شري دسم گرنتھ

صفحو - 955


ਉਰਬਸਿ ਕੇਰੇ ਰੂਪ ਕੋ ਤਊ ਨ ਪਾਯੋ ਪਾਰ ॥੯॥
aurabas kere roop ko taoo na paayo paar |9|

پر (هو) اڃا تائين اُربشي جو روپ نه پارائي سگهيو. 9.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਆਯੁਧ ਸਕਲ ਅੰਗ ਕਰੇ ॥
aayudh sakal ang kare |

(هو) سڀني هٿن تي هٿيارن سان سينگاريل هو.

ਸੋਹਤ ਸਭ ਸਾਜਨ ਸੌ ਜਰੇ ॥
sohat sabh saajan sau jare |

هن پنهنجي جسم کي ڪيترن ئي هٿن سان سينگاريو هو ۽ اهي سڀ ساراهه جي لائق نظر اچي رهيا هئا.

ਹੀਰਨ ਕੀ ਮੁਕਤਾ ਜਗ ਸੋਹੈ ॥
heeran kee mukataa jag sohai |

دنيا ۾ هيرا ۽ موتي (هن جي چهري سميت) سينگاريل هئا.

ਸਸਿ ਕੋ ਮਨੋ ਤਾਰਿਕਾ ਮੋਹੈ ॥੧੦॥
sas ko mano taarikaa mohai |10|

هيرن جي هار وانگر، هن دنيا کي موهي ڇڏيو. چنڊ وانگر هوءَ سڀني کي جادو ڪري ڇڏيندي آهي (10)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

پاڻ:

ਆਯੁਧ ਧਾਰਿ ਅਨੂਪਮ ਸੁੰਦਰਿ ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਅਜਾਇਬ ਧਾਰੇ ॥
aayudh dhaar anoopam sundar bhookhan ang ajaaeib dhaare |

(اها) عورت هڪ منفرد هٿيار پهريل هئي ۽ هن جي پيرن تي عجيب زيور هئا.

ਲਾਲ ਕੋ ਹਾਰ ਲਸੈ ਉਰ ਭੀਤਰਿ ਭਾਨ ਤੇ ਜਾਨੁ ਬਡੇ ਛਬਿਯਾਰੇ ॥
laal ko haar lasai ur bheetar bhaan te jaan badde chhabiyaare |

(سندس) ڳچيءَ ۾ ڳاڙهي رنگ جو هار چمڪي رهيو هو، جيڪو سج کان به وڌيڪ روشن نظر اچي رهيو هو.

ਮੋਤਿਨ ਕੀ ਲਰਕੈ ਮੁਖ ਪੈ ਮ੍ਰਿਗਨੈਨਿ ਫਬੇ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਕਜਰਾਰੇ ॥
motin kee larakai mukh pai mriganain fabe mrig se kajaraare |

هن جي منهن تي موتين جا تار (چمڪي رهيا هئا) ۽ ان مرگلوچاڻي جون اکيون هرڻ وانگر چمڪي رهيون هيون.

ਮੋਹਤ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਕੇ ਚਿਤੈ ਨਿਜ ਹਾਥ ਮਨੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੁਧਾਰੇ ॥੧੧॥
mohat hai sabh hee ke chitai nij haath mano brijanaath sudhaare |11|

هو سڀني جي ذهنن کي ائين موهي رهيو هو، ڄڻ برجناٿ (سري ڪرشن) پنهنجو پاڻ کي سنڀاليو هجي. 11.

ਛੋਰਿ ਦਏ ਕਚ ਕਾਧਨ ਊਪਰ ਸੁੰਦਰ ਪਾਗ ਸੌ ਸੀਸ ਸੁਹਾਵੈ ॥
chhor de kach kaadhan aoopar sundar paag sau sees suhaavai |

هن جي ڪلهن تي پکڙيل وارن سان، پگڙي هن جي مٿي تي دلڪش لڳي رهي هئي.

ਭੂਖਨ ਚਾਰੁ ਲਸੈ ਸਭ ਅੰਗਨ ਭਾਗ ਭਰਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਕਹ ਭਾਵੈ ॥
bhookhan chaar lasai sabh angan bhaag bhariyo sabh hee kah bhaavai |

هن جي جسم تي چمڪندڙ زيورن سان، اهو ’ماڻهو‘ هر ماڻهوءَ کي متوجه ڪندو هو.

ਬਾਲ ਲਖੈ ਕਹਿ ਲਾਲ ਤਿਸੈ ਲਟਕਾਵਤ ਅੰਗਨ ਮੈ ਜਬ ਆਵੈ ॥
baal lakhai keh laal tisai lattakaavat angan mai jab aavai |

جڏهن هوءَ انهن جي صحن ڏانهن آئي، هن جي پوشاڪ کي ڇڪيندي، ان عورت کي پنهنجو جذبو محسوس ڪيو.

ਰੀਝਤ ਕੋਟਿ ਸੁਰੀ ਅਸੁਰੀ ਸੁਧਿ ਹੇਰਿ ਛੁਟੈ ਸਤ ਹੂ ਛੁਟ ਜਾਵੈ ॥੧੨॥
reejhat kott suree asuree sudh her chhuttai sat hoo chhutt jaavai |12|

طوائف کي مرد جي روپ ۾ ڏسي، ديوتائن ۽ شيطانن جون هزارين زالون خوش ٿيون.(12)

ਭੂਖਨ ਧਾਰਿ ਚੜਿਯੋ ਰਥ ਊਪਰਿ ਬਾਧਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਨਿਖੰਗ ਬਨਾਯੋ ॥
bhookhan dhaar charriyo rath aoopar baadh kripaan nikhang banaayo |

هن جي جسم تي زيورن سان هوء تلوار ۽ ڪمان سان نشان لڳندي رٿ تي چڙهندي هئي.

ਖਾਤ ਤੰਬੋਲ ਬਿਰਾਜਤ ਸੁੰਦਰ ਦੇਵ ਅਦੇਵਨ ਕੋ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥
khaat tanbol biraajat sundar dev adevan ko biramaayo |

ڀاڄيون کائيندي هوءَ سڀني ديوتائن ۽ شيطانن کي وڪوڙي وئي.

ਬਾਸ ਵ ਨੈਨ ਸਹੰਸ੍ਰਨ ਸੌ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਰਹਿਯੋ ਕਛੁ ਪਾਰ ਨ ਪਾਯੋ ॥
baas v nain sahansran sau chhab her rahiyo kachh paar na paayo |

اندرا پنهنجي هزارين اکين سان ڏسڻ جي باوجود به هن جي خوبصورتي کي سمجهي نه سگهيو.

ਆਪੁ ਬਨਾਇ ਅਨੂਪਮ ਕੋ ਬਿਧਿ ਐਚਿ ਰਹਿਯੋ ਦੁਤਿ ਅੰਤ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੩॥
aap banaae anoopam ko bidh aaich rahiyo dut ant na paayo |13|

برهما، خالق، پاڻ کي پيدا ڪري، ان کي حاصل نه ڪري سگهيو (13)

ਪਾਨ ਚਬਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸਾਥ ਜਰਾਇ ਜਰੈ ਹਥਿਯਾਰ ਬਨਾਏ ॥
paan chabaae bhalee bidh saath jaraae jarai hathiyaar banaae |

چڱيءَ طرح پان چٻائڻ ۽ گڏيل هٿيارن سان ليس.

ਅੰਜਨ ਆਂਜਿ ਅਨੂਪਮ ਸੁੰਦਰਿ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸਭੈ ਬਿਰਮਾਏ ॥
anjan aanj anoopam sundar dev adev sabhai biramaae |

(انهي) انوپم سندري سورما (اکين ۾) وجهي سڀني ديوين ۽ ديوتائن کي ٺڳيو آهي.

ਕੰਠ ਸਿਰੀਮਨਿ ਕੰਕਨ ਕੁੰਡਲ ਹਾਰ ਸੁ ਨਾਰਿ ਹੀਏ ਪਹਿਰਾਏ ॥
kantth sireeman kankan kunddal haar su naar hee pahiraae |

ان عورت جي ڳچيءَ ۾ موتي، ڪنگڻ ۽ ڪنڊن جو هار پيل آهي.

ਕਿੰਨਰ ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾਨ ਕੈ ਲੋਕ ਬਿਲੋਕਿਨ ਆਏ ॥੧੪॥
kinar jachh bhujang disaa bidisaan kai lok bilokin aae |14|

ڪنر، يڪشا، ڀوجنگ ۽ هر طرف کان ماڻهو ڏسڻ لاءِ آيا آهن. 14.

ਇੰਦ੍ਰ ਸਹੰਸ੍ਰ ਬਿਲੋਚਨ ਸੌ ਅਵਿਲੋਕ ਰਹਿਯੋ ਛਬਿ ਅੰਤੁ ਨ ਆਯੋ ॥
eindr sahansr bilochan sau avilok rahiyo chhab ant na aayo |

اندرا هزار اکين سان ڏسڻ جي باوجود به پنهنجي تصوير جي پڇاڙي نه ڏسي سگهي.

ਸੇਖ ਅਸੇਖਨ ਹੀ ਮੁਖ ਸੌ ਗੁਨ ਭਾਖਿ ਰਹੋ ਪਰੁ ਪਾਰ ਨ ਪਾਯੋ ॥
sekh asekhan hee mukh sau gun bhaakh raho par paar na paayo |

شيشناگ بيشمار منهن سان ساراهه ڳائي رهيو آهي پر (هو به) پار نه پيو.

ਰੁਦ੍ਰ ਪਿਯਾਰੀ ਕੀ ਸਾਰੀ ਕੀ ਕੋਰ ਨਿਹਾਰਨ ਕੌ ਮੁਖ ਪੰਚ ਬਨਾਯੋ ॥
rudr piyaaree kee saaree kee kor nihaaran kau mukh panch banaayo |

رودر (ان) محبوب جي سِري کي ڏسڻ لاءِ پنج مُنهن ٺاهي،

ਪੂਤ ਕਿਯੇ ਖਟ ਚਾਰਿ ਬਿਧੈ ਚਤੁਰਾਨਨ ਯਾਹੀ ਤੇ ਨਾਮੁ ਕਹਾਯੋ ॥੧੫॥
poot kiye khatt chaar bidhai chaturaanan yaahee te naam kahaayo |15|

(سندس) پٽ (ڪارتيڪيا) کي ڇهه منهن ۽ برهما کي چار منهن هئا. ان ڪري هن کي چار منهن (چتورانن) سڏيو ويندو آهي. 15.

ਕੰਚਨ ਕੀਰ ਕਲਾਨਿਧਿ ਕੇਹਰ ਕੋਕ ਕਪੋਤ ਕਰੀ ਕੁਰਰਾਨੇ ॥
kanchan keer kalaanidh kehar kok kapot karee kuraraane |

سونا، طوطا، چنڊ، شينهن، چاڪو، ڪبوتر ۽ هاٿيءَ جا ڪُرڪي رهيا آهن.

ਕਲਪਦ੍ਰੁਮਕਾ ਅਨੁਜਾ ਕਮਨੀ ਬਿਨੁ ਦਾਰਿਮ ਦਾਮਨਿ ਦੇਖਿ ਬਿਕਾਨੇ ॥
kalapadrumakaa anujaa kamanee bin daarim daaman dekh bikaane |

ڪلپ برچ جي ڀيڻ (لڇمي) ۽ انار هن جي حسن کي ڏسڻ کان پوءِ بغير ڪنهن نشان جي وڪامي وئي.

ਰੀਝਤ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸਭੈ ਨਰ ਦੇਵ ਭਏ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥
reejhat dev adev sabhai nar dev bhe chhab her divaane |

(ان کي) ڏسي سڀ ديوتائون ۽ ديوتائون عجب ۾ پئجي وڃن ٿيون ۽ (سندس) حسن کي ڏسي ماڻهو ۽ ديوتائون حيران ٿي وڃن ٿا.

ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ਸੋ ਜਾਨਿ ਪਰੈ ਤਿਹ ਬਾਲ ਕੇ ਅੰਗ ਨ ਜਾਤ ਪਛਾਨੇ ॥੧੬॥
raaj kumaar so jaan parai tih baal ke ang na jaat pachhaane |16|

ان ڇوڪريءَ جي حصن مان هوءَ راج ڪمار لڳي پئي هئي، پر سڃاڻپ نه ٿي سگهي هئي. 16.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਦਸ ਸੀਸਨ ਰਾਵਨ ਰਰੇ ਲਿਖਤ ਬੀਸ ਭੁਜ ਜਾਇ ॥
das seesan raavan rare likhat bees bhuj jaae |

ڏهن سرن سان راون ٻڌائي ٿو (پنهنجي صفتن جو) ۽ ويهن هٿن سان لکي ٿو،

ਤਰੁਨੀ ਕੇ ਤਿਲ ਕੀ ਤਊ ਸਕ੍ਯੋ ਨ ਛਬਿ ਕੋ ਪਾਇ ॥੧੭॥
tarunee ke til kee taoo sakayo na chhab ko paae |17|

(پر پوءِ به) هو انهيءَ عورت جي حسن کي بلڪل به ڳولي نه سگهيا. 17.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

پاڻ:

ਲਾਲਨ ਕੋ ਸਰਪੇਚ ਬਧ੍ਯੋ ਸਿਰ ਮੋਤਿਨ ਕੀ ਉਰ ਮਾਲ ਬਿਰਾਜੈ ॥
laalan ko sarapech badhayo sir motin kee ur maal biraajai |

(هو) هڪ زيور (سرپيچ) پائيندو آهي، جنهن جي مٿي تي ڳاڙها ڳاڙها لڳل هوندا آهن ۽ ڳچيءَ ۾ موتين جو هار هوندو آهي.

ਭੂਖਨ ਚਾਰੁ ਦਿਪੈ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਤਿ ਦੇਖਿ ਮਨੋਜਵ ਕੋ ਮਨੁ ਲਾਜੈ ॥
bhookhan chaar dipai at hee dut dekh manojav ko man laajai |

ڪم ديو به سهڻي زيورن جي چمڪ ڏسي لڪي پيو آهي.

ਮੋਦ ਬਢੈ ਨਿਰਖੇ ਚਿਤ ਮੈ ਤਨਿਕੇਕ ਬਿਖੈ ਤਨ ਕੋ ਦੁਖ ਭਾਜੈ ॥
mod badtai nirakhe chit mai tanikek bikhai tan ko dukh bhaajai |

(ان کي) ڏسڻ سان دل ۾ خوشي وڌي ٿي ۽ بدن جا درد هڪدم غائب ٿي وڃن ٿا.

ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਜਗੈ ਸੁ ਮਨੋ ਸੁਰਰਾਜ ਸੁਰਾਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਰਾਜੈ ॥੧੮॥
joban jot jagai su mano suraraaj suraan ke bheetar raajai |18|

(سندس) جوبن جو شعلو ائين سڙي رهيو آهي، ڄڻ اندرا ديوتائن جي وچ ۾ لطف اندوز ٿي رهي آهي. 18.

ਛੋਰੈ ਹੈ ਬੰਦ ਅਨੂਪਮ ਸੁੰਦਰਿ ਪਾਨ ਚਬਾਇ ਸਿੰਗਾਰ ਬਨਾਯੋ ॥
chhorai hai band anoopam sundar paan chabaae singaar banaayo |

ان بي مثال خوبصورتيءَ (انگارڪا جي) ٿنڀن کي کولي ڇڏيو آهي ۽ پان چٻائيندي سينگاريل آهي.

ਅੰਜਨ ਆਂਜਿ ਦੁਹੂੰ ਅਖਿਯਾਨ ਸੁ ਭਾਲ ਮੈ ਕੇਸਰਿ ਲਾਲ ਲਗਾਯੋ ॥
anjan aanj duhoon akhiyaan su bhaal mai kesar laal lagaayo |

ٻنهي اکين ۾ سورما لڳل آهي ۽ پيشانيءَ تي زعفران جو ڳاڙهي ٽڪو لڳل آهي.

ਝੂਮਕ ਦੇਤ ਝੁਕੈ ਝੁਮਕੇ ਕਬਿ ਰਾਮ ਸੁ ਭਾਵ ਭਲੋ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥
jhoomak det jhukai jhumake kab raam su bhaav bhalo lakh paayo |

(سندس) ڪنڌ اهڙيءَ طرح جھڪي ٿو جڏهن (مٿو) ڦيرائي ٿو، ڪوي رام قدرتي طور تي هن معنيٰ ۾ سوچيو آهي،

ਮਾਨਹੁ ਸੌਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਇਕ ਬਾਰਹਿ ਬਾਧਿ ਕੈ ਜੇਲ ਚਲਾਯੋ ॥੧੯॥
maanahu sauatin ke man ko ik baareh baadh kai jel chalaayo |19|

ڄڻ ته ننڊ مان اُٿندڙ ذهن کي قيد ڪري جيل موڪليو ويو آهي. 19.

ਹਾਰ ਸਿੰਗਾਰ ਕਰੇ ਸਭ ਹੀ ਤਿਨ ਕੇਸ ਛੁਟੇ ਸਿਰ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਹਾਵੈ ॥
haar singaar kare sabh hee tin kes chhutte sir sayaam suhaavai |

هن هر قسم جي سينگار ڪئي آهي ۽ هن جي مٿي تي کليل ڪارا تالا تمام خوبصورت آهن.

ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਜਗੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਨਿ ਹੇਰਿ ਡਿਗੈ ਤਪ ਤੇ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥
joban jot jagai at hee mun her ddigai tap te pachhutaavai |

(سندس) نوڪريءَ جو شعلو ٻرندڙ آهي. (هن کي) ڏسڻ سان ساجن توبهه ڪري پشيمان ٿي پوندا آهن (يعني بگڙيل ٿي ويندا آهن).

ਕਿੰਨਰ ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾਨ ਕੀ ਬਾਲ ਬਿਲੋਕਨ ਆਵੈ ॥
kinar jachh bhujang disaa bidisaan kee baal bilokan aavai |

ڪنارن، يڪشا، ڀوڄنگ ۽ طرفن جون عورتون کيس ڏسڻ لاءِ اچن ٿيون.

ਗੰਧ੍ਰਬ ਦੇਵ ਅਦੇਵਨ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਸਭ ਹੀ ਬਲ ਜਾਵੈ ॥੨੦॥
gandhrab dev adevan kee triy her prabhaa sabh hee bal jaavai |20|

گنڌرو جون زالون، ديوتائون، ديوتائون سڀ (سندس) روشنيءَ کي ڏسي خوش ٿيون. 20.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا