شام جو، بادشاهه گهر ايندو.
تڏهن ئي هو توهان کي سڏيندو (يعني وزير ۽ بزرگ). 36.
بھجنگ شعر:
(عورت) پران کي پيارو مليو ۽ نينا اهڙي ٿي وئي،
ڄڻ ڪو ڪارو هرڻ ڦاسي ۾ ڦاسي ويو هجي.
هن بادشاهه کي اهڙي طرح پڪڙيو، ڄڻ هن ڪا قيمت خريد ڪئي هجي.
عورت دل جي گهراين سان هن سان گڏ رهي. 37.
شاهه صاحب بي هوش ٿي پيو ۽ ڪجهه به سوچي نه سگهيو.
(اهو ظاهر ٿيو) ڄڻ ته شيطان کي ڌڪيو ويو آهي.
(هو) بيوقوف نه ڳالهائيندو هو، نه اٿندو هو ۽ نه سمهندو هو.
هتي بئنڪا راجا هڪ عورت سان صحبت ڪري رهيو هو. 38.
ٻٽي
شاهه کي پالڪي هيٺان ڍڪيو ويو
۽ گھر ۾ جيڪا به دولت هئي، سا پالڪي ۾ وجهي ڇڏيائين. 39.
ثابت قدم:
هوءَ ڊوڙندي ان پالڪي ۾ اچي وئي.
راجا سان وڏي خوشي حاصل ڪري، هن رامن کي انجام ڏنو.
بادشاهه ان عورت سان گڏ پنهنجي گهر ويو
۽ شمع صوفيءَ کي پالڪي هيٺان ڍڪيو. 40.
جڏهن ٻئي مرد ۽ عورت (راجا ۽ شاهاڻي) خوشيءَ سان گهر پهتا
(پوءِ هنن) چيو ته پالڪي شاهه جي گهر ڏانهن موڪليو.
شاهه صاحب (پالڪي) هيٺان (پنهنجي گهر) آيو.
جتان بادشاھه عورت کي رقم سميت کڻي ويو. 41.
چوويهه:
(جڏهن) رات گذري ۽ صبح ٿي.
تڏهن شاهه صاحب جون ٻئي اکيون کوليون.
مون کي پالڪي هيٺان ڪنهن بند ڪيو آهي؟
شرمسار ٿي ائين چوڻ لڳو. 42.
مون عورت کي ڇا چيو،
اهي هن جي ذهن ۾ گم ٿي ويا.
منهنجي زال سميت منهنجو سمورو مال ضايع ٿي ويو آهي.
قانون منهنجي اهڙي حالت ڪئي آهي. 43.
شاعر چوي ٿو:
ٻٽي
حصو هميشه ادا ڪري ٿو، ڪابه پرواهه ناهي ته ڪو ڇا ڪري.
ليکڪ اتي جيڪو ڪجهه لکيو آهي، آخر ۾ اهو ئي آهي. 44.
ثابت قدم:
جڏهن شاهه کي هوش آيو ته هن پنهنجو ڪنڌ هيٺ ڪري ڇڏيو
۽ ٻين ماڻهن سان رازن جي باري ۾ نه ڳالهايو.
ان بيوقوف کي فرق سمجهه ۾ نه آيو.
سمجھي ويو ته هوءَ (گهر جا) پئسا وٺي درگاهن ۾ غسل ڪرڻ لاءِ وئي هئي. 45.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 245 هين چتر جو نتيجو آهي، سڀ خير آهي. 245.4609. هلي ٿو
چوويهه:
اڀرندي طرف تلڪ نالي هڪ وڏو بادشاهه رهندو هو.
ڀنڀري سندس گهر ۾ عورت هئي.
کيس چتر برن نالي هڪ پٽ هو
جنهن جي خوبصورتي اندرا ۽ چندر جي برابر نه هئي. 1.
ثابت قدم: