جيڪي آسمان مان لڙڪن وانگر آواز سان ڪري رهيا آهن.391.
جڏهن نارانٽڪ هيٺ ڪري پيو، ته ديوانٽڪ اڳتي ڊوڙي،
۽ بهادريءَ سان وڙهندي بهشت ڏانهن روانو ٿيو
اهو ڏسي ديوتائن خوشيءَ سان ڀرجي ويا ۽ ديوتائن جي لشڪر ۾ ڪاوڙ پکڙجي وئي
سڌن ۽ سنتن، پنهنجي يوگا جي سوچ کي ڇڏي، ناچ ڪرڻ شروع ڪيو.
ڀوتن جي لشڪر جي تباهي ٿي ۽ ديوتائن گلن جي بارش ڪئي،
۽ ديوتا جي شهر جي مردن ۽ عورتن فتح جي واکاڻ ڪئي. 392.
راڻا اهو به ٻڌو ته سندس ٻئي پٽ ۽ ٻيا ڪيترائي جنگي جنگ ۾ مارجي ويا هئا
جنگ جي ميدان ۾ لاش ٽڙي پکڙيل آهن ۽ گِدَرَ، گوشت ڦاڙيندي رڙيون ڪري رهيا آهن.
ميدان جنگ ۾ رت جا وهڪرا،
۽ ديوي ڪالي خوفناڪ شاٽ بلند ڪري رهي آهي
اتي خوفناڪ جنگ لڳي ۽ يوگيني، رت پيئڻ لاءِ گڏ ٿيا،
۽ پنھنجا پيالا ڀرائي، زور سان رڙيون ڪري رھيا آھن. 393.
باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”دي ڪلين آف ديوانٽڪ نارانٽڪ� �.
هاڻي شروع ٿئي ٿو جنگ جو بيان پرهاست سان:
سنگيت ڇپائي اسٽينزا
بيشمار لشڪر سان، (راون پنهنجي پٽ کي) ’پرهاست‘ کي جنگ لاءِ موڪليو.
پوءِ راڻا پرهاست سان گڏ بيشمار سپاهين کي جنگ ڪرڻ لاءِ موڪليو ۽ زمين گهوڙن جي ڇرين جي اثر هيٺ لرزڻ لڳي.
هن (رام چندر جو هيرو) ’نيل‘ کيس پڪڙي، ڌڪ سان زمين تي اڇلائي ڇڏيو.
نيل پاڻ کي پاڻ ۾ ڦاسائي کيس زمين تي اڇلائي ڇڏيو ۽ شيطاني قوتن ۾ وڏو ماتم مچي ويو.
ميدان جنگ ۾ زخمين جي زخمن مان رت وهي رهيو آهي.
زخم لڳل هئا جن مان رت وهڻ لڳو. يوگين جون گڏجاڻيون (سندن منتر) چوڻ لڳيون ۽ ڪانءَ جو آواز ٻڌڻ ۾ آيو.
(جڏهن) پرهاسٿ پنهنجي لشڪر سان جنگ ڏانهن روانو ٿيو،
پنهنجي لشڪر سان گڏ ڏاڍي بهادريءَ سان وڙهندي، پرهاست اڳتي وڌيو ۽ سندس حرڪت سان زمين ۽ پاڻي کي سڪون محسوس ٿيو.
خوفناڪ آواز هو ۽ ڊرم جي خوفناڪ گونج ٻڌڻ ۾ آئي
لڙڪن کي چمڪايو ويو ۽ چمڪندڙ تير ڇڏيا ويا
نيڻن جا ڌماڪا ٿي رهيا هئا ۽ انهن جي ڍالن تي چڻنگون اڀرڻ لڳيون
اهڙو ڌڪ جو آواز ٻڌڻ ۾ آيو، چمڪون اُٿيون اهڙيون ڇڪڻ جو آواز ٻڌڻ ۾ آيو ڄڻ ڪو ٽڪنڊو برتن ٺاهي رهيو هجي.395.
ڍالون اڀري آيون ۽ ويڙهاڪن هڪ ٻئي تي آواز اٿارڻ لڳا
هٿيارن جا وار ڪيا ويا ۽ اهي بلند ٿيا ۽ پوءِ هيٺ ڪري پيا.
اهو ظاهر ٿيو ته تارن وارا موسيقي جا آلات ۽ لير هڪ ئي آواز ۾ وڄندا هئا
ڪنچن جو آواز چوڌاري گونجڻ لڳو
زمين ڏڪڻ لڳندي آهي ۽ ديوتائن جنگ کي ڏسي سندن ذهنن ۾ حيران ٿي ويندا آهن.
هن جي دل ڌڙڪڻ لڳي ۽ جنگ جي خوفناڪ حالت ڏسي ديوتائن به عجب ۾ پئجي ويا ۽ يڪشا، گنڌرو وغيره گلن جي برسات ڪرڻ لڳا.
ويڙهاڪن به هيٺ لهي پيا، ”مار، مار“ جا واڪا ڪرڻ لڳا
پنھنجن گوزيءَ وارن ھٿن ۾، اھي لھرندڙ اونداھي ڪڪرن وانگر نظر آيا
گھڻا تير ھلڻ وارا، (ڪيترن ئي) ھلندڙ ڳري گدڙ.
اتي تيرن ۽ تيرن جي بارش ٿي ۽ آسماني ڇوڪريون پنهنجن پيارن ويڙهاڪن سان شادي ڪرڻ لاءِ منتر ٻڌائڻ لڳيون.
(ڪيترائي) سچا شيو تي غور ڪريو. (اهڙيءَ طرح) ويڙهاڪ وڙهندي مري ويندا آهن.
هيرو شيو کي ياد ڪيو ۽ وڙهندي مري ويا ۽ انهن جي گرڻ تي آسماني ڇوڪرين انهن سان شادي ڪئي.397.
ڀجنگ پريت اسٽينزا
هتي رام جي وبڀيشن (لنڪا جو راجا ٿيڻ) سان ڳالهايو آهي.
هن پاسي رام ۽ راڻيءَ جي وچ ۾ ڳالهه ٻولهه ٿي رهي آهي ۽ ٻئي طرف آسمان ۾ پنهنجن رٿن تي سوار ديوتا اهو منظر ڏسي رهيا آهن.
(اي وبڀيشن! هنن جو) هڪ هڪ ڪري ڪيترن ئي طريقن سان تعارف ڪرايو.
اهي سڀئي جنگجو جيڪي ميدان جنگ ۾ وڙهندا رهيا آهن، انهن کي هڪ هڪ ڪري مختلف طريقن سان بيان ڪري سگهجي ٿو.
وڀشنا جو خطاب رام کي چيو:
جنهن جي گول رنڊيءَ واري ڪمان سينگاري ٿي،
هو جنهن جي گولي واري ڪمان آهي ۽ جنهن جي مٿي تي سفيد ڇت فتح جي خط وانگر گردش ڪري رهي آهي.