ڪٿي ڪٿي مقتول هيرو زمين تي ليٽيل هو. 137.
رت جا ڪيترائي قطرا زمين تي ڪري پيا،
جيئن ته ڪيترن ئي ڀوتارن بئنڪن جو روپ ورتو.
(اهي) چئني پاسن کان اچن ٿا
۽ ڏاڍو ناراض ٿي، ”مارو، مارو“ چوڻ لڳو. 138.
جيترا ديوان آيا، سو ڏڪار جي ڪري مري ويا.
ڌرتيءَ تي رت وهڻ لڳو.
(انهيءَ رت مان) طاقتور ديو هٿيار کڻي اٿي بيٺا.
ٻنهي طرفن کان ’مارو مارو‘ جا آواز اچڻ لڳا. 139.
هٿي بئنڪ جا جنگي گوپس ۽ لوهي دستانا (’گلتران‘) پائيندا هئا.
(اهي) ڏاڍا ضدي، سخت (ڪٽڻ لاءِ) سخت (راجيل) ۽ بي خوف (ناسڪي) هئا.
ڪيترا ئي سورما هٿ ۾ ڪڪڙ کڻي مارچ ڪري رهيا هئا.
(اهي) اچي جنگ ۾ وڙهندا هئا ۽ ٻه پير پوئتي به نه ڀڄندا هئا. 140.
ڪٿي ڪٿي سپاهي مارجي ويا ۽ ڪُٽي پيا هئا.
جنگ جي ميدان ۾ ڪٿي ڪٿي، گھوڙا ۽ چتريون بيٺيون هيون.
ڪٿي ڪٿي مئل هاٿي ۽ اُٺ به هئا
۽ ڪٿي ڪٿي ننگا ٿر ۽ لٺ به هئا. 141.
ڪٿي ڪٿي تلوارن جا سڪا زمين تي پيل هئا.
ڪنهن جاءِ تي پرمُخ (بني) ويڙهاڪ زمين تي بيٺا هئا ۽ مگن هئا.
ڪٿي ته گهوڙا پنهنجن سوارن جي مرڻ سبب ٿلها ڊوڙي رهيا هئا.
ڪٿي چور ۽ ڪٿي بدڪردار (دشمن) بيٺا هئا. 142.
چوويهه:
اهڙي قسم جي جنگ اتي به ٿي
جن کي ديوتائن ۽ ديوتائن جون زالون ڏسي رهيون هيون.
ڪيترا هاٿي ڪن کان سواءِ ٿي ويا
۽ ظالم ماڻهو مري ويا. 143.
عظيم جنگجو نعرا هڻي رهيا هئا ’مارو‘ ’مار‘.
۽ ڏند ٽٽي پيا هئا.
ڍول، مريدنگا، جهنگ،
مچانگ، اپانگ ۽ جنگي گھنٽيون وڄڻ لڳيون. 144.
جنهن جي بدن تي ڪاري تير لڳندو هو.
اُتي ئي کيس ڪُٺو ڪندو هو.
جنهن تي هو ڪاوڙ ۾ تلوار جو وار ڪندو هو.
سندس مٿو ڪٽجي ويندو هو. 145.
اهڙي خوفناڪ جنگ لڳي.
ڪالھ به ٿورو ناراض ٿيو.
(هن) جنات کي بالن کان پڪڙي ان جو تختو اونڌو ڪيو
۽ ڪن کي ڪرپن ڪڍي ماري ڇڏيو. 146.
اتي ڪيترائي جنات جنگ جي ميدان ۾ مارجي ويا.
سندن جسم جا ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويا.
تڏهن به ”مارو مارو“ جا نعرا هڻي رهيا هئا.
هڪ پير به پٺيان نه لڳا. 147.
گھمري کائڻ کان پوءِ ڪيترائي ماڻھو ڪري پيا
۽ اهي خوفناڪ صورتن ۾ زمين تي ڪري رهيا هئا ('هيل').
(تڏهن به) هنن جنگ نه ڇڏي ۽ ڀڄي ويا.
جيستائين بڇڙا روح نه نڪتا. 148.
ڪيترائي گُراج ۽ ٻڪريون کڻي رهيا هئا.
ڪيترا ته زور سان تير ماري رهيا هئا.
ميدان ۾ گهوڙا ڪيتري نه شدت سان رقص ڪري رهيا هئا.
ٿر ۾ ڪيترا هيرو وڙهندا رهيا. 149.
جنگ جي ميدان ۾ ڪيترا گهوڙا رقص ڪري رهيا هئا
۽ ’مارو مارو‘ جي آواز ۾ ڪيترا روئي رهيا هئا.
(هو) دل ۾ ڏاڍو ناراض ٿيڻ
مها ڪال سان وڙهندا هئا. 150.
جيترا ويڙها آيا (اڳتي) ڪاوڙ ۾،
وڏي عمر جيترو کائي ويو.
سندن ميوو ۽ گوشت زمين تي ڪري پيو.
هن کان وڌيڪ ڪيترن ئي جنات هڪ جسم فرض ڪيو. 151.
وڏي عمر کين کائي ڇڏيو
۽ زمين رت سان رنگجي وئي.
ان کان سواءِ ٻيا به بيشمار جنات اٿيا
۽ ڏهن طرفن ۾ ’مارو مارو‘ روئڻ لڳو. 152.
ڪيترا هٿ ڪٽيا ويا؟
۽ هزارين لاش بغير سرن جي.
ڪيترا ٽڪرا ٿي ويا.
ڀوت ۽ ڀوت گڏجي رقص ڪرڻ لڳا. 153.
جيڪي ويا هئا تن جي مٿي تي،
انهن مان اڌ نوجوان مارجي ويا.
ڪٿي ڪٿي، گھوڙا ۽ هاٿي زمين تي لڙڪي رهيا هئا
۽ زمين جي هيٺان ٿڌن جو آواز ٻڌڻ ۾ آيو. 154.
ڪٿي ڪٿي جنگ جي ميدان ۾ (جنگي جوان) هيٺ لهي رهيا هئا.
ڪيترائي (رن کان) مايوسيءَ ۾ ڀڄي ويا هئا.