شري دسم گرنتھ

صفحو - 1077


ਹੋ ਧ੍ਰਿਗ ਧ੍ਰਿਗ ਤਾ ਕੌ ਸਭ ਹੀ ਲੋਕ ਬਖਾਨਈ ॥੪॥
ho dhrig dhrig taa kau sabh hee lok bakhaanee |4|

تنهن ڪري هن کي سڀني ماڻهن کان نفرت آهي. 4.

ਸੰਗ ਦਾਸੀ ਕੈ ਦਾਸ ਕਹਿਯੋ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥
sang daasee kai daas kahiyo musakaae kai |

داس کليو ۽ نوڪر کي چيو

ਸੰਗ ਹਮਾਰੇ ਚਲੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥
sang hamaare chalo preet upajaae kai |

اچو ته پيار کي وڌايو ۽ مون سان گڏ اچو.

ਕਾਮ ਕੇਲ ਕਰਿ ਜੀਹੈਂ ਕਛੂ ਨ ਲੀਜਿਯੈ ॥
kaam kel kar jeehain kachhoo na leejiyai |

اسان کي ڪنهن به شيءِ جي ضرورت ناهي، اسان صرف جنسي سرگرمين کي انجام ڏيڻ سان جيئرو رهنداسين.

ਹੋ ਗਾਨ ਕਲਾ ਜੂ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ਕੀਜਿਯੈ ॥੫॥
ho gaan kalaa joo bachan hamaaro keejiyai |5|

اي ڳائڻ جو هنر! منهنجي ڳالهه وٺو. 5.

ਉਠ ਦਾਸੀ ਸੰਗ ਚਲੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥
autth daasee sang chalee preet upajaae kai |

جنهن نوڪر کي پيار ٿي ويو سو اُٿي (هن سان) هليو ويو

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਓਰ ਨਿਹਾਰਿ ਨ ਰਹੀ ਲਜਾਇ ਕੈ ॥
nrip kee or nihaar na rahee lajaae kai |

۽ لجا دي ماري به بادشاهه ڏانهن نهاريو.

ਜੋ ਦਾਸੀ ਸੌ ਪ੍ਰੇਮ ਪੁਰਖ ਉਪਜਾਵਈ ॥
jo daasee sau prem purakh upajaavee |

ھڪڙو ماڻھو جيڪو ھڪڙي نوڪر سان پيار ڪري ٿو،

ਹੋ ਅੰਤ ਸ੍ਵਾਨ ਕੀ ਮ੍ਰਿਤੁ ਮਰੈ ਪਛੁਤਾਵਈ ॥੬॥
ho ant svaan kee mrit marai pachhutaavee |6|

هو آخرڪار توبهه ڪري ٿو ۽ ڪتي جي موت مري ٿو. 6.

ਚਾਰਿ ਪਹਰ ਮੈ ਚਾਰਿ ਕੋਸ ਮਾਰਗ ਚਲਿਯੋ ॥
chaar pahar mai chaar kos maarag chaliyo |

(اهي) چئن واچن ۾ چار جبل چڙهڻ لڳا.

ਜੋ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਦ੍ਰਪ ਹੁਤੋ ਸਭੁ ਹੀ ਦਲਿਯੋ ॥
jo kandrap ko drap huto sabh hee daliyo |

جنهن کي ڪمال تي ناز هو، تنهن سڀني کي سهارو ڏنو.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਤੇ ਹੀ ਪੁਰ ਆਵਹੀ ॥
chahoon or bhram bhram te hee pur aavahee |

اُھي (پنھنجي) شھر ڏانھن چارئي طرف گھمڻ ڦرڻ کان پوءِ موٽي آيا.

ਹੋ ਗਾਨ ਕਲਾ ਤਿਲ ਚੁਗਨ ਨ ਪੈਡੋ ਪਾਵਹੀ ॥੭॥
ho gaan kalaa til chugan na paiddo paavahee |7|

گانءِ ڪالا ۽ تل چُگن کي رستو نه ملي سگهيو.7.

ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਮਿਤ ਤੇ ਭਏ ਹਾਰਿ ਗਿਰਿ ਕੈ ਪਰੈ ॥
adhik sramit te bhe haar gir kai parai |

ڏاڍا ٿڪجي پيا، شڪست ۾ ڪري پيا،

ਜਨੁਕ ਘਾਵ ਬਿਨੁ ਕੀਏ ਆਪ ਹੀ ਤੇ ਮਰੈ ॥
januk ghaav bin kee aap hee te marai |

ڄڻ ته زخمن جي سٽ نه سهندي مري ويا هئا.

ਅਧਿਕ ਛੁਧਾ ਜਬ ਲਗੀ ਦੁਹੁਨਿ ਕੌ ਆਇ ਕੈ ॥
adhik chhudhaa jab lagee duhun kau aae kai |

جڏهن ٻنهي کي ڏاڍي بک لڳي هئي

ਹੋ ਤਬ ਦਾਸੀ ਸੌ ਦਾਸ ਕਹਿਯੋ ਦੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੮॥
ho tab daasee sau daas kahiyo dukh paae kai |8|

سو نوڪر اداس ٿي نوڪر کي چيو. 8.

ਗਾਨ ਕਲਾ ਤੁਮ ਪਰੋ ਸੁ ਬੁਰਿ ਅਪੁਨੀ ਕਰੋ ॥
gaan kalaa tum paro su bur apunee karo |

اي ڳائڻ جو هنر! توهان پنهنجي وينجن پار

ਖਰਿ ਕੋ ਟੁਕਰਾ ਹਾਥ ਹਮਾਰੇ ਪੈ ਧਰੋ ॥
khar ko ttukaraa haath hamaare pai dharo |

۽ منهنجي هٿ تي خلي جو ٽڪرو (کاڌو) رک.

ਦਾਸ ਜਬੇ ਖੈਬੈ ਕੌ ਕਛੂ ਨ ਪਾਇਯੋ ॥
daas jabe khaibai kau kachhoo na paaeiyo |

جڏهن غلام کي کائڻ لاءِ ڪجهه به نه مليو

ਹੋ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਤਬ ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਬਢਾਇਯੋ ॥੯॥
ho adhik kop tab chit ke bikhai badtaaeiyo |9|

سو کيس چت ۾ ڏاڍي ڪاوڙ آئي. 9.

ਮਾਰ ਕੂਟਿ ਦਾਸੀ ਕੋ ਦਯੋ ਬਹਾਇ ਕੈ ॥
maar koott daasee ko dayo bahaae kai |

(هن) نوڪر کي ماري (درياهه ۾) اڇلائي ڇڏيو.

ਆਪਨ ਗਯੋ ਫਲ ਚੁਗਨ ਮਹਾ ਬਨ ਜਾਇ ਕੈ ॥
aapan gayo fal chugan mahaa ban jaae kai |

۽ ھو وڏي بئن ۾ ميوو کڻڻ ويو.

ਬੇਰ ਭਖਤ ਤਾ ਕੌ ਹਰਿ ਜਛ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
ber bhakhat taa kau har jachh nihaariyo |

شينهن (’هريجچ‘) کيس کائيندي ڏٺو

ਹੋ ਤਿਲ ਚੁਗਨਾ ਕੋ ਪਕਰ ਭਛ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੦॥
ho til chuganaa ko pakar bhachh kar ddaariyo |10|

۽ تِل جي ٻج کي پڪڙي کائين. 10.

ਬਹਤ ਬਹਤ ਦਾਸੀ ਸਰਿਤਾ ਮਹਿ ਤਹਿ ਗਈ ॥
bahat bahat daasee saritaa meh teh gee |

نوڪر درياءَ ۾ لڙڪندي اتي پهتو

ਜਹਾ ਆਇ ਸ੍ਵਾਰੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਨਿਕਸਤ ਭਈ ॥
jahaa aae svaaree nrip kee nikasat bhee |

جتي بادشاهه جي سواري وڃي رهي هئي.

ਨਿਰਖਿ ਪ੍ਰਿਯਾ ਰਾਜਾ ਤਿਹ ਲਿਯੋ ਨਿਕਾਰਿ ਕੈ ॥
nirakh priyaa raajaa tih liyo nikaar kai |

پريا کي ڏسي، بادشاهه کيس وٺي ويو.

ਹੋ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂਰਖ ਸਕਿਯੋ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ॥੧੧॥
ho bhed abhed na moorakh sakiyo bichaar kai |11|

اهو بيوقوف ڪجهه راز سمجهي نه سگهيو. 11.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਦਾਸੀ ਕਾਢ ਨਦੀ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
daasee kaadt nadee te liyo |

بادشاهه نوڪر کي درياهه مان ڪڍي ڇڏيو

ਬੈਠ ਤੀਰ ਐਸੇ ਬਚ ਕਿਯੋ ॥
baitth teer aaise bach kiyo |

۽ ڪناري تي ويٺو ۽ اهڙيون ڳالهيون ڪيائين.

ਕਿਹ ਨਿਮਿਤ ਕੈ ਹ੍ਯਾਂ ਤੈ ਆਈ ॥
kih nimit kai hayaan tai aaee |

(بادشاهه پڇيو) تون هتي ڇو آيو آهين؟

ਸੋ ਕਹਿਯੈ ਮੁਹਿ ਪ੍ਰਗਟ ਜਤਾਈ ॥੧੨॥
so kahiyai muhi pragatt jataaee |12|

مون کي اهو (سڀ تفصيل) صاف صاف ٻڌاءِ. 12.

ਜਬ ਤੁਮ ਅਖੇਟਕਹਿ ਸਿਧਾਏ ॥
jab tum akhettakeh sidhaae |

(نوڪري چيو ته اي بادشاهه!) جڏهن ته شڪار کيڏڻ ويو سو

ਬਹੁ ਚਿਰ ਭਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਨਹਿ ਆਏ ॥
bahu chir bhayo grih kau neh aae |

۽ ڪافي دير تائين گهر نه موٽيو.

ਤੁਮ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਤਿਹਿ ਅਕੁਲਾਈ ॥
tum bin mai atihi akulaaee |

تنهنڪري توکان سواءِ مان تمام گهڻو وڃائجي ويس.

ਤਾ ਤੇ ਬਨ ਗਹਿਰੇ ਮੋ ਆਈ ॥੧੩॥
taa te ban gahire mo aaee |13|

تنهنڪري اهو هڪ ٿلهي ٿلهي ۾ آيو. 13.

ਜਬ ਮੈ ਅਧਿਕ ਤ੍ਰਿਖਾਤੁਰ ਭਈ ॥
jab mai adhik trikhaatur bhee |

جڏهن مان اڃ کان بيمار ٿي ويس

ਪਾਨਿ ਪਿਵਨ ਸਰਿਤਾ ਢਿਗ ਗਈ ॥
paan pivan saritaa dtig gee |

سو هوءَ پاڻي پيئڻ لاءِ درياهه جي ڪناري تي وئي.

ਫਿਸਲਿਯੋ ਪਾਵ ਨਦੀ ਮੌ ਪਰੀ ॥
fisaliyo paav nadee mau paree |

پير ڦٽي پيو (۽ مان) درياهه ۾ ڪري پيو.

ਅਧਿਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਤੁਮਹਿ ਨਿਕਰੀ ॥੧੪॥
adhik kripaa kar tumeh nikaree |14|

تو وڏي مهربانيءَ سان ان کي درياهه مان ڪڍي ڇڏيو. 14.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਨੀਚ ਸੰਗ ਕੀਜੈ ਨਹੀ ਸੁਨਹੋ ਮੀਤ ਕੁਮਾਰ ॥
neech sang keejai nahee sunaho meet kumaar |

اي دوست راجڪمار! ٻڌو، ڪنهن کي ڪڏهن به گهٽين سان صحبت نه ڪرڻ گهرجي.

ਭੇਡ ਪੂਛਿ ਭਾਦੌ ਨਦੀ ਕੋ ਗਹਿ ਉਤਰਿਯੋ ਪਾਰ ॥੧੫॥
bhedd poochh bhaadau nadee ko geh utariyo paar |15|

(ڇاڪاڻ ته) ڇا ڪو ماڻهو ٻيڙيءَ ۾ رڍن جي پُٺي هٿان (جعلي) درياهه پار ڪري سگهي ٿو؟ 15

ਪਾਨੀ ਉਦਰ ਤਾ ਕੌ ਭਰਿਯੋ ਦਾਸ ਨਦੀ ਗਯੋ ਡਾਰਿ ॥
paanee udar taa kau bhariyo daas nadee gayo ddaar |

اهو ٻانهو درياهه ۾ ڪري پيو ۽ سندس پيٽ پاڻيءَ سان ڀرجي ويو.

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨਨ ਅਬਲਾ ਭਈ ਸਕਿਯੋ ਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬੀਚਾਰਿ ॥੧੬॥
bin praanan abalaa bhee sakiyo na nrip beechaar |16|

(جنهن ڪري) عورت مري ويئي، پر بادشاهه ان تي غور نه ڪري سگهيو. 16.

ਫਲ ਭਛਤ ਜਛਨ ਗਹਿਯੋ ਦਾਸ ਨਾਸ ਕੋ ਕੀਨ ॥
fal bhachhat jachhan gahiyo daas naas ko keen |

ميوو کائڻ واري ٻانهي کي شينهن (’جڇن‘) پڪڙي تباهه ڪيو.