جنهن کي ملڪ جا بادشاهه (جي نالي سان) اُٺ واچوڙا چوندا هئا. 1.
چوويهه:
هن کي هڪ سهڻي راڻي هئي جنهن جو نالو سوورنامتي هو.
ڄڻ ته سمنڊ ٽٽي پيو.
سندس شڪل ڏاڍي سهڻي هئي.
هن جهڙو حسن ٻيو ڪو نه هو. 2.
نجوميءَ کان ٻڌو ته گرھڻ آھي،
بادشاهه ڪروڪشٽر غسل ڪرڻ آيو.
هو سڀني راڻين کي پاڻ سان وٺي ويو.
هن برهمڻن کي تمام گهڻي عزت ڏني. 3.
ٻٽي
سوارنامتي حامله هئي، هن کي به وٺي ويو.
خزانو کولڻ کان پوءِ هن برهمڻن کي تمام گهڻي عزت ڏني. 4.
مارواڙ جو راجا نوڪوٽي هو، جنهن جو نالو سور سين هو.
هو به سڀني راڻين سان گڏ اتي پهتو. 5.
چوويهه:
بير کلا سندس سهڻي راڻي هئي.
هو ٻنهي پاسن (پيءُ ۽ سسر) ۾ تمام گهڻو اثرائتو هو.
سندس تصوير بيان نٿي ڪري سگهجي،
ڄڻ چمبليءَ جو گل. 6.
ٻئي بادشاهه (هڪ ٻئي سان ملڻ) خوش ٿيا.
۽ خوش ٿيا (هڪ ٻئي ڏانهن).
ٻنهي راڻين به شادي ڪئي.
(انهن) چيت جو درد دور ڪيو.7.
ثابت قدم:
(انهن) پنهنجي ملڪ بابت ڳالهائڻ شروع ڪيو
۽ ٻنهي هڪ ٻئي جي خوشيءَ جي طلب ڪئي.
جڏهن ٻنهي کي هڪ ٻئي جي تصور جي خبر پئي.
پوءِ راڻيون کلڻ لڳيون.8.
جيڪڏهن رب ٻنهي جي گهر ۾ پٽ پيدا ٿئي
سو اسان هتي هڪ ٻئي سان ملنداسين.
جيڪڏهن زال مڙس هڪ کي پٽ ۽ ٻئي کي ڌيءَ ڏئي
پوءِ مان انھن کي ھڪٻئي جي مڱڻي ڪرائيندس. 9.
ٻٽي
اهڙيون ڳالهيون ڪرڻ کان پوءِ ٻئي عورتون پنهنجن پنهنجن گهرن ڏانهن هليون ويون. جڏهن ٻه ڪلاڪ گذري ويا
(تنهنڪري) هڪ جي گهر ۾ ڇوڪرو پيدا ٿيو ۽ ٻيءَ جي گهر ڇوڪري پيدا ٿي. 10.
چوويهه:
ڇوڪريءَ جو نالو شمس هو
۽ ڇوڪرو نالو ڍولا رکيو ويو.
ٻنهي کي لوڻ پاڻي ۾ وجهي شادي ڪئي وئي.
ڪيتريون ئي خوشيون ٿيڻ لڳيون. 11.
ٻٽي
ڪرڪشيترا ۾ غسل ڪرڻ کان پوء، اهي (ٻئي خاندان) اتي ويا.
پنهنجي ملڪ ۾ اچو ۽ حڪومت ڪرڻ شروع ڪريو. 12.
چوويهه:
ائين ڪيترائي سال گذري ويا.
ٻئي ٻار هئا، (هاڻي) جوان ٿي ويا.
جڏهن ڍول پنهنجي سلطنت تي قبضو ڪيو،