شري دسم گرنتھ

صفحو - 188


ਬਿਸਨ ਨਾਰਿ ਕੇ ਧਾਮਿ ਛੁਧਾਤੁਰ ॥
bisan naar ke dhaam chhudhaatur |

ان ئي وقت وڏو بابا ناراد وشنو جي گهر پهتو ۽ کيس ڏاڍي بک لڳي.

ਬੈਗਨ ਨਿਰਖਿ ਅਧਿਕ ਲਲਚਾਯੋ ॥
baigan nirakh adhik lalachaayo |

بينگن کي ڏسي ڏاڍو مزو آيو. (هو) پڇندو رهيو

ਮਾਗ ਰਹਿਯੋ ਪਰ ਹਾਥਿ ਨ ਆਯੋ ॥੬॥
maag rahiyo par haath na aayo |6|

بينگن جي پکڙيل سبزي ڏسي، هن جو ذهن لالچ ۾ اچي ويو، پر پڇڻ تي به نه مليس.

ਨਾਥ ਹੇਤੁ ਮੈ ਭੋਜ ਪਕਾਯੋ ॥
naath het mai bhoj pakaayo |

(لڇمي چيو-) مون رب لاءِ ماني تيار ڪئي آهي

ਮਨੁਛ ਪਠੈ ਕਰ ਬਿਸਨੁ ਬੁਲਾਯੋ ॥
manuchh patthai kar bisan bulaayo |

وشنوءَ جي زال چيو ته هن اهو کاڌو پنهنجي مالڪ لاءِ تيار ڪيو هو، تنهن ڪري هن کي ڏيڻ ممڪن نه هو، (هن اهو به چيو ته) ”مون هڪ قاصد موڪليو آهي ته هن کي سڏ ڪري ۽ شايد اچڻ وارو آهي. ��

ਨਾਰਦ ਖਾਇ ਜੂਠ ਹੋਇ ਜੈ ਹੈ ॥
naarad khaae jootth hoe jai hai |

اي ناردا! ان کي کائيندؤ ته (کاڌو) سڙي ويندو

ਪੀਅ ਕੋਪਿਤ ਹਮਰੇ ਪਰ ਹੁਐ ਹੈ ॥੭॥
peea kopit hamare par huaai hai |7|

وشنوءَ جي زال سوچيو ته جيڪڏهن نارا ان کي پارايو ته کاڌو ناپاڪ ٿي ويندو ۽ سندس مالڪ ناراض ٿي ويندو.

ਨਾਰਦ ਬਾਚ ॥
naarad baach |

نرد چيو:

ਮਾਗ ਥਕਿਯੋ ਮੁਨਿ ਭੋਜ ਨ ਦੀਆ ॥
maag thakiyo mun bhoj na deea |

نرد منيءَ پڇڻ کان ٿڪجي پيو، پر لڪشمي کاڌو نه ڏنو.

ਅਧਿਕ ਰੋਸੁ ਮੁਨਿ ਬਰਿ ਤਬ ਕੀਆ ॥
adhik ros mun bar tab keea |

بابا بار بار ماني گهرندو رهيو، پر تو نه ڏنو.

ਬ੍ਰਿੰਦਾ ਨਾਮ ਰਾਛਸੀ ਬਪੁ ਧਰਿ ॥
brindaa naam raachhasee bap dhar |

”اي لڇمي! تون برندا نالي هڪ ديويءَ جو جسم سمجهين ٿو

ਤ੍ਰੀਆ ਹੁਐ ਬਸੋ ਜਲੰਧਰ ਕੇ ਘਰਿ ॥੮॥
treea huaai baso jalandhar ke ghar |8|

بابا غصي ۾ اچي ويو ۽ چيائين ته: ”تون جالنڌر جي گهر ۾ ويندن، جنهن جو نالو ورندا آهي، تنهن جو لاش ملڻ کان پوءِ.

ਦੇ ਕਰ ਸ੍ਰਾਪ ਜਾਤ ਭਯੋ ਰਿਖਿ ਬਰ ॥
de kar sraap jaat bhayo rikh bar |

مهارشي ناراڊ لعنت ڪئي ۽ ڇڏي ويو.

ਆਵਤ ਭਯੋ ਬਿਸਨ ਤਾ ਕੇ ਘਰਿ ॥
aavat bhayo bisan taa ke ghar |

جيئن ئي بابا هن کي لعنت ڪرڻ کان پوءِ روانو ٿيو، وشنو پنهنجي گهر پهچي ويو:

ਸੁਨਤ ਸ੍ਰਾਪ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਪਾਯੋ ॥
sunat sraap at hee dukh paayo |

(بابا جي) لعنت ٻڌي (جنهن کي) ڏاڍو ڏک ٿيو،

ਬਿਹਸ ਬਚਨ ਤ੍ਰੀਯ ਸੰਗਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੯॥
bihas bachan treey sang sunaayo |9|

لعنت جي ڳالهه ٻڌي، هن کي ڏاڍو ڏک ٿيو ۽ سندس زال مسڪرائي تصديق ڪئي (جيڪا بابا چيو هو).

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਤ੍ਰੀਯ ਕੀ ਛਾਯਾ ਲੈ ਤਬੈ ਬ੍ਰਿਦਾ ਰਚੀ ਬਨਾਇ ॥
treey kee chhaayaa lai tabai bridaa rachee banaae |

پوءِ وشنو پنهنجي زال جي پاڇي مان ورندا پيدا ڪيو.

ਧੂਮ੍ਰਕੇਸ ਦਾਨਵ ਸਦਨਿ ਜਨਮ ਧਰਤ ਭਈ ਜਾਇ ॥੧੦॥
dhoomrakes daanav sadan janam dharat bhee jaae |10|

هوءَ ڌرتيءَ تي ديومالڪ ڌمارش جي گهر ۾ جنم ورتو.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਜੈਸਕ ਰਹਤ ਕਮਲ ਜਲ ਭੀਤਰ ॥
jaisak rahat kamal jal bheetar |

جيئن پاڻيءَ ۾ لوٽس (لڳل) رهي ٿو

ਪੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਬਸੀ ਜਲੰਧਰ ਕੇ ਘਰਿ ॥
pun nrip basee jalandhar ke ghar |

جھڙيءَ طرح پاڻيءَ ۾ ڪنول جي پتي پاڻيءَ جي قطرن کان بي اثر رھي ٿي، اھڙيءَ طرح ورندا پنھنجي زال جي حيثيت ۾ جالنڌر جي گھر ۾ رھندي ھئي.

ਤਿਹ ਨਿਮਿਤ ਜਲੰਧਰ ਅਵਤਾਰਾ ॥
tih nimit jalandhar avataaraa |

هن لاءِ جالنڌر جو وشنو

ਧਰ ਹੈ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਮੁਰਾਰਾ ॥੧੧॥
dhar hai roop anoop muraaraa |11|

۽ هن جي لاءِ وشنو پاڻ کي جالنڌر طور ظاهر ڪيو ۽ اهڙيءَ طرح وشنو هڪ منفرد روپ اختيار ڪيو.

ਕਥਾ ਐਸ ਇਹ ਦਿਸ ਮੋ ਭਈ ॥
kathaa aais ih dis mo bhee |

اهڙو واقعو هتي ٿيو،

ਅਬ ਚਲਿ ਬਾਤ ਰੁਦ੍ਰ ਪਰ ਗਈ ॥
ab chal baat rudr par gee |

اهڙيءَ طرح هن ڪهاڻيءَ هڪ نئون موڙ ورتو ۽ هاڻي رودر تي رڪجي ويو آهي.

ਮਾਗੀ ਨਾਰਿ ਨ ਦੀਨੀ ਰੁਦ੍ਰਾ ॥
maagee naar na deenee rudraa |

(جالنڌر) زال گهري، پر شيو نه ڏني.

ਤਾ ਤੇ ਕੋਪ ਅਸੁਰ ਪਤਿ ਛੁਦ੍ਰਾ ॥੧੨॥
taa te kop asur pat chhudraa |12|

ديوتا جالنڌر ردا کان پنهنجي زال گهري، پر رودر کيس مجبور نه ڪيو، تنهن ڪري ڀوتن جو بادشاهه هڪدم ڪاوڙ ۾ اچي ويو.

ਬਜੇ ਢੋਲ ਨਫੀਰਿ ਨਗਾਰੇ ॥
baje dtol nafeer nagaare |

ڍول، ترنم ۽ گھنڊن جي آواز تي،

ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਾ ਡਮਰੂ ਡਮਕਾਰੇ ॥
duhoon disaa ddamaroo ddamakaare |

چئني پاسن کان ترنم ۽ ڍول جا گونجڻ لڳا ۽ چئني طرفن کان ٽبرن جي ٽهڪ جو آواز ٻڌڻ ۾ آيو.

ਮਾਚਤ ਭਯੋ ਲੋਹ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥
maachat bhayo loh bikaraaraa |

وڏي خوفناڪ جنگ لڳي،

ਝਮਕਤ ਖਗ ਅਦਗ ਅਪਾਰਾ ॥੧੩॥
jhamakat khag adag apaaraa |13|

فولاد خوفناڪ طور تي فولاد سان ٽڪرائجي ويو ۽ خنجر لامحدود خوبصورتي سان چمڪيا.13.

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰਤ ਸੁਭਟ ਰਣ ਮਾਹੀ ॥
gir gir parat subhatt ran maahee |

هيرو لڙائي ۾ ڦاسندا هئا،

ਧੁਕ ਧੁਕ ਉਠਤ ਮਸਾਣ ਤਹਾਹੀ ॥
dhuk dhuk utthat masaan tahaahee |

جنگ جي ميدان ۾ ويڙهاڪن جا وار ٿيڻ لڳا ۽ ڀوت ۽ جنون چئن طرفن کان ڊوڙڻ لڳا.

ਗਜੀ ਰਥੀ ਬਾਜੀ ਪੈਦਲ ਰਣਿ ॥
gajee rathee baajee paidal ran |

هاٿي سوار، رٿ، گهوڙي سوار ۽ پيادا (سپاهي) جنگ (ڪرڻ) آهن.

ਜੂਝਿ ਗਿਰੇ ਰਣ ਕੀ ਛਿਤਿ ਅਨਗਣ ॥੧੪॥
joojh gire ran kee chhit anagan |14|

هاٿين، رٿن ۽ گھوڙن جا بيشمار سوار ميدان جنگ ۾ شهيد ٿي ڪري پيا.

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ٽوٽڪا اسٽينزا

ਬਿਰਚੇ ਰਣਬੀਰ ਸੁਧੀਰ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥
birache ranabeer sudheer krudhan |

ڊگها وار جنگ جي ميدان ۾ گھمندا ڦرندا رهيا.

ਮਚਿਯੋ ਤਿਹ ਦਾਰੁਣ ਭੂਮਿ ਜੁਧੰ ॥
machiyo tih daarun bhoom judhan |

ويڙهاڪ وڏي ڪاوڙ ۾ ميدان جنگ ۾ لڏي ويا ۽ خوفناڪ جنگ شروع ٿي وئي.

ਹਹਰੰਤ ਹਯੰ ਗਰਜੰਤ ਗਜੰ ॥
haharant hayan garajant gajan |

گهوڙا نگاهون، هاٿي رهجي ويا،

ਸੁਣਿ ਕੈ ਧੁਨਿ ਸਾਵਣ ਮੇਘ ਲਜੰ ॥੧੫॥
sun kai dhun saavan megh lajan |15|

گهوڙن جي گوڙ ۽ هاٿين جو ٽهڪ ٻڌي، ساون جا ڪڪر شرمسار ٿي ويا.

ਬਰਖੈ ਰਣਿ ਬਾਣ ਕਮਾਣ ਖਗੰ ॥
barakhai ran baan kamaan khagan |

جنگ ۾، تيرن ۽ تلوارن کان ڪمانن جي بارش ٿيندي هئي.

ਤਹ ਘੋਰ ਭਯਾਨਕ ਜੁਧ ਜਗੰ ॥
tah ghor bhayaanak judh jagan |

جنگ ۾ تيرن ۽ تلوارن جي بارش ڪئي وئي ۽ ان مهل هيءَ جنگ هڪ خوفناڪ ۽ خوفناڪ جنگ هئي.

ਗਿਰ ਜਾਤ ਭਟੰ ਹਹਰੰਤ ਹਠੀ ॥
gir jaat bhattan haharant hatthee |

هيرو ڪري رهيا هئا، ضدي سپاهي ڊڄي رهيا هئا.

ਉਮਗੀ ਰਿਪੁ ਸੈਨ ਕੀਏ ਇਕਠੀ ॥੧੬॥
aumagee rip sain kee ikatthee |16|

ويڙهاڪن کي گر ٿي، پر انهن جي ثابت قدمي ۾، اهي خوفناڪ آواز بلند ڪن ٿا. اهڙي طرح دشمن جون لشڪر چارئي طرفن کان جلدي ميدان جنگ ۾ گڏ ٿي ويا.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਘਿਰਿਯੋ ਸਰ ਸੋਧਿ ਸਿਵੰ ॥
chahoon or ghiriyo sar sodh sivan |

شيو دشمن کي چئن طرفن کان تيرن سان گھيرو ڪيو.

ਕਰਿ ਕੋਪ ਘਨੋ ਅਸੁਰਾਰ ਇਵੰ ॥
kar kop ghano asuraar ivan |

سڀني طرفن کان گهيرو ڪري، پنهنجي تير کي پڪڙيو ۽ ڀوتن تي ڪاوڙ ۾ ڀڄي ويو.

ਦੁਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਇਮ ਬਾਣ ਬਹੇ ॥
duhoon oran te im baan bahe |

ٻنهي طرفن کان تير هلي رهيا هئا