ان کي رسيءَ سان ڳنڍي، نديءَ جي اندر لڪائي ڇڏيائين.
مٿس رسي بند هئي،
هوءَ مٿي تي لوکي جو ڍڳو ڳنڍيندي هئي ته جيئن ان کي سڃاڻي سگهجي (15)
ايتري ۾ بادشاهه اتي آيو.
جڏهن راجا اتي پهتو ته هن سندس استقبال ڪيو.
اي راجن! جيڪڏهن توهان اچڪ کي سڏيندا آهيو (نشان غائب ناهي) بادشاهه،
هن پڇيو، 'جيڪڏهن توهان هڪ سٺو شاٽ آهيو، ته پوء توهان ان لوکي جي گول کي ماريو.' (16)
پوءِ بادشاهه اتي تير مارايو.
راجا هڪ تير مارايو، جنهن سان بابا ڊڄي ويو.
هي بادشاهه اڄ مون کي ڏسندو.
هن سوچيو ته جيڪڏهن راجا هن کي ڳولي لڌو ته هن کي ڇا ڪندو (17)
دوهيرا
راجا ڏاڙهيءَ جي گوليءَ کي مارڻ سان ڏاڍو پريشان ٿيو.
۽ راڻي تمام گهڻي تعريف ڪئي ته هو شاندار آهي (18)
راجا راز کي ڄاڻڻ کان سواءِ پنهنجي گهر ڏانهن روانو ٿيو.
پرڪ؛ ديوي راڻي کيس اهڙي ٺڳيءَ سان فتح ڪيو هو (19)
پهرين هن سان جنسي ميلاپ ڪيو ۽ پوءِ هن کي ڪفن ۾ وجهي ڇڏيو.
۽ پوءِ چڪ سان، ڀلجي بچيٽر رٿ.(20)
چوپائي
پهرين هن توکي تير سان ماريو.
سڀ کان پهرين، هوءَ ڳاڙهي گوليءَ جو شڪار ٿي ۽ ڀواڻي بهادر کي خوفزده ڪيائين.
پوءِ (هن کي) ديگ مان ڪڍي سڏيو ويو.
هُن کيس هڪ ڪُليءَ ذريعي بچايو ۽ پوءِ پيار ڪري خوش ٿيو (21)
دوهيرا
اهڙي چتر ذريعي راجا کي ڌوڪو ڏنو ۽ ساڻس مذاق ڪيو.
۽ ان کان پوءِ ڀواڻي بهادر کي پنهنجي آقائن ڏانهن موڪليو. (22) (1)
136 هين مثال مبارڪ ڪرتار جي ڳالهه ٻولهه راجا ۽ وزير جي، مهرباني سان مڪمل. (136) (2714)
دوهيرا
مچلي بندر جي پاڙي ۾ هڪ نيڪ ماڻهو، دروپد ديو رهندو هو.
ڪيترائي بي خوف سندس زيارت ڪرڻ لڳا ۽ سندس پيرن تي ڪري پيا دعائون (1)
چوپائي
هن هڪ يگيه انجام ڏيڻ جو منصوبو ٺاهيو.
هن هڪ روايتي دعوت جو منصوبو ٺاهيو ۽ سڀني برهمڻ پادرين کي دعوت ڏني.
کين کائڻ ۽ پيئڻ لاءِ گهڻو ڏنو.
هن لذيذ طعام جي خدمت ڪئي ۽ سندن احسان حاصل ڪيو (2)
دوهيرا
رسم جي باهه مان هڪ ڇوڪري ظاهر ٿي هئي.
غور ويچار ڪرڻ کان پوءِ برهمڻن ان جو نالو دروپدي رکيو.(3)
ان کان پوءِ سڀني پيرن فقيرن کين هڪ پٽ عطا ڪيو، جنهن جو نالو دشت هو
دامن (دشمن کي فنا ڪندڙ) (4)
چوپائي
جڏهن دروپتي جوان ٿيو.
دروپدي جڏهن جوانيءَ ۾ آئي، تڏهن هن دل ۾ سوچيو،
اچو ته اهڙو ڪجهه ڪريون
مون کي (منهنجو مڙس چونڊڻ لاءِ) هڪ سويمبر هجڻ گهرجي ۽ هو بهادر ماڻهو هجڻ گهرجي (5)
ارريل
”بانس جي لٺ جي مٿي تي هڪ مڇي لٽڪائي ويندي.
”انھيءَ ھيٺان ھڪ کليل ٿانوَ رکيل ھوندو، جنھن ۾ تيل ھوندو.