شري دسم گرنتھ

صفحو - 1022


ਹੋ ਬਸ੍ਯੋ ਰਹਤ ਅਬਲਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਨਿਤ੍ਯ ਚਿਤ ॥੪॥
ho basayo rahat abalaa ke preetam nitay chit |4|

(هو) محبوب هميشه ان عورت جي ذهن ۾ رهجي ويو. 4.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
moorakh raav jabai sun paaee |

جڏھن بادشاھ ٻڌو (اھو)

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰਾਨੀ ਡਰ ਪਾਈ ॥
bhaat bhaat raanee ddar paaee |

سو راڻي ڪيترن ئي طريقن سان ڊڄي ويو.

ਯਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਅਬ ਹੀ ਹਨਿ ਦੈਹੌ ॥
yaa triy ko ab hee han daihau |

(بادشاهه سوچي ٿو ته) هاڻي هن عورت کي ماري ڇڏ

ਖੋਦਿ ਭੂਮਿ ਕੇ ਬਿਖੈ ਗਡੈਹੌ ॥੫॥
khod bhoom ke bikhai gaddaihau |5|

۽ مان زمين کي کوٽيو ۽ ان کي دٻايو. 5.

ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
jab raanee aaise sun paayo |

راڻيءَ اها ڳالهه ٻڌي،

ਤੌਨ ਜਾਰ ਕੋ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
tauan jaar ko bol patthaayo |

ان دوست کي سڏيو.

ਤਾ ਕੇ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗ ਮੁਹਿ ਲੀਜੈ ॥
taa ke kahiyo sang muhi leejai |

هن مون کي چيو ته مون کي پاڻ سان وٺي

ਅਪਨੇ ਦੇਸ ਪਯਾਨੋ ਕੀਜੈ ॥੬॥
apane des payaano keejai |6|

پنهنجي ملڪ ڏانهن وڃو. 6.

ਮੰਦਿਰ ਏਕ ਉਜਾਰਿ ਬਨਾਯੋ ॥
mandir ek ujaar banaayo |

انهن بيابان ۾ هڪ گهر ٺاهيو.

ਦੋ ਦ੍ਵਾਰਨ ਤਾ ਮੈ ਰਖਵਾਯੋ ॥
do dvaaran taa mai rakhavaayo |

ان ۾ ٻه دروازا وجھو.

ਹਮ ਖੋਜਤ ਇਹ ਮਗ ਜੌ ਐਹੈ ॥
ham khojat ih mag jau aaihai |

اسان کي ڳولڻ (جيڪڏهن بادشاهه) هن طريقي سان اچي

ਦੂਜੇ ਦ੍ਵਾਰ ਨਿਕਸਿ ਹਮ ਜੈਹੈ ॥੭॥
dooje dvaar nikas ham jaihai |7|

(سو) اچو ته ٻئي دروازي مان نڪري وڃون. 7.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਏਕ ਸਾਢਨੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਲਈ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥
ek saadtanee nrip kee lee mangaae kai |

(انهن) بادشاھه جي قرب جي درخواست ورتي.

ਤਾ ਪਰ ਭਏ ਸ੍ਵਾਰ ਦੋਊ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
taa par bhe svaar doaoo sukh paae kai |

ٻئي خوشيءَ سان ان تي سوار ٿيا.

ਤੌਨ ਮਹਲ ਕੇ ਭੀਤਰ ਪਹੁਚੇ ਆਇ ਕਰਿ ॥
tauan mahal ke bheetar pahuche aae kar |

اهي انهيءَ محل ۾ پهتا

ਹੌ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਕੇਲ ਕਰੇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕਰਿ ॥੮॥
hau bhaat bhaat ke kel kare sukh paae kar |8|

۽ خوشي سان مختلف رانديون کيڏڻ لڳو. 8.

ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ ਤ੍ਰਿਯ ਭਜੀ ਚੜਿਯੋ ਰਿਸਿ ਖਾਇ ਕੈ ॥
sun raajaa triy bhajee charriyo ris khaae kai |

بادشاهه جڏهن عورت جي فرار جو قصو ٻڌو ته ڪاوڙ ۾ اتان هليو ويو.

ਸਾਥੀ ਲੀਨੋ ਸੰਗ ਨ ਕੋਊ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
saathee leeno sang na koaoo bulaae kai |

ڪنهن به ساٿي کي دعوت نه ڏيو.

ਲੈ ਪਾਇਨ ਕੇ ਖੋਜ ਪਹੂਚਿਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥
lai paaein ke khoj pahoochiyo aae kar |

هو پير کوهه سان اچي پهتو

ਹੋ ਵਾ ਮੰਦਿਰ ਕੇ ਮਾਝ ਧਸ੍ਰਯੋ ਕੁਰਰਾਇ ਕਰਿ ॥੯॥
ho vaa mandir ke maajh dhasrayo kuraraae kar |9|

۽ رڙ ڪندو، ان محل ۾ داخل ٿيو. 9.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਥਕਿ ਸਾਢਿਨ ਤਿਨ ਕੀ ਗਈ ਤਹਾ ਜੁ ਪਹੁਚੇ ਜਾਇ ॥
thak saadtin tin kee gee tahaa ju pahuche jaae |

اهي (راڻي ۽ سوداگر) بيزار ٿي اتي پهتا.

ਅਥਕ ਊਾਂਟਨੀ ਰਾਵ ਚੜਿ ਤਹਾ ਪਹੂੰਚਿਯੋ ਆਇ ॥੧੦॥
athak aooaanttanee raav charr tahaa pahoonchiyo aae |10|

پر بادشاهه بيزاريءَ سان ڏاڪڻون چڙهندو اتي پهتو. 10.

ਉਤਰ ਸਾਢਿ ਤੇ ਰਾਵ ਤਬ ਤਹਾ ਚੜਿਯੋ ਰਿਸਿ ਖਾਇ ॥
autar saadt te raav tab tahaa charriyo ris khaae |

پل تان هيٺ لهي، بادشاهه ڪاوڙ ۾ اُتي ويو (۽ دل ۾ سوچڻ لڳو).

ਇਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਗਹਿ ਜਮ ਸਦਨ ਦੈਹੌ ਅਬੈ ਪਠਾਇ ॥੧੧॥
ein duhoonan geh jam sadan daihau abai patthaae |11|

ته انهن ٻنهي کي پڪڙڻ سان، مان هاڻي يام-لوڪا پهچان ٿو. 11.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਇਹ ਮਾਰਗ ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਚੜਿ ਗਏ ॥
eih maarag jab nrip charr ge |

جڏهن بادشاهه هن رستي کان مٿي چڙھيو،

ਦੁਤਿਯ ਮਾਰਗੁ ਉਤਰਤ ਤੇ ਭਏ ॥
dutiy maarag utarat te bhe |

(پوءِ) ٻئي رستي کان هليا ويا.

ਅਥਕ ਸਾਢਨੀ ਪਰ ਚੜਿ ਬੈਠੈ ॥
athak saadtanee par charr baitthai |

هو (بادشاهه) اڻ ٿڪ سفر تي آهي

ਰਾਨੀ ਸਹਿਤ ਸੁ ਜਾਰ ਇਕੈਠੈ ॥੧੨॥
raanee sahit su jaar ikaitthai |12|

راڻي ۽ يار گڏجي سوار ٿيا. 12.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਅਥਕ ਸਾਢਿ ਚੜਿ ਬੈਠੈ ਦਈ ਧਵਾਇ ਕੈ ॥
athak saadt charr baitthai dee dhavaae kai |

بيٺو سنهاڻي تي بيٺو هو (هن کي پري).

ਪਵਨ ਬੇਗਿ ਜ੍ਯੋ ਚਲੀ ਮਿਲੈ ਕੋ ਜਾਇ ਕੈ ॥
pavan beg jayo chalee milai ko jaae kai |

(هوءَ) هوا جي تيز رفتاريءَ سان هلي وئي، ڀلي ڪير هن سان ملي سگهي.

ਉਤਰਿ ਰਾਵ ਕਾ ਦੇਖੈ ਦਿਸਟਿ ਪਸਾਰਿ ਕੈ ॥
autar raav kaa dekhai disatt pasaar kai |

بادشاهه محلات مان هيٺ لهڻ کان پوءِ ڇا ٿو ڏسي؟

ਹੋ ਉਤਿਮ ਸਾਢਿਨ ਹਰੀ ਮਤ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥੧੩॥
ho utim saadtin haree mat meh maar kai |13|

ته هنن مون کي بيوقوف بڻائي بهترين جاءِ تي وٺي ويو آهي. 13.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਤਬ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਯਾਦੋ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥
tab raajaa prayaado reh gayo |

پوءِ بادشاهه (قسم جو) پيرن تي بيهي رهيو.

ਪਹੁਚਤ ਤਿਨੈ ਨ ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਭਯੋ ॥
pahuchat tinai na kayohoon bhayo |

ڪنهن به طرح انهن تائين پهچي نه سگهيو.

ਛਲ ਬਲ ਸਭ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਹਾਰਿਯੋ ॥
chhal bal sabh apane kar haariyo |

هن پنهنجون سموريون چالون استعمال ڪندي وڃائي ڇڏيو.

ਲੈ ਰਾਨੀ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਰ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥੧੪॥
lai raanee grih jaar padhaariyo |14|

(هو) يار راڻي کي (پنهنجي) گهر وٺي ويو. 14.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਨਿਜੁ ਮੂੰਡ ਛਾਰ ਡਾਰਤ ਭਯੋ ॥
duhoon haath nij moondd chhaar ddaarat bhayo |

(بادشاهه) پنهنجي ٻنهي هٿن سان مٽيءَ کي پنهنجي مٿي تي لڳايو.

ਜਨੁਕ ਰਾਹ ਮੈ ਲੂਟਿ ਕਿਨੂ ਤਾ ਕੌ ਲਯੋ ॥
januk raah mai loott kinoo taa kau layo |

ڄڻ ڪنهن کيس رستي ۾ ڦريو هجي.

ਗਿਰਿਯੋ ਝੂਮਿ ਕੈ ਭੂਮਿ ਅਧਿਕ ਮੁਰਝਾਇ ਕੈ ॥
giriyo jhoom kai bhoom adhik murajhaae kai |

هو بيهوش ٿي زمين تي ڪري پيو

ਹੋ ਡੂਬਿ ਨਦੀ ਮਹਿ ਮਰਿਯੋ ਅਧਿਕ ਬਿਖ ਖਾਇ ਕੈ ॥੧੫॥
ho ddoob nadee meh mariyo adhik bikh khaae kai |15|

۽ گهڻو زهر کائڻ کان پوءِ درياهه ۾ ٻڏي ويو. 15.