هن پنهنجي تيرن سان هاٿين ۽ گهوڙن کي هيٺ ڪري ڇڏيو ۽ اهي اندرا جي وجر (1051) ۾ ڪري پيا.
شري ڪرشن جي ڪمان مان ڪيترائي تير نڪرندا آهن ۽ اهي ويڙهاڪن کي ماريندا آهن.
ڪرشن جي ڪمان مان ڪيترائي تير نڪري ويا ۽ ڪيترائي ويڙهاڪ انهن جي هٿان مارجي ويا، پيادل ماڻهو ماريا ويا، سوارن کي سندن رٿن کان محروم ڪيو ويو ۽ ڪيترائي دشمن يما جي گهر ڏانهن روانا ٿيا.
ڪيترائي جنگ جي ميدان مان ڀڄي ويا آهن ۽ جيڪي مهذب آهن سي ڪرشن ڏانهن (وڙهڻ لاءِ) موٽي آيا آهن.
ڪيترائي ويڙهاڪ ڀڄي ويا ۽ جن ڊوڙندي شرم محسوس ڪئي، سي وري ڪرشن سان وڙهيا، پر ڪرشن جي هٿان موت کان ڪير به بچي نه سگهيو.
جنگ جي ميدان ۾ ويڙهاڪن کي جوش اچي رهيو آهي ۽ چئني طرفن کان گوڙ ٻڌڻ ۾ اچي رهيو آهي
دشمن جي لشڪر جا ويڙهاڪ وڏي جوش ۽ جذبي سان وڙهندا رهيا آهن ۽ هو ڪرشن کان ٿورو به نه ڊڄندا آهن.
تڏھن ئي شري ڪرشن ھڪ ڪمان کنيو ۽ انھن جي غرور کي ھڪدم ختم ڪري ڇڏيو.
ڪرشن پنهنجي ڪمان ۽ تير کي هٿن ۾ کڻي، هڪ لمحي ۾ انهن جي غرور کي ٽوڙي ڇڏي ٿو ۽ جيڪو به هن سان مقابلو ڪري ٿو، ڪرشن کيس ماري ٿو، کيس بي جان ڪري ٿو.
ڪيبٽ
تيرن جا وار ڪري، ميدان جنگ ۾ دشمنن جا ٽڪرا ٽڪرا ٿي پيا آهن ۽ رت جا وهڪرا پيا آهن.
هاٿي ۽ گھوڙا ماريا ويا آهن، سوارن کي رٿن کان محروم ڪيو ويو آهي ۽ پيادل ماڻهو ائين ماريا ويا آهن جيئن شينهن جنگل ۾ هرڻ کي ماريندو آهي.
جهڙيءَ طرح شيو ڀڄڻ وقت مخلوقن کي تباهه ڪري ٿو، ساڳيءَ طرح ڪرشن به دشمنن کي تباهه ڪري ڇڏيو آهي.
ڪيترائي مارجي ويا آهن، ڪيترائي زخمي زمين تي پيل آهن ۽ ڪيترائي بي وس ۽ خوفزده آهن.1054.
سويا
پوءِ سري ڪرشن اندرا وانگر ترڪ ۽ تيرن جي بارش ڪئي.
ڪرشن ڪڪرن وانگر گجگوڙ ڪري رهيو آهي ۽ سندس تير پاڻيءَ جي قطرن وانگر وسي رهيا آهن، فوج جي چئني ڊويزنن جو رت وهڻ سان ميدان جنگ لال ٿي ويو آهي.
ڪٿي کوپڙين جا ڍير آهن ته ڪٿي رٿن جا ڍير ته ڪٿي هاٿين جا ٽُنڊا.
وڏي غضب ۾ ڪرشن تيرن جو مينهن وسايو، ڪٿي ويڙهاڪ ڪري پيا آهن ته ڪٿي سندن عضوا ٽڙي پکڙيل آهن.
ويڙهاڪن، ڪرشن سان بهادري سان وڙهندي، زمين تي ليٽي رهيا آهن
ويڙهاڪن پنهنجا ڪمان، تير، تلوار، ميس وغيره هٿ ۾ رکي، جنگ وڙهندي آخري دم تائين پهتا آهن.
گدڙ اداس ۽ خاموش بيٺا آهن جڏهن انهن جو گوشت کائي رهيا آهن
لڳي ٿو ته هنن ويڙهاڪن جو گوشت هضم نه ٿي رهيو آهي.
بلرام سخت غصي ۾ پنهنجا هٿيار هٿ ۾ کنيا ۽ دشمن جي صفن ۾ گھڙي ويو
دشمن جي لشڪر جي جنرلن جي خوف کان سواءِ، هن ڪيترن ئي ويڙهاڪن کي ماري وڌو
هن هاٿي، گهوڙن ۽ سوارن کي مارائي بي جان ڪري ڇڏيو
جيئن اندرا جنگ وڙهي، ساڳيءَ طرح ڪرشن جي طاقتور ڀاءُ بلرام به جنگ ڪئي.
ڪرشن جو دوست (بلرام) جنگ ۾ رڌل آهي، (هو) ڏريوڌن وانگر، ڪاوڙ ۾ ڀريل آهي.
ڪرشن جو ڀاءُ بلرام، ڊريوڌن وانگر غضب سان ڀريل يا رام-راون جي جنگ ۾ راون جي پٽ ميگھناد وانگر جنگ ڪري رهيو آهي.
ظاهر آهي ته هيرو ڀشاما کي مارڻ وارو آهي ۽ بلرام شايد رام جي طاقت ۾ برابر هجي
1058.
سخت ڪاوڙيل، بلرام دشمن جي فوج تي ڪري پيو
ڪيترائي هاٿي، گھوڙا، رٿ، پيادل سپاهي وغيره سندس غضب جي ڇانو هيٺ اچي ويا آهن.
هن جنگ کي ڏسي نرد، ڀوت، ڀوت ۽ شيو وغيره خوش ٿيڻ لڳا
دشمن جي لشڪر هرڻ وانگر ۽ بلرام شينهن وانگر نظر اچي ٿو. 1059.
هڪ طرف بلرام جنگ وڙهي رهيو آهي ۽ ٻئي طرف ڪرشنا تلوار کڻي ويٺو آهي
گھوڙن، سوارن ۽ هاٿين جي سردارن کي مارڻ کان پوءِ، ھن وڏي ڪاوڙ ۾ لشڪر کي للڪاريو.
دشمنن جي ميڙ کي سندس هٿيارن سان ٽڪرا ٽڪرا ڪيو ويو، جن ۾ ڪمان، تير، گدا وغيره شامل هئا.
هو دشمنن کي ائين ماريندو آهي جيئن مينهن جي موسم ۾ ڪڪر ٽڪر ٽڪر ڪري پکڙجي ويندا آهن.1060.
جڏهن رب ڪرشن، جيڪو هميشه دشمن کي ماريندو آهي، (پنهنجي هٿ ۾) خوفناڪ وڏو ڪمان،
جڏهن ڪرشن، دشمنن کي تباهه ڪندڙ، پنهنجي خوفناڪ ڪمان کي پنهنجي هٿ ۾ کنيو، تڏهن ان مان تيرن جا ٽڪرا نڪرندا هئا ۽ دشمنن جي دل کي سخت ڪاوڙ اچي وئي.
لشڪر جون چارئي ڊويزنون زخمي ٿي پيون ۽ لاش رت ۾ ڳاڙها ٿي ويا
ائين لڳي رهيو هو ته رب العالمين هيءَ دنيا ڳاڙهي رنگ ۾ ٺاهي آهي. 1061.
شري ڪرشن ڀوتن جو عذاب ڏيندڙ آهي، ڪاوڙ سان ڀريل هن دشمن کي عزت ڏني آهي (يعني جنگ ڪئي).
ڪرشن، ڀوتن کي عذاب ڏيندڙ، وڏي ڪاوڙ ۽ غرور ۾ پنهنجو رٿ اڳتي وڌيو ۽ بي خوفيءَ سان دشمن تي ڪري پيو.
ڪمان ۽ تير کڻي، سري ڪرشن شينهن وانگر بيابان ۾ گهمي ٿو.
پنهنجي ڪمان ۽ تير کي هٿ ۾ کڻي، جنگ جي ميدان ۾ شينهن وانگر هليو ويو ۽ پنهنجي هٿن جي زور سان دشمن جي لشڪر کي ڌڪ هڻڻ لڳو.
سري ڪرشنا ('وچ سوڊان') جنگ جي ميدان ۾ ٻيهر ڪمان ۽ تير کڻي ورتو.