مان ٽنگون ٽنگي ننڊ ڪريان ٿو.
سڀني نوڪرن چيو (راڻي جي ڳالهه ٻڌي) ’ڀلي ڀالي‘.
۽ جيئن هن عورت کي (مرد کان) بادشاهه کان بچايو. 33.
راڻي جي ڏينهن ۾ سڀ ڪجهه ڏسي رهيو هو
هوءَ هن سان هٿ ملائي سمهي رهي.
بيوقوف بادشاهه اهو راز نه سمجهي رهيو هو
۽ سُکا پنهنجو ڪنڌ ڌوڻي رهيو هو. 34.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 290 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 290.5536. هلي ٿو
چوويهه:
اتي پچيماوتي نالي هڪ شهر هو.
اتي جو بادشاهه پسم سان هو.
سندس گهر ۾ پشيم (Dei) نالي هڪ راڻي هئي.
(جنهن کي ڏسي) پنڊت به حسد ڪندا هئا. 1.
راڻي ڏاڍي سهڻي هئي.
دنيا کيس ٻيو چنڊ سڏيندي هئي.
بادشاهه کي هن تي ڏاڍي حسد هئي.
جيتوڻيڪ امير، غريب ۽ مظلوم (اها ڳالهه) ڄاڻندا هئا. 2.
اتي هڪ دلوالي راءِ (شخص نالي) رهندو هو.
(جنهن کي ڏسندو هو) ڄڻ ته اهو ٻيو سج آهي ('انشوملي').
هن جي روشني بيان نه ٿي ڪري سگھجي (مون طرفان).
(سندس) حسن ڏسي، راڻي مسحور ٿي وئي. 3.
هوءَ (راڻي) کيس ڏاڍي وڻندي هئي
۽ هڪ ڏينهن (هن کي) گهر سڏيو.
اهي ڳالهيون ٻڌي (ان وٽ) ويا
۽ وڃي راڻيءَ سان مليو. 4.
(راڻي) ڀنگ، ڀنگ ۽ آفيم گهرائي
۽ ان ئي سيج تي ويٺو ۽ وصول ڪيائين.
جڏهن (ٻئي) مست ٿي ويا.
تڏهن ئي سڀ غم دور ٿي ويا. 5.
ساڳيءَ سِٽَ تي ويٺي، اُن ڪرڻ لڳا
۽ (ٻئي) راسڪ راس بابت ڳالهائڻ شروع ڪيو.
(اهي) چمي ڏيندا هئا ۽ ڀاڪر پائيندا هئا
۽ مختلف شين جي گهڻائيءَ ۾ مشغول هو. 6.
راڻي (هن سان) گهمڻ ڦرڻ وقت ڏاڍي دلڪش ٿي وئي.
دلوالي راءِ جو مزو وٺي هليو ويو.
(راڻي) دل ۾ ائين سوچيو
ته مون کي به ان سان گڏ وڃڻ گهرجي. 7.
(هي) راج-پت ڪهڙي ڪم جي منهنجي.
مون کي اهو بادشاهه به پسند ناهي.
مان به سائين سان گڏ هلندس
۽ بڇڙا ۽ چڱا سندن مٿي تي کڻندا. 8.
جتي شينهن بنن ۾ ماريندا هئا،
اتي هڪ مندر هوندو هو.
(راڻي) پالڪي ۾ چڙھي اُتي وئي
۽ ميترا به ملاقات جي جاءِ (‘شيٽ’) 9 ٻڌايو.
جڏهن اهو هڪ ٿلهي بون ۾ ويو
سو هوءَ پيشاب ڪرڻ جي بهاني (پالڪي مان) هيٺ لٿي.
اتان هوءَ هڪ دوست سان گڏ هلي وئي