جن کي ڍوائڻو هو، تن کي هن نه ڍوايو ۽ نه ڇڪيندڙن کي کارايو.
هوءَ انهن کي ڌوڪو ڏئي ٿي، جيڪي بيوقوف آهن ۽ پاڪدامن ماڻهن کي ڪوڙو بڻائي ٿي، جنهن گهر ۾ عورت کي خوف آهي، اتي امن ڪيئن ٿيندو؟
DOHRA
اهڙيءَ طرح ڪيڪيئي پنهنجي بادشاهه کان انعام جي گهرج تي قائم رهي
راجا ڏاڍا تڙپڻ لڳو، پر هوشيار زال سان وابستگي ۽ عشق جي ديوتائن (ڪامديو) جي اثر هيٺ، ڪجهه به چئي نه سگهيو.
DOHRA
هو ڪيترن ئي طريقن سان (راڻي جي) پيرن تي ڪري لفظ کان بچڻ جي ڪوشش ڪندو آهي.
بادشاهه ڪيترن ئي طريقن سان راڻي جا پير جهلي پنهنجي واعدي تان پوئتي هٽي ويو، پر اها عورت پنهنجي ڪمزوري ڏيکاريندي پنهنجي مطالبي تي قائم رهي ۽ بادشاهه جي ڪا به درخواست قبول نه ڪئي.
(ڪاڪي چوي ٿو-) تون مون کي مينهن ڏي، مان نه ڇڏيندس (جيتوڻيڪ) تون ڪروڙين تدبيرون ڪر.
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �ا� � �ن� �نَنِيندِن ته)) � � � � � � � � � � � � � � �ا� � �ا� �ا� �ا� �نَنَنَنِينَ. �. منهنجي پٽ کي بادشاهي ڏيو ۽ رام کي جلاوطن ڪريو. 236.
بادشاهه پنهنجي ڪنن سان عورت جون ڳالهيون ٻڌي بيهوش ٿي ويو.
پنهنجي زال جون اهي ڳالهيون ٻڌي بادشاهه بي هوش ٿي زمين تي ائين ڪري پيو، جيئن شينهن جنگل ۾ تير سان ڇنڊي ٿو.
رام کي بانيءَ ڏانهن موڪلڻ جو ٻڌي، (بادشاهه) درد ۾ زمين تي ڪري پيو
جلاوطنيءَ يا رام جي خبر ٻڌي بادشاھه رڙ ڪري زمين تي ائين ڪري پيو، جيئن مڇيءَ کي پاڻيءَ مان ڪڍڻ ۽ آخري ساهه کڻڻ.238.
(بادشاهه) جڏهن پنهنجي ڪنن سان رام جو نالو ٻڌو ته هڪدم اٿي بيٺو.
رام جو نالو ٻڌي راجا وري هوش ۾ آيو ۽ ائين بيٺو، جيئن ڪو ويڙهاڪ بي هوش ٿي جنگ ۾ ڪري پيو ۽ هوش ۾ اچي وري تلوار کڻي اٿي بيٺو.
روحن جو موت بادشاهه جي هٿ ۾ هوندو هو، پر مذهب کي ڇڏي نٿو سگهجي.
راجا پنهنجي ڌرم کي ڇڏڻ بجاءِ موت کي قبول ڪيو ۽ جن نعمتن جو واعدو ڪيو هو، سي عطا ڪري رام کي جلاوطن ڪري ڇڏيائين. 240.
ڪيڪي ۽ بادشاهه جون ڳالهيون.
Vasihthea کي خطاب ڪيو:
DOHRA
رام کي جلاوطن ڪيو ۽ هندستان کي بادشاهي ڏيو
چوڏهن سالن کان پوءِ رام وري بادشاهه ٿيندو.
وششٿ اها ئي ڳالهه رام کي سڌريل انداز ۾ چيو.
چوڏهن سالن تائين هندستان تي راڄ ڪندو ۽ ان کان پوءِ تون بادشاهه ٿيندين.
وششٿا جون ڳالهيون ٻڌي، رام (رگووير) اداس دل سان ڇڏي ويو،
۽ هن پاسي بادشاهه. رام جي جدائي نه سهندي، ساهه کنيو.243.
سورٿا
پنهنجي جاءِ تي پهچي رام پنهنجي سموري دولت خيرات ۾ ڏئي ڇڏي.
۽ پنهنجي ترڪ کي پنهنجي کمر سان ڳنڍي، هن سيتا کي چيو 244
اي عقلمند سيتا! تون ڪوشليا سان رهو.
۽ مان جلاوطني کان پوءِ توهان سان گڏ ٻيهر حڪومت ڪندس. 245.
رام کي خطاب ڪندي سيتا جو ڪلام:
سورٿا
مان پنهنجي محبوب جي صحبت کي ڇڏي نه ٿو سگهان، جيتوڻيڪ مون کي وڏي مصيبت مان گذرڻو پوي.
ان لاءِ، يقيناً، جيڪڏهن منهنجا عضوا ڪٽيا وڃن ته مان ٿورو به پوئتي نه هٽندس ۽ نه ئي ان کي ڏک ۽ تڪليف محسوس ڪندس. 246.
سيتا کي رام جو خطاب:
منوهر اسٽينزا
� �اي پتلي کمر واري عورت! جيڪڏھن تون پنھنجي سسر سان رھڻ پسند نٿو ڪرين، ته مان توکي تنھنجي پيءُ جي گھر موڪليندس.
۽ مان توهان کي پسند جو بندوبست ڪندس، منهنجي طرف کان ڪو به اعتراض نه هوندو
”جيڪڏهن تون ڪجهه دولت حاصل ڪرڻ چاهين ٿو ته صاف صاف ٻڌاءِ ته مان توکي تنهنجي مرضيءَ مطابق مال ڏيندس
� اي خوبصورت اکين واري عورت! اتي صرف هڪ وقت عنصر آهي. جيڪڏهن توهان راضي آهيو ته مان غريبن کي خيرات ۾ ڏيندس هڪ شهر لنڪا جي شهر جهڙو اميرن سان ڀريل.
اي سيتا! جنگل جي زندگي مشڪلاتن سان ڀريل آهي ۽ تون هڪ شهزادي آهين، تون مون کي ٻڌاءِ ته اتي ڪيئن هلندين؟
اُتي شينهن گوڙ ڪن ٿا، خوفناڪ ڪول، ڀيل، جن کي ڏسي ڊڄي ٿو.
اُتي نانگ رڙيون ڪن ٿا، ٽائگر گجگوڙ ڪن ٿا ۽ اتي به ڏاڍا ايذائيندڙ ڀوت ۽ ڀوت آهن.
��������������������������������������������������������������������������������ﺮﺑﺮ ﺁﻫﻮ ﺁﮒ ﮊﮪﮪ ﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪ توﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮁﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮁﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮪﮁﮪﮪﮪﮪﮪﮰ
رام کي خطاب ڪندي سيتا جو ڪلام:
منوهر اسٽينزا