شري دسم گرنتھ

صفحو - 440


ਜੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਭਿਰੇ ਅਰਿ ਬਾਨਨ ਸੋ ਸੋਈ ਮਾਰਿ ਲਏ ਹੈ ॥
je nrip saamuhe aae bhire ar baanan so soee maar le hai |

جيڪي به دشمن راجا جي سامهون آيا، هن پنهنجن تيرن سان انهن کي هيٺ ڪري ڇڏيو

ਕੇਤਕਿ ਜੋਰਿ ਭਿਰੇ ਹਠਿ ਕੈ ਕਿਤਨੇ ਰਨ ਕੋ ਲਖਿ ਭਾਜਿ ਗਏ ਹੈ ॥
ketak jor bhire hatth kai kitane ran ko lakh bhaaj ge hai |

اهڙا ڪيترائي هئا جيڪي مسلسل وڙهندا هئا، پر ڪيترائي اهڙا هئا جيڪي ڀڄي ويا

ਕੇਤਕਿ ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਰਹੇ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਚੀਨ ਲਏ ਹੈ ॥
ketak hoe ikatr rahe jas taa chhab ko kab cheen le hai |

ڪيترا (خوف ۾) گڏ ٿي بيٺا آهن، انهن جو عڪس شاعر هن طرح سمجهي ٿو،

ਮਾਨਹੁ ਆਗ ਲਗੀ ਬਨ ਮੈ ਮਦਮਤ ਕਰੀ ਇਕ ਠਉਰ ਭਏ ਹੈ ॥੧੪੨੮॥
maanahu aag lagee ban mai madamat karee ik tthaur bhe hai |1428|

ڪيترائي بادشاھ هڪ جاءِ تي گڏ ٿيا هئا ۽ ائين ظاهر ٿيو، جيئن جهنگ ۾ باهه لڳڻ جي صورت ۾ شرابي هاٿي هڪ جاءِ تي گڏ ٿيو هجي.

ਬੀਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝ ਹਨੇ ਮਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਰੰਚਕ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ਹੈ ॥
beer ghane ran maajh hane man mai nrip ranchak kop bhario hai |

جنگ جي ميدان ۾ ڪيترن ئي ويڙهاڪن کي قتل ڪري، راجا خرگ سنگهه ڪجهه ناراض ٿي ويو

ਬਾਜ ਕਰੀ ਰਥ ਕਾਟਿ ਦਏ ਜਬ ਹੀ ਕਰ ਮੈ ਕਰਵਾਰ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥
baaj karee rath kaatt de jab hee kar mai karavaar dhario hai |

جيئن ئي هن تلوار کي پڪڙيو ته هن ڪيترن ئي هاٿين، گھوڙن ۽ رٿن کي هيٺ ڪري ڇڏيو.

ਪੇਖ ਕੈ ਸਤ੍ਰ ਇਕਤ੍ਰ ਭਏ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਬੇ ਕੋ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥
pekh kai satr ikatr bhe nrip maarabe ko tin mantr kario hai |

کيس ڏسي دشمن گڏ ٿي ويا ۽ کيس مارڻ جو خيال ڪرڻ لڳا

ਕੇਹਰਿ ਕੋ ਬਧ ਜਿਉ ਚਿਤਵੈ ਮ੍ਰਿਗ ਸੋ ਤੋ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕਬਹੂੰ ਨ ਡਰਿਓ ਹੈ ॥੧੪੨੯॥
kehar ko badh jiau chitavai mrig so to brithaa kabahoon na ddario hai |1429|

ائين پئي لڳو ڄڻ هرڻ شينهن کي مارڻ لاءِ گڏ ٿيو هجي ۽ شينهن بي خوف ٿي بيٺو هجي.

ਭੂਪ ਬਲੀ ਬਹੁਰੋ ਰਿਸ ਕੈ ਜਬ ਹਾਥਨ ਮੈ ਹਥਿਯਾਰ ਗਹੇ ਹੈ ॥
bhoop balee bahuro ris kai jab haathan mai hathiyaar gahe hai |

طاقتور راجا (خرگ سنگهه) وري ناراض ٿيو ۽ هٿن ۾ هٿيار کنيا.

ਸੂਰ ਹਨੇ ਬਲਬੰਡ ਘਨੇ ਕਬਿ ਰਾਮ ਭਨੈ ਚਿਤ ਮੈ ਜੁ ਚਹੇ ਹੈ ॥
soor hane balabandd ghane kab raam bhanai chit mai ju chahe hai |

جڏهن زبردست بادشاهه غضب ۾ اچي پنهنجا هٿيار هٿ ۾ کڻي پنهنجي دل جي مرضي مطابق ويڙهاڪن کي ماري وڌو.

ਸੀਸ ਪਰੇ ਕਟਿ ਬੀਰਨ ਕੇ ਧਰਨੀ ਖੜਗੇਸ ਸੁ ਸੀਸ ਛਹੇ ਹੈ ॥
sees pare katt beeran ke dharanee kharrages su sees chhahe hai |

ويڙهاڪن جا ڪٽيل سر زمين تي پيل آهن، جن کي خرگ سنگهه تباهه ڪيو هو.

ਮਾਨਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਸਰੋਵਰ ਮੈ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕੰਜ ਸੇ ਮੂੰਦ ਰਹੇ ਹੈ ॥੧੪੩੦॥
maanahu sraun sarovar mai sir satran kanj se moond rahe hai |1430|

ويڙهاڪن جا مٿو ڦاٽي پيا آهن خارگ سنگهه جي ڌماڪي سان جيئن دشمن جي لوٽس-هٽس رت جي ٽانڪي ۾ ڦاٿل آهن.1430.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਤਕਿ ਝੂਝ ਸਿੰਘ ਕੋ ਖੜਗ ਸੀ ਖੜਗ ਲੀਓ ਕਰਿ ਕੋਪ ॥
tak jhoojh singh ko kharrag see kharrag leeo kar kop |

(پوءِ) جھوجھ سنگهه کي ڏسي، کڙگ سنگهه ناراض ٿي ويو ۽ تلوار هٿ ۾ کنيائين.

ਹਨਿਓ ਤਬੈ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਜਨੁ ਦੀਨੀ ਅਸਿ ਓਪ ॥੧੪੩੧॥
hanio tabai sir satr ko jan deenee as op |1431|

جوجهن سنگهه جو خنجر ڏسي، خنجر پنهنجي هٿ ۾ تلوار ورتي ۽ بجليءَ وانگر دشمن جي مٿي تي وار ڪري کيس قتل ڪري ڇڏيو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਪੁਨਿ ਸਿੰਘ ਜੁਝਾਰ ਮਹਾ ਰਨ ਮੈ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ ਸੁਰ ਲੋਕਿ ਬਿਹਾਰਿਓ ॥
pun singh jujhaar mahaa ran mai lar kai mar kai sur lok bihaario |

پوءِ جوجهر سنگهه (هو) وڏي جنگ ۾ وڙهندي ۽ مرڻ بعد ديو لوڪ (جنت) ڏانهن ويو آهي.

ਸੈਨ ਜਿਤੋ ਤਿਹ ਸੰਗ ਹੁਤੋ ਤਬ ਹੀ ਅਸਿ ਲੈ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿਓ ॥
sain jito tih sang huto tab hee as lai nrip maar bidaario |

اهڙيءَ طرح هن عظيم جنگ ۾ جوجهر سنگهه به وڙهندي آسمان ڏانهن هليو ويو ۽ جيڪا لشڪر ساڻس گڏ هئي، سو راجا (خرگ سنگهه) کي ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏيو.

ਜੇਤੇ ਰਹੇ ਸੁ ਭਜੇ ਰਨ ਤੇ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹੀ ਲਾਜ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥
jete rahe su bhaje ran te kinahoon nahee laaj kee or nihaario |

جيڪي بچي ويا، سي پنهنجي عزت ۽ رواج جي پرواهه ڪرڻ کان سواءِ ڀڄي ويا

ਮਾਨਹੁ ਦੰਡ ਲੀਏ ਕਰ ਮੈ ਜਮ ਕੇ ਸਮ ਭੂਪ ਮਹਾ ਅਸਿ ਧਾਰਿਓ ॥੧੪੩੨॥
maanahu dandd lee kar mai jam ke sam bhoop mahaa as dhaario |1432|

هنن ڏٺو ته راجا خرگ سنگهه يما پنهنجي هٿ ۾ موت جي سزا کنيو آهي.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਸਰੁ ਧਨੁ ਗਹਿਓ ਕਿਨਹੂ ਰਹਿਯੋ ਨ ਧੀਰ ॥
kharrag singh sar dhan gahio kinahoo rahiyo na dheer |

(جڏهن) کڙگ سنگهه ڪمان ۽ تير کي پڪڙيو (تڏهن) ڪنهن به صبر نه ڪيو.

ਚਲੇ ਤਿਆਗ ਕੈ ਰਨ ਰਥੀ ਮਹਾਰਥੀ ਬਲਬੀਰ ॥੧੪੩੩॥
chale tiaag kai ran rathee mahaarathee balabeer |1433|

جڏهن خارگ سنگهه پنهنجي ڪمان ۽ تير کي هٿ ۾ کنيو ته سڀني جو صبر ختم ٿي ويو ۽ سڀ سردار ۽ زبردست جنگي ميدان ڇڏي هليا ويا.

ਜਬ ਭਾਜੀ ਜਾਦਵ ਚਮੂੰ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਿਲੋਕੀ ਨੈਨਿ ॥
jab bhaajee jaadav chamoon krisan bilokee nain |

جڏهن ڪرشن پنهنجي اکين سان يادو لشڪر کي ڀڄندي ڏٺو

ਸਾਤਕਿ ਸਿਉ ਹਰਿ ਯੌ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਧਾਵਹੁ ਲੈ ਸੈਨ ॥੧੪੩੪॥
saatak siau har yau kahio tum dhaavahu lai sain |1434|

ڪرشن جڏهن يهود جي فوج کي ڊوڙندي ڏٺو ته ستيڪ کي پنهنجي طرف سڏي چيائين ته پنهنجي لشڪر سان وڃ.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਸਾਤਕਿ ਅਉ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਊਧਵ ਸ੍ਰੀ ਮੁਸਲੀ ਕਰ ਮੈ ਹਲੁ ਲੈ ॥
saatak aau baramaakrit aoodhav sree musalee kar mai hal lai |

ستڪا ۽ برمڪريتا، اُڌاوا ۽ بلراما (هٿ ۾ ھٿ کڻي) ويا.

ਬਸੁਦੇਵ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਜਿਤੇ ਤਿਹ ਆਗੇ ਕੀਯੋ ਬਲਿ ਕਉ ਦਲੁ ਦੈ ॥
basudev te aadik beer jite tih aage keeyo bal kau dal dai |

هن پنهنجن سڀني وڏن ويڙهاڪن کي موڪليو، جن ۾ ستيڪ، ڪرت ورما، ادوه، بلرام، واسوديو وغيره شامل هئا.

ਸਬ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰਿ ਬਾਨਨ ਬ੍ਰਿਸਟ ਕਰੀ ਮਨ ਮੈ ਤਕਿ ਕੇ ਖਲੁ ਛੈ ॥
sab hoon nrip aoopar baanan brisatt karee man mai tak ke khal chhai |

(هن) کي تباهه ڪرڻ جي خيال سان، سڀني راجا (خرگ سنگهه) تي تيرن جي بارش ڪئي.

ਸੁਰਰਾਜ ਪਠੇ ਗਿਰਿ ਗੋਧਨ ਪੈ ਰਿਸਿ ਮੇਘ ਮਨੋ ਬਰਖੈ ਬਲੁ ਕੈ ॥੧੪੩੫॥
suraraaj patthe gir godhan pai ris megh mano barakhai bal kai |1435|

۽ انهن سڀني ايترا تير ڏيکاريا ته جيئن خرگ سنگهه کي تباهه ڪري سگهي، جيئن اندرا طرفان گورڌن جبل تي مينهن وسائڻ لاءِ موڪليل طاقتور ڪڪر.

ਸਰ ਜਾਲ ਕਰਾਲ ਸਬੈ ਸਹਿ ਕੈ ਗਹਿ ਕੈ ਬਹੁਰੋ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
sar jaal karaal sabai seh kai geh kai bahuro dhan baan chalaae |

راجا تيرن جي خوفناڪ بارش کي برداشت ڪندي پنهنجي پاسي کان تير به ڇڏيا

ਬਾਜ ਕਰੇ ਸਭਹੂੰਨ ਕੇ ਘਾਇਲ ਸੂਤ ਸਬੈ ਤਿਨ ਕੇ ਰਨਿ ਘਾਏ ॥
baaj kare sabhahoon ke ghaaeil soot sabai tin ke ran ghaae |

هن سڀني بادشاهن جي گهوڙي کي زخمي ڪري ڇڏيو ۽ انهن جي سڀني سوارين کي ماري ڇڏيو

ਪੈਦਲ ਕੇ ਦਲ ਮਾਝਿ ਪਰਿਓ ਤੇਈ ਬਾਨਨ ਸੋ ਜਮੁਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥
paidal ke dal maajh pario teee baanan so jamulok patthaae |

ان کان پوءِ هو پيادل لشڪر ۾ ٽپو ڏئي يما جي گهر ڏانهن ويڙهاڪن کي موڪلڻ لڳو

ਸ੍ਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਬਹੁਰੋ ਸਭ ਹ੍ਵੈ ਬਿਰਥੀ ਜਦੁਬੰਸ ਪਰਾਏ ॥੧੪੩੬॥
sayandan kaatt dayo bahuro sabh hvai birathee jadubans paraae |1436|

هن ڪيترن ئي ماڻهن جي رتن کي ٽوڙي ڇڏيو ۽ انهن جي رتن کان محروم ڪري، يهودي ڀڄي ويا.1436.

ਕਾਹੇ ਕਉ ਭਜਤ ਹੋ ਰਨ ਤੇ ਬਲਿ ਜੁਧ ਸਮੋ ਪੁਨਿ ਐਸੇ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥
kaahe kau bhajat ho ran te bal judh samo pun aaise na pai hai |

اي بلرام! جنگ جي ميدان مان ڇو ڀڄن؟ اهڙي قسم جي جنگ ٻيهر ممڪن نه ٿيندي.

ਸਾਤਕਿ ਸੋ ਖੜਗੇਸ ਕਹਿਓ ਅਬ ਭਾਜਹੁ ਤੈ ਕਛੁ ਲਾਜ ਰਹੈ ਹੈ ॥
saatak so kharrages kahio ab bhaajahu tai kachh laaj rahai hai |

”تون ڇو ڀڄي رهيو آهين ميدان جنگ مان؟ توکي وري جنگ جو موقعو نه ملندو.

ਜਉ ਕਹੂੰ ਅਉਰ ਸਮਾਜ ਮੈ ਜਾਇ ਹੋ ਸੋ ਵਹੁ ਕਾਇਰ ਰਾਜ ਵਹੈ ਹੈ ॥
jau kahoon aaur samaaj mai jaae ho so vahu kaaeir raaj vahai hai |

جيڪڏهن توهان ڪنهن ٻئي سماج ۾ وڃو ته اهو رياستي سماج هوندو بزدلن جو.

ਤਾ ਤੇ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ਆਨਿ ਭਿਰੋ ਕਿਨ ਭਾਜ ਕੈ ਕਾ ਮੁਖੁ ਲੈ ਘਰਿ ਜੈ ਹੈ ॥੧੪੩੭॥
taa te bichaar kai aan bhiro kin bhaaj kai kaa mukh lai ghar jai hai |1437|

ڇاڪاڻ ته جڏهن توهان ڪنهن سماج ۾ ويندا آهيو ته ماڻهو چوندا ته بزدلن جو بادشاهه به اهو ئي هوندو آهي، تنهن ڪري غور ڪري مون سان وڙهو، ڇو ته پنهنجي گهر ڀڄڻ تي ته اتي منهن ڪيئن ڏيکاريندين؟

ਯੌ ਸੁਨਿ ਸੂਰ ਨ ਕੋਊ ਫਿਰਿਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਅਰਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਛੈ ਧਯੋ ਹੈ ॥
yau sun soor na koaoo firiyo ris kai ar kai nrip paachhai dhayo hai |

اهي ڳالهيون ٻڌي ڪو به جنگجو واپس نه آيو

ਜਾਦਵ ਭਾਜਤ ਜੈਸੇ ਅਜਾ ਖੜਗੇਸ ਮਨੋ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਭਯੋ ਹੈ ॥
jaadav bhaajat jaise ajaa kharrages mano mrigaraaj bhayo hai |

پوءِ راجا ڪاوڙ ۾ اچي دشمن جي پٺيان لڳو، يادو ٻڪرين وانگر ڀڄڻ لڳا ۽ خرگ سنگهه شينهن وانگر ڀڄڻ لڳو.

ਧਾਇ ਮਿਲਿਓ ਮੁਸਲੀਧਰ ਕੋ ਤਨਿ ਕੰਠ ਬਿਖੈ ਧਨੁ ਡਾਰ ਲਯੋ ਹੈ ॥
dhaae milio musaleedhar ko tan kantth bikhai dhan ddaar layo hai |

راجا ڊوڙي ويو ۽ بلرام سان مليو ۽ پنهنجو ڪمان هن جي ڳچيءَ ۾ وجهي ڇڏيو

ਤਉ ਹਸਿ ਕੈ ਅਪਨੇ ਬਸ ਕੈ ਬਲਦੇਵਹਿ ਕਉ ਤਬ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਹੈ ॥੧੪੩੮॥
tau has kai apane bas kai baladeveh kau tab chhaadd dayo hai |1438|

پوءِ کلندي هن بلرام کي پنهنجي ماتحت ڪيو پر پوءِ کيس وڃڻ ڏنو.1438.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਜਬ ਸਬ ਹੀ ਭਟ ਭਾਜ ਕੈ ਗਏ ਸਰਨਿ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਇ ॥
jab sab hee bhatt bhaaj kai ge saran brij raae |

جڏهن سڀ ويڙهاڪ ڀڄي ويا ۽ شري ڪرشن جي پناهه ۾ ويا.

ਤਬ ਜਦੁਪਤਿ ਸਬ ਜਾਦਵਨ ਕੀਨੋ ਏਕ ਉਪਾਇ ॥੧੪੩੯॥
tab jadupat sab jaadavan keeno ek upaae |1439|

جڏهن سڀ ويڙهاڪ ڀڄڻ کان پوءِ ڪرشن جي اڳيان آيا، تڏهن ڪرشن ۽ ٻين سڀني يهودين گڏجي هڪ علاج تيار ڪيو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਘੇਰਹਿ ਯਾਹਿ ਸਬੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਹਮ ਐਸੇ ਬਿਚਾਰਿ ਸਬੈ ਭਟ ਧਾਏ ॥
ghereh yaeh sabai mil kai ham aaise bichaar sabai bhatt dhaae |

اچو ته سڀ کيس گهيرو ڪريون، ائين سوچيندي سڀ اڳتي وڌيا

ਆਗੇ ਕੀਓ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕਉ ਸਬ ਪਾਛੇ ਭਏ ਮਨ ਕੋਪੁ ਬਢਾਏ ॥
aage keeo brijabhookhan kau sab paachhe bhe man kop badtaae |

هنن ڪرشن کي اڳيان رکيو ۽ سڀ ڪاوڙ ۾ سندس پٺيان لڳا