هن زيور لاءِ ڪرشن جي ڀاءُ بلرام دل ۾ سوچيو هو ته هو ان کي حاصل ڪري واپس ايندو.
اهو ئي زيور ڪرشن کڻي ويو ۽ سڀني کي ڏيکارڻ کان پوءِ اُن کي واپس اڪرور وٽ ڏنائين. 2082.
اهو زيور، جيڪو ستراجيت کي سوريه ديوي جي خدمت ڪرڻ کان پوءِ مليو هو
اهو زيور، جنهن لاءِ شتڌنوا ڪرشن کي ماريو هو
هو ساڻس گڏ اڪرور ڏانهن ويو هو، هوءَ اتان موٽي آئي ۽ شري ڪرشن وٽ آئي.
جنهن کي اکرور کڻي ويو هو ۽ جيڪو وري ڪرشن وٽ آيو هو، اهو ئي ڪرشن اکرور ڏانهن واپس ڪيو، جيئن رام چندر پنهنجي ديوان کي سون جو سڪو ڏنو هو.
DOHRA
مالا ڏيڻ سان، سري ڪرشن وڏي ڪاميابي حاصل ڪئي.
زيور جي واپسي تي، ڪرشن، ظالمن جي سرن جي چوڪ ۽ سنتن جي تڪليفن کي هٽائي، لامحدود تعريف حاصل ڪئي. 2084.
بچيتار ناٽڪ ۾ ڪرشناوتار (دشم اسڪند پراڻ تي ٻڌل) ۾ شتڌنوا کي مارڻ ۽ اکرور کي زيور ڏيڻ جي بيان جي پڇاڙي.
دهليءَ ۾ ڪرشن جي اچڻ جو بيان
چوپي
جڏهن اکر کي موتي ڏنا ويا
جڏهن اهو زيور اکرور کي ڏنو ويو، تڏهن ڪرشن دهليءَ وڃڻ جو سوچيو
پوءِ دهليءَ ۾ داخل ٿيا
هو دهلي پهتو، جتي پنجئي پانڊو سندس پيرن تي ڪري پيا.
DOHRA
پوءِ هو ڪنٽيءَ جي گهر ويو ته خاندان جو حال احوال پڇي
ڪُنتي کيس ڪورواس جي هٿان آيل مڙني مصيبتن بابت ٻڌايو.2086.
جڏهن ڪرشن اندرا پرسات (دهلي) ۾ چار مهينا رهيو.
اندرا پرسٿ ۾ چار مهينا رهڻ کان پوءِ هڪ ڏينهن ڪرشن ارجن سان گڏ شڪار تي ويو.
سويا
جنهن طرف شڪار جا ڪيترائي جانور هئا، ڪرشنا ان طرف هلي وئي
هن نيلگاس، سور، رڇ، چيتا ۽ ڪيترائي خرگوش ماري ڇڏيا
گينڊا، جهنگ جا نشئي هاٿي ۽ شينهن ماريا ويا
جنهن تي ڪرشن هڪ ڌڪ هنيو، هو اهو ڌڪ برداشت نه ڪري سگهيو ۽ بي هوش ڪري پيو. 2088.
ارجن کي پاڻ سان گڏ وٺي، ڪرشن جنگل ۾ گھڙي ڪيترن ئي هرن کي ماري ڇڏيو
ڪيترن کي تلوارن سان قتل ڪيو ويو ۽ ڪيترن کي سندن جسم تيرن سان ماريو ويو
گھوڙن کي ڀڄائي ۽ ڪتن کي ڀڄائي، ڀڄي وڃڻ وارن کي به ماري ڇڏيائين.
سندن گهوڙن کي ڊوڙائڻ ۽ ڪتن کي آزاد ڪرڻ جي ڪري، ڀڄڻ وارا جانور ماريا ويا ۽ اهڙيءَ طرح ڀڄڻ کان ڪير به پاڻ کي بچائي نه سگهيو.
ڪي هرڻ ارجن پاران ماريا ويا ۽ ڪي ڪرشن پاڻ ماريا.
هڪ هرڻ ارجن کي ماريو ويو ۽ ٻيو ڪرشن پاڻ، جيڪي ڀڄي ويا هئا، انهن کي ڪتن کي آزاد ڪري پڪڙيو ويو.
تترن کان پوءِ جيڪي آسمان ڏانهن اڏامي ويا هئا، رب ڪرشن عقاب کي آزاد ڪيو.
2090ع ۾ ڪرشن آسمان ۾ اُڏامندڙ پکين لاءِ بازن کي موڪليو ۽ اهڙيءَ طرح انهن بازن پنهنجي شڪار کي پڪڙي ان کي مارڻ بعد هيٺ اڇلائي ڇڏيو.
(اھي) پاڻ سان گڏ بيسري، ڪوھيا، بهاري، باز ۽ جراڙ وٺي ويا.
پاڻ سان گڏ شاهين جي نسلن (بصري، ڪُهي ۽ بهاري) جا باز ۽ ٻوڙن جي نسلن (لاگرا، چارڪ ۽ شڪرا) جا باز به پاڻ سان گڏ کڻي ويا.
ڍوٽي، عقاب، ڍڳي وغيره.
اهڙيءَ طرح هنن عقاب (ڌرت ۽ عڪب) کي سينگاريو ۽ پاڻ سان گڏ وٺي هليا ويا ۽ جنهن به پکيءَ کي نشانو بڻائي انهن شڪاري پکين کي موڪليو، تن کي ڀڄي وڃڻ نه ڏنائين.2091.
جڏهن ارجن ۽ ڪرشن گڏجي شڪار ڪيا ته کين تمام گهڻي خوشي ملي.
اهڙيءَ طرح ڪرشن ۽ ارجن گڏجي شڪار جي لذت حاصل ڪئي ۽ پاڻ ۾ هڪ ٻئي لاءِ محبت وڌي.
هاڻي هنن جي دل ۾ خواهش هئي ته پاڻي پين ۽ نديءَ ڏانهن اچن
اهي ٻئي شڪار ڇڏي يمنا جي ڪناري ڏانهن روانا ٿيا. 2092.
جڏهن اهي پاڻي پيئڻ لاءِ آيا ته اتي هڪ سهڻي عورت ڏٺي
ڪرشن ارجن کي عورت جي باري ۾ پڇڻ لاء چيو
اجازت جي تعميل ڪندي، ارجن هن (عورت) سان هن طرح ڳالهايو.
ارجن، ڪرشن جي خواهش موجب، کانئس پڇيو، ”اي عورت! تون ڪنهن جي ڌيءَ آهين؟ توهان جو ملڪ ڪهڙو آهي؟ تون ڪنھن جي ڀيڻ آھين ۽ ڪنھن جي زال آھين؟ 2093.
جمنا جي تقرير:
DOHRA