(هن) هار وڄائي بادشاهه کي حڪم ڏنو.
(گورکھناٿ) راڻي کي جيئرو ڪيو، ڪيترن ئي روپ اختيار ڪري.
اي ڀوتاري بادشاهه! ٻڌ، (انهن مان) پنهنجي هٿ سان پڪڙيو. 15.
ڀارت چيو:
ٻٽي
ڪنهن کي رکان ۽ ڪنهن کي ڇڏي ڏيان، (مان) ذهن ۾ سوچي رهيو آهيان.
پنگلا جي خوبصورتيءَ وانگر اهي سڀئي راڻيون بڻجي ويون آهن. 16.
ثابت قدم:
اهو چئي گورک ناٿ اتان هليو ويو.
(هتي) ڀان مٽيءَ جي چيٽ ڪنهن چنڊال ورتي هئي.
ان ڏينهن کان (راڻي) بادشاهه کي وساري ڇڏيو.
راڻي (هوءَ) هڪ ذليل ماڻهوءَ جيان پريشان هئي. 17.
ٻٽي
(سندس) هڪ ٻانهي هئي، جنهن جو نالو ڌوت متي هو. (هن کي) هڪدم سڏيو.
انهيءَ ذليل ماڻهوءَ سان تمام گهڻي محبت پيدا ڪري، کيس (پڙهڻ لاءِ) موڪليو. 18.
چوويهه:
جڏهن قاصد اتان موٽي آيو.
پوءِ راڻي وڃي کانئس پڇيو،
اي سخي! ڏهه، جڏهن (منهنجو) دوست هتي ايندو
۽ منهنجي ذهن جي گرمي ختم ٿي ويندي. 19.
ثابت قدم:
اي سخي! سچ ٻڌاءِ، سائين ڪڏهن ايندو؟
(منهنجو) نين مسڪرائيندو جڏهن نان سان ملندو.
ان وقت مان پريتم سان گڏ لپ لپٽ (Ke Anandit Ho) وٽ ويندس.
اي سخي! ڏهه، منهنجو دوست ڪڏهن ايندو ۽ ڪهڙي ڏينهن. 20.
(آءٌ) احتياط سان پنهنجي وارن ۾ موتي (هٿين جي مٿي مان خيالي موتي) ونڊيندس.
(آءٌ) محبوب کي چنبڙي وٺندس.
جيتوڻيڪ منهنجو جسم ڀڄي ويو، مان پنهنجو ذهن تبديل نه ڪندس.
پنهنجي محبوب جي محبت خاطر، مان ڪشيءَ جي ڪلواتر کي پنهنجي جسم تي کڻندس. 21.
سخي! ڪڏھن ھو کلندو منھنجي ڳلي کي کلندي؟
تڏهن ئي منهنجا سڀ ڏک دور ٿي ويندا.
(جڏهن هو مون سان) گپ ۽ گپ ۽ گپ شپ ڪندو.
انهيءَ ڏينهن مان هن کان بليهار کان بليهار ڏانهن ويندس. 22.
اي سخي! (جڏهن مون کي) ساجن سان ملڻ لاءِ هن طرح ٽيپ ڪرڻو پوندو
هو منهنجي دل چورائي ڇڏيندو.
(آءٌ) هن سان هر طرح سان کيڏندس ۽ هڪ چاٽ به نه ڇڏيندس.
پنجاهه مهينن کان پوءِ مان هڪ ڏينهن سمجهي ويندس جيئن گذري ويو. 23.
(هو مون کي ٻڌائيندو) جڏهن هو لفظ پڙهندو
۽ لچڪدار ايندو ۽ منهنجي دل کي ڇڪيندو.
مان به پنهنجي محبوب جي جسم تي کلندو آهيان.
(آءٌ پنهنجو) ذهن هن ۾ متحد رکندس. 24.
پاڻ:
(آءٌ هاڻي) ٿلهي پکيءَ، ڪنول ۽ هرڻ کي به ڪٿي نه ٿو سمجهان.
(هاڻي) مان خوبصورت چکور به دل ۾ نه ٿو آڻيان ۽ مڇين جي رڍن به رڙ ڪئي آهي (يعني مال قبول نه ڪيو آهي).
(سندس) نور کي ڏسي ڪم ديو بي هوش ٿي ويو آهي ۽ سڀئي سارس غلام ٿي ويا آهن.
اي لال! تنهنجون لالچون اکيون پريشانين کي تباهه ڪندڙ ۽ صبر کي تباهه ڪندڙ آهن. 25.
ثابت قدم:
سخي اها ڳالهه ٻڌي اتان اُن جاءِ ڏانهن هليو ويو.