ستن پٽن کي مارڻ بعد، هن پنهنجي مڙس کي سينگاريو.
پوءِ هن جو مٿو ڪٽيو.
بادشاهه جڏهن ڪوتڪ کي ڏٺو ته حيران ٿي ويو.
(هن) اها تلوار هٿ ۾ کنئي. 12.
(بادشاهه چيو ته هن عورت) منهنجي لاءِ (پهريون) ست پٽ ماريا آهن.
۽ پوءِ سندس ناٿ کي ماريائين.
پوءِ منهنجي محبت لاءِ پنهنجو جسم قربان ڪيو.
اهڙي حڪومت ڪرڻ منهنجي لاءِ بيوقوفي آهي. 13.
ساڳي تلوار (هن) پنهنجي ڳچيءَ تي رکي
۽ پاڻ کي مارڻ جو سوچيو.
پوءِ ڀواني کيس عرض ڪيو
۽ اهڙن لفظن جو تلفظ ڪريو. 14.
ثابت قدم:
(اي بادشاهه!) هنن کي جيئرو وٺو ۽ پاڻ کي نه ماريو.
ڊگھي حڪومت ڪريو ۽ ڊگھي زندگي گذاريو.
پوءِ درگا راجا جو پيار ڏٺو
خوشين سڀني کي جيئرو ڪيو. 15.
چوويهه:
اها عورت ضدي هئي.
هنن مڙس ۽ پٽ جون حياتيون کسي ورتيون.
پوءِ پاڻ کي ماريائين.
بادشاهه جي جان بچائي. 16.
ٻٽي
سڀني جي ايمانداري ڏسي، جگ جاني (خدائي) خوش ٿيو
هن عورت کي پنهنجي مڙس ۽ ستن پٽن سان بچايو. 17.
هن عورت هڪ تمام ڏکيو ڪردار ادا ڪيو جيئن ڪو به نه ڪري سگهي.
چوڏهن ماڻهن ۾، هن جي قسمت ۾ برڪت ٿيڻ لڳي. 18.
چوويهه:
کيس ست پٽ هئا.
سندس لاش سميت سندس مڙس وصول ڪيو.
بادشاهه جي عمر ڊگهي ٿي وئي.
اهڙو ڪردار ڪير به نٿو ڪري سگهي. 19.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 165 هين باب جو نتيجو آهي، سڀ ڪجهه سٺو آهي. 165.3274. هلي ٿو
ٻٽي
سڪرت سنگهه سورت (شهر) جو وڏو جنگجو بادشاهه هو.
سندس راڻي جبن ڪالا هئي، جنهن جون اکيون وڏيون هيون. 1.
چوويهه:
کيس پٽ ڄائو.
(هن کي) سمهڻ وارن (سواتين) سمنڊ ۾ اڇلايو هو.
چيومانس ته هن کي هڪ بگھڙ ('ڀارتي') ورتو آهي.
اها ئي خبر (هن) بادشاهه کي به ٻڌائي. 2.
تڏهن راڻيءَ کي ڏاڍو ڏک ٿيو
۽ زمين ڏانهن نهاريو ۽ هڪ ٻوٽو ورتو.
پوءِ بادشاهه پنهنجي محل ۾ آيو
۽ ڪيترن ئي طريقن سان سندس ڏک کي دور ڪيو. 3.
(بادشاهه چيو) ڪنهن به وقت جي رسم کي نه سمجهيو.
اونچي (سڀني) جي مٿي تي پوي ٿو.
صرف هڪ (خدا) وقت بچائيندو آهي.