شري دسم گرنتھ

صفحو - 856


ਅਬ ਆਛੋ ਤਿਹ ਕਫਨ ਬਨੈਯੈ ॥
ab aachho tih kafan banaiyai |

”هاڻي هن لاءِ هڪ خوبصورت تابوت جو بندوبست ڪيو وڃي.

ਭਲੀ ਭਾਤਿ ਭੂਅ ਖੋਦ ਗਡੈਯੈ ॥
bhalee bhaat bhooa khod gaddaiyai |

”۽ اونهي کوٽائي، کيس دفن ڪرڻ لاءِ قبر تيار ڪئي وڃي.

ਹੌਹੂੰ ਬ੍ਯਾਹ ਅਵਰ ਨਹਿ ਕਰਿਹੌ ॥
hauahoon bayaah avar neh karihau |

”مان ٻي شادي نه ڪندس،

ਯਾ ਕੇ ਬਿਰਹਿ ਲਾਗਿ ਕੈ ਬਰਿਹੌ ॥੭॥
yaa ke bireh laag kai barihau |7|

'۽ هن جي ياد ۾ زندگي گذري ويندي.' (7)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਲੋਗਨ ਸਭਨ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਆਛੋ ਕਫਨ ਬਨਾਇ ॥
logan sabhan bulaae kai aachho kafan banaae |

ماڻهن کي سڏڻ ۽ هڪ سٺو تابوت ڀرڻ کان پوءِ،

ਦੁਰਾਚਾਰਨੀ ਨਾਰਿ ਕਹ ਇਹ ਬਿਧਿ ਦਿਯਾ ਦਬਾਇ ॥੮॥
duraachaaranee naar kah ih bidh diyaa dabaae |8|

هن خراب ڪردار واري عورت کي دفن ڪيو ويو (8) (1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸੈਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੭॥੭੦੩॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade saiteesavo charitr samaapatam sat subham sat |37|703|afajoon|

راجا ۽ وزير جي چترڪاريءَ واري ڳالهه ٻولهه جو ستين هين مثال، خيرات سان پورو ٿيو. (37) (703)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਬਹੁਰ ਸੁ ਮੰਤ੍ਰੀ ਕਥਾ ਉਚਾਰੀ ॥
bahur su mantree kathaa uchaaree |

انهيءَ وزير وري هڪ قصو پڙهيو

ਏਕ ਤਰੁਨਿ ਜੋਬਨ ਕੀ ਭਰੀ ॥
ek tarun joban kee bharee |

وزير هڪ عورت جو قصو ٻڌايو، جيڪا ڏاڍي جوان هئي.

ਏਕ ਚੋਰ ਤਾ ਕਹ ਠਗ ਬਰਿਯੋ ॥
ek chor taa kah tthag bariyo |

هن هڪ چور ۽ چور سان شادي ڪئي.

ਅਧਿਕ ਅਨੰਦ ਦੁਹੂੰ ਚਿਤ ਕਰਿਯੋ ॥੧॥
adhik anand duhoon chit kariyo |1|

هوءَ هڪ چور ۽ ڌاڙيل سان پيار ۾ پئجي وئي ۽ انهن ٻنهي کي هن جو مزو چکڻ ڏيو (1)

ਰੈਨਿ ਭਏ ਤਸਕਰ ਉਠਿ ਜਾਵੈ ॥
rain bhe tasakar utth jaavai |

هوءَ هڪ چور ۽ ڌاڙيل سان پيار ۾ پئجي وئي ۽ انهن ٻنهي کي هن جو مزو چکڻ ڏيو (1)

ਦਿਨ ਦੇਖਤ ਠਗ ਦਰਬੁ ਕਮਾਵੈ ॥
din dekhat tthag darab kamaavai |

چور رات جو هليو ويندو هو ۽ ڦورو ڏينهن جو پئسا ڪمائيندو هو.

ਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਦੋਊ ਭੋਗ ਕਮਾਈ ॥
taa triy sau doaoo bhog kamaaee |

چور رات جو هليو ويندو هو ۽ ڦورو ڏينهن جو پئسا ڪمائيندو هو.

ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਪਛਾਨਤ ਨਾਹੀ ॥੨॥
moorakh bhed pachhaanat naahee |2|

ٻنهي هن سان جنسي لطف اندوز ڪيو پر بيوقوف عورت کي نه سمجهيو (2)

ਠਗ ਜਾਨੈ ਮੋਰੀ ਹੈ ਨਾਰੀ ॥
tthag jaanai moree hai naaree |

ٺڳ سمجهي ويو ته اها منهنجي زال هئي

ਚੋਰ ਕਹੈ ਮੋਰੀ ਹਿਤਕਾਰੀ ॥
chor kahai moree hitakaaree |

ڌاڙيل سوچيندو هو ته اها عورت سندس لاءِ آهي ۽ چور ان کي پنهنجو محبوب سمجهي ٿو.

ਤ੍ਰਿਯ ਕੈ ਤਾਹਿ ਦੋਊ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥
triy kai taeh doaoo pahichaanai |

ٻئي (ان) عورت کي (پنهنجي) سمجهندا هئا.

ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਨ ਕੋਊ ਜਾਨੈ ॥੩॥
moorakh bhed na koaoo jaanai |3|

عورت جي ڳجھي ڳجھي نه هئي ۽ اهي ساديون ڳجهيون رهجي ويون (3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਏਕ ਰੁਮਾਲ ਬਾਲ ਹਿਤ ਕਾਢਾ ॥
ek rumaal baal hit kaadtaa |

ان عورت پيار سان رومال ڪڍيو.

ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੇ ਜਿਯ ਆਨੰਦ ਬਾਢਾ ॥
duhoonan ke jiy aanand baadtaa |

هن هڪ رومال کي سينگاريو ۽ ٻنهي ان کي ساراهيو.

ਵਹ ਜਾਨੈ ਮੋਰੇ ਹਿਤ ਕੈ ਹੈ ॥
vah jaanai more hit kai hai |

هو (ٿگ) سوچي ٿو ته اهو منهنجي لاءِ آهي

ਚੋਰ ਲਖੈ ਮੋਹੀ ਕਹ ਦੈ ਹੈ ॥੪॥
chor lakhai mohee kah dai hai |4|

ڌاڙيل سوچيو ته اهو هن لاءِ آهي ۽ چور اهو سمجهي ورتو ته هوءَ هن کي ڏيندو (4)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਚੋਰ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਪ੍ਯਾਰਾ ਹੁਤੋ ਤਾ ਕਹੁ ਦਿਯਾ ਰੁਮਾਲ ॥
chor triyeh payaaraa huto taa kahu diyaa rumaal |

“ عورت چور سان پيار ڪندي هئي، تنهن ڪري هن کي رومال ڏنو.

ਤਾ ਕਹੁ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਠਗ ਮਨ ਮੈ ਭਯਾ ਬਿਹਾਲ ॥੫॥
taa kahu nain nihaar tthag man mai bhayaa bihaal |5|

هن ڌوڏيندڙ کي ڏسي ڏاڍو ڏک ٿيو.(5)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਮੁਸਟ ਜੁਧ ਤਸਕਰ ਸੋ ਕਿਯੋ ॥
musatt judh tasakar so kiyo |

(هن کي) چور سان پيار ٿي ويو

ਛੀਨ ਰੁਮਾਲ ਹਾਥ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
chheen rumaal haath te liyo |

چور سان جهيڙو ٿيو ۽ رومال کسي ويو.

ਚੋਰ ਕਹਾ ਮੋ ਤ੍ਰਿਯ ਇਹ ਕਾਢਾ ॥
chor kahaa mo triy ih kaadtaa |

چور چيو ته اها منهنجي زال ٺاهي هئي.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਅਧਿਕ ਰੋਸ ਜਿਯ ਬਾਢਾ ॥੬॥
yau sun adhik ros jiy baadtaa |6|

”چور زور ڀريو هو ته عورت هن لاءِ سينگار ٺاهي، ۽ اها ڳالهه ٻڌي چور ڪاوڙ ۾ ڀڄي ويو (6)

ਆਪੁ ਬੀਚ ਗਾਰੀ ਦੋਊ ਦੇਹੀ ॥
aap beech gaaree doaoo dehee |

”چور زور ڀريو هو ته عورت هن لاءِ سينگار ٺاهي، ۽ اها ڳالهه ٻڌي چور ڪاوڙ ۾ ڀڄي ويو (6)

ਦਾਤਿ ਨਿਕਾਰ ਕੇਸ ਗਹਿ ਲੇਹੀ ॥
daat nikaar kes geh lehee |

ڏند ڪٿائيندي، ھڪ ٻئي جا وار ڪٽڻ لڳا.

ਲਾਤ ਮੁਸਟ ਕੇ ਕਰੈ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥
laat musatt ke karai prahaaraa |

مارڻ ۽ مارڻ،

ਜਾਨੁਕ ਚੋਟ ਪਰੈ ਘਰਿਯਾਰਾ ॥੭॥
jaanuk chott parai ghariyaaraa |7|

انهن ٽنگن ۽ مُٺن کي استعمال ڪندي گھڙيءَ جي پينڊولم جي ڌڙڪن وانگر ڌڪ هنيا (7)

ਦੋਊ ਲਰਿ ਇਸਤ੍ਰੀ ਪਹਿ ਆਏ ॥
doaoo lar isatree peh aae |

انهن ٽنگن ۽ مُٺن کي استعمال ڪندي گھڙيءَ جي پينڊولم جي ڌڙڪن وانگر ڌڪ هنيا (7)

ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਹ੍ਵੈ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥
adhik kop hvai bachan sunaae |

جڏهن لڙائي ختم ٿي، ته ٻئي، غضب سان ڀريل، عورت ڏانهن آيا،

ਠਗ ਤਸਕਰ ਦੁਹੂੰ ਬਚਨ ਉਚਾਰੀ ॥
tthag tasakar duhoon bachan uchaaree |

ٻنهي چور ۽ چور ڳالهائڻ شروع ڪيو

ਤੈ ਇਹ ਨਾਰਿ ਕਿ ਮੋਰੀ ਨਾਰੀ ॥੮॥
tai ih naar ki moree naaree |8|

ڌاڙيل ۽ چور ٻنهي رڙ ڪري چيو، ”تون ڪنهن جي عورت آهين. سندس يا منهنجو؟ (8)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਸੁਨ ਤਸਕਰ ਠਗ ਮੈ ਕਹੋ ਹੌ ਤਾਹੀ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥
sun tasakar tthag mai kaho hau taahee kee naar |

”ٻڌ، تون چور ۽ ڌاڙيل، مان هڪڙي عورت آهيان،

ਜੋ ਛਲ ਬਲ ਜਾਨੈ ਘਨੋ ਜਾ ਮੈ ਬੀਰਜ ਅਪਾਰ ॥੯॥
jo chhal bal jaanai ghano jaa mai beeraj apaar |9|

(9).

ਬਹੁਰਿ ਬਾਲ ਐਸੇ ਕਹਾ ਸੁਨਹੁ ਬਚਨ ਮੁਰ ਏਕ ॥
bahur baal aaise kahaa sunahu bachan mur ek |

پوءِ هن وڌيڪ چيو، ’مان جيڪي چوان ٿو غور سان ٻڌ،

ਸੋ ਮੋ ਕੋ ਇਸਤ੍ਰੀ ਕਰੈ ਜਿਹ ਮਹਿ ਹੁਨਰ ਅਨੇਕ ॥੧੦॥
so mo ko isatree karai jih meh hunar anek |10|

'جيڪو مون کي پنهنجي عورت طور سڏڻ چاهي، ان کي غير معمولي ذهانت ڏيکارڻ گهرجي.' (10)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي