جنهن رب پاڻي ۾ هاٿي جي حفاظت ڪئي، ان ئي غضب ۾، ڪڪرن کي ناس ڪري ڇڏيو
اھو، جيڪو پنھنجي پيرن جي ڇھڻ سان، درگا جھڙي احليا جي پار ڪري ويو، اھو، جنھن دروپتي جي حفاظت ڪئي.
سڀ گواليار چون ٿا ته، جيڪو به ان سان دشمني ڪري ٿو، اهو ان جو دشمن ٿي وڃي ٿو.
جيڪو به ان ڪرشن سان دشمني ڪندو، گوپا چيو ته هو انهن سان گڏ نه هوندو ۽ جيڪو به هن جي محبت ۽ دل سان خدمت ڪندو، هو ان جي طرف هوندو.
ڪڪر ڪرشن جي فوج کي ڪو به نقصان نه پهچائي سگهيا
اندرا جيتوڻيڪ سخت ڪاوڙيل هو، پر جيڪو ڪجهه هن جي قبضي ۾ هو، تنهن تي ڪو به اثر نه ڪري سگهيو.
پوءِ ڪير ان تي طاقت رکي سگهي ٿو (يا طاقت جو استعمال) جنهن جي خدمت ۾ سڄي دنيا آهي
تنهن ڪري، اندرا، سر جهڪايو ۽ غمگين ذهن سان، ڏاڍي شرمندگيءَ سان، پنهنجي گهر هليو ويو.
جڏهن ڪرشن اندرا جي غرور کي ٽوڙي ڇڏيو، تڏهن هو توبهه ڪري پنهنجي گهر هليو ويو
هن ڏاڍي ڪاوڙ ۾ برجا تي زوردار مينهن وسايو، پر ڪرشن ان کي ڪا اهميت نه ڏني
تڏهن شاعر شيام ان منظر جو تمام سهڻو مثال اندرا توبهه ڪندي بيان ڪيو آهي
شاعر شيام پنهنجي وڃڻ جي باري ۾ چيو آهي ته هو توبهه ڪندو ويو، جيئن نانگ پنهنجو زيور لٽائي پنهنجي شان وڃائي ويٺو.
جنهن جو ڳجهو ساڃاهه وندن کي به معلوم نه آهي، ان کي هر ڪو چوندو آهي ۽ ڳائڻ وارو به ساڳيو آهي.
هو، جنهن جو راز ساڃاهه وندن کي معلوم نه آهي ۽ جنهن جو راز هر قسم جي منتر جي ورجاءَ جي ذريعي معلوم نه ٿو ٿي سگهي، ان ئي ڪرشن بالي کي بادشاهي ڏني ۽ زمين کي نصب ڪيو.
(سڀني) ديوتائن جو چوڻ آهي ته هي جلالي ڪرشن ٿورن ڏينهن ۾ دشمنن کي ماري ڇڏيندو.
گوپس چيو ته چند ڏينهن اندر هي جلالي ڪرشن سڀني دشمنن کي ناس ڪري ڇڏيندو، ڇاڪاڻ ته هن دنيا جي ظالمن کي مارڻ لاءِ ئي اوتار ورتو آهي.
جنهن سان هڪ دفعي برهما گوالن جي سموري جماعت کي ٺڳيءَ سان چورائي ڇڏيو هو.
هو، جنهن کان برهمڻ گوپس کي ٺڳيءَ ذريعي لڪايو هو ۽ سندس دلڪش راند ڏسڻ لاءِ، هو هڪ غار ۾ لڪايو ويو هو.
کانئس ناراض ٿيڻ کان سواءِ، ڪنڌ (سوچي ڪوٽا) هاڻي بچي نه سگهندو.
ڪرشن، بغير ڪنهن ناراضگي جي، هن کي حيران ۽ حيران ڪري ڇڏيو هو ۽ انهن گوپا ۽ گاڏن جي شڪل ٺاهي ڇڏي هئي.
جڏهن ڪرشن جبل کي اُڇليو ۽ کڻي ويو، تڏهن هن سڀني گوپا کي هڪ ئي هيٺان سڏيو
ان ئي ڪرشن بهادر ڀوتن جهڙوڪ بکاسورا، گجاسورا، ترانوورت وغيره کي ماريو هو.
جنهن نانگ ڪالي کي تار ڪيو، ان جو مراقبو ذهن مان ڪڏهن به نه وسريو وڃي
سڀني سنتن ٻڌو ڪرشن جو آڌرڀاءُ، هاڻي ٻيو قصو ٻڌو.391.
گوپا نند کي مخاطب ٿيندي چيو:
سويا
سڀني ويڙهاڪن نند عمر ڪنه جي قابليت جو ذڪر ڪندي چيو.
گوپا نند وٽ ويا ۽ کيس ڪرشن جي طاقت ۽ شان جي باري ۾ ٻڌايو. هنن کيس ٻڌايو ته ڪرشن آسمان ۾ اڏامي ويو آهي ۽ اگھاسورا ۽ ترانوراتا نالي ڀوتن کي ماري ڇڏيو آهي.
پوءِ هن بڪاسور کي ماري ڇڏيو ۽ گوپس کي بي خوف بڻائي ڇڏيو
اي گوپس جا پالڻھار! جيتوڻيڪ وڏي ڪوشش ڪئي وڃي، پوءِ به اهڙو پٽ نه ملي سگهي.
اي نند! اسان اهو چئي رهيا آهيون ته ويڙهاڪن هن ڪرشن تي غور ڪيو
ايستائين جو ساڃاهه وند، شيو، عام ماڻهو، هوشيار ماڻهو وغيره به هن تي غور ڪندا آهن.
�سڀني عورتون هن تي غور ڪن ٿيون
دنيا کيس خالق مڃي ٿي، جيڪا بلڪل سچي آهي، ان ۾ ڪو عيب ڪونهي. ���393.
هن عظيم رب پوتن کي تباهه ڪيو آهي
هن راڻيءَ کي ماري وڀيشن کي بادشاهي ڏني
هن پرهلدا جي حفاظت ڪئي هيرانائڪشپو جي پيٽ کي کولڻ سان
اي نند، قوم جا مالڪ! ٻڌ، هن اسان کي هاڻي بچايو هو. ���394.
هو سڀني ماڻهن جو خالق آهي
انهيءَ پاسي سڄو برجا خوفناڪ هو ۽ هو پنهنجي دلڪش راند ۾ مشغول هو، ڪرشن چيل جو روزو آهي ۽ هو به سنت جي جسم ۾ ڪوشش ڪري رهيو آهي.
هن سيتا ۽ دروپتي جي اعليٰ ڪردار جي حفاظت ڪئي
اي نند! انهن سڀني ڪمن جو ڪاريگر هي مسلسل ڪرشن آهي.���395.
جبل کڻڻ واري واقعي کي ڪيترائي ڏينهن گذري ويا
هاڻي ڪرشن گاڏن سان گڏ ٻيلي ڏانهن وڃڻ لڳو ته اتي ڳئون چري رهيو آهي، رب (ڪرشن) پنهنجي ذهن ۾ خوشي ۾ جذب ٿي ياد ڪيو.
پنهنجي هٿ ۾ بانسري ۽ وڏي جذبي سان (پنهنجي ذهن ۾) هو ان کي پيار سان وڄائيندا آهن.
هن پنهنجي بانسري کي هٿ ۾ کڻي ان تي ڏاڍي جذبي سان وڄايو، جنهن به هن بانسري جو آواز ٻڌو، جنهن ۾ آسماني ڇوڪريون به شامل هيون.
جنهن بالي کي ڪاوڙ ۾ ماريو ۽ راڻيءَ جي فوج کي ناس ڪري ڇڏيو
جنهن وبڀيشن کي (لنڊا جي) بادشاهت ڏني ۽ کيس هڪ پل ۾ لنڪا جو رب ڪري ڇڏيو.