ਚਿੰਤ ਸਭੈ ਮਿਟ ਹੈ ਜੁ ਰਹੀ ਛਿਨ ਮੈ ਤਿਨ ਕੇ ਅਘ ਬ੍ਰਿੰਦ ਟਰੈਗੇ ॥
chint sabhai mitt hai ju rahee chhin mai tin ke agh brind ttaraige |

انهن جون سڀ پريشانيون ناس ٿي وينديون ۽ انهن جا سمورا گناهه اجتماعي طور ختم ٿي ويندا

ਜੇ ਨਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਪਰਸੇ ਪਗ ਤੇ ਨਰ ਫੇਰਿ ਨ ਦੇਹ ਧਰੈਗੇ ॥੨੪੮੩॥
je nar sayaam joo ke parase pag te nar fer na deh dharaige |2483|

اهو ماڻهو، جيڪو ڪرشن جي پيرن کي ڇهندو، اهو ڪڏهن به جسم کي نه سمجهي سگهندو. 2483.

ਜੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੋ ਰੁਚਿ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਫੁਨਿ ਜਾਪੁ ਜਪੈ ਹੈ ॥
jo brij naaeik ko ruch so kab sayaam bhanai fun jaap japai hai |

شاعر شيام چوي ٿو ته پوءِ اهي (ماڻهو) جيڪي دلچسپيءَ سان شري ڪرشن کي ڳائين ٿا.

ਜੋ ਤਿਹ ਕੇ ਹਿਤ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਬਹੁ ਮੰਗਨ ਲੋਗਨ ਕਉ ਧਨ ਦੈ ਹੈ ॥
jo tih ke hit kai man mai bahu mangan logan kau dhan dai hai |

جيڪو پيار سان ڪرشن جو نالو ورجائيندو، جيڪو کيس ياد ڪرڻ واري کي دولت وغيره ڏيندو،

ਜੋ ਤਜਿ ਕਾਜ ਸਭੈ ਘਰ ਕੇ ਤਿਹ ਪਾਇਨ ਕੇ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਦੈ ਹੈ ॥
jo taj kaaj sabhai ghar ke tih paaein ke chit bheetar dai hai |

اُهي (ماڻهو) جيڪي گهر جا سڀ ڪم ڇڏي سندس پير چٽ (جڳهه) ۾ رکندا آهن.

ਭੀਤਰ ਤੇ ਅਬ ਯਾ ਜਗ ਕੇ ਅਘ ਬ੍ਰਿੰਦਨ ਬੀਰ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਜੈ ਹੈ ॥੨੪੮੪॥
bheetar te ab yaa jag ke agh brindan beer bidaa kar jai hai |2484|

جيڪو پنهنجي ذهن کي ڪرشن جي پيرن ۾ جذب ڪري، گهر جي سڀني ڪمن کي ڇڏي، ان جي ذهن مان دنيا جا سڀ گناهه الوداع ٿي ويندا.

ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਓ ਨ ਕੀਓ ਬਹੁਤੋ ਤਪ ਕਸਟ ਸਹਿਓ ਤਨ ਕੋ ਅਤਿ ਤਾਯੋ ॥
prem keeo na keeo bahuto tap kasatt sahio tan ko at taayo |

جيتوڻيڪ ڪو ماڻهو محبت ۾ جذب نه هو، هن پنهنجي جسم تي ڪيتريون ئي تڪليفون برداشت ڪيون ۽ سادگي ڪئي.

ਕਾਸੀ ਮੈ ਜਾਇ ਪੜਿਓ ਅਤਿ ਹੀ ਬਹੁ ਬੇਦਨ ਕੋ ਕਰਿ ਸਾਰ ਨ ਆਯੋ ॥
kaasee mai jaae parrio at hee bahu bedan ko kar saar na aayo |

جيتوڻيڪ هن کي ڪاشي ۾ ويد جي تلاوت بابت هدايتون مليون هيون، پر ان جي جوهر نه سمجهي سگهيو.

ਦਾਨ ਦੀਏ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਅਪਨੋ ਤਿਨ ਦਰਬ ਗਵਾਯੋ ॥
daan dee bas hvai gayo sayaam sabhai apano tin darab gavaayo |

(جن) خيرات ڏني، (ڇا) سري ڪرشن انهن جو رهاڪو ٿيو، (نه) انهن سڀني جي دولت وڃايل آهي.

ਅੰਤ੍ਰਿ ਕੀ ਰੁਚਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਜਿਹ ਹੇਤ ਕੀਓ ਤਿਨ ਹੂ ਹਰਿ ਪਾਯੋ ॥੨੪੮੫॥
antr kee ruch kai har siau jih het keeo tin hoo har paayo |2485|

جيتوڻيڪ اهو سوچي هن پنهنجو سمورو مال خيرات ۾ ڏئي ڇڏيو ته رب راضي ٿيندو، پر جنهن رب کي دل جي گهراين سان پيار ڪيو آهي، اهو ئي رب کي سڃاڻي سگهي ٿو.

ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਬਕ ਲੋਚਨ ਮੂੰਦ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਓ ਜਗ ਭੇਖ ਦਿਖਾਏ ॥
kaa bhayo jo bak lochan moond kai baitth rahio jag bhekh dikhaae |

پوءِ ڇا ٿيو، جو ڪو ڪرنل جهڙو عقيدتمند اکيون بند ڪري ماڻهن کي ڏيکارين ها.

ਮੀਨ ਫਿਰਿਓ ਜਲ ਨ੍ਰਹਾਤ ਸਦਾ ਤੁ ਕਹਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਰਿ ਮੋ ਹਰਿ ਆਏ ॥
meen firio jal nrahaat sadaa tu kahaa tih ke kar mo har aae |

ڪو ماڻهو مڇيءَ وانگر سڀني زيارت گاهه تي غسل ڪري رهيو آهي، ڇا هو ڪڏهن رب کي سڃاڻي سگهيو آهي؟

ਦਾਦੁਰ ਜੋ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਰਟੈ ਸੁ ਬਿਹੰਗ ਉਡੈ ਤਨਿ ਪੰਖ ਲਗਾਏ ॥
daadur jo din rain rattai su bihang uddai tan pankh lagaae |

(جهڙوڪ) ڏيڏر جيڪو ڏينهن رات ڳالهائيندو رهي يا (جهڙوڪ) اهڙو پکي جيڪو پنهنجي جسم تي پرن سان اڏامندو رهي.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਇਹ ਸੰਤ ਸਭਾ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹੂ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਰਿਝਾਏ ॥੨੪੮੬॥
sayaam bhanai ih sant sabhaa bin prem kahoo brijanaath rijhaae |2486|

ڏيڏر ڏڪندا آهن رات ۽ پکي هميشه اڏامندا آهن، پر شاعر شيام چوي ٿو ته (نالو) ورجائڻ ۽ اُتي ڊوڙڻ جي باوجود، محبت کان سواءِ ڪو به ڪرشن کي خوش نه ڪري سگهيو آهي. 2486.

ਲਾਲਚ ਜੋ ਧਨ ਕੇ ਕਿਨਹੂ ਜੁ ਪੈ ਗਾਇ ਭਲੈ ਪ੍ਰਭ ਗੀਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥
laalach jo dhan ke kinahoo ju pai gaae bhalai prabh geet sunaayo |

جيڪڏهن ڪنهن کي پئسي جي لالچ آهي ۽ ڪنهن کي رب جا گيت چڱي طرح پڙهي ٻڌايا آهن.

ਨਾਚ ਨਚਿਓ ਨ ਖਚਿਓ ਤਿਹ ਮੈ ਹਰਿ ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਕੋ ਪੈਡ ਨ ਪਾਯੋ ॥
naach nachio na khachio tih mai har lok alok ko paidd na paayo |

جيڪو رب جي ساراهه ڪري، دولت جي لالچ ۾، ۽ ان سان محبت ڪرڻ کان سواءِ ناچ ڪري، ان کي رب جي طرف وڃڻ واري واٽ جي خبر نه پئجي سگهي.

ਹਾਸ ਕਰਿਓ ਜਗ ਮੈ ਆਪੁਨੋ ਸੁਪਨੇ ਹੂ ਨ ਗਿਆਨ ਕੋ ਤਤੁ ਜਨਾਯੋ ॥
haas kario jag mai aapuno supane hoo na giaan ko tat janaayo |

جنهن پنهنجي سڄي عمر راند روند ۾ گذاري ۽ علم جي جوهر نه ڄاتو، تنهن کي به رب جو ادراڪ نه ٿي سگهيو.

ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਰਿ ਕਾਹੂ ਕੇ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ ॥੨੪੮੭॥
prem binaa kab sayaam bhanai kar kaahoo ke mai brij naaeik aayo |2487|

2487.

ਹਾਰਿ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਪਨੇ ਕੋ ਬਨ ਮੋ ਬਹੁਤੋ ਤਿਨ ਧਿਆਨ ਲਗਾਏ ॥
haar chale grih aapane ko ban mo bahuto tin dhiaan lagaae |

جيڪي ٻيلي ۾ غور و فڪر ڪن ٿا، اهي آخرڪار ٿڪجي پون ٿا، واپس پنهنجن گهرن ڏانهن موٽي اچن ٿا

ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਮੁਨਿ ਖੋਜ ਰਹੇ ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥
sidh samaadh agaadh kathaa mun khoj rahe har haath na aae |

عالم ۽ ڏاها غور و فڪر سان رب کي ڳوليندا رهيا آهن، پر اهو رب ڪنهن کي به ملي نه سگهيو آهي.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਬੇਦ ਕਤੇਬਨ ਸੰਤਨ ਕੇ ਮਤਿ ਯੌ ਠਹਰਾਏ ॥
sayaam bhanai sabh bed kateban santan ke mat yau tthaharaae |

(شاعر) شيام چوي ٿو ته اهو ئي آهي جيڪو سڀني ويدن، ڪتابن ۽ سنتن جي راءِ ۾ قائم آهي.

ਭਾਖਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸੰਤ ਸੁਨੋ ਜਿਹ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਏ ਤਿਹ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਪਾਏ ॥੨੪੮੮॥
bhaakhat hai kab sant suno jih prem kee tih sreepat paae |2488|

سڀ ويد، ڪتب (سميٽڪ اسڪرپچر) ۽ سنت چون ٿا ته جنهن به رب سان پيار ڪيو آهي، تنهن هن کي سڃاڻي ورتو آهي.

ਛਤ੍ਰੀ ਕੋ ਪੂਤ ਹੌ ਬਾਮਨ ਕੋ ਨਹਿ ਕੈ ਤਪੁ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਕਰੋ ॥
chhatree ko poot hau baaman ko neh kai tap aavat hai ju karo |

مان هڪ ڪشتري جو پٽ آهيان ۽ برهمڻ جو نه آهيان، جيڪو سختي ڪرڻ جي هدايت ڪري سگهي ٿو.

ਅਰੁ ਅਉਰ ਜੰਜਾਰ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਤੁਹਿ ਤਿਆਗਿ ਕਹਾ ਚਿਤ ਤਾ ਮੈ ਧਰੋ ॥
ar aaur janjaar jito grih ko tuhi tiaag kahaa chit taa mai dharo |

توکي ڇڏي دنيا جي شرمندگيءَ ۾ ڪيئن جذب ٿي ويندس

ਅਬ ਰੀਝਿ ਕੈ ਦੇਹੁ ਵਹੈ ਹਮ ਕਉ ਜੋਊ ਹਉ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਜੋਰਿ ਕਰੋ ॥
ab reejh kai dehu vahai ham kau joaoo hau binatee kar jor karo |

جيڪي به عرض ڪري رهيو آهيان، سو پنهنجن هٿن سان ڪري رهيو آهيان، اي رب!

ਜਬ ਆਉ ਕੀ ਅਉਧ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਜੂਝਿ ਮਰੋ ॥੨੪੮੯॥
jab aau kee aaudh nidaan banai at hee ran mai tab joojh maro |2489|

مهرباني ڪري مون کي اها نعمت عطا فرماءِ ته جڏهن منهنجي پڄاڻي ٿئي، تڏهن مان ميدان جنگ ۾ وڙهندي مري وڃان. 2489.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸਤ੍ਰਹ ਸੈ ਪੈਤਾਲਿ ਮਹਿ ਸਾਵਨ ਸੁਦਿ ਥਿਤਿ ਦੀਪ ॥
satrah sai paitaal meh saavan sud thit deep |

سنه 1745ع ۾ وڪرمي دور جي سودي پهر ۾ ساون مهيني ۾ چنڊ نظر آيو.

ਨਗਰ ਪਾਵਟਾ ਸੁਭ ਕਰਨ ਜਮੁਨਾ ਬਹੈ ਸਮੀਪ ॥੨੪੯੦॥
nagar paavattaa subh karan jamunaa bahai sameep |2490|

2490ع ۾ پاونٽا جي شهر ۾، وهندڙ جمنا جي ڪناري تي، (اهو ڪم پورو ٿي چڪو آهي).

ਦਸਮ ਕਥਾ ਭਾਗੌਤ ਕੀ ਭਾਖਾ ਕਰੀ ਬਨਾਇ ॥
dasam kathaa bhaagauat kee bhaakhaa karee banaae |

مون ڀاڳوت جي ڏهين ڀاڱي (سکند) جي تقرير مقامي زبان ۾ ترتيب ڏني آهي.

ਅਵਰ ਬਾਸਨਾ ਨਾਹਿ ਪ੍ਰਭ ਧਰਮ ਜੁਧ ਕੇ ਚਾਇ ॥੨੪੯੧॥
avar baasanaa naeh prabh dharam judh ke chaae |2491|

اي رب! مون کي ٻي ڪا به تمنا نه آهي ۽ مون کي صرف صداقت جي بنياد تي وڙهندڙ جنگ لاءِ جوش آهي. 2491.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਧੰਨਿ ਜੀਓ ਤਿਹ ਕੋ ਜਗ ਮੈ ਮੁਖ ਤੇ ਹਰਿ ਚਿਤ ਮੈ ਜੁਧੁ ਬਿਚਾਰੈ ॥
dhan jeeo tih ko jag mai mukh te har chit mai judh bichaarai |

سلام آهي ان شخص جي روح کي، جيڪو پنهنجي وات ذريعي رب کي ياد ڪري ٿو ۽ پنهنجي ذهن ۾ حق جي جنگ بابت فڪر ڪري ٿو.

ਦੇਹ ਅਨਿਤ ਨ ਨਿਤ ਰਹੈ ਜਸੁ ਨਾਵ ਚੜੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ਤਾਰੈ ॥
deh anit na nit rahai jas naav charrai bhav saagar taarai |

ڪير ٿو سمجهي هن جسم کي صداقت جي جنگ، جيڪو سمجهي ٿو هن جسم کي عارضي، ڪير ٿو چڙهڻ جي ٻيڙيءَ تي

ਧੀਰਜ ਧਾਮ ਬਨਾਇ ਇਹੈ ਤਨ ਬੁਧਿ ਸੁ ਦੀਪਕ ਜਿਉ ਉਜੀਆਰੈ ॥
dheeraj dhaam banaae ihai tan budh su deepak jiau ujeeaarai |

هن جسم کي صبر جو گھر بناءِ ۽ عقل کي چراغ وانگر روشن ڪر.

ਗਿਆਨਹਿ ਕੀ ਬਢਨੀ ਮਨਹੁ ਹਾਥ ਲੈ ਕਾਤਰਤਾ ਕੁਤਵਾਰ ਬੁਹਾਰੈ ॥੨੪੯੨॥
giaaneh kee badtanee manahu haath lai kaatarataa kutavaar buhaarai |2492|

جيڪو هن جسم کي بردباريءَ جو گهر بڻائي ٿو ۽ عقل جي شمع سان روشن ڪري ٿو ۽ جيڪو علم جو جهنڊو هٿ ۾ کڻي بزدلي جو ميڙ لٽي ٿو.2492.