شري دسم گرنتھ

صفحو - 375


ਤਬੈ ਲਗੀ ਰੋਦਨ ਕਰਨ ਭੂਲਿ ਗਈ ਸੁਧ ਸਾਤ ॥੭੯੩॥
tabai lagee rodan karan bhool gee sudh saat |793|

جڏهن يشودا ڪرشن جي متورا ڏانهن وڃڻ جي خبر ٻڌي، تڏهن هوءَ روئڻ لڳي، هوش وڃائي ويٺو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਰੋਵਨ ਲਾਗ ਜਬੈ ਜਸੁਧਾ ਅਪੁਨੇ ਮੁਖਿ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਭਾਖੈ ॥
rovan laag jabai jasudhaa apune mukh te ih bhaat so bhaakhai |

جڏهن جسوڌا روئڻ لڳي ته هن پنهنجي وات مان اهو چوڻ شروع ڪيو.

ਕੋ ਹੈ ਹਿਤੂ ਹਮਰੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਚਲਤੇ ਹਰਿ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਫਿਰਿ ਰਾਖੈ ॥
ko hai hitoo hamaro brij mai chalate har ko brij mai fir raakhai |

روئڻ مهل يشودا هن طرح چيو، ”ڇا برج ۾ ڪو آهي، جيڪو برجا ۾ وڃي ڪرشن کي روڪي سگهي؟

ਐਸੋ ਕੋ ਢੀਠ ਕਰੈ ਜੀਯ ਮੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਮੁਹਿ ਜਾ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਭਾਖੈ ॥
aaiso ko dteetth karai jeey mo nrip saamuhi jaa bateeyaa ih bhaakhai |

ڪوئي آهي جيڪو ضد ڪري بادشاهه جي اڳيان وڃي ٿو ۽ چوي ٿو.

ਸੋਕ ਭਰੀ ਮੁਰਝਾਇ ਗਿਰੀ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਬਤੀਯਾ ਨਹਿ ਭਾਖੈ ॥੭੯੪॥
sok bharee murajhaae giree dharanee par so bateeyaa neh bhaakhai |794|

آهي ڪو اهڙو بهادر، جيڪو بادشاهه جي اڳيان منهنجو ڏک پيش ڪري، اهو چئي يشودا، غم کان مرڪي، زمين تي ڪري پيو ۽ خاموش ٿي ويو.

ਬਾਰਹ ਮਾਸ ਰਖਿਯੋ ਉਦਰੈ ਮਹਿ ਤੇਰਹਿ ਮਾਸ ਭਏ ਜੋਊ ਜਈਯਾ ॥
baarah maas rakhiyo udarai meh tereh maas bhe joaoo jeeyaa |

مون ڪرشن کي ٻارهن مهينا پنهنجي پيٽ ۾ رکيو

ਪਾਲਿ ਬਡੋ ਜੁ ਕਰਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਮੈ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਯਾ ॥
paal baddo ju kariyo tab hee har ko sun mai musaleedhar bhayaa |

اي بلرام! ٻڌ، مون هن عمر تائين ڪرشن کي پاليو ۽ پاليو آهي

ਤਾਹੀ ਕੇ ਕਾਜ ਕਿਧੌ ਨ੍ਰਿਪ ਵਾ ਬਸੁਦੇਵ ਕੋ ਕੈ ਸੁਤ ਬੋਲਿ ਪਠਈਯਾ ॥
taahee ke kaaj kidhau nrip vaa basudev ko kai sut bol pattheeyaa |

هن جي (ڪجهه) ڪم لاء، يا هن کي باسوديو جو پٽ ڄاڻڻ لاء، راجا هن کي موڪليو آهي.

ਪੈ ਹਮਰੇ ਘਟ ਭਾਗਨ ਕੇ ਘਰਿ ਭੀਤਰ ਪੈ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਰਹਈਯਾ ॥੭੯੫॥
pai hamare ghatt bhaagan ke ghar bheetar pai nahee sayaam raheeyaa |795|

ڇا ڪنس کيس واسوديو جو پٽ سمجهي ان لاءِ سڏيو آهي؟ ڇا منهنجي قسمت، حقيقت ۾، گهٽجي وئي آهي، ته ڪرشن هاڻي منهنجي گهر ۾ نه رهندو؟

ਅਥ ਬ੍ਰਿਹ ਨਾਟਕ ਲਿਖਯਤੇ ॥
ath brih naattak likhayate |

هاڻي اچو ته ٻه ڊراما لکون:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਰਥ ਊਪਰ ਮਹਾਰਾਜ ਗੇ ਰਥਿ ਚੜਿ ਕੈ ਤਜਿ ਗ੍ਰੇਹ ॥
rath aoopar mahaaraaj ge rath charr kai taj greh |

سري ڪرشن (۽ بلراما) رٿ تي چڙھيو ۽ گھر ڇڏي (مٿورا ڏانھن).

ਗੋਪਿਨ ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਲਾਪ ਕੀ ਭਈ ਸੰਤ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ॥੭੯੬॥
gopin kathaa brilaap kee bhee sant sun lehu |796|

ڪرشن پنهنجو گهر ڇڏي رٿ تي چڙهڻ لڳو: هاڻ اي دوستو! گوپين جي ڪهاڻي ٻڌو. 796.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਜਬ ਹੀ ਚਲਿਬੇ ਕੀ ਸੁਨੀ ਬਤੀਯਾ ਤਬ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਨੈਨ ਤੇ ਨੀਰ ਢਰਿਯੋ ॥
jab hee chalibe kee sunee bateeyaa tab gvaaran nain te neer dtariyo |

جڏهن (گوپين) ڪرشن جي وڃڻ جي خبر ٻڌي، تڏهن گوپين جي اکين مان ڳوڙها وهڻ لڳا.

ਗਿਨਤੀ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਬੀਚ ਭਈ ਮਨ ਕੋ ਸਭ ਆਨੰਦ ਦੂਰ ਕਰਿਯੋ ॥
ginatee tin ke man beech bhee man ko sabh aanand door kariyo |

جڏهن گوپين ڪرشن جي وڃڻ جو ٻڌو ته سندن اکيون ڳوڙها ڀرجي آيون، دل ۾ ڪيتريون ئي شڪايتون پيدا ٿي ويون ۽ سندن ذهن جي خوشي ختم ٿي وئي.

ਜਿਤਨੋ ਤਿਨ ਮੈ ਰਸ ਜੋਬਨ ਥੋ ਦੁਖ ਕੀ ਸੋਈ ਈਧਨ ਮਾਹਿ ਜਰਿਯੋ ॥
jitano tin mai ras joban tho dukh kee soee eedhan maeh jariyo |

هنن وٽ جيڪا به محبت ۽ جواني هئي، سا ئي غم جي باهه ۾ سڙي رک ٿي وئي

ਤਿਨ ਤੇ ਨਹੀ ਬੋਲਿਯੋ ਜਾਤ ਕਛੂ ਮਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੇ ਸੰਗ ਜਰਿਯੋ ॥੭੯੭॥
tin te nahee boliyo jaat kachhoo man kaanrah kee preet ke sang jariyo |797|

سندن ذهن ڪرشن جي محبت ۾ ايترو ته سڪي ويو آهي جو هاڻي ڳالهائڻ به مشڪل ٿي ويو آهي.

ਜਾ ਸੰਗਿ ਗਾਵਤ ਥੀ ਮਿਲਿ ਗੀਤ ਕਰੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਜਿਹ ਸੰਗਿ ਅਖਾਰੇ ॥
jaa sang gaavat thee mil geet karai mil kai jih sang akhaare |

جن سان (اسان) گيت ڳائيندا هئاسين ۽ جن سان گڏ ميدان ٺاهيندا هئاسين.

ਜਾ ਹਿਤ ਲੋਗਨ ਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਤਿਹ ਸੰਗਿ ਫਿਰੈ ਨਹਿ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੇ ॥
jaa hit logan haas sahiyo tih sang firai neh sank bichaare |

جن سان گڏ، جنهن جي محفل ۾، گڏجي ڳائيندا هئا، جنهن لاءِ، ماڻهن جا طعنا سهندا هئا، پر پوءِ به بي شڪ سان گڏ گهمندا هئا.

ਜਾ ਹਮਰੋ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਕੈ ਲਰਿ ਆਪ ਬਲੀ ਤਿਨਿ ਦੈਤ ਪਛਾਰੇ ॥
jaa hamaro at hee hit kai lar aap balee tin dait pachhaare |

جنهن اسان سان ايتري محبت ڪري، وڙهندي عظيم ديوين کي شڪست ڏني.

ਸੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲ ਕਉ ਸਜਨੀ ਮਥੁਰਾ ਹੂੰ ਕੀ ਓਰਿ ਪਧਾਰੇ ॥੭੯੮॥
so taj kai brij manddal kau sajanee mathuraa hoon kee or padhaare |798|

اُهو، جنهن اسان جي ڀلائي لاءِ ڪيترن ئي زبردست شيطانن کي ڊاهي پٽ ڪيو، اي دوست! اهو ئي ڪرشن، برجا جي زمين کي ڇڏي، ماٿرا ڏانهن وڃي رهيو آهي.

ਜਾਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਸੁਨੋ ਸਜਨੀ ਹਮਰੋ ਜਮਨਾ ਤਟਿ ਨੇਹੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥
jaahee ke sang suno sajanee hamaro jamanaa tatt nehu bhayo hai |

اي سخي! ٻڌو، جنهن سان اسان کي جمنا جي ڪناري تي پيار ٿيو،