ٻئي بادشاهه کي گهرايو.
هو بهو سنگهه کان ڏاڍو ناراض ٿيو ۽ مٿس حملو ڪيائين. 14.
چوويهه:
(پوءِ) نج متي ائين چيو.
اي راجن! تون منهنجي ڳالهه ٻڌ.
سڀني بهادرن کي سڏيو
۽ سڀني جي تيرن تي (سندن) نالا لکو. 15.
ٻٽي
جڏهن سخت جنگ ٿيندي ۽ تير ۽ تلوارون اڏامنديون.
تيرن تي نالا لکڻ کان سواءِ ڪير سوچي سگهندو (ته ڪنهن کي ماريو آهي). 16.
چوويهه:
جڏهن نج مٽيءَ ائين چيو
تنهنڪري بادشاهه واقعي قبول ڪيو.
هن سڀني کي هيرو سڏيو
۽ سڀني جي تيرن تي نالا لکيا. 17.
ٻٽي
تيرن تي نالا لکڻ کان پوءِ غضبناڪ ٿي ميدان جنگ ڏانهن روانا ٿيا.
جنهن تي تير لڳندو، (ان کان) اهو ويڙهاڪ سڃاتي ويندو. 18.
جڏهن جنگ ڏاڍي سخت ٿي ته ان عورت موقعي جو فائدو ورتو.
هن بادشاهه جو تير کڻي هن بادشاهه کي ڪاوڙ ۾ ماري ڇڏيو. 19.
چوويهه:
جيئن ئي تير لڳندو آهي
تير تي لکيل نالو ڏسي بادشاهه ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو.
مون ان کي ماري ڇڏيو آهي، بادشاهه هن کي ماريو آهي
۽ پوءِ هو به جنت ڏانهن هليو ويو. 20.
ٻٽي
نج متي ان ڪردار سان ٻنهي بادشاهن کي قتل ڪيو
۽ پوءِ آيو ۽ راجا (بهو سنگهه) کي هڪ خوشگوار اڳواڻي ڏني.
چوويهه:
(اچو ته) اي راجن!
تنهنجي ٻنهي دشمنن کي قتل ڪري، مون تنهنجو ڪم تيار ڪيو آهي.
هاڻي توهان مون کي پنهنجي گهر دعوت ڏيو
۽ مون سان جنسي تعلق رکو. 22.
ٻٽي
پوءِ بادشاهه هڪدم کيس گهر ۾ گهرايو
۽ دل ۾ خوش ٿي، هن سان صحبت ڪئي. 23.
هڪڙي بادشاهه کي پنهنجي هٿ سان ماريائين ۽ ٻئي کي ماريائين.
نج متي خوشيءَ سان هن بادشاهه سان کيڏندي هئي. 24.
چوويهه:
نج متي کي بادشاهه وٺي ويو ۽ گهر ۾ رکيو.
سج ۽ چنڊ کي شاهد بڻائي، هن کي پنهنجي زال بنايو.
(هوءَ) بيوس هئي، راڻي بنايو.
عورت جي ڪردار کي سمجهي نه ٿو سگهجي. 25.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمباد جو 153 هون چارتر، شري چرتروپاخيان جي تريا چترتر، سڀ خير آهي. 153.3051. هلي ٿو
ٻٽي
سيالڪوٽ ملڪ ۾ دراپ کلا نالي هڪ عورت رهي ٿي.
هن جو جسم جوان هو (ان ڪري) ڪاما هن کي تمام گهڻو عذاب ڪندو هو. 1.
اتي هڪ شاهه جو پٽ داني راءِ رهندو هو.
هن کي ودادتا هڪ شڪل ۽ ڪردار جي طور تي پٽ ڪيو هو. 2.
اتي جي بادشاهه جي ڌيءَ جو فن ڏاڍو (خوبصورت) هو.
(هن) دل ۾ سوچيو ته شاهه جي پٽ سان سٺي صحبت ڪري. 3.
چوويهه:
کيس شاهه جو پٽ سڏيو.
هن سان راند ڪيو.
هوءَ (هن کي) ڏينهن جو گهر موڪليندي هئي.
هوءَ وري فون ڪندي هئي جڏهن رات ٿيندي هئي. 4.
ٻنهي جي وچ ۾ اهڙي محبت هئي
ته هن سڄي لوڪ لاج کي ڇڏي ڏنو.
(لڳي ٿو) ڄڻ شاديءَ ۾ کڻي آيو هجي.
اها غير ملڪي عورت اهڙي نظر آئي. 5.
ثابت قدم:
عشق، مشڪ، کنگهه، خارش،
خون (قتل)، خير (فضيلت يا پنڊت) ۽ شراب جي ڳالهه آهي
انهن ستن بابت ڪو ڪيترو به ڪم ڪري، اهي ڳجها نه آهن.
اهي آخرڪار سڄي تخليق ۾ ظاهر ٿيندا آهن. 6.
ٻٽي
دڙي، ڪالا شاهه جي پٽ کي وڪڻي ڇڏيو هو.
ڏينهن رات هوءَ ساڻس گڏ رقص ڪندي هئي. هر ڪنهن اهو ٻڌو هو.7.
داراپ کلا کي جد شاهه جو پٽ سڏيو.
پوءِ پيادل (پيدل سپاهي) آيا ۽ کيس پڪڙيائون، ڀڄي وڃڻ جو ڪو رستو نه هو. 8.
چوويهه:
دراپ کلا (پنهنجي دوست کي) ائين چيو.