جيڪي به دشمن راجا جي سامهون آيا، هن پنهنجن تيرن سان انهن کي هيٺ ڪري ڇڏيو
اهڙا ڪيترائي هئا جيڪي مسلسل وڙهندا هئا، پر ڪيترائي اهڙا هئا جيڪي ڀڄي ويا
ڪيترا (خوف ۾) گڏ ٿي بيٺا آهن، انهن جو عڪس شاعر هن طرح سمجهي ٿو،
ڪيترائي بادشاھ هڪ جاءِ تي گڏ ٿيا هئا ۽ ائين ظاهر ٿيو، جيئن جهنگ ۾ باهه لڳڻ جي صورت ۾ شرابي هاٿي هڪ جاءِ تي گڏ ٿيو هجي.
جنگ جي ميدان ۾ ڪيترن ئي ويڙهاڪن کي قتل ڪري، راجا خرگ سنگهه ڪجهه ناراض ٿي ويو
جيئن ئي هن تلوار کي پڪڙيو ته هن ڪيترن ئي هاٿين، گھوڙن ۽ رٿن کي هيٺ ڪري ڇڏيو.
کيس ڏسي دشمن گڏ ٿي ويا ۽ کيس مارڻ جو خيال ڪرڻ لڳا
ائين پئي لڳو ڄڻ هرڻ شينهن کي مارڻ لاءِ گڏ ٿيو هجي ۽ شينهن بي خوف ٿي بيٺو هجي.
طاقتور راجا (خرگ سنگهه) وري ناراض ٿيو ۽ هٿن ۾ هٿيار کنيا.
جڏهن زبردست بادشاهه غضب ۾ اچي پنهنجا هٿيار هٿ ۾ کڻي پنهنجي دل جي مرضي مطابق ويڙهاڪن کي ماري وڌو.
ويڙهاڪن جا ڪٽيل سر زمين تي پيل آهن، جن کي خرگ سنگهه تباهه ڪيو هو.
ويڙهاڪن جا مٿو ڦاٽي پيا آهن خارگ سنگهه جي ڌماڪي سان جيئن دشمن جي لوٽس-هٽس رت جي ٽانڪي ۾ ڦاٿل آهن.1430.
DOHRA
(پوءِ) جھوجھ سنگهه کي ڏسي، کڙگ سنگهه ناراض ٿي ويو ۽ تلوار هٿ ۾ کنيائين.
جوجهن سنگهه جو خنجر ڏسي، خنجر پنهنجي هٿ ۾ تلوار ورتي ۽ بجليءَ وانگر دشمن جي مٿي تي وار ڪري کيس قتل ڪري ڇڏيو.
سويا
پوءِ جوجهر سنگهه (هو) وڏي جنگ ۾ وڙهندي ۽ مرڻ بعد ديو لوڪ (جنت) ڏانهن ويو آهي.
اهڙيءَ طرح هن عظيم جنگ ۾ جوجهر سنگهه به وڙهندي آسمان ڏانهن هليو ويو ۽ جيڪا لشڪر ساڻس گڏ هئي، سو راجا (خرگ سنگهه) کي ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏيو.
جيڪي بچي ويا، سي پنهنجي عزت ۽ رواج جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ ڀڄي ويا
هنن ڏٺو ته راجا خرگ سنگهه يما پنهنجي هٿ ۾ موت جي سزا کنيو آهي.
DOHRA
(جڏهن) کڙگ سنگهه ڪمان ۽ تير کي پڪڙيو (تڏهن) ڪنهن به صبر نه ڪيو.
جڏهن خارگ سنگهه پنهنجي ڪمان ۽ تير کي هٿ ۾ کنيو ته سڀني جو صبر ختم ٿي ويو ۽ سڀ سردار ۽ زبردست جنگي ميدان ڇڏي هليا ويا.
جڏهن ڪرشن پنهنجي اکين سان يادو لشڪر کي ڀڄندي ڏٺو
ڪرشن جڏهن يهود جي فوج کي ڊوڙندي ڏٺو ته ستيڪ کي پنهنجي طرف سڏي چيائين ته پنهنجي لشڪر سان وڃ.
سويا
ستڪا ۽ برمڪريتا، اُڌاوا ۽ بلراما (هٿ ۾ ھٿ کڻي) ويا.
هن پنهنجن سڀني وڏن ويڙهاڪن کي موڪليو، جن ۾ ستيڪ، ڪرت ورما، ادوه، بلرام، واسوديو وغيره شامل هئا.
(هن) کي تباهه ڪرڻ جي خيال سان، سڀني راجا (خرگ سنگهه) تي تيرن جي بارش ڪئي.
۽ انهن سڀني ايترا تير ڏيکاريا ته جيئن خرگ سنگهه کي تباهه ڪري سگهي، جيئن اندرا طرفان گورڌن جبل تي مينهن وسائڻ لاءِ موڪليل طاقتور ڪڪر.
راجا تيرن جي خوفناڪ بارش کي برداشت ڪندي پنهنجي پاسي کان تير به ڇڏيا
هن سڀني بادشاهن جي گهوڙي کي زخمي ڪري ڇڏيو ۽ انهن جي سڀني سوارين کي ماري ڇڏيو
ان کان پوءِ هو پيادل لشڪر ۾ ٽپو ڏئي يما جي گهر ڏانهن ويڙهاڪن کي موڪلڻ لڳو
هن ڪيترن ئي ماڻهن جي رتن کي ٽوڙي ڇڏيو ۽ انهن جي رتن کان محروم ڪري، يهودي ڀڄي ويا.1436.
اي بلرام! جنگ جي ميدان مان ڇو ڀڄن؟ اهڙي قسم جي جنگ ٻيهر ممڪن نه ٿيندي.
”تون ڇو ڀڄي رهيو آهين ميدان جنگ مان؟ توکي وري جنگ جو موقعو نه ملندو.
جيڪڏهن توهان ڪنهن ٻئي سماج ۾ وڃو ته اهو رياستي سماج هوندو بزدلن جو.
ڇاڪاڻ ته جڏهن توهان ڪنهن سماج ۾ ويندا آهيو ته ماڻهو چوندا ته بزدلن جو بادشاهه به اهو ئي هوندو آهي، تنهن ڪري غور ڪري مون سان وڙهو، ڇو ته پنهنجي گهر ڀڄڻ تي ته اتي منهن ڪيئن ڏيکاريندين؟
اهي ڳالهيون ٻڌي ڪو به جنگجو واپس نه آيو
پوءِ راجا ڪاوڙ ۾ اچي دشمن جي پٺيان لڳو، يادو ٻڪرين وانگر ڀڄڻ لڳا ۽ خرگ سنگهه شينهن وانگر ڀڄڻ لڳو.
راجا ڊوڙي ويو ۽ بلرام سان مليو ۽ پنهنجو ڪمان هن جي ڳچيءَ ۾ وجهي ڇڏيو
پوءِ کلندي هن بلرام کي پنهنجي ماتحت ڪيو پر پوءِ کيس وڃڻ ڏنو.1438.
DOHRA
جڏهن سڀ ويڙهاڪ ڀڄي ويا ۽ شري ڪرشن جي پناهه ۾ ويا.
جڏهن سڀ ويڙهاڪ ڀڄڻ کان پوءِ ڪرشن جي اڳيان آيا، تڏهن ڪرشن ۽ ٻين سڀني يهودين گڏجي هڪ علاج تيار ڪيو.
سويا
اچو ته سڀ کيس گهيرو ڪريون، ائين سوچيندي سڀ اڳتي وڌيا
هنن ڪرشن کي اڳيان رکيو ۽ سڀ ڪاوڙ ۾ سندس پٺيان لڳا