شري دسم گرنتھ

صفحو - 926


ਭਲਾ ਭਯੋ ਯੌ ਮੂੜ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
bhalaa bhayo yau moorr pukaariyo |

چڱو ٿيو ان فقير ائين چيو.

ਜਾਹਿ ਸੁਨ੍ਯੋ ਤਾਹੀ ਗਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੨॥
jaeh sunayo taahee geh maariyo |12|

بيوقوف چيو ته ”اها خدا جي مهرباني آهي“، پوءِ جڏهن ماڻهن کي اها ڳالهه دل ۾ لڳي ته ان کي مارڻ لڳا (12)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਦਸ ਹਜਾਰ ਪਨਹੀਨ ਕੀ ਸਹੀ ਜੁਲਾਹੇ ਮਾਰਿ ॥
das hajaar panaheen kee sahee julaahe maar |

ڏهن هزارن کان وڌيڪ جوتن جي مارجڻ کان پوءِ،

ਤਾ ਪਾਛੈ ਪਹੁਚਤ ਭਯੋ ਜਹਾ ਹੁਤੀ ਸਸੁਰਾਰਿ ॥੧੩॥
taa paachhai pahuchat bhayo jahaa hutee sasuraar |13|

نوڪر پنهنجي سسر جي گهر پهتو (13)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਗ੍ਰਿਹ ਜਨ ਕਹਾ ਖਾਹੁ ਨਹਿ ਖਾਵੈ ॥
grih jan kahaa khaahu neh khaavai |

گهر وارن چيو ته کائڻ لاءِ، پر (هن) نه کاڌو.

ਭੂਖਨ ਮਰਤ ਨ ਲਜਤ ਬਤਾਵੈ ॥
bhookhan marat na lajat bataavai |

”گهر وارن هن کي ماني ڏني پر هن نه کاڌو ۽ خالي پيٽ سمهڻ لڳو.

ਆਧੀ ਰੈਨਿ ਬੀਤ ਜਬ ਗਈ ॥
aadhee rain beet jab gee |

جڏهن اڌ رات گذري وئي

ਲਾਗਤੁ ਅਧਿਕ ਛੁਧਾ ਤਿਹ ਭਈ ॥੧੪॥
laagat adhik chhudhaa tih bhee |14|

جڏهن اڌ رات گذري وئي ته بک کيس عذاب ۾ مبتلا ڪيو.

ਲਕਰੀ ਭਏ ਤੇਲ ਘਟ ਫੋਰਿਯੋ ॥
lakaree bhe tel ghatt foriyo |

تيل جي برتن کي لٺ سان ٽوڙيو (يعني سوراخ ڪيو).

ਪੀਨੋ ਸਕਲ ਨੈਕ ਨਹਿ ਛੋਰਿਯੋ ॥
peeno sakal naik neh chhoriyo |

هن لٺ کي زور سان گهڙيءَ کي ٽوڙي سمورو پاڻي پيتو.

ਸੂਰਜ ਚੜਿਯੋ ਉਡਗ ਛਪਿ ਗਏ ॥
sooraj charriyo uddag chhap ge |

سج اڀري ويو ۽ تارا غرق ٿي ويا.

ਫਾਸਿ ਪਾਨ ਸੋ ਕਊਆ ਲਏ ॥੧੫॥
faas paan so kaooaa le |15|

سج اڀري ويو، تارا هليا ويا ۽ هن پنهنجي هٿن ۾ ڌاڙيلن جا ڪپڙا کنيا (15)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਤਾਨੀ ਬੇਚਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲੀ ਚਲਿਯੋ ਚਾਕਰੀ ਧਾਇ ॥
taanee bech kripaan lee chaliyo chaakaree dhaae |

هٿيارن جو بارڊر ڪيو، هڪ تلوار حاصل ڪئي ۽ ٻيهر مارچ ڪيو.

ਮਾਰਤ ਮਾਰਗ ਸਿੰਘ ਜਹ ਤਿਹ ਠਾ ਪਹੁਚ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥੧੬॥
maarat maarag singh jah tih tthaa pahuchayo jaae |16|

ان جاءِ تي پهچان جتي هڪ شينهن ماڻهن کي ڦري کائي کائي ويندو هو.(16)

ਤ੍ਰਸਿਤ ਜੁਲਾਹੋ ਦ੍ਰੁਮ ਚੜ੍ਯੋ ਗਹੈ ਸੈਹਥੀ ਹਾਥ ॥
trasit julaaho drum charrayo gahai saihathee haath |

هو ڊڄي، تلوار هٿ ۾ کڻي، وڻ تي چڙهي ويو.

ਤਰੇ ਆਨਿ ਠਾਢੋ ਭਯੋ ਸਿੰਘ ਰੋਸ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੭॥
tare aan tthaadto bhayo singh ros ke saath |17|

۽ اُتي ھيٺ شينھن، جيڪو بلڪل غضب ناک ھو، سندس جاءِ ورتي.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਸਿੰਘਹਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਜੁਲਾਹੇ ਪਰੀ ॥
singheh drisatt julaahe paree |

(جڏهن) شينهن جي نظر ويڪر تي پيئي

ਬਰਛੀ ਕੰਪਤ ਹਾਥ ਤੇ ਝਰੀ ॥
barachhee kanpat haath te jharee |

شينهن جڏهن ڪنڌ مٿي کنيو ته هو ڏڪڻ لڳو ۽ تلوار هن جي هٿن مان ڪري پئي.

ਮੁਖ ਮੈ ਲਗੀ ਪਿਸਟਿ ਤਰ ਨਿਕਸੀ ॥
mukh mai lagee pisatt tar nikasee |

(هوءَ شينهن جي وات ۾ داخل ٿي) ۽ پٺيءَ هيٺان نڪري آئي.

ਜਨ ਕਰਿ ਕੰਜਕਲੀ ਸੀ ਬਿਗਸੀ ॥੧੮॥
jan kar kanjakalee see bigasee |18|

اهو شينهن جي وات ۾ ويو ۽ پيٽ مان نڪري ويو (18)

ਜਾਨ੍ਯੋ ਸਾਚੁ ਸਿੰਘ ਮਰਿ ਗਯੋ ॥
jaanayo saach singh mar gayo |

(جڏهن هن کي) خبر پئي ته شينهن واقعي مري ويو آهي.

ਉਤਰਿਯੋ ਪੂਛਿ ਕਾਨ ਕਟਿ ਲਯੋ ॥
autariyo poochh kaan katt layo |

جڏهن هن ڏٺو ته شينهن مري ويو آهي.

ਜਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਤਾਹਿ ਦਿਖਾਯੋ ॥
jaae nripat kau taeh dikhaayo |

وڃي بادشاهه کي ڏيکار

ਅਧਿਕ ਮਹੀਨੋ ਅਪਨ ਕਰਾਯੋ ॥੧੯॥
adhik maheeno apan karaayo |19|

ھو ھيٺ لھي آيو، ڪن ۽ پڇ ڪٽيو ۽ راجا کي ڏيکاريائين ته وڌيڪ اجرت جي دعويٰ ڪري.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਏਕ ਸਤ੍ਰੁ ਤਾ ਕੋ ਹੁਤੋ ਚੜਿਯੋ ਅਨੀ ਬਨਾਇ ॥
ek satru taa ko huto charriyo anee banaae |

راجا جو هڪ دشمن هو، جنهن مٿس حملو ڪيو هو.

ਸੈਨਾਪਤਿ ਪਚਮਾਰ ਕੈ ਇਹ ਨ੍ਰਿਪ ਦਿਯੋ ਪਠਾਇ ॥੨੦॥
sainaapat pachamaar kai ih nrip diyo patthaae |20|

راجا سندس بهادريءَ کي ڏسندي کيس اعليٰ ڪمانڊر مقرر ڪيو (20)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਯਹ ਪਚਮਾਰ ਖਬਰਿ ਸੁਨ ਪਾਈ ॥
yah pachamaar khabar sun paaee |

پنچم کي جڏهن اها خبر ملي

ਨਾਰਿ ਜੁਲਾਹੀ ਹੁਤੀ ਬੁਲਾਈ ॥
naar julaahee hutee bulaaee |

اها خبر جڏهن هاريءَ کي ٻڌي، تڏهن هن پنهنجي زال کي سڏ ڪيو.

ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਦੁਹੂੰ ਡਰ ਕੀਨੋ ॥
chit mai adhik duhoon ddar keeno |

ٻنهي ڄڻن چت ۾ ڏاڍي خوف جو اعتراف ڪيو

ਅਰਧ ਰਾਤਿ ਬਨ ਕੋ ਮਗੁ ਲੀਨੋ ॥੨੧॥
aradh raat ban ko mag leeno |21|

ٻئي خوفناڪ ٿي ويا ۽ رات جي اونداهي ۾، پنهنجو رستو وٺي جنگل ڏانهن ويا (21)

ਜਬ ਤ੍ਰਿਯ ਸਹਿਤ ਜੁਲਾਹੋ ਭਾਜ੍ਯੋ ॥
jab triy sahit julaaho bhaajayo |

جڏهن ته هاري پنهنجي زال سميت ڀڄي ويو

ਤਬ ਹੀ ਘੋਰ ਘਟਾ ਘਨ ਗਾਜ੍ਰਯੋ ॥
tab hee ghor ghattaa ghan gaajrayo |

جڏهن موهن ۽ سندس زال ڀڄي رهيا هئا ته گجگوڙ جو طوفان ويجهو آيو،

ਕਬਹੂੰ ਚਮਿਕਿ ਬਿਜੁਰਿਯਾ ਜਾਵੈ ॥
kabahoon chamik bijuriyaa jaavai |

ڪڏھن ڪڏھن ڪڏھن ڪڏھن بجلي،

ਤਬ ਮਾਰਗ ਕੋ ਚੀਨਨ ਆਵੈ ॥੨੨॥
tab maarag ko cheenan aavai |22|

۽ سخت وڄ جي وچ ۾، اهي پنهنجو رستو وڃائي ويٺا (22)

ਮਗ ਤੈ ਭੂਲਿ ਤਿਸੀ ਮਗੁ ਪਰਿਯੋ ॥
mag tai bhool tisee mag pariyo |

(هن) واٽ وساري، ان واٽ تي ڪري پيو

ਜਹ ਨ੍ਰਿਪ ਅਰਿ ਕੋ ਲਸਕਰ ਢਰਿਯੋ ॥
jah nrip ar ko lasakar dtariyo |

رستو وڃائي اُن جاءِ تي پهتا، جتي راجا جي دشمنن جو خيمو هو.

ਕੂੰਈ ਹੁਤੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨਹਿ ਆਈ ॥
koonee hutee drisatt neh aaee |

اتي هڪ کوهه هو، جيڪو هن نه ڏٺو

ਤਾ ਮੌ ਪਰਿਯੋ ਜੁਲਾਹੋ ਜਾਈ ॥੨੩॥
taa mau pariyo julaaho jaaee |23|

اتي هڪ کوهه هو، جيڪو کين نظر نه آيو ۽ ان ۾ وڍيندڙ ڪري پيو (23)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਜਬ ਤਾਹੀ ਕੂੰਈ ਬਿਖੈ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ਬਿਸੰਭਾਰ ॥
jab taahee koonee bikhai jaae pariyo bisanbhaar |

کوهه ۾ ڪري بيهوش ٿي ويو،

ਤਬ ਐਸੇ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹਿ ਉਠੀ ਆਨਿ ਪਰਿਯੋ ਪਚਮਾਰ ॥੨੪॥
tab aaise triy keh utthee aan pariyo pachamaar |24|

پوءِ عورت رڙ ڪري چيو، ”منهنجو پيارو شينهن جو قاتل اتي ئي ڪري پيو.“ (24)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ارريل