۽ ڪيترن ئي قسمن جي گھنٽي وڄائڻ کان پوء، هن شادي ڪئي (صحيح طور تي). 21.
ڪليگ (نال جو ڀاءُ) اتي پٺاري (پشڪر) جي صورت ۾ ويو.
جڏهن هن دامونتي سان شادي ڪئي ۽ کيس گهر وٺي آيو.
هن نال کي مختلف طريقن سان جوا راند ڪري شڪست ڏني
۽ سڄي سلطنت ۽ تخت کي فتح ڪرڻ کان پوءِ، هن نال کي بان ڏانهن موڪليو. 22.
جڏهن نل راج سج کي شڪست ڏني وئي،
تنهن ڪري دل ۾ سخت درد کڻي ايوڌيا آيو.
مڙس جي جدائي کان پوءِ دامونتي بيوس ٿي وئي
۽ جنهن رستي تي مڙس هليو هو، ان ئي رستي تي هوءَ ڪري پئي. 23.
دامونتي به پنهنجي مڙس کان سواءِ تمام گهڻو ڏک برداشت ڪيو.
مان ڪيترو به بيان ڪريان (اها درد) بيان نٿو ڪري سگهجي.
نل راجيءَ جو موت برهون ۾ ٿيو
اها عورت چندري نگر آئي. 24.
ڀيمسين کيس ڳولڻ لاءِ ڪيترائي ماڻهو موڪليا.
(انهن) دمونتي کي ڳولي ورتو ۽ کيس گهر وٺي ويا.
جيڪي برهمڻ (دمونتي) مليا هئا، تن کي وري (نال ڳولڻ لاءِ) موڪليو ويو.
۽ ڳوليندي ايوڌيا پهتا. 25.
گهڻن ماڻهن کي ڏسڻ کان پوءِ، هن (نال) ڏانهن ڏٺو
۽ دمونتي جو نالو ٻڌايائين.
هن جون اکيون پاڻيءَ سان ڀرجي ويون ۽ هن (دامونتي جي) خوشي لاءِ پڇيو.
پوءِ برهمڻن کي خبر پئي ته هي نال بادشاهه آهي. 26.
هن جڏهن وڃي خبر پئي ته نهال راجا مليو آهي.
پوءِ دامونتي وري سومبر جو بندوبست ڪيو.
راجا (ڀمسائن) جون ڳالهيون ٻڌي سڀ (بادشاهه) اتي هليا ويا.
نل راجا به اتي رٿ تي سوار ٿيو. 27.
ٻٽي
رٿ تي سوار نل بادشاهه کي سڀني ماڻهن سڃاڻي ورتو.
دامونتي اهو ڪردار ڪيو ۽ ان سان ٻي شادي ڪئي. 28.
چوويهه:
راجا نال دمونتي سان گڏ گهر آيو
۽ پوءِ جوا جي ذريعي دشمنن کي شڪست ڏيو.
(هن) پنهنجي سلطنت ٻيهر فتح ڪئي.
ٻنهي کي هڪ ٻئي جون خوشيون مليون. 29.
ٻٽي
مون هن جو مختصر احوال ٻڌايو آهي.
انهيءَ ڪري ڪتاب کي نه وڌايو ويو آهي. 30.
دامونتي اهو ڪردار ادا ڪيو ۽ پوءِ شادي ڪئي (بادشاهه نال سان).
جوا دنيا ۾ بدترين آهي، ڪنهن به بادشاهه کي نه کيڏڻ گهرجي. 31.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 157 هين باب جو نتيجو آهي، سڀ ڪجهه سٺو آهي. 157.3129. هلي ٿو
چوويهه:
اتي چوهڙ ڀارت نالي هڪ متقي رهندو هو.
ٻئي کي ماڻهو رنديگر سڏيندا هئا.
رام نالي هڪ ڇوڪرو هو.
هو انهن تي ڪاوڙيل هو. 1.
هڪ ڏينهن سندن وچ ۾ جهيڙو ٿيو
۽ لٺن سان ماريو ويو.
ڪي ڪنڌيءَ ۽ ڪي ٻيا جٽا جا بنڊل (کليل).
۽ کوپڙا تمام گهڻو ڀڄي ويا. 2.
ڪيڏيون ٽوپيون هيٺ اچي ويون
۽ ڪٿي ڪٿي جتن جا وڏا انبار هئا.
(هڪ ٻئي کي ماريندا هئا) پيرن ۽ مُٺن سان.
ائين لڳندو آهي ڄڻ ڪلاڪ ٽِڪي رهي هجي. 3.
ٻٽي
هر ڪو ٿڙڪي رهيو هو جڏهن لٺيون وڄائي رهيون هيون ۽ ڪيترائي جوتا کيڏي رهيا هئا.
سڀ منهن (’بدن‘) ڦاٽي پيا، هڪ به ثابت نه ٿيو. 4.
چوويهه:
ڪيتريون ئي گردنون ڀڄي ويا.
لٺ مارڻ ڪري جت کولي ويا.
اتي هڪ نيل زخم هو (هڪ منهن تي)،
ڄڻ ته چنڊ اڀريو هو. 5.
ڪيترائي ڪيس (جت) بي ڪيس ٿي ويا آهن.
ڪيترا مارجي ويا، ڪيترا زخمي ٿيا (۽ ڪيترا) مري ويا.
ڪيترن هڪ ٻئي کي پنهنجي ڏندن سان ڪٽيو ۽ کائي.
اهڙي جنگ اڳ ڪڏهن به نه ٿي هئي. 6.
بوٽن اهڙيون مارون هيون
ته اهو ڪنهن جي مٿي تي نه چڙهندو.
ڪنهن جي ڳلي ۾ لڙڪ نه هئا.
پوءِ بالڪ رام جوتا هٿ ۾ کنيو. 7.
(هن) هڪ همت کي مٿي تي جوتا مارايو
۽ ٻئي (صوفيءَ) کي منهن تي ڌڪ هنيو.
جڏهن وات کوليو ته رت وهڻ لڳو.
ڄڻ ته ساون (مهيني) ۾ برسات جو پاڻي وهي ويو آهي.