شري دسم گرنتھ

صفحو - 1213


ਇਹ ਛਲ ਸੌ ਤਾ ਸੌ ਸਦਾ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਕਰਤ ਬਿਹਾਰ ॥
eih chhal sau taa sau sadaa nis din karat bihaar |

انهيءَ چال سان هو ڏينهن رات هن (راج ڪماري) سان کيڏندو هو.

ਦਿਨ ਦੇਖਤ ਸਭ ਕੋ ਛਲੈ ਕੋਊ ਨ ਸਕੈ ਬਿਚਾਰ ॥੧੫॥
din dekhat sabh ko chhalai koaoo na sakai bichaar |15|

هو ڏينهن جو چپ چاپ هر ڪنهن جي سامهون لڪندو هو (پر ان راز بابت ڪو سوچي به نه سگهندو هو). 15.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਸੰਕਰ ਦੇਵ ਨ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨੈ ॥
sankar dev na taeh pachhaanai |

(بادشاهه) سنڪر ديو کيس نه سڃاتو

ਦੁਹਿਤਾ ਕੀ ਗਾਇਨ ਤਿਹ ਮਾਨੈ ॥
duhitaa kee gaaein tih maanai |

۽ کيس پٽ جو تحفو سمجهندو هو.

ਅਤਿ ਸ੍ਯਾਨਪ ਤੇ ਕੈਫਨ ਖਾਵੈ ॥
at sayaanap te kaifan khaavai |

هو منشيات کي تمام عقلمنديءَ سان استعمال ڪندو هو

ਮਹਾ ਮੂੜ ਨਿਤਿ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਵੈ ॥੧੬॥
mahaa moorr nit moondd munddaavai |16|

۽ وڏي بيوقوف (بادشاهه) کي روز ٺڳيو ويندو هو. 16.

ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੋ ਚਤੁਰ ਕਹਾਇਸਿ ॥
kahaa bhayo jo chatur kahaaeis |

ڇا ٿيو (جيڪڏهن هو) هوشيار سڏيو ويندو هو.

ਭੂਲਿ ਭਾਗ ਭੌਦੂ ਨ ਚੜਾਇਸਿ ॥
bhool bhaag bhauadoo na charraaeis |

(هن) ڀونڊو وسارڻ کان پوءِ به ڀنگ نه پيتو.

ਅਮਲੀ ਭਲੋ ਖਤਾ ਜੁ ਨ ਖਾਵੈ ॥
amalee bhalo khataa ju na khaavai |

هڪ عملي ماڻهو (ان کان) بهتر آهي جيڪو غلطيون (يا گناهه) نه ڪري.

ਮੂੰਡ ਮੂੰਡ ਸੋਫਿਨ ਕੋ ਜਾਵੈ ॥੧੭॥
moondd moondd sofin ko jaavai |17|

۽ ٺڳ ٺڳ صوفين کي وٺي ٿو. 17.

ਸੰਕਰ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਅਸ ਛਲਾ ॥
sankar sain nripeh as chhalaa |

اهڙيءَ طرح سانگهڙ سان راجيو ٺڪرايو ويو

ਕਹ ਕਿਯ ਚਰਿਤ ਸੰਕਰਾ ਕਲਾ ॥
kah kiy charit sankaraa kalaa |

(۽ هن انداز جي) Sankara فن جي characterized.

ਤਿਹ ਗਾਇਨ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਗਨਿਯੋ ॥
tih gaaein kee duhitaa ganiyo |

(بادشاهه) هن کي پٽ جو تحفو سمجهيو.

ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਜਨਿਯੋ ॥੧੮॥
moorakh bhed abhed na janiyo |18|

(اهو) بيوقوف (ان ڳالهه جو) راز نه سمجهي سگهيو. 18.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਛਿਹਤਰਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭੬॥੫੩੩੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau chhihatar charitr samaapatam sat subham sat |276|5334|afajoon|

هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي منتري ڀوپ سمباد جي 276 هين چترڪاري ختم ٿئي ٿي، تمام سٺو آهي. 276.5334. هلي ٿو

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਸਹਿਰ ਮੁਰਾਦਾਬਾਦ ਮੁਗਲ ਕੀ ਚੰਚਲਾ ॥
sahir muraadaabaad mugal kee chanchalaa |

مراد آباد شهر ۾ (الف) مغل عورت هئي

ਹੀਨ ਕਰੀ ਜਿਹ ਰੂਪ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਕੀ ਕਲਾ ॥
heen karee jih roop chandramaa kee kalaa |

جنهن چنڊ جي فن کي بگاڙي ڇڏيو هو.

ਰੂਪ ਮਤੀ ਤਾ ਕੇ ਸਮ ਸੋਈ ਜਾਨਿਯੈ ॥
roop matee taa ke sam soee jaaniyai |

هن جي باري ۾ سوچيو جيئن هڪ روپ

ਹੋ ਤਿਹ ਸਮਾਨ ਤਿਹੁ ਲੋਕ ਨ ਔਰ ਪ੍ਰਮਾਨਿਯੈ ॥੧॥
ho tih samaan tihu lok na aauar pramaaniyai |1|

۽ ٽن ماڻهن مان ڪنهن کي به ان جهڙو نه سمجهو. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਦੂਸਰਿ ਏਕ ਤਿਸੀ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥
doosar ek tisee kee naaree |

هن (مغل) کي ٻي زال هئي.

ਤਿਹ ਸਮ ਹੋਤ ਨ ਤਾਹਿ ਪਿਯਾਰੀ ॥
tih sam hot na taeh piyaaree |

پر هوءَ کيس پياري نه هئي.

ਤਿਨ ਇਹ ਜਾਨਿ ਰੋਸ ਜਿਯ ਠਾਨੋ ॥
tin ih jaan ros jiy tthaano |

اها خبر ٻڌي هن پنهنجي دل ۾ ڪاوڙ محسوس ڪئي

ਔਰ ਪੁਰਖ ਸੰਗ ਕੀਯਾ ਯਰਾਨੋ ॥੨॥
aauar purakh sang keeyaa yaraano |2|

۽ ٻئي مڙس سان قرض جو بندوبست ڪيو. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਜੈਸੇ ਵਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕੀ ਹੁਤੀ ਸਵਤਿਨ ਕੀ ਅਨੁਹਾਰਿ ॥
jaise vaa triy kee hutee savatin kee anuhaar |

جيئن هوءَ (عورت) سمهندي هئي.

ਤੈਸੋ ਈ ਤਿਨ ਖੋਜਿ ਨਰ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕੀਯਾ ਪ੍ਯਾਰ ॥੩॥
taiso ee tin khoj nar tih sang keeyaa payaar |3|

هن کي هڪ اهڙو ماڻهو مليو، جنهن جو منهن هن جهڙو هو ۽ هن سان پيار ڪرڻ لڳو. 3.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਤ੍ਰਿਯ ਇਕ ਦਿਨ ਤਿਹ ਧਾਮ ਬੁਲਾਇਸਿ ॥
triy ik din tih dhaam bulaaeis |

ان عورت کيس (مڙس) کي (پنهنجي) گهر جي دعوت ڏني

ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਇਸਿ ॥
kaam kel tih sang kamaaeis |

۽ هن سان راند ڪيو.

ਸਵਤਿਹ ਫਾਸਿ ਡਾਰਿ ਗਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥
savatih faas ddaar gar maariyo |

سونڪن جي ڳچيءَ ۾ ڦوڪو وجهي قتل ڪيو ويو

ਜਾਇ ਮੁਗਲ ਤਨ ਐਸ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੪॥
jaae mugal tan aais uchaariyo |4|

۽ مغل وٽ ويو ۽ ائين چيائين. 4.

ਅਦਭੁਤ ਬਾਤ ਨਾਥ ਇਕ ਭਈ ॥
adabhut baat naath ik bhee |

اي رب! هڪ عجيب واقعو ٿيو آهي.

ਤੁਮਰੀ ਨਾਰ ਪੁਰਖੁ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
tumaree naar purakh hvai gee |

تنهنجي عورت مرد بڻجي وئي آهي.

ਐਸੀ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਨਹਿ ਹੇਰੀ ॥
aaisee baat sunee neh heree |

تنهنجي زال کي ڇا ٿيو آهي،

ਜੋ ਗਤਿ ਭਈ ਨਾਰਿ ਕੀ ਤੇਰੀ ॥੫॥
jo gat bhee naar kee teree |5|

اهڙي ڳالهه اکين سان نه ٻڌي ۽ نه ڏٺي وئي آهي. 5.

ਸੁਨਿ ਏ ਬਚਨ ਚਕ੍ਰਿਤ ਜੜ ਭਯੋ ॥
sun e bachan chakrit jarr bhayo |

(هو) بيوقوف (مغل) جي ڳالهه ٻڌي حيران ٿي ويو

ਉਠਿ ਤਿਹ ਆਪੁ ਬਿਲੋਕਨ ਗਯੋ ॥
autth tih aap bilokan gayo |

۽ هو اٿيو ۽ کيس ڏسڻ ويو.

ਤਾ ਕੇ ਲਿੰਗ ਛੋਰਿ ਜੌ ਲਹਾ ॥
taa ke ling chhor jau lahaa |

جڏهن سندس لِنگه کولي ۽ ڏٺو ويو ته،

ਕਹਿਯੋ ਭਯੋ ਜੋ ਮੁਹਿ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹਾ ॥੬॥
kahiyo bhayo jo muhi triy kahaa |6|

پوءِ چوڻ لڳو ته (عورت) جيڪو چيو سو سچو ثابت ٿيو. 6.

ਅਤਿ ਚਿੰਤਾਤੁਰ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਯੋ ॥
at chintaatur chit meh bhayo |

هو چٽ ۾ ڏاڍو پريشان ٿي ويو

ਬੂਡਿ ਸੋਕ ਸਾਗਰ ਮਹਿ ਗਯੋ ॥
boodd sok saagar meh gayo |

۽ غم جي سمنڊ ۾ غرق ٿيو.

ਐ ਇਲਾਹ ਤੈਂ ਇਹ ਕਸ ਕੀਨਾ ॥
aai ilaah tain ih kas keenaa |

(چيو) اي الله! توهان ڇا ڪيو آهي؟

ਇਸਤ੍ਰੀ ਕੌ ਮਾਨਸ ਕਰ ਦੀਨਾ ॥੭॥
eisatree kau maanas kar deenaa |7|

جنهن عورت کي مرد بڻائي ڇڏيو آهي. 7.

ਯਹ ਮੋ ਕੋ ਥੀ ਅਧਿਕ ਪਿਯਾਰੀ ॥
yah mo ko thee adhik piyaaree |

اهو مون کي ڏاڍو پيارو هو.

ਅਬ ਇਹ ਦੈਵ ਪੁਰਖ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥
ab ih daiv purakh kar ddaaree |

او خدا! (توهان) هاڻي ان کي نر بڻائي ڇڏيو آهي.

ਦੂਸਰ ਨਾਰਿ ਇਸੈ ਦੇ ਡਾਰੂੰ ॥
doosar naar isai de ddaaroon |

(مان سمجهان ٿو ته) ٻي زال کيس ڏني وڃي

ਭੇਦ ਨ ਦੂਸਰ ਪਾਸ ਉਚਾਰੂੰ ॥੮॥
bhed na doosar paas uchaaroon |8|

۽ ان جو راز ڪنهن سان نه شيئر ڪريو.8.

ਨਿਸਚੈ ਬਾਤ ਇਹੈ ਠਹਰਈ ॥
nisachai baat ihai tthaharee |

هن ان ڳالهه جي پڪ ڪئي

ਪਹਿਲੀ ਨਾਰਿ ਤਿਸੈ ਲੈ ਦਈ ॥
pahilee naar tisai lai dee |

۽ پهرين عورت ان کي ڏني.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਜੜ ਕਛੂ ਨ ਪਾਯੋ ॥
bhed abhed jarr kachhoo na paayo |

انهيءَ بيوقوف کي فرق سمجهه ۾ نه آيو.

ਇਹ ਛਲ ਅਪਨੋ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਯੋ ॥੯॥
eih chhal apano moondd munddaayo |9|

هن چال سان پاڻ کي ٺڳيو. 9.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਪੁਰਖ ਭਈ ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ਲਹਿ ਤਾਹਿ ਦਈ ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ॥
purakh bhee nij naar leh taeh dee nij naar |

پنهنجي زال کي مڙس ٿي ڏسي، هن کي به پنهنجي (ٻي) زال ڏني.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕੀ ਬਾਤ ਕੌ ਸਕਾ ਨ ਮੂੜ ਬਿਚਾਰਿ ॥੧੦॥
bhed abhed kee baat kau sakaa na moorr bichaar |10|

اهو بيوقوف علحدگيءَ جي ڳالهه سمجهي نه سگهيو. 10.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖ ਭਈ ਠਹਿਰਾਈ ॥
eisatree purakh bhee tthahiraaee |

عورت کي مرد سمجهيو ويندو هو

ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਾ ਕਹ ਦਈ ਬਨਾਈ ॥
eisatree taa kah dee banaaee |

۽ (سندس ٻي) زال کيس سينگاريو.

ਦੁਤਿਯ ਨ ਪੁਰਖਹਿ ਭੇਦ ਜਤਾਯੋ ॥
dutiy na purakheh bhed jataayo |

ان بابت ڪنهن ٻئي کي نه ٻڌايو.

ਇਹ ਛਲ ਅਪਨੋ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਯੋ ॥੧੧॥
eih chhal apano moondd munddaayo |11|

هن چال سان پنهنجو ڪنڌ ڪپي ڇڏيو. 11.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਸਤਹਤਰਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭੭॥੫੩੪੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau satahatar charitr samaapatam sat subham sat |277|5345|afajoon|

هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 277 هين چتر جي پڄاڻي، سڀ خير آهي. 277.5345. هلي ٿو

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਸਹਰ ਜਹਾਨਾਬਾਦ ਬਸਤ ਜਹ ॥
sahar jahaanaabaad basat jah |

جتي جهان آباد شهر رهندو هو.

ਸਾਹਿਜਹਾ ਜੂ ਰਾਜ ਕਰਤ ਤਹ ॥
saahijahaa joo raaj karat tah |

اتي شاهجهان جي حڪومت هئي.

ਦੁਹਿਤ ਰਾਇ ਰੌਸਨਾ ਤਾ ਕੇ ॥
duhit raae rauasanaa taa ke |

سندس ڌيءَ جو نالو روشنا راءِ هو.

ਔਰ ਨਾਰਿ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਵਾ ਕੇ ॥੧॥
aauar naar sam roop na vaa ke |1|

هن جهڙي ٻي ڪا عورت ڪانه هئي. 1.

ਸਾਹਿਜਹਾ ਜਬ ਹੀ ਮਰਿ ਗਏ ॥
saahijahaa jab hee mar ge |

جڏهن شاهه جهان وفات ڪري ويو

ਔਰੰਗ ਸਾਹ ਪਾਤਿਸਾਹ ਭਏ ॥
aauarang saah paatisaah bhe |

اورنگزيب شهنشاهه ٿيو.

ਸੈਫਦੀਨ ਸੰਗ ਯਾ ਕੋ ਪ੍ਯਾਰਾ ॥
saifadeen sang yaa ko payaaraa |

کيس سيف الدين (پير) سان پيار ٿي ويو،

ਪੀਰ ਅਪਨ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਬਿਚਾਰਾ ॥੨॥
peer apan kar taeh bichaaraa |2|

پر هن (ماڻهن کي) پنهنجي پير ڪرڻ کان پوءِ ٻڌايو. 2.