شري دسم گرنتھ

صفحو - 309


ਰੂਪ ਉਹੀ ਪਟ ਕੇ ਰੰਗ ਹੈ ਵਹ ਰੰਗ ਵਹੈ ਸਬ ਹੀ ਬਛਰਾ ਕੋ ॥
roop uhee patt ke rang hai vah rang vahai sab hee bachharaa ko |

ساڳيا ڪپڙا ساڳيا ڪپڙا ۽ بلڪل ساڳيا رنگ جي ٻڪرين جو،

ਸਾਝਿ ਪਰੀ ਸੋ ਗਏ ਹਰਿ ਜੀ ਗ੍ਰਹਿ ਕੋਈ ਲਖੈ ਇਤਨੋ ਬਲ ਕਾ ਕੋ ॥
saajh paree so ge har jee greh koee lakhai itano bal kaa ko |

جڏهن شام ٿي، ڪرشن پنهنجي گهر ڏانهن موٽيو ته ڪير آهي جيڪو سندس طاقت جو فيصلو ڪري؟

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁ ਲਖੇ ਨ ਲਖੇ ਇਕ ਆਦਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਮਨੀ ਮਨ ਜਾ ਕੋ ॥
maat pitaa su lakhe na lakhe ik aad ko naam manee man jaa ko |

برهما سوچيو ته ماءُ پيءُ، اهو سڀ ڏسي،

ਬਾਤ ਇਹੀ ਸਮਝੀ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਹੈ ਅਬ ਖੇਲ ਸਮਾਪਤਿ ਵਾ ਕੋ ॥੧੭੯॥
baat ihee samajhee man mai ih hai ab khel samaapat vaa ko |179|

سڄي ڳالهه کي سمجهو ۽ ڪرشن جي راند هاڻي ختم ٿي ويندي.179.

ਚੂਮ ਲਯੋ ਜਸੁਦਾ ਸੁਤ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਇ ਉਠੇ ਮੁਰਲੀ ਤੋ ॥
choom layo jasudaa sut ko sir kaanrah bajaae utthe muralee to |

جڏهن ڪرشن پنهنجي بانسري تي وڄايو، يشودا هن جي مٿي کي چمي ڏني

ਬਾਲ ਲਖੇ ਅਪੁਨੋ ਨ ਕਿਨੀ ਜਨ ਗੋ ਦਵਰੀ ਤਿਹ ਸੋ ਹਿਤ ਕੀਤੋ ॥
baal lakhe apuno na kinee jan go davaree tih so hit keeto |

ٻئي ڪنهن به هن جي ڇوڪر ڏانهن ڌيان نه ڏنو، اهي سڀئي ڪرشن سان پيار ڪندا هئا

ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਨਹਿ ਹੋਤ ਇਤੇ ਸੁ ਕਹੂੰ ਕਿਮ ਬੀਤੋ ॥
hot kulaahal pai brij mai neh hot ite su kahoon kim beeto |

برجا ۾ جيڪو به گوڙ آهي، اهڙو گوڙ ٻي ڪنهن جاءِ تي ناهي، خبر ناهي وقت ڪيئن گذري ٿو.

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਨੇ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨ ਲੇਹ ਬਲਾਇ ਬਧੁ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀਤੋ ॥੧੮੦॥
gaavat geet sane har gvaaran leh balaae badh brij keeto |180|

ڪرشن نئين شادي شده عورتن سان گڏ گوپين سان گيت ڳائڻ شروع ڪيو.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਜੀ ਉਠ ਕੈ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਸੰਗ ਲੈ ਕਰ ਬਛੇ ॥
praat bhe har jee utth kai ban beech ge sang lai kar bachhe |

جڏهن صبح ٿيو ته ڪرشن وري ٻڪرين کي پاڻ سان وٺي ٻيلي ڏانهن ويو

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਫਿਰਾਵਤ ਹੈ ਛਟਕਾ ਗਹਿ ਗਵਾਰ ਸਭੈ ਕਰਿ ਹਛੇ ॥
gaavat geet firaavat hai chhattakaa geh gavaar sabhai kar hachhe |

هن ڏٺو ته اتي سڀئي گوپا ڇوڪرا گيت ڳائي رهيا آهن ۽ پنهنجن ڪلبن کي گھمائي رهيا آهن

ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਨੰਦ ਕੋ ਨੰਦ ਸੁ ਆਪ ਹੀ ਤੇ ਗਿਰਿ ਕੋ ਉਠਿ ਗਛੇ ॥
khelat khelat nand ko nand su aap hee te gir ko utth gachhe |

راند کي جاري رکندي، ڪرشن جبل ڏانهن ويو

ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਖੇਦ ਗਹੈ ਹਮ ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਨਾਹਨਿ ਨਛੇ ॥੧੮੧॥
koaoo kahai ih khed gahai ham koaoo kahai ih naahan nachhe |181|

ڪنهن چيو ته ڪرشن هنن کان ناراض آهي ته ڪنهن چيو ته هو بيمار آهي.

ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਸਨੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸੰਗਿ ਪੈ ਸਭ ਗਾਈ ॥
hoe ikatr sanai har gvaaran lai apune sang pai sabh gaaee |

ڪرشن ڇوڪرن ۽ ڳئون سان گڏ اڳتي وڌيو

ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਗਿਰਿ ਕੇ ਸਿਰ ਤੇ ਮਨ ਮੋਹਿ ਬਢਾਇ ਸਭੈ ਉਠਿ ਧਾਈ ॥
dekh tinai gir ke sir te man mohi badtaae sabhai utth dhaaee |

کين جبل جي چوٽيءَ تي ڏسي سڀ ڀڄڻ لڳا، گوپا به سندن طرف ڊوڙڻ لڳا

ਗੋਪ ਗਏ ਤਿਨ ਪੈ ਚਲ ਕੈ ਜਬ ਜਾਤ ਪਿਖੀ ਤਿਨ ਨੈਨਨ ਮਾਈ ॥
gop ge tin pai chal kai jab jaat pikhee tin nainan maaee |

يشودا به اهو تماشو ڏٺو، ڪرشن ڪاوڙ ۾ اتي بيٺو هو بغير ڪنهن حرڪت جي

ਰੋਹ ਭਰੇ ਸੁ ਖਰੇ ਨ ਟਰੇ ਸੁਤ ਨੰਦਹਿ ਕੇ ਕਹੁ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੧੮੨॥
roh bhare su khare na ttare sut nandeh ke kahu baat sunaaee |182|

۽ انهن سڀني ماڻهن ڪرشن کي ڪيتريون ئي ڳالهيون ٻڌايون.

ਨੰਦ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਤਿ ॥
nand baach kaanrah prat |

نند جي تقرير ڪرشن کي مخاطب ٿيندي:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਕਿਉ ਸੁਤ ਗਊਅਨ ਲਿਆਇ ਇਹਾ ਇਹ ਤੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਹੀ ਦਧਿ ਖੋਯੋ ॥
kiau sut gaooan liaae ihaa ih tai hamaro sabh hee dadh khoyo |

� اي پٽ! تون ڳئون هتي ڇو کڻي آيو آهين؟ اهڙي طرح اسان لاءِ کير جي پيداوار گهٽجي وئي آهي

ਚੂੰਘ ਗਏ ਬਛਰਾ ਇਨ ਕੇ ਇਹ ਤੇ ਹਮਰੇ ਮਨ ਮੈ ਭ੍ਰਮ ਹੋਯੋ ॥
choongh ge bachharaa in ke ih te hamare man mai bhram hoyo |

سڀني گابي پنهنجو کير پيتو آهي ۽ اهو وهم اسان جي ذهن ۾ برقرار آهي

ਕਾਨ੍ਰਹ ਫਰੇਬ ਕਰਿਯੋ ਤਿਨ ਸੋ ਮਨ ਮੋਹ ਮਹਾ ਤਿਨ ਕੇ ਜੁ ਕਰੋਯੋ ॥
kaanrah fareb kariyo tin so man moh mahaa tin ke ju karoyo |

ڪرشن کين ڪجهه به نه ٻڌايو ۽ اهڙيءَ طرح، هن سندن وابستگي جو احساس وڌايو

ਬਾਰਿ ਭਯੋ ਤਤ ਕ੍ਰੋਧ ਮਨੋ ਤਿਹ ਮੈ ਜਲ ਸੀਤਲ ਮੋਹ ਸਮੋਯੋ ॥੧੮੩॥
baar bhayo tat krodh mano tih mai jal seetal moh samoyo |183|

ڪرشن جو روپ ڏسي سڀني جي ڪاوڙ پاڻيءَ وانگر ٿڌي ٿي وئي.

ਮੋਹਿ ਬਢਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਨਹਿ ਛੋਡਿ ਸਕੈ ਅਪਨੇ ਸੁਤ ਕੋਊ ॥
mohi badtiyo tin ke man mai neh chhodd sakai apane sut koaoo |

سڀني جي ذهنن ۾ پيار وڌندو ويو، ڇاڪاڻ ته انهن مان ڪو به پنهنجي پٽ کي ڇڏي نه سگهيو

ਗਊਅਨ ਛੋਡਿ ਸਕੈ ਬਛਰੇ ਇਤਨੋ ਮਨ ਮੋਹ ਕਰੈ ਤਬ ਸੋਊ ॥
gaooan chhodd sakai bachhare itano man moh karai tab soaoo |

ڳئون ۽ ٻڪرين جي پيار کي ڇڏي سگهجي ٿو

ਪੈ ਗਰੂਏ ਗ੍ਰਿਹਿ ਗੇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਤਿਨ ਚਉਕਿ ਹਲੀ ਇਹਿ ਬਾਤ ਲਖੋਊ ॥
pai garooe grihi ge sang lai tin chauk halee ihi baat lakhoaoo |

رستي ۾ آهستي آهستي اهي سڀ ڳالهيون ياد ڪندي پنهنجي گهرن ڏانهن روانا ٿي ويا

ਦੇਵ ਡਰੀ ਮਮਤਾ ਇਨ ਪੈ ਕਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਿਧੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਹੋਊ ॥੧੮੪॥
dev ddaree mamataa in pai ki charitr kidho har ko ih hoaoo |184|

اهو سڀ ڏسي يشودا به ڊڄي ويو ۽ سوچيائين ته ممڪن آهي ته هي ڪرشن جو ڪو معجزو هجي.

ਸਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਇਓ ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਦਿਨ ਕਉਨੈ ॥
saal biteet bheio jab hee har jee ban beech ge din kaunai |

جڏهن سال گذري ويا ته هڪ ڏينهن سري ڪرشن بان ڏانهن ويو.

ਦੇਖਨ ਕਉਤਕ ਕੌ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸੀਘ੍ਰ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਉਠਿ ਗਉਨੈ ॥
dekhan kautak kau chaturaanan seeghr bhayo tih ko utth gaunai |

ڪيترن سالن جي وقفي کان پوءِ هڪ ڀيري ڪرشن جهنگ ۾ ويو ته برهما به سندس شاندار راند ڏسڻ لاءِ اتي پهتو.

ਗ੍ਵਾਰ ਵਹੈ ਬਛੁਰੇ ਸੰਗਿ ਹੈ ਵਹ ਚਕ੍ਰਿਤ ਜਾਇ ਗਇਓ ਹੁਇ ਤਉਨੈ ॥
gvaar vahai bachhure sang hai vah chakrit jaae geio hue taunai |

هو انهن ئي گوپا ٻارن ۽ ٻڪرين کي ڏسي حيران ٿي ويو، جيڪي هن چوري ڪيا هئا

ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਡਰ ਕੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਆਇ ਕੈ ਆਨੰਦ ਦੁੰਦਭਿ ਛਉਨੈ ॥੧੮੫॥
dekh tinai ddar kai par paaein aae kai aanand dundabh chhaunai |185|

اهو سڀ ڪجهه ڏسي برهما ڪرشن جي پيرن تي ڪري پيو، خوف ۽ خوشي جي حالت ۾ هن خوشيءَ سان موسيقي جا ساز وڄائڻ شروع ڪيا.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਪ੍ਰਤਿ ॥
brahamaa baach kaanrah joo prat |

ڪرشن کي خطاب ڪندي برهما جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਹੇ ਕਰੁਣਾ ਨਿਧਿ ਹੇ ਜਗ ਕੇ ਪਤਿ ਅਚੁਤ ਹੇ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥
he karunaa nidh he jag ke pat achut he binatee sun leejai |

�اي جهان جا پالڻھار! رحمت جو خزانو! لافاني رب! منهنجي عرض ته ٻڌ

ਚੂਕ ਭਈ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮਰੀ ਤਿਹ ਤੇ ਅਪਰਾਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਜੈ ॥
chook bhee ham te tumaree tih te aparaadh chhimaapan keejai |

مون کان خطا ٿي آهي، مهرباني ڪري مون کي هن خطي لاءِ معاف ڪجو

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਇਹ ਬਾਤ ਛਿਮੀ ਹਮ ਨ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪੀਜੈ ॥
kaanrah kahee ih baat chhimee ham na bikh amrit chhaadd kai peejai |

ڪرشن چيو ته مون کي معاف ڪري ڇڏيو آهي، پر امرت کي ڇڏي، زهر نه وٺڻ گهرجي.

ਲਿਆਉ ਕਹਿਓਨ ਲਿਆਇ ਹੋਂ ਜਾਹ ਸਿਤਾਬ ਅਈਯੋ ਨਹੀ ਢੀਲ ਕਰੀਜੈ ॥੧੮੬॥
liaau kahion liaae hon jaah sitaab aeeyo nahee dteel kareejai |186|

186. وڃو ۽ سڀني ماڻھن ۽ جانورن کي بغير دير آڻيو.

ਲੈ ਬਛਰੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਤਬ ਹੀ ਛਿਨ ਮੈ ਚਲ ਕੈ ਹਰਿ ਜੀ ਪਹਿ ਆਯੋ ॥
lai bachharai brahamaa tab hee chhin mai chal kai har jee peh aayo |

برهما هڪدم سڀني گاڏن ۽ گوپس کي کڻي آيو

ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਿਲੇ ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰ ਤਬੈ ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਹੰਰ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥
kaanrah mile jab hee sabh gvaar tabai man mai tin hanr sukh paayo |

جڏهن سڀئي گوپا ڇوڪرا ڪرشنا سان مليا ته سڀ ڏاڍا خوش ٿيا

ਲੋਪ ਭਯੋ ਸੰਗਿ ਕੇ ਬਛਰੇ ਤਬ ਭੇਦ ਕਿਨੀ ਲਖਿ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥
lop bhayo sang ke bachhare tab bhed kinee lakh jaan na paayo |

ان سان ڪرشن جي مايا مان ٺهيل سڀئي گاڏڙ غائب ٿي ويا، پر ان راز کي ڪير به نه ڄاڻي سگهيو.

ਬਾਲ ਬੁਝੀ ਨ ਕਿਨੀ ਉਠਿ ਬੋਲਿ ਸੁ ਲਿਆਉ ਵਹੈ ਹਮ ਜੋ ਮਿਲਿ ਖਾਯੋ ॥੧੮੭॥
baal bujhee na kinee utth bol su liaau vahai ham jo mil khaayo |187|

جيڪو تو کڻي آيو آهي، اسان سڀ گڏجي کائون.

ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਕਿਧੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ ਅੰਨ ਅਚਿਯੋ ਸਭਨੋ ਜੁ ਪੁਰਾਨੋ ॥
hoe ikatr kidho brij baalak an achiyo sabhano ju puraano |

برجا جا ڇوڪرا سڀ پراڻا کاڌو گڏ ڪري کائڻ لڳا

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਮ ਨਾਗ ਹਨ੍ਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਖੇਲ ਕਿਨੀ ਨਹਿ ਜਾਨੋ ॥
kaanrah kahee ham naag hanayo har ko ih khel kinee neh jaano |

ڪرشن چيو ته مون ناگا (ناگ) کي ماريو آهي، پر هن راند جي ڪنهن کي به خبر نه هئي

ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਮਹਾ ਮਨ ਮੈ ਗਰੜਾਧੁਜ ਕੋ ਕਰਿ ਰਛਕ ਮਾਨੋ ॥
hoe prasan mahaa man mai gararraadhuj ko kar rachhak maano |

اُهي سڀ گُرودا (بلو جي) کي پنهنجو محافظ سمجهي خوش ٿيا

ਦਾਨ ਦਯੋ ਹਮ ਕੋ ਜੀਅ ਕੋ ਇਹ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਪਹਿ ਜਾਇ ਬਖਾਨੋ ॥੧੮੮॥
daan dayo ham ko jeea ko ih maat pitaa peh jaae bakhaano |188|

۽ ڪرشن چيو ته، توهان پنهنجي گهر ۾ اهو ٻڌائي سگهو ٿا ته رب اسان جي زندگي جي حفاظت ڪئي آهي.

ਇਤਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਛਰੇ ਆਨ ਪਾਇ ਪਰਾ ॥
eit brahamaa bachhare aan paae paraa |

برهما جي گاڏن سميت اچڻ ۽ ڪرشن جي پيرن تي ڪرڻ جي بيان جي پڄاڻي.

ਅਥ ਧੇਨਕ ਦੈਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath dhenak dait badh kathanan |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو ڌنيڪا نالي شيطان جي مارجڻ جو

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਬਾਰਹ ਸਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਏ ਤੁ ਲਗੇ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਰਾਵਨ ਗਾਈ ॥
baarah saal biteet bhe tu lage tab kaanrah charaavan gaaee |

ڪرشن ٻارهن سالن جي ڄمار تائين ڳئون چرندو رهيو