(خط شري ڪرشن تائين پهتو) خط پڙهڻ کان پوءِ شري ڪرشن رٿ تي ويٺو.
ڄڻ ته ڪم ديويءَ کان ڦري ويا هئا.
اتان کان ششوپال به فوج ۾ شامل ٿيو
ڪندن پوري نگر جي ويجهو آيو. 13.
رکمني اهو راز برهمڻ کي ٻڌايو
پرانٿ سري ڪرشن کي ائين چوڻ گهرجي
جڏهن مان گوري جي پوڄا ڪرڻ لاءِ (مندر ۾) اچان ٿو
پوءِ مون کي تنهنجو چنڊ (جهڙو منهن) نظر اچي ٿو. 14.
ٻٽي
پوءِ تون مون کي هٿ کان وٺي رٿ تي ويهاريندين.
سڀني دشمنن کي ماري ۽ (مون کي) پنهنجي زال ڪر. 15.
چوويهه:
رکم (راج ڪمار) شاديءَ جو سامان تيار ڪري ٿو
۽ مختلف کاڌا ۽ مٺايون (ٺهيل).
هو عورتن جي گڏجاڻين ۾ گهمندو هو.
هن جي ذهن ۾ ٺڳيءَ جي خبر به نه هئي. 16.
(هن) ڀيڻ (رکمني) کي گوري جي پوڄا ڪرڻ لاءِ موڪليو.
اتان سري ڪرشن (هن کي) وٺي ويو.
بڇڙا ماڻهو ڇڏي ويا
۽ ائين ”هاءِ هاءِ“ چوندو رهيو. 17.
بھجنگ شعر:
شري ڪرشن کيس رٿ تي ويهاريو.
پوءِ سڀ ويڙهاڪ ڪاوڙيا ۽ ڀڄي ويا.
جراسند کان وٺي، جيترا هيرو هئا،
پٽيل (وات کي ڍڪيندڙ جال) ھٿن ۾ وجھي (هٿ ۽ منهن تي) ۽ ھليو ويو. 18.
ڪيترين گهوڙن تي زين هڻڻ سان
۽ ڪيترا گهوڙا سوار ٿيا چار ڪپڙا پائي.
ماگھيل، ڌنيل، بنڊلي، چندل،
طوطي، راٺوڙ، باغيلا، خندلي (وغيره) ۱۹.
پوءِ رُڪم ۽ رُڪمي سڀني ڀائرن کي وٺي ويا
۽ چڱي مضبوط فوج سان گڏ هليو ويو.
اتي چئن طرفن کان تير اڏامڻ لڳا.
مارو راڳ وڄائڻ سان، ويڙهاڪن جنگ شروع ڪئي. 20.
ڪٿي ڪٿي وڏا ۽ وڏا صور وڄڻ لڳندا آهن،
ڪٿي ڪٿي گھنٽيون ۽ سيٽيون وڄڻ لڳيون.
تير ائين لڳا،
ڄڻ ته ٻوڏ جي وقت باهه جا شعلا نڪرندا آهن. 21.
تير تيزيءَ سان اڏامي رهيا هئا.
(انهن جي کائڻ سان) جيڪي چمڪون نڪرنديون هيون، سي جهنگن وانگر لڳي رهيون هيون.
ڍال ۽ هٿيار ڪيڏانهن ويا هئا.
ڪٿي ڪٿي گدھ گوشت جا ٽڪرا کڻي وڃي رهيا هئا. 22.
دستانا ڪيڏانهن ويا.
ڪٿي ڪٿي ڪٽ آڱرين (انگن) مان جواهر گري رهيا هئا.
ڪيترن جي هٿن ۾ چاقو ۽ ڪرپن هئا
۽ وڙهڻ کان پوءِ زمين تي ڪري پيا. 23.
پوءِ چانڊيل (وارن) ڪاوڙ ۾ هليا ويا.
اهي ٽپو ڏيئي ميدان جنگ ۾ آيا.
(انهن) سري ڪرشن کي چئن طرفن کان گهيرو ڪيو.