سويا
شري ڪرشن جي انهن (گول ڇوڪرن) کي بکيو ڏٺو ۽ چيو ته (توهان) اهو ڪم گڏجي ڪريو.
هنن کي بکايل ڏسي ڪرشن چيو، ”اوهان ائين ڪري سگهو ٿا: برهمڻن جي زالن وٽ وڃو، اهي برهمڻ گهٽ عقل وارا آهن.
(ڇاڪاڻ ته) جن لاءِ هو يگيه ڪن ٿا، هوما ڪن ٿا ۽ ’ستسائي‘ (درگا سپتشتي) جا گيت ڪن ٿا،
جنهن سبب اهي يجن ۽ حورون ڪندا آهن، اهي بيوقوف ان جي اهميت نه ٿا ڄاڻن ۽ مٺي کي ڪڪڙ ۾ تبديل ڪري رهيا آهن.
گوپا پنهنجا ڪنڌ جهڪائي وري ويا ۽ برهمڻن جي گهرن ۾ پهچي ويا
هنن برهمڻن زالن کي چيو: ڪرشن کي بک ڏاڍي لڳي آهي.
اهو ٻڌي سڀ (برهمڻ) زالون اٿي بيٺيون ۽ خوش ٿي ويون.
زالون ڪرشن جي ڳالهه ٻڌي خوش ٿيون ۽ اُٿيون، پنهنجي ڏک کي دور ڪرڻ لاءِ ساڻس ملڻ لاءِ ڊوڙيون.
زالون نه روڪيون، جيتوڻيڪ برهمڻن پاران منع ڪئي وئي ۽ ڪرشن سان ملڻ لاءِ ڀڄي ويون
ڪو رستي ۾ ڪري پيو ته ڪو اٿڻ تي وري ڀڄڻ لڳو ۽ جان بچائيندي ڪرشن وٽ آيو
شاعر ان حسن جي خوبصورتي (پنهنجي) چهري مان هن ريت بيان ڪئي آهي
هن تماشي کي شاعر هن طرح بيان ڪيو آهي ته: عورتون اهڙيءَ تيز رفتاريءَ سان هلن ٿيون، جيئن وهڪرا ڦاٽي پيا آهن.
برهمڻن جون ڏاڍيون خوش قسمت زالون ڪرشن سان ملڻ لاءِ ويون
اهي ڪرشن جي پيرن کي ڇهڻ لاءِ اڳتي وڌيا، اهي چنڊ جهڙيون ۽ اکين وارا آهن
انهن جا عضوا سهڻا آهن ۽ انگ ۾ ايترا ته گهڻا آهن جو برهما به انهن کي ڳڻائي نه ٿو سگهي
اُھي پنھنجي گھرن مان نڪرندا آھن جھڙيءَ طرح نانگن جي ماتريءَ ۾.
DOHRA
شري ڪرشن جو چهرو ڏسي، سڀ پرسڪون ٿي ويا
انهن سڀني کي ڪرشن جو منهن ڏسڻ ۽ آس پاس جي عورتن کي ڏسي آرام حاصل ٿيو، محبت جي ديوتا به اهو آرام ورهايو.
سويا
هن جون اکيون نازڪ ڪنول جي گلن جهڙيون آهن ۽ هن جي مٿي تي مورن جا پن ڏاڍا شاندار نظر اچن ٿا.
هن جي چهرن جي چهري جي رونق لکين چنڊن وانگر وڌي وئي آهي
هن دوست ڪرشن کي ڇا چئجي، دشمن به هن کي ڏسي ڀوڳي ٿو.