جنهن جي ڪري (هو) ننڊ ۽ بکايل ٿي ويو.
(هن) بادشاهه کي دل ۾ بيمار ڪري ڇڏيو
۽ سڀني کي وڏي ۽ ننڍي ٻڌايو. 3.
بادشاھه تي هڪ رزئي (’خند‘) لڳايو ويو
۽ سيني تي لوڻ جو ٿلهو رکيائين.
(پوءِ) ان کي باھ سان گرم ڪيائين.
جنهن کي هٿ سان لڪائي نه سگهبو هو. 4.
اهڙيءَ طرح سڀني چئن پاسن کان (هن کي) دٻايو
۽ کيس ڳالهائڻ جي اجازت نه ڏني.
تڏهن ئي هن (بادشاهه) کي آزاد ڪيو جڏهن (سندس) جان هلي وئي.
پر ٻيو ڪو به ماڻهو فرق نه ڄاڻي سگهيو.5.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 382 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي، سڀ خير آهي. 382.6863. هلي ٿو
چوويهه:
اي راجن! ٻيو ڪردار ٻڌو.
جهرڪ ملڪ جو هڪ بادشاهه هو.
سندس نالو ڪوڪل سين هو.
ڪوڪيلا متي سندس زال هئي. 1.
شاهه جو هڪ پٽ هو جنهن جو نالو بدلي رام هو.
دنيا ۾ ڪو به هن جهڙو خوبصورت نه هو.
جڏهن راڻي هن کي پنهنجي اکين سان چڱيءَ طرح ڏٺو.
تڏهن ئي خواهش پوري ٿي. 2.
(هوءَ) ساڻس صحبت ڪندي هئي.
بيوقوف عورت (جڏهن ٿوري به) دل ۾ شرم نه آئي.
بادشاهه کي جڏهن اها خبر پيئي.
تنهن ڪري اهو ذهن ۾ رکو، ڪنهن کي نه ٻڌايو. 3.
جڏهن اڌ رات هئي،
پوءِ بادشاهه پلنگ جي هيٺان لڪي ويو.
راڻيءَ کي سندس راز سمجهه ۾ نه آيو
۽ دوست کي فون ڪيائين. 4.
هن (ماڻهو) سان خوش ٿيو.
(ان وقت) بادشاھه جيڪو پلنگ جي ھيٺان لڪي رھيو ھو، ظاهر ٿيو.
راڻي ڏاڍي ڊڄي وئي
(۽ سوچڻ لڳو) اي خدا! مون کي هاڻي ڇا ڪرڻ گهرجي؟
(پوءِ چوڻ لڳو) اي بيوقوف! ٻڌ، تون نه سمجهين.
تون بادشاهه جي زال کي ڇهيو.
جيئن منهنجو بادشاهه سهڻو ۽ سهڻو آهي،
خالق ان جهڙو ٻيو پيدا نه ڪيو آهي. 6.
ثابت قدم:
اها عورت جيڪا پنهنجي مڙس کان سواءِ هڪ عجيب مرد کي ڏسي ٿي،
هن کي قانون ساز طرفان وڏي جهنم ۾ اڇلايو ويو آهي.
(مان) پنهنجي سهڻي مڙس کي ڇڏي ڏي ۽ توکي نه ڏسان
۽ پنهنجي خاندان جي عزت ۽ دين کي نه ڇڏي. 7.
چوويهه:
منهنجو مڙس جيترو خوبصورت آهي،
توهان وانگر (مان) هن کي هڪ پير سان ماريو.
مان هن جي بغير توهان سان جنسي تعلق نه ٿو ڪري سگهان
۽ ماڻهو لاج ۽ سڄي ڪٽنب جي بک کان نجات حاصل نه ڪري سگهندا. 8.
اهو ٻڌي بيوقوف (بادشاهه) خوش ٿي ويو