ٻئي پنهنجي هٿيارن جا استعمال ڪندڙ هئا ۽ بادشاهن سان گڏ بادشاهه هئا.
ٻئي عظيم جنگجو ۽ عظيم ويڙهاڪ هئا.8.226.
ٻئي پنهنجن دشمنن کي تباهه ڪندڙ ۽ انهن جي قائم ڪندڙ پڻ هئا.
ٻئي عظيم هيروز جا خوفناڪ فاتح هئا.
ٻئي ويڙهاڪ تير مارڻ ۾ ماهر هئا ۽ طاقتور هٿيار هئا.
ٻئي هيرو سندن لشڪر جا سج ۽ چنڊ هئا.9.227.
ٻئي جنگجو عالمگير بادشاهه هئا ۽ جنگ جي ڄاڻ رکندڙ هئا.
ٻئي جنگ جا ويڙهاڪ ۽ جنگ جا فاتح هئا.
ٻئي ڏاڍا ڏاڍا خوبصورت هئا جن کي خوبصورت ڪمان کڻندي هئي.
ٻئي هٿيار ڍڪيل هئا ۽ دشمنن کي تباهه ڪندڙ هئا.10.228.
ٻئي پنهنجن ٻانهين تلوارن سان دشمنن کي تباهه ڪندڙ هئا ۽ سندن قائم ڪندڙ به هئا.
ٻئي جلالي اوتار ۽ طاقتور هيرو هئا.
ٻئي نشئي هاٿي هئا ۽ راجا وڪرما وانگر.
ٻئي جنگ ۾ ماهر هئا ۽ هٿن ۾ هٿيار هئا.11.229.
ٻئي وڏا وڏا ويڙهاڪ هئا.
ٻئي جنگ ۾ ماهر هئا ۽ حسن جو سرچشمو هئا.
ٻئي ڪشترين جا سنڀاليندڙ هئا ۽ ڪشترين جي نظم و ضبط جي پيروي ڪندا هئا.
ٻئي جنگ جا هيرو هئا ۽ پرتشدد عملن جا ماڻهو.12.230.
ٻئي بيٺا هئا ۽ وڙهندا رهيا.
ٻنهي پنهنجن هٿن سان پنهنجي هٿن سان مارا ۽ زور سان رڙ ڪئي.
ٻنهي ۾ ڪشتري نظم هئي پر ٻئي ڪشترين کي تباهه ڪندڙ هئا.
ٻنهي جي هٿن ۾ تلوارون هيون ۽ ٻئي ميدان جنگ جي زينت هئا.13.231.
ٻئي خوبصورتي وارا هئا ۽ اعليٰ سوچ رکندڙ هئا.
ٻئي پنهنجين ٻچن وارين تلوارن کي پاڻ ۾ هلائي رهيا هئا.
ٻنهي جون تلوارون رت سان ڳاڙهيون هيون ۽ ٻنهي ڪشتري نظم جي خلاف ڪم ڪيو.
ٻئي جنگ جي ميدان ۾ پنهنجي جان خطري ۾ وجهڻ جي قابل هئا.14.232.
ٻنهي هيروز جي هٿن ۾ هٿيار هئا.
ائين محسوس ٿي رهيو هو ڄڻ آسمان ڏانهن هلندڙ مئل بادشاهن جا روح کين سڏي رهيا هئا.
انهن جي هيروزم کي ڏسي رڙيون ڪري رهيا هئا، انهن لفظن سان انهن جي تعريف ڪري رهيا هئا، شاباش، براوو!
يڪش جو راجا سندن بهادري ڏسي حيران ٿي ويو ۽ زمين ڏڪڻ لڳي.15.233.
(آخرڪار) راجا دريوڌن جنگ جي ميدان ۾ مارجي ويو.
سڀ شور مچائي ويڙهاڪن ۾ لڙهندا رهيا.
(ان کان پوءِ) پانڊو، ڪورواڙي خاندان تي بي پرواهه حڪومت ڪئي.
پوءِ هليا ويا هماليه جبل.16.234.
ان وقت گنڌروا سان جنگ لڳي هئي.
اتي گنڌروا هڪ عجيب لباس اختيار ڪيو.
ڀيم اُتي دشمن جا هاٿي مٿي تي اڇلايا.
جيڪي اڃا آسمان ۾ هلي رهيا آهن ۽ اڃا واپس نه آيا آهن.17.235.
اهي ڳالهيون ٻڌي راجا جنميجا پنهنجي نڪ کي اهڙيءَ طرح ڦيري ڇڏيو.
۽ حقارت سان کلڻ لڳو ڄڻ هاٿين جي ڳالهه سچ نه هئي.
انهيءَ ڪفر سان ڪوڙهه جي مرض جو ڇٽيهه حصو نڪ ۾ پيو.
۽ انهيءَ بيماريءَ سان بادشاهه وفات ڪري ويو.18.236.
چوپي
اهڙيءَ طرح چاليهه سالن تائين،
ست مهينا ۽ چوويهه ڏينهن،
راجا جنميجا حڪمران رهيو
پوءِ سندس مٿي تي موت جو صور ڦوڪيو.19.237.
اهڙيءَ طرح راجا جنميجا آخري ساهه کنيو.